Download PDF - randkrant

Luc Deconinck, voorzitter van vzw ‘de Rand’, pleitte op de feestzittingvan tien jaar vzw ‘de Rand’ in het Vlaams parlement onverbloemd vooreen open, wervend en positief beleid voor de Vlaamse rand ‘dat mensenbegeestert en waar mensen zich door aangetrokken voelen’.© vzw ‘de Rand’Luc Deconinck (l) en Eddy FransTEKST Guido Fonteyn | FOTO vzw ‘de Rand’Tien jaar vzw ‘de Rand’‘Voluit voor een positieve identiteit’Voor de gelegenheid zat de zaal DeSchelp afgeladen vol, met als eregastengewezen minister-president LucVan den Brande en mevrouw De Moor, deweduwe van de vorige voorzitter, André DeMoor.Tom Troch, gedeputeerde van de provincieVlaams-Brabant en bevoegd voor hetVlaamse karakter, omschreef de doelstellingvan de jarige vzw: ‘Anderstaligen in onzeprovincie, zowel nieuwkomers als mensendie hier al lang wonen, Nederlands leren enlaten gebruiken’, en dit niet alleen in situatieswaar dit verplicht is, maar ook in de vrijetijdsbesteding,bij het winkelen of sporten, en opde arbeidsmarkt.Goed bestuurVlaams minister Frank Vandenbroucke diebevoegd is voor de rand, zei dat goed bestuuren Vlaams bestuur samengaan. ‘Het al danniet kennen van het Nederlands is niet enkelvan belang voor het Nederlandstalig karaktervan de rand, maar ook voor de ontplooiingskansenvan de anderstalige zelf. Er bestaatimmers een groeiende groep van anderstaligendie kansen missen omdat ze geen Nederlandskennen.’ De minister zei daarbij dat hetaanbod om Nederlands te leren niet tot eeneenmalig aanbod voor nieuwkomers magworden beperkt, maar dat ‘alle anderstaligenin de rand op verschillende momenten aangesprokenen gemotiveerd moeten wordenom Nederlands te leren’. Verder beloofde deminister meer steun voor anderstalige ondertitelingop Ring-tv en bracht hij in herinneringdat RandKrant nu in de volledigeVlaamse rand wordt verspreid.Naar de toespraak van Luc Van den Brande,gewezen Vlaams minister-president, werd metbelangstelling uitgekeken. De vzw ‘de Rand’werd immers onder zijn beleid opgericht. Detoehoorders werden niet teleurgesteld. Vanden Brande zei onder meer dat de druk vaneen uitdeinende grootstad op het omringenderandgebied een universeel fenomeen is, kenmerkendvoor alle grootsteden in Europa enin de wereld. ‘Er is geen rand zonder centrumen omgekeerd.’ De Vlaamse rand blijft ookeen aandachtspunt van strategisch belang,zowel politiek en economisch als logistieken demografisch. ‘Het Vlaamse randgebiedtelt bijna 400.000 inwoners met ruim 40.000anderstaligen en is na de Antwerpse agglomeratieeen van de kernregio’s in Vlaanderen.Dat de Vlaamse rand Brussel ‘omzoomt’, moetworden beschouwd als een meerwaarde’, aldusLuc Van den Brande die ook nog de oprichtingvoorstelde van een kennis- en documentatiecentrumover de rand, waar bestaande kenniskan worden bijeengebracht en waar in eenEuropees kader onderzoek kan worden verrichtnaar problemen zoals taaldiversiteit e.a.‘Ongerust’Luc Deconinck herinnerde eraan dat de organisatiegroeide uit de gemeenschapscentrain de faciliteitengemeenten, maar dat geleidelijkaan de werking in de brede Vlaamse randvorm begint te krijgen dankzij de inzet van56 professionele medewerkers en tientallenvrijwilligers. Hij zei dat enkele beleidsdomeinenhem zorgen baren, zoals het uitblijvenvan de splitsing van het kiesarrondissementBrussel-Halle-Vilvoorde. ‘Deze belofte blijftintegraal overeind, en daar zullen wij op toezien.’Deconinck zei dat hij zich toch ongerustbegon te voelen i.v.m. een aantal verklaringenover de uitbreiding van Brussel. ‘Dergelijkeverklaringen ondermijnen het beleid voor deVlaamse rand.’ Tenslotte hield hij zijn pleidooivoor een positieve identiteit, om af te stappenvan een te defensieve houding in de Vlaamserand rond Brussel. Nadien mocht Eddy Frans,algemeen directeur van vzw ‘de Rand’, het fotoboekRand in Zicht voorstellen en de eersteexemplaren ervan uitdelen. Ook de burgemeestersen/of schepenen van de negentienrandgemeenten gingen met een boek én eendvd over hun gemeente naar huis.Le vzw ‘de Rand’a dix ansLe vzw ‘de Rand’ a fêté son dixièmeanniversaire en organisant une séanceagrémentée de discours au Parlementflamand. Tom Troch, député de laprovince du Brabant flamand, a décritl’objectif du vzw: ‘Apprendre et faireparler le néerlandais par les allochtonesde notre province, tant les nouveauxvenus que ceux qui y habitentdéjà depuis longtemps’. Le ministreflamand Frank Vandenbroucke, compétentpour le Vlaamse rand, a déclaréque le fait de connaître ou non le néerlandaisn’est pas seulement importantpour le caractère néerlandophone duVlaamse rand, mais aussi pour les chancesd’épanouissement de l’allochtone.Luc Van den Brande, ancien ministreprésidentde Flandre, a souligné l’importancepolitique, économique, logistiqueet démographique de la région et le faitque le Vlaamse rand ‘borde’ Bruxellesdoit être perçu comme une plus-value.Enfin, le président Luc Deconinck a plaidépour l’abandon d’une attitude défensivedans le Vlaamse rand et le choixd’un ‘projet identitaire’ positif.

