Sedatie en/of analgesie (PSA) bij kinderen - Nederlandse ...

51015202530354045toegepast. (Rowland 1992). De kans op een spontane abortus bleek tevens 2,6 keerverhoogd (95% betrouwbaarheidinterval 1,3-5,0). (Rowland 1995)De “Task Force on Trace Anesthetic Gases of the ASA Committee on OccupationalHealth of Operating Room Personnel” van de American Society of Anesthesiologyschreef in 2003 een richtlijn met de title: Information for Management in AnesthetizingAreas and the Postanesthesia Care Unit (PACU). Daarin wordt op basis van eenuitgebreide literatuurstudie geconcludeerd dat “de blootstelling aan sporen vandampvormige anesthetica in een operatiekamer geen bewezen effecten heeft op degezondheid. In de verschillende onderzoeken waarin kleine tot matige risico’s wordenbeschreven (met name dan van een verhoogde kans op miskramen) is sprake vanbiases in data collectie of ongecontroleerde verstorende variabelen die evenzeer eenverklaring voor de geobserveerde effecten kunnen zijn als de operatiekameromgeving.” (http://www.asahq.org/publicationsAndServices/wasteanes.pdf) In drierecente overzichtsartikels komt men tot dezelfde conclusie (Burm 2003, Weimann2003, Smith 2006). Deze bronnen pleiten wel voor het gebruik van adequatescavenging systemen en goede ventilatie van de ruimtes waar lachgas wordttoegediend, met name dan om het potentieel effect op de vrouwelijke vruchtbaarheiden de kans op miskramen te elimineren.8.2.2. Gebruik van lachgas in het kader van (niet-tandheelkundige) PSA bij kinderen8.2.2.1. Recente internationale richtlijnen over lachgasIn het Subdeel 1 - hoofdstuk 2 worden de specifieke competenties, skills en voorwaardenbeschreven die in verschillende richtlijnen worden genoemd bij het gebruik van lachgas.Lachgas tot 50%, zonder toevoeging van andere sedativa, veroorzaakt slechts lichte sedatiewaardoor continue communicatie met de patiënt mogelijk blijft. Minder strikte voorwaardenworden daarom gesteld wat betreft voorwaarden, skills, competenties en bewaking danandere vormen van PSA waarbij sprake is van (een kans op) matige of diepe sedatie. (ZieSubdeel 1, hoofdstukken 2 en 3)8.2.2.2. Prospectief beschrijvend, niet-vergelijkend onderzoekEen prospectieve studie bij 90 kinderen (gemiddelde leeftijd 7,3 jaar) die een pijnlijkeprocedure moesten ondergaan werden daarvoor gesedeerd met uitsluitend lachgas(varieerbare concentraties van 50-70%, toegediend in een ruimte voorzien vanafzuiginstallatie en monitoring). Lachgas werd toegediend door een getraindverpleegkundige die tevens de kinderen (> 3 jaar) vooraf instrueerde in het correct gebruikvan het masker en tijdens de toediening de aandacht van de patiënt afleidde van deprocedure door middel van imaginatie en afleidingstechnieken. Ouders werdenaangemoedigd om bij de procedure aanwezig te zijn. De 90 procedures waren lumbaalpunctie (N=45), beenmergpunctie (N=14), prikken van een infuus (N=14) en het wisselenvan een wondverband (N=17). Tijdens alle fases van de sedatie (vooraf, tijdens inductie,tijdens de procedure zelf en tijdens de recovery) werden de mate van stress en pijn gemetendoor twee getrainde observatoren die daarvoor gebruik maakten van een gevalideerdmeetinstrument. De stress bleek voor de hele groep het hoogst tijdens de inductie, maarnam af tijdens de pijnlijke procedure tot een niveau dat lager of gelijk was aan de presedatieConceptrichtlijn Sedatie en/of analgesie (PSA)164 bij kinderen op locaties buiten de OK, 2009