Sedatie en/of analgesie (PSA) bij kinderen - Nederlandse ...

toedienen van het sedativum tot op het moment dat het volledig is uitgewerkt en de patiëntweer volledig wakker is.510152025303540454.1.1. Pulse-oximetriePulse-oximetrie is een toepassing van de Wet van Lambert-Beer en berust op spectrometrie.Licht van een bepaalde kwaliteit wordt door een capillair vaatbed gestuurd en naargelang deconcentratie van zuurstof verzadigd hemoglobine in min of meerdere mate geabsorbeerd.Uit het verschil tussen emissie en absorptie berekent een computer een transcutanezuurstofsaturatie. Een pulse-oximetrie bewaakt dus met name de mate van oxygenatie vanhet bloed. In de meeste omstandigheden is er een uitstekende correlatie tussen detranscutaan gemeten O2-saturatie en de via oximetrie gemeten O2-saturatie van arterieelbloed. Dit signaal is echter gevoelig voor verstoring door beweging van de sensor(bijvoorbeeld bij onrust van de patiënt), afknellen van de circulatie (bijvoorbeeld door eenbloeddrukmeting), omgevingslicht, geknepen circulatie of circulatoire insufficiëntie. Ook bijzuurstofsaturaties < 80% wordt het signaal onbetrouwbaar.Samenvatting van de literatuurEr is geen vergelijkend onderzoek voorhanden waarbij op een prospectieve manier het aldan niet gebruik van de transcutane O 2 -saturatie (SatO 2 ) werd bestudeerd bij PSA. Er isevenmin een bewijs in de literatuur te vinden dat het meten van de zuurstofsaturatie eenimpact heeft op de outcome van de patiënt. Alle recente richtlijnen formuleren wel despecifieke aanbeveling om bij een PSA-standaard een pulse-oximetrie te verrichten.(American Society of Anesthesiology SA guideline 2002, Scottish Intercollegiate GuidelineNetwork guideline 2004, American Academy of Pediatrics guideline 2006). Ook hier vormthet onderzoek van Coté (2000) naar complicaties ten gevolge van sedatieprocedures in enbuiten het ziekenhuis bij kinderen een belangrijke inspiratie. Bij de meeste incidenten was ersprake van ademhalingsdepressie, ademstilstand of een daling van de arteriëlezuurstofspanning en een inadequate manier van bewaking van ademhaling en oxygenatie.Uit de eerder gemaakte literatuursamenvatting over mogelijk ongewenste neveneffecten encomplicaties van PSA wordt duidelijk dat met name respiratoire problemen (ademdepressieen luchtwegobstructie) bij matige en diepe sedatie met een kleine kans kunnen voorkomen(verwezen wordt naar subdeel 1 hoofdstuk 2: competenties). Veel vaker worden in dezestudies transiënte desaturaties beschreven, die zonder behandeling spontaan verdwijnen enwellicht het gevolg zijn van en kortstondige hypoventilatie. In die zin lijken ze op desaturatiesdie zich in het begin van een narcose kunnen voordoen en die ook bij normale slaap zijnbeschreven. De precieze klinische relevantie wat betreft kans op negatieve outcome is nietbekend (Godwin 2005).In een evidence based richtlijn van de American College of Emergency Physicians wordtgeadviseerd om tijdens een PSA een pulse-oximetrie te verrichten wanneer sprake is vandiepe sedatie of wanneer sprake is van een onderliggende aandoening. Bij minimale sedatie(ook wel anxiolyse genaamd) waarbij continu verbaal contact met de patiënt wordt gehoudenis een pulse-oximetrie niet noodzakelijk (Godwin 2005). Een PSA met exclusief lachgas toteen maximale concentratie van 50% is een voorbeeld van een dergelijke minimale sedatie.Pulse-oximetrie is in principe een monitoring van de oxygenatie (i.e. O 2 -saturatie vanhemoglobine), maar wordt meestal beschouwd als een monitoring van de ademhalingsfunctie.Nochtans bestaat twijfel over de betrouwbaarheid waarmee een pulse-Conceptrichtlijn Sedatie en/of analgesie (PSA)98 bij kinderen op locaties buiten de OK, 2009