inhoud maart 2007 | nr. 03© FC10© PDS04© PDS2204 Politicoloog Kris Deschouwerover de jongstegemeenteraadsverkiezingenPoliticoloog Kris Deschouwer vande vub maakte een analyse van dejongste gemeente- en provincieraadsverkiezingenin het arrondissementHalle-Vilvoorde en vergeleek die metde resultaten van de gemeenteraadsverkiezingensinds 1976.08 Provincie maakt werkvan sociale huisvestingOp een oud militair domein opde grens tussen Relegem en Zellikworden binnenkort 80 nieuwe socialewoningen gebouwd. De klemtoonligt op betaalbare, energiezuinige enduurzame woningen.10 FiguranDtenDe jonge regisseur Joost Wynant(26) heeft net de laatste hand gelegdaan zijn allereerste langspeelfilm.‘De laatste zomer’ is volledig gedraaidin Loonbeek, Huldenberg, Overijse enLeefdaal.12 Anderstaligen kiezen resoluutvoor NederlandsNa tien jaar directeur te zijn geweestvan het Audiovisueel Centrum cvo(avc cvo) in Meise, heeft Luc Oomsde fakkel volledig doorgegeven aanRia Cauchie. Samen blikken ze nogeens terug én vooruit.22 Terug naar de warmeleefgemeenschap van vroegerInitiatiefnemer Luk Jonckheere uitBeersel licht het eerste Belgischecohousingproject toe.26 Vier seizoenen natuurin de rand (3)29 Met de mountainbike doorhet Himalaya-gebergteen ook nog…06 Van Asse tot Zaventem24 Zonder omwegen25 Van huizen en tuinen28 RestauranDt30 Tussen hemel en aarde32 Gemengde gevoelensFloris’ kijk op de leuke kant van de rand‘Honden en kattenmogen niet meerin de winkelverkocht worden.’colofonRandKrant verschijnt maandelijks op 176.000 exemplaren ten behoeve van de bewoners van de Vlaamse rand rond Brussel en is een uitgave van de Vlaamse Gemeenschapen de provincie Vlaams-Brabant | Realisatie vzw ‘de Rand’ | Hoofdredactie Henry Coenjaarts | Eindredactie en coördinatie Marjan Van Hecke | Vormgeving Jansen & Janssen,Gent | Fotografie Patrick De Spiegelaere, Filip Claessens en Kris Mouchaers | Illustratie Floris De Smedt | Druk A. De Cuyper-Robberecht, Zele | Redactieadres Witherendreef 1,3090 Jezus-eik/Overijse, tel 02-767 57 89, fax 02-767 57 86, e-mail randkrant@derand.be, website www.derand.be | Verantwoordelijke uitgever Jan de Bock, Ministerie van de VlaamseGemeenschap, Boudewijnlaan 30, 1000 Brussel | Randuit Agenda wordt gerealiseerd met de financiële steun van de provincie Vlaams-Brabant en de Vlaamse Gemeenschap.

Use of Scientific and Technological Evidence within the Parliament of Uganda October 2011of the elements of this baseline study (such as the policy briefing review) to assess progress since the datawere collected. However, due to the long timescales required for capacity building activities to have animpact, the findings presented in this report are still broadly relevant in the 9 th Parliament. Note that theprogramme of POST support comes to an end in mid‐2012. The Parliament of Uganda therefore needs toidentify its own ways of addressing current gaps, building on lessons learned from the POST programme.Context for ResearchAlthough there are many barriers to progress, the profile of STI has increased in Uganda in recent years. There has been an increase in spending on research and development: total spend rose from USh.31,870 million in 2003/04 to USh. 82,249 million (0.24 per cent to 0.45 per cent of GDP), and the number ofpublished articles authored or co‐authored by a Ugandan scientist or engineer has increased tenfold fromabout 30 a year in the early 1990s to more than 300 per year. 5 The Cabinet approved Uganda’s first National Policy on STI in 2009. It sets out strategies to overcomekey issues affecting the STI sector in Uganda, such as low levels of coordination and inadequateinfrastructure, as well as providing guidance in diverse areas such as intellectual property rights, traditionaland emerging technologies, and public awareness of STI. Since 2002, there has been a Standing Committee on Science and Technology, but there are also anumber of other committees whose work has an STI element, for example the Standing Committee onHIV/AIDS and the Sessional Committees on ICT, Physical Infrastructure, Natural Resources, andAgriculture, Animal Industry and Fisheries. Parliament is increasingly required to handle policy relating to STI across a wide range of areas, fromenvironment and energy through to public health and education. However, of 93 bills passed by the 8 thParliament, only 8 had a particular focus on STI, and of 23 bills still pending at the end of the 8 th Parliament,7 were for STI. It is possible, therefore, that bills requiring a greater understanding of STI take a longer timeto get passed.Key FindingsParliament‐wide IssuesKey observations Our survey of MPs indicates widespread enthusiasm for science and technology, with over 90 per centsaying that they are interested in STI. This finding applies across MPs of both genders and all educationalbackgrounds. There is widespread willingness among surveyed MPs to take action to improve the Ugandan Parliament’shandling of STI. Two‐thirds of surveyed MPs say that there is a need for more parliamentary debates on science issues andthat debates should be more evidence‐based. However, this positive attitude does not always translate into action: STI do not get much attention on thefloor of the house, and debates are poorly attended. There is a lack of clarity in the coordination of STI within parliament, according to those MPs who wereinterviewed.5Brar S., Farley S.E., Hawkins R. and Wagner C.S. (2011) Science, Technology and Innovation in Uganda: Recommendations for Policy andAction, World Bank, Washington, USA, Annex 1.5

MerchtemMeiseGrimbergenVilvoordeAsseWemmelMachelenZaventemDilbeekSint-Pieters-LeeuwBeerselKraainemWezembeek-OppemDrogenbosLinkebeekHoeilaartSint-Genesius-RodeTervurenOverijseAsse ZaventemVan totNIEUWS UIT DE GEMEENTENEverest zonderGrenzen© KMGRIMBERGEN Het Verkeersplatform vanGrimbergen wil de verkeersproblemen vande gemeente in kaart brengen en houdtdaarom een enquête bij de bevolking. ‘Devragenlijst peilt naar alle problemen dievoetgangers, fietsers, mindervaliden en autobestuurdersin Grimbergen ervaren op hetvlak van veiligheid en bereikbaarheid’, legtcoördinator Paul Hermans uit. ‘We willende inwoners de kans geven om hun verzuchtingente uiten. Grimbergen is de voorbijejaren geëvolueerd van een vrij rustig dorpnaar een gemeente met heel wat doorgaandverkeer en files. We willen weten waar de inwonersvan Grimbergen van wakker liggen.ASSE Het gemeentebestuur van Asse lanceertin samenwerking met drie fitnesscentra in degemeente de campagne ‘Hoe fit is Asse?’. Dedrie centra willen op een maand tijd de fysiekeconditie van de gemiddelde Assenaar inkaart brengen. ‘Iedere Assenaar kan tegen eengunsttarief inschrijven in één van de drie centraen er een maand lang twee keer per weekonder begeleiding fitnessen. Eerst wordt eentest afgenomen en daarna krijgt elke deelnemereen individueel aangepast begeleidingsprogramma’,vertelt sportfunctionarisVerkeersenquêteHoe fit is Asse?Dat is niet alleen voor ons, maar ook voorde beleidsmakers belangrijke informatie.Met de resultaten van de enquête willen wenaar het gemeentebestuur stappen en vragenom structurele oplossingen.’ Het VerkeersplatformGrimbergen hoopt in de toekomstmeer betrokken te worden bij het verkeersbeleidin de gemeente. ‘We vragen daaromaan het gemeentebestuur om een vertegenwoordigervan ons Verkeersplatform in deverkeerscommissie te laten zetelen. Zo willenwe de politiek dichter bij de mensen brengen’,aldus Paul Hermans.Lander Van Droogenbroeck. De fitnesscentrahouden de conditietesten en Body MassIndex (bmi) van alle deelnemers bij en vergelijkendie cijfers met de resultaten na eenmaand fitnessen. ‘De bedoeling is dat je al naeen maand een positieve invloed ervaart opje gezondheid. We willen met de campagnede Assenaren aanzetten tot meer lichaamsbeweging.Steeds meer mensen beseffen datsporten goed is voor de gezondheid. Wij willenze een duwtje in de rug geven.’TDTDDILBEEK Eind deze maand vertrekt MarjoleinDe Bruycker uit Dilbeek op expeditienaar de Mount Everest. De 26-jarige ontwikkelingshelpsterwil met haar beklimmingvan de 8.850 meter hoge berg geld inzamelenvoor Artsen zonder Grenzen. ‘Klimmen iseen van mijn grote passies’, vertelt Marjolein.‘Deze expeditie bereid ik al lang voor. Ik doede beklimming ten voordele van Artsen zonderGrenzen omdat die organisatie me ergnauw aan het hart ligt. De expeditie kost handenvolgeld en dus wil ik ook zeker zijn dat deingezamelde centen goed terecht komen. Hetis niet makkelijk om geldschieters te vinden,maar dankzij sponsors als as Adventure enThe North Face kan ik mijn droom hopelijkwaarmaken.’TDWie de expeditie van Marjolein De Bruyckernaar de Mount Everest wil steunen, kan stortenop het rekeningnummer 000-0001018-48 vanArsten zonder Grenzen met vermelding‘Everest zonder grenzen’. Meer informatie vindtu op www.everestzondergrenzen.be.Provincie steuntcarnavalVLAAMS-BRABANT De provincie Vlaams-Brabant geeft een subsidie van 6.500 euro aande koepelvereniging ‘Carnaval in Vlaams-Brabant’. Onlangs lanceerde de verenigingeen nieuwe affiche en de website www.carnavalinvlaamsbrabant.bemet daarop de datavan de carnavalsoptochten in 2007. ‘Carnavalis een eigentijds volksfeest met een authentiekkarakter en een lange traditie’, meentTom Troch, gedeputeerde voor cultuur. ‘Carnavalis een gebeuren dat alle lagen van debevolking aanspreekt. Gezien cultuurparticipatieeen van de speerpunten van mijn beleidis en carnaval daar zeker toe bijdraagt, krijgthet de ondersteuning van de provincie.’Voor meer informatie over carnaval inVlaams-Brabant, kunt u terecht opwww.carnavalinvlaamsbrabant.be.TD

Vijfduizend BodegemnarenSINT-MARTENS-BODEGEMDe Bodegemse Kulturele Werkgemeenschappakt uit met een nieuwboek over de geschiedenis van deDilbeekse deelgemeente Sint-Martens-Bodegem.De nieuwe uitgavekreeg de titel Vijfduizend Bodegemnaren.Auteur Peter Van Rossemdook de voorbije maandende gemeentelijke en parochiale archievenin die de periode van 1665tot 1880 beslaan, op zoek naar interessanteinformatie over Bodegem.‘Ik heb vooral geprobeerd het verhaalte vertellen van de man en devrouw in de straat. De adel en deDe Muse in de steigers© KMclerus maakten maar een heel kleindeel van de bevolking uit, dus datwas niet erg representatief. Aande hand van de informatie die ikverzamelde, kon ik de levens reconstruerenvan de ‘gewone’ Bodegemnaren’,aldus Peter Van Rossem.Doorheen het boek staan foto’s vanheel wat Bodegemnaren uit de periode1880 tot 1940.TDHet boek Vijfduizend Bodegemnarenkunt u bestellen via 02-582 16 09en kost 30 euro.DROGENBOS De verbouwingswerkenaan de oude conciërgewoningnaast het Felix De Boeckmuseumin de Kuikenstraat inDrogenbos zijn eindelijk van startgegaan. ‘Hier komt het nieuwgemeenschapscentrum de Muse’,legt administratief medewerksterPatricia Motten uit. ‘Op de eersteverdieping van het huis komteen kleine vergaderruimte en eenkeuken, en op de bovenste verdiepingzal een grote vergaderzaalworden ingericht.’ In tegenstellingtot de zes andere gemeenschapscentravan vzw ‘de Rand’, zullenin het gemeenschapscentrumvan Drogenbos geen culturelevoorstellingen plaatsvinden. ‘Hetaanbod is groot genoeg in de regio.De Muse zal vooral een ontmoetingsplekzijn voor de vijftienverenigingen van Drogenbos. Zijhebben een centrum als dit echthard nodig’, besluit Patricia Motten.Als alles volgens plan verloopt, moethet nieuwe gemeenschapscentrumbegin juli de deuren openen.TD© KM Oud NieuwsEen koningszoondie brouwer werdsint-ulriks-kapelle Om te brouwen heeft mendrie ingrediënten nodig: water, graan en hop. Die warenin de Vlaamse rand in ruime mate aanwezig: de Zenne,tarwe die goed gedijd op de leemgronden en hop waarvande teelt in Brabant helaas teloor is gegaan. Door deruime beschikbaarheid van tarwe in West-Brabant ontstondLambik.Lambik werd al in de 16de eeuw gebrouwen. In 1559 noteerdeontvanger Le Mercier van de stadsrekening vanHalle dat niemand een bierbeslag mocht aanmakenzonder er 6 razieren tarwe en 10 razieren gerst aan toe tevoegen. Die verhouding van 37,5 % tarwe en de rest gerstwordt nog altijd door de brouwers van Lambik gerespecteerd.Om de bitterheid in hun brouwsel tegen te gaan,gebruiken ze overjaarse hop. De gisting van Lambik gebeurtin een open koelbak en de vergisting in houten tonnenin plaats van roestvrije stalen tanks. Wie in een uniekeomgeving wil zien hoe Lambik wordt gebrouwen, moetmaar eens een uitstapje maken naar brouwerij Girardinin Sint-Ulriks-Kapelle (Dilbeek). De brouwerij ligt opde top van de Lindenberg en is omgeven door velden.De brouwzaal ligt rechts van de hoeve en het woonhuis.In 1845 waren de gebouwen eigendom van een edelman,wiens pachter de brouwerij zou zijn gestart. Onderzoekwees echter uit dat hier al in 1835 een brouwerij van eenzekere Petrus Steps stond, maar misschien werd er toennog geen Geuze en Lambik gebrouwen. De familie Girardin-Smetkocht ze over in 1882. Maar wat heeft dit te makenmet ‘Een koningszoon die brouwer werd’?De eerste Girardin die in Sint-Ulriks-Kapelle bierbrouwde, was Franciscus Alexius Girardin (°1847). Defamilietraditie zegt dat hij de natuurlijke zoon was vankoning Leopold I. Of dit waar is, kan moeilijk gecontroleerdworden. Feit is dat zijn afstammelingen inderdaadsprekend gelijken op de Coburgs. Toen een van dekleinzonen van Franciscus Girardin in de Nieuwstraat inBrussel wandelde, keken de voetgangers om en fluisterden:‘Heb je het gezien? Koning Leopold die hier loopt!’Na zijn huwelijk met Maria Elisabeth Coleta Smet in1874 in Brussegem, vestigde Frans Alex Girardin zich inSint-Kwintens-Lennik. Pas in 1882 verhuisde dit echtpaarnaar Sint-Ulriks-Kapelle nadat ze van de erven JoannaCatharina Janssens een pachthof met brouwerij haddengekocht. Brouwer Frans Girardin deed gouden zaken enwerd later burgemeester van Sint-Ulriks-Kapelle, net alszijn zoon Jan Baptist die hem in de brouwerij opvolgde.Jaak Ockeley

Op een oud militair domein op de grens tussen Relegem en Zellikworden binnenkort 80 nieuwe sociale woningen gebouwd, waarvantwee derden sociale huurwoningen en een derde sociale koopwoningen.De klemtoon ligt op betaalbare, energiezuinige en duurzame woningen.De provincie Vlaams-Brabant nam het initiatief voor dit modelproject enwil het verwezenlijken in samenwerking met de Vlaamse Gemeenschapen de bouwmaatschappij Providentia. Het masterplan ligt klaar. Het heleproject moet binnen de ambtstermijn van het nieuwe provinciebestuurzijn gerealiseerd onder verantwoordelijkheid van gedeputeerde Jean-PolOlbrechts.TEKST Gerard Hautekeur | FOTO’s Kris MouchaersProvincie maakt werk van sociale huisvestingModelproject voor 80 sociale woningenHet nieuwe sociaal woonprojectkomt op de site vanhet Provinciaal Instituutvoor Vorming en Opleiding(pivo) dat eigendom is vande provincie. Naast de vroegere loodsen vande kazerne, die nu worden gebruikt voor deopleiding van brandweer en politie, ligt eenweide van 3 ha groot waarop de 80 nieuwesociale woningen zullen worden gebouwd.Tom Raes, hoofd van de provinciale diensthuisvesting en grondbeleid, aarzelt niet omdit als een vernieuwend pilootproject vande provincie Vlaams-Brabant te betitelenen daar zijn volgens hem meerdere redenenvoor. ‘De provincie speelt in dit dossier eenvooraanstaande rol. Ze beperkt zich niettot de traditionele rol van Sinterklaas, doorhet verstrekken van subsidies aan gemeenten,ocmw’s of intercommunales, die hetproject dan naar eigen goeddunken uitwerken.Integendeel, voor de pivo site gaatde provincie een heel stuk verder: ze neemtzelf het initiatief en doet een beroep op deVlaamse Maatschappij voor Sociale Woningen(vmsw) en de sociale bouwmaatschappijProvidentia om onder welbepaaldevoorwaarden het sociaal woonproject terealiseren. De vmsw (de vroegere VlaamseHuisvestingsmaatschappij) zal de aanleg vanhet openbaar domein en van de wegen voorhaar rekening nemen, terwijl Providentia dewoningen gaat bouwen en die nadien zal verhurenof verkopen.’Betaalbare kwaliteit‘De provincie Vlaams-Brabant stelt een aantalbasisprincipes voorop’, aldus Tom Raes.‘Het moet in de eerste plaats gaan om betaalbaresociale woningen want dat is een groteleemte en een pijnpunt in Vlaams-Brabant. Inonze provincie zijn er amper 3 procent socialewoningen, tegen 6 procent in de rest vanVlaanderen. Bovendien zijn er in onze provincienog altijd gemeenten zonder socialewoningen. Vandaar dat het provinciebestuurin zijn beleidsnota voorrang geeft aan socialewoningbouw. Omdat de provincie op de pivosite in Relegem eigenaar is van de bouwgrondkan ze de huur- en de verkoopprijs drukken.Met de bouwmaatschappij sluiten we eenerfpachtovereenkomst. De grond blijft duseigendom van de provincie en wordt doorProvidentia niet doorgerekend in de huurprijs.Bij de verkoop van de sociale koopwoningendoor Providentia zal de provincie hetbijhorende bouwperceel verkopen tegen veelgunstiger voorwaarden dan de gangbare prijzenin Vlaams-Brabant. Van bij de start willenwe de kwaliteit van dit sociaal woonprojectwaarborgen. De provincie is daarom niet inzee gegaan met een bevriend architect en eris evenmin aan de bouwmaatschappij Providentiagevraagd om er een aan te duiden. Wegaven de voorkeur aan een open oproep inbinnen- en buitenland via de Vlaamse bouwmeester.Er is een selectie gemaakt uit vijf bureausen de keuze van de jury is uiteindelijkgevallen op het Gentse ontwerpbureau Fris inhet Landschap dat voor de pivo site samenwerktmet twee jonge architecten Van Geystelen-Thys.Fris in het Landschap heeft oog vooreen goede kwaliteit van de woonomgeving ensluit volgens het rapport van de jury het bestaan bij doelstellingen van ons project. Positiefis ook dat twee nog vrij jonge architectende kans krijgen om een woonproject op zo’ngrote schaal te realiseren.Huizen met groene daken‘We mikken niet alleen op betaalbare, maarvooral ook op duurzame woningen’, vervolgtTom Raes. ‘Een eerste aspect van duurzaamheidis een goede verhouding tussen prijs enkwaliteit. In het verleden leverden bouwmaatschappijenvaak goedkope woningen,die ze tegen een lage prijs verhuurden. Hetperverse neveneffect was evenwel dat de factuurvoor het energieverbruik uit de pan reesomdat de woningen slecht of onvoldoendewaren geïsoleerd. De energiekosten werdendus afgewenteld op de huurder. Op de pivosite in Relegem kiezen we resoluut voorenergiezuinige woningen. De provincie wilten behoeve daarvan alle mogelijke energiebesparendemaatregelen integreren in hetproject en desnoods zelf actief op zoek gaannaar bijkomende middelen, zoals Europeseprojectsubsidies. In dit duurzame bouwprojectcombineren we de principes vanenergiebesparing en ecologie. Zo krijgen dehuizen onder meer groene daken, die zorgenvoor een betere isolatie en die het regenwater

FIGURANDTEN‘De laatste zomer’Eerste langspeelfilm van Joost Wynant is klaarDe jonge regisseur Joost Wynant (26) heeft net de laatste hand gelegdaan zijn allereerste langspeelfilm. ‘De laatste zomer is’ klaar voor deconfrontatie met pers en publiek. ‘Ik ben opgegroeid in Loonbeek bijHuldenberg en heb me altijd voorgenomen om ooit in die streek tefilmen. Het is er zo mooi dat ik ervan opkijk dat niet meer filmmakerser gebruik van maken.’ Wynants eersteling is volledig gedraaid inLoonbeek, Huldenberg, Overijse en Leefdaal.TEKST Ines Minten | FOTO Patrick De SpiegelaereIn 2005 studeerde Joost Wynant af aan hetRits. Met de kortfilm die hij als eindwerkmaakte, viel hij meteen in de prijzen. ‘Ik hebde Wildcard van het Vlaams AudiovisueelFonds en de Canvasprijs gewonnen.’ VanCanvas kreeg de jonge filmmaker een bedragvan 50.000 euro, dat hij mocht gebruikenom een nieuwe kortfilm te maken. RegisseurFrank Van Passel kwam als coach uit de luchtvallen. ‘Ik was ontzettend blij met zijn telefoontje.Ik bewonder zijn werk erg en woudolgraag met hem samenwerken.’ Het tweetalkreeg gelijktijdig het idee om in plaats vaneen nieuwe kortfilm te maken, het scenariovan het eindwerk uit te werken tot een heuselangspeelfilm. Vanaf dat moment ging de balaan het rollen. Joost Wynant kreeg nog nauwelijksde tijd om zich af te vragen waar hijaan begonnen was. ‘Het was een helse job.Mijn eerste film, heel weinig geld voor zo’nonderneming en akelig weinig tijd. Eigenlijkwas het gekkenwerk, maar we hebben er onstoch vol enthousiasme aangezet.’ En het resultaatis er. ‘De laatste zomer’ wordt in maartvoorgesteld op een aantal festivals en komt injuni in de grote zalen.Jonge ploeg‘Precies omdat we het met zo weinig middelenmoesten stellen, hebben we met een superjongeploeg gewerkt. We vonden het ideeom kansen te creëren voor jonge mensen zoleuk dat we die lijn dan maar helemaal hebbendoorgetrokken’, legt Joost Wynant uit.‘Op de set was er niemand ouder dan 28. Deacteurs zijn jong, onbekend, maar leverenuitmuntend werk. Hetzelfde met de muziek.We hebben groepen gekozen die heel goedbezig zijn, maar nog net niet zijn doorgebroken.Al dat jonge geweld samen maakte hetsoms wat moeilijk. Veel ervaring om op terugte vallen, had niemand. Maar het geeft hethele project wel iets fris dat je met een doorgewinterdeploeg nooit zou bereiken.’ Filmenin zijn thuisstreek bleek niet alleen een goedeartistieke keuze, maar bood daarnaast ook eenpaar praktische voordelen. ‘Mijn broers speeldenkookploeg. Hun keuken was een tent inde tuin van mijn ouders. Het decormateriaalstond opgeslagen in de garage. Mijn oude kamerhebben we omgevormd tot hotel voor deacteurs. Zo hebben we allerlei kosten kunnenuitsparen die sowieso niet van ons budget afkonden.Ook contacten voor figuratie warensnel gelegd en toestemming om op specifiekelocaties te filmen, was snel gevraagd – ik wistzo bij wie ik daarvoor terecht moest.’10

voor de zalenHet keurslijf van het dorpDe film gaat over vier vrienden die op dedrempel van hun laatste jaar middelbaar onderwijsstaan. ‘Mochten ze niet in hetzelfdedorp zijn opgegroeid, dan waren ze waarschijnlijknooit zo dik met elkaar geweest.Je kunt zo voorspellen dat ze na dat laatstejaar elk hun eigen weg zullen gaan en dat zeelkaar wat uit het oog zullen verliezen. Deverschillen in hun karakters komen pas goedtot uiting als er een meisje in het spel komt.Om hun uiteenlopende interpretaties vande liefde en hoe je daar mee omgaat, draaitde film.’ Autobiografisch is ‘De laatste zomer’absoluut niet. ‘Maar uiteraard zitten ereen aantal elementen in die verwijzen naarmijn eigen jeugd. Eén van mijn personagesrookt haar eerste joint op de plek waar ik demijne vroeger heb gerookt. Ze maken eenkampvuur op de plaats waar mijn vriendenen ik hele zomers lang elke avond zaten. Datmaakte het voor mij natuurlijk extra prettig.’De jongeren uit de film voelen zich opgeslotenin het dorp waar ze wonen. Het enige watze willen is daar zo snel mogelijk wegraken.‘Ook heel logisch op die leeftijd’, vindt JoostWynant. ‘Wij wilden als tieners ook dolgraaguitgaan en zo, maar niemand had al een rijbewijsen een bus passeerde er niet in Loonbeek.We vonden het er soms vreselijk. Hetverandert pas als je eenmaal volwassen benten effectief uit je streek bent weggetrokken.Nu woon ik in Gent, de stad waar mijn vriendinvandaan komt. Je hebt er een fantastischcultureel aanbod. Ik ga veel naar theater, filmen concerten. Ik ga en sta waar ik wil, komoveral. Maar sinds ik in de stad woon, besef ikpas goed hoe verwend we in Loonbeek warenwat natuur en groen betreft. Als ik er tweeweken niet ben geweest, begin ik het echt temissen. Mijn ouderlijk huis ligt vlakbij eengigantisch bos. Zodra ik kan, trek ik er metde hond op uit. Maar al die dingen zijn voortieners natuurlijk nog niet belangrijk.’Vroege roepingJoost Wynant weet al heel lang dat filmsmaken zijn ding is. ‘Toen ik 14 was, heb ikme met een aantal vrienden aan mijn eerstelangspeelfilm gezet. Hij duurde tweeuur en we hebben hem gemonteerd op tweevideorecorders. Daarna hadden we de smaakte pakken. We zijn filmpjes blijven maken.Veel van die mensen zijn later ook effectiefin de filmwereld terechtgekomen en hebbendan ook een plaats gekregen op de set. In defiguratie van ‘De laatste zomer’ zie je bovendiendezelfde gezichten opduiken als in onzeoude tienerfilmpjes – heel grappig.’ JoostWynant heeft zelf ook al wat acteerervaringopgedaan, zowel in film als op de planken.‘Eigenlijk komt het maken voor mij op deeerste plaats, maar zelf spelen vind ik tochook erg verslavend. Door de drukte rondmijn film heb ik nauwelijks tijd gehad om zelfte acteren en dat begint nu toch weer serieuste kriebelen. Het plezier bij acteren en regisserenligt op een heel ander vlak. Voor eenacteur is het heerlijk om op de set te staan.Je wordt er echt in de watten gelegd. Je hebtde verantwoordelijkheid voor je rol, maarzolang je daarin het beste van jezelf geeft, isalles in orde. Als regisseur haal ik mijn pleziervooral uit de voorbereiding: het schrijven enrepeteren; en uit de montage achteraf. Op deset zelf is alles immens hectisch. Er kunnen101 dingen mislopen, die hebben allemaalgevolgen, en je draagt er allemaal verantwoordelijkheidvoor.’Onvervangbare leerschoolVeel zal er nu van afhangen hoe de film op defestivals ontvangen wordt en wat erover in depers verschijnt. ‘Hoe beter hij het daar doet,hoe rooskleuriger zijn toekomst zal zijn’, legtJoost Wynant uit. ‘Het is nu dus nog evenafwachten. De film is in een razend tempogedraaid, dus een echt cinefiel publiek zalhier en daar misschien struikelen over eenschoonheidsfoutje. Dat is sowieso niet tevermijden met de tijd en het beperkte budgetdie wij beschikbaar hadden. Maar ik benervan overtuigd dat de charme van de filmheel wat harten zal doen smelten. Het is eenwarme prent geworden, die een ruim publiekzeker kan aanspreken. Ik ben er zelf in elk gevalerg trots op omdat hiermee mijn eerstefilmdroom alvast is uitgekomen. Mijn eerstelangspeelfilm komt in de grote zalen terwijlik tenslotte nog maar 26 ben. Ik heb het afgelopenjaar meer dan eens de armen in delucht geslagen en gedacht: ‘Kan dit wel?!’ Ikben dus ontzettend opgelucht dat het geluktis. De film ligt klaar. Ik ben Frank Van Passelen de andere mensen van Caviar (hetproductiehuis dat ‘De laatste zomer’ onderzijn hoede heeft – im) ontzettend dankbaarvoor alle steun die ze me gegeven hebben. Alskersvers regisseur – en zeker met zo’n jongeploeg – begin je van nul. Ze hebben me artistiekhonderd procent mijn gang laten gaan,maar als ik technische of logistieke vragenhad, kon ik altijd bij hen terecht. De film isin minder dan een jaar volledig gerealiseerd.Het is een waanzinnige periode voor megeweest, maar de leerschool die ik in die tijdheb doorlopen, is goud waard. Ik wist al langdat film mijn toekomst was, maar nu ben iknog meer in mijn overtuiging gesterkt. Dit iswat ik wil’, en hij voegt er lachend aan toe: ‘Ikzou trouwens niet weten wat ik anders moet.’De eerstkomende maanden wil Joost Wynantvooral even uitblazen en kijken hoe zijn geesteskindhet doet. Toch sluimeren er alweernieuwe projecten. ‘Ik ga in elk geval een filmdraaien voor een theaterstuk en een muziekclipmaken. Er zit ook alweer een groot planin mijn hoofd voor een volgende film. Daarvoormoet ik echter eerst mijn spaarpot weerwat laten aandikken, want die is al sinds mijnkortfilm helemaal leeg. Ik hoop op subsidiesvoor volgend jaar en anders wordt het uitkijkennaar een andere manier om de huurbetaald te krijgen.’Erster Langspielfilm von Joost Wynantist reif für die KinosIm Jahre 2005 absolvierte Joost Wynant (26) sein Studium am rits, der Hochschule füraudiovisuelle und dramatische Künste und Technik in Brüssel. Der Kurzfilm, den er alsAbschlussarbeit produzierte, wurde sofort mit einem Preis ausgezeichnet, und er erhielt50.000 Euro, um einen neuen Kurzfilm zu drehen. Zusammen mit seinem Betreuer, FrankVan Passel, entschloss er sich dazu, seine Abschlussarbeit zu einem Langspielfilm weiterauszuarbeiten. ‘Es war eine höllische Arbeit. Mein erster Film, wenig Geld und furchtbarwenig Zeit.’ Der ganze Film ‘Der letzte Sommer’ wurde gedreht in Huldenberg, Overijseund Leefdaal, d.h. in der Gegend, wo Joost aufgewachsen ist. Er arbeitete mit einem jungenTeam und hat versucht, die Kosten möglichst viel in Grenzen zu halten. ‘Meine Brüderhaben in einem Zelt im Garten meiner Eltern gekocht, und mein altes Zimmer haben wirzu einem Hotel für die Filmschauspieler umgebaut.’ Der Film ist ab Juni in den großenKinos zu sehen.11

