Sedatie en/of analgesie (PSA) bij kinderen - Nederlandse ...

510152025303540In 58 van de 59 procedures werd de sedatie als excellent beoordeeld: patiënten lagenvoldoende stil en hoesten werd amper geobserveerd. Bij slechts één patiënt kon deprocedure niet uitgevoerd worden door persisterende agitatie.Milde complicaties werden 16 (23.7%) keer geobserveerd. De auteurs beschouwden devolgende incidenten als milde complicaties: Saturatiedaling tot < 90% gedurende meer dan30 seconden (N=9), apnoe met desaturatie (N=3), laryngospasme zonder desaturatie (N=2),transiënte stridor (N=1) en een neusbloeding (N=1). Alle complicaties konden door hetsedatieteam adequaat worden behandeld. Er werden geen ernstige complicaties gezien.Een retrospectieve studie door Slonim (1999) beschrijft 103 bronchoscopieën bij 64patiënten (leeftijd 9.2 ± 5.1 jaar). Bijna de helft van de patiënten (n=46) hadden een HIVinfectie. De meeste kinderen werden gesedeerd met ketamine (N=60), eventueel incombinatie met midazolam (N=45). Bij 14 procedures werden andere combinaties gebruikt(meestal ketamine+midazolam+fentanyl). 70% van de patiënten kreeg atropine alspremedicatie bij ketamine. Bij 43 procedures werd geen ketamine gegeven. Meestal werddan gesedeerd met fentanyl+midazolam. Bij alle procedures werd de dosering getitreerd ophet effect.In totaal werden bij 13 procedures (13%) complicaties gezien, waarvan 12 in de groep dieketamine kreeg (20%). Geen complicaties werden gezien bij de kinderen die midazolam enfentanyl kregen. De respiratoire complicaties waren; apnoe, desaturatie, hoesten,intrekkingen en stridor.2.5 Propofol en RemifentanilIn een prospectieve observationale studie (Reyle-Hahn 2000) werden 26 kinderen (leeftijdmean 8.9 ± 3.7 jaar) bestudeerd die een FB ondergingen onder continue infusie metremifentanil (0.05mcg/kg/min) en propofol (0.5-1.0 mg/kg) in bolus toediening. Remifentanilis een kortwerkend opiaat met een goed sederend en hoest dempend effect. Alle kinderenkregen premedicatie midazolam oraal 0.5 mg/kg (max 15 mg) en lokaal lidocaine. Bijbewegen van de patiënt en/of hoesten werd aanvullend propofol gegeven. De sedatie werdop de endoscopie afdeling gegeven door een anesthesist. Er werden geen belangrijkerespiratoire complicaties vastgesteld. De auteurs concludeerden dat deze combinatie eengoede diepe sedatie gaf, maar wel door een anesthesist gegeven moet worden omdat diepesedatie met deze middelen makkelijk in algehele anesthesie kan overgaan.In een kleine prospectieve serie beschreef Berkenbosch (2004) het gebruik van eenmengsel van propofol met remifentanil bij 15 kinderen (leeftijd 9.0 ± 5.3 jaar) die een FBondergingen., Vijf patiënten (1/3 van de totale groep) kregen aanvullend een lage dosis (0.9± 0.1 mg/kg) ketamine. Drie patiënten kregen vooraf nog midazolam ( 0.04-0.07 mg/kg) inverband met preprocedurele angst.Remifentanil werd gemengd met ondverdunde propofol tot een concentratie van 10 mg/mlpropofol en 15-20ug/ml remifentanil. Bij sedatie inductie werd een bolus van ongeveer 0.1ml/kg van het mengsel gegeven. Geen van de patiënten werd hypoxisch. Alle procedureskonden zonder problemen volledig uitgevoerd worden. De sedatie werd gegeven op dekinder ICU door een kinderanesthesist.45Conceptrichtlijn Sedatie en/of analgesie (PSA)210 bij kinderen op locaties buiten de OK, 2009