Sedatie en/of analgesie (PSA) bij kinderen - Nederlandse ...

51015202530354045van een visual analogue scale een pijn- en angstscore bepaald. 21 kinderen kozen ervoorgeen sedatie te krijgen. Er was geen verschil in slagingspercentage tussen beide groepen(96,3% in de gesedeerde groep, 95,2% in de niet-gesedeerde groep) en in de mate vanangst- of pijnbeleving. In geen van beide groepen moesten de kinderen stevig wordenvastgehouden. 78% van de niet-gesedeerde kinderen gaf aan bij een volgende gastroscopieweer te zullen kiezen voor geen sedatie. (Bishop 2002)De kwaliteit van de informatie blijkt ook een duidelijk effect te hebben op de mate vanacceptatie van de procedure door de ouders, zelfs al lijken de gebruikte sedatie- enimmobilisatietechnieken kindonvriendelijk. In een gerandomiseerd gecontroleerd onderzoekwerden 60 ouders van jonge, niet-coöperatieve kinderen die een tandheelkundige ingreepmoesten ondergaan gerandomiseerd voor twee soorten informatie over het gebruik vanlichte sedatie in combinatie met een passief fixatieinstrument (Papoose board). De enegroep kreeg mondeling en schriftelijk neutrale informatie over deze techniek zonder dateventuele voordelen werden benadrukt. Een tweede groep kreeg een veel positievere uitlegwaarbij de voordelen van de eerste techniek tegenover algemene anesthesie door debehandelaars sterk werden benadrukt. Vervolgens kregen deze ouders video opnames tezien van twee kinderen die de tandheelkundige ingreep onder sedatie en fixatie ondergingenen van één kind dat de ingreep onder algemene anesthesie onderging. Vervolgens werddoor middel van een vragenlijst de mening en de mate van acceptatie bij de oudersgeanalyseerd van beide technieken. Ouders die de positieve uitleg over fixatie haddengekregen toonden een significant hogere mate van acceptatie van de gebruikte techniek.(Kupietzky 2005)In een overzichtsartikel over oudercommunicatie en pijn/distress bij kinderen tijdens pijnlijkeoncologische procedures vatte Cline de beschikbare literatuur samen. Alleen enkelebeschrijvende studies met kleine aantallen patiënten (1986-2004) werden gevonden. Uitdeze studies bleek dat ouders die de procedure beter begrijpen en accepteren beter in staatblijken om positief en adequaat te communiceren met hun kind over en tijdens een pijnlijkeprocedure. Deze manier van oudercommunicatie leidt tot minder pijn- en stress beleving bijhet kind (Cline 2006)Pressdee publiceerde een observationeel niet-vergelijkend onderzoek bij 169 kinderen (4 tot8 jaar) die een MRI scan moesten ondergaan. Alle kinderen werden voorbereid door eengetrainde speltherapeut. De speltherapie bestond uit informatie in boekvorm, video materiaalen een op schaal nagebouwde MRI waarin een beer de procedure onderging. Hoewel geengebruik werd gemaakt van een statistische analyse hadden de auteurs sterk de indruk datdeze voorbereiding leidde tot een afname van het aantal mislukte scans en tot een lageresedatiebehoefte bij kinderen die een MRI ondergingen. De auteurs concludeerden datcorrecte informatie gebracht op het niveau van het kind onmisbaar is voor het doen slagenvan een medische procedure. (Pressdee 1997)In een retrospectief onderzoek bij 4 tot 16 jarigen bleek dat het voorbereiden van een MRIonderzoek, door vooraf dat onderzoek te oefenen in een MRI scanner, een effectieve manieris om tot een hoog succespercentage te komen. (de Amorim e Silva 2006). Hetvoorbereiden van een MRI onderzoek door middel van een MRI-simulator bleek zowel bijgezonde als bij angstige kinderen (met een obsessief-compulsieve stoornis) in de leeftijdConceptrichtlijn Sedatie en/of analgesie (PSA)126 bij kinderen op locaties buiten de OK, 2009