agendavan 4 maartt.e.m. 4 aprilRANDUITKristalheldere Ierse en Bretoense folkFOLK De Vlaamse harpiste Lakshmi Matthieu(°1981) is bedreven in verschillende genres.Groepen als Clannad en Altan brachten haarop het spoor van de Keltische muziek. Om de‘jigs’ te doorgronden, reisde ze naar de folktrefpuntenin Ierland en Engeland. Haar interesseging ook uit naar de harppartijen in een symfonischorkest en in kamermuziekensembles.Ze trok naar het Brussels conservatorium envolgde vervolmakingcursussen in Nederland.In de muziekacademie van Waregem vertelt zeover de geschiedenis van de harp, die al duizendenjaren voor Christus in Egypte opgangmaakte. Robert Groslot betrok haar bij dePromsconcerten van Il Novecento. Ondankshaar gediversifieerde repertoire gaat haar harttoch uit naar Ierse en Bretoense folk.LDZondag 18 maart, 11.00Meise, De Muze van Meise,info 02-268 61 74Mevrouw Appelfeld en de menselijke eenzaamheidEen gitaar die drijft op het gemoedINDIASE MUZIEK De Bengaalse snarenvirtuoosDebashish Bhattacharya, die in zijngeboortestad Calcutta een grote aanhangheeft, stamt uit een muzikale familie. Zijnmoeder leerde hem al in zijn kleutertijd deIndiase nationale hymne spelen op de Hawaïaanse‘steel’ gitaar, die hij van zijn vaderhad gekregen. Later bouwde hij zijn eersteinstrument om zodat hij er ook klassieke Indiaseraga’s uit kon toveren. Op zijn Trinityof Guitars tour, die in het kader van Chicoreide Vlaamse rand aandoet, demonstreert hijhoe gemoedsopwellingen verklankt kunnenworden. Daarbij houdt hij, net als de ervarensitarspeler en de geoefende tabla trommelaar,rekening met het seizoen en het moment vande dag. Een concert vindt hij pas geslaagd alshij de stormen die in de ziel woeden, volledigkan laten uitwaaien. Zijn doorleefde muziekis ook een eerbetoon aan Brahma, Vishnuen Shiva, de drie belangrijkste goden vanhet hindoepantheon. Door vliegensvlug zijnhandgrepen te veranderen en over de vele snarente schuiven, roept hij al improviserend eenetherische sfeer op, die past bij een sacraalzondagmiddagconcert.Zondag 11 maart, 11.00Asse, Oud Gasthuis, info 02-466 78 21LDTONEEL Benno Barnard had de Joodseauteur Aaron Appelfeld voor ogen toen hij inopdracht van theater Malpertuis het tragikomischtheaterstuk Mevrouw Appelfeld, over demenselijke eenzaamheid schreef. Chris Lommebelichaamt de belezen mevrouw Appelfeld,die haar eigen lijden vergelijkt met dat vanheel Europa. Haar boekenwijsheid maaktgeen indruk op de postbode Eva (vertolktdoor Antje De Boeck), die de metaforen vanhaar gesprekspartner, die ook diepzinnigfilosofeert over het ouder worden, niet eensbegrijpt. De jonge vrouw hanteert een banaalen op sommige momenten zelfs kitscherigsoaptaaltje. Ze is niet op haar mondje gevallenen praat vrijuit over alles wat haar te binnenschiet. Ondanks hun onvermogen om behoorlijkmet elkaar te communiceren ontdekken zeuiteindelijk toch raakpunten, waar ze stil vanworden. De broeierige dialogen tussen AntjeDe Boeck en Chris Lomme verwijzen naar hetonbegrip tussen de verschillende volkeren enculturen. Kunnen zij respect voor elkaar opbrengenof drijven ze steeds verder uiteen?Vrijdag 23 maart, 20.30Vilvoorde, cc Het Bolwerk,info 02-255 46 90Donderdag 29 maart, 20.00Overijse, gc de Bosuil,info 02-657 31 79LD13

RANDUITFinale Kunstop Komst 2006KUNST In 2005 startte de provincie Vlaams-Brabant i.s.m. Radio 2 met Kunst op Komst,een wedstrijd waarbij alle Vlaams-Brabantsegemeenten hun kandidatuur kunnen stellenom op een openbare locatie een uniek kunstwerkte plaatsen. De gemeente met het bestedossier krijgt dat kunstwerk permanent inbruikleen. Radio 2 Vlaams-Brabant volgt hethele proces, tot en met de plaatsing van hetmonument. Met dit initiatief wil de provinciehedendaagse beeldende kunst dichter bij hetpubliek brengen en Vlaams-Brabant verrijkenmet prachtige kunstwerken.De keuze van de locatie gebeurt in drie stappen.Vorig jaar deden vijf gemeenten eenvoorstel voor een plek voor het kunstwerkBeeldengroep van kunstenaar Peter Rogiers uitOud-Heverlee. Na een bezoek aan de locatiesin november ll., selecteerde een vakjury Bierbeek,Opwijk en Vilvoorde voor de finale. ‘Dejury was aangenaam verrast door de kwantiteiten de kwaliteit van de voorstellen. Het was nietgemakkelijk de ideale plaats te bepalen, omdatelke voorgestelde locatie vanuit het voorgesteldeperspectief wel iets te bieden heeft.Misschien niet allemaal voor het kunstwerkvan Peter Rogiers, maar zeker voor toekomstigeedities van Kunst op Komst’, vertelt Jean-Pol Olbrechts, gedeputeerde en voorzