Sedatie en/of analgesie (PSA) bij kinderen - Nederlandse ...

510152025303540anesthesioloog nodig. In 13/24 gevallen betrof het laryngoscopische assistentie bij hetinbrengen van de endoscoop, in 10/24 gevallen betrof het de behandeling van eenlaryngospasme en in 1/24 gevallen betrof het assistentie bij een ernstige slokdarmbloeding.De complicaties die zich voordeden bij de colonoscopiën en de pijnlijke interventies kondenadequaat worden behandeld door de opgeleide professionals. (Barbi 2003)Walker 2003 publiceerde een prospectieve studie van 9152 endoscopieën bij kinderen (>7.5 jaar oud; aantal niet beschreven) en volwassenen onder propofol sedatie uitgevoerddoor een verpleegkundige op de endoscopie afdeling. (N=9152, 7.5 - 96 jaar, 80% Colo, 10% EGD, 10% beide). De procedure was streng geprotocolleerd. 35.6%, 58.6% en 5.8% vande patiënten hadden respectievelijk een ASA I, ASA II en ASA III classificatie.Complicatieswerden alleen bij EGD gezien: 3 patiënten hadden een apnoe met hypoxie. 2 daarvandienden daarvoor met masker en ballon te worden beademd terwijl bij één patiënt sprakewas van een spontaan herstel. 3 patiënten hadden een laryngospasme dat goed reageerdeop masker en ballon beademing. Bij geen van de patiënten was endotracheale intubatienodig en/of interventie van een anesthesist. De verpleegkundigen, die meestal voordienrecovery verpleegkundigen waren geweest, werden getraind door een anesthesist metervaring in sedatie.3.5. Niet-farmacologische techniekenIn een prospectieve studie (N=100, 8-18 jaar) wordt het effect geëvalueerd van goedevoorbereiding en informatie, op de preprocedurele angst, de procedurele stress endiscomfort en de herinneringen aan de procedure. Het betrof EGD onder lichte intraveneuzesedatie met midazolam 0.05 - 0.1 mg/kg en fentanyl 1g/kg. Indien nodig werd aanvullendmedicatie gegeven, midazolam en/of fentanyl. Voor het infuus inbrengen werd een lokaalanestheticum gebruikt.Bijna 20% van de kinderen had duidelijke herinnering aan de procedure. Er was eensignificante correlatie tussen het goed voorgelicht zijn en de mate van procedurele stress endiscomfort. Preprocedurele angst was niet groter bij de niet voorgelichte kinderen. Kinderendie preprocedureel meer angst scoorden toonden ook meer angst en discomfort tijdens deprocedure. Kinderen met preprocedurele angst waren minder coöperatief. Kinderen die bijhet inbrengen van de infuusnaald meer angst en stress toonden, deden dit ook significantmeer bij de procedure zelf. De auteurs benadrukten dan ook dat goede voorlichtingbelangrijk is om de procedurele stress en angst te verminderen. Volgens hen leidt hetverminderen van de discomfort rond het inbrengen van het infuus tot een afname van stresstijdens de procedure. (Claar 2002)Voor verdere literatuur die het belang van niet medicamenteuze technieken heeft onderzochtin het kader van PSA bij gastro-intestinale endoscopiën wordt verwezen naar hetdesbetreffende hoofdstuk van deze richtlijn. Samenvattend blijkt dat deze techniekenbelangrijk zijn om een optimaal comfort van het kind te garanderen en tevens eenaanvullend effect kunnen hebben op de effectiviteit van de medicatie die wordt gebruikt.ConclusiesNiveau 3Er zijn aanwijzingen dat bij sedatie met midazolam+fentanyl of midazolam+meperidine bij éénderde van de gastro-intestinale endoscopische proceduresde kinderen onvoldoende tot niet gesedeerd zijn.Richtlijn Sedatie en/of analgesie (PSA)bij kinderen op locaties buiten de OK, 2010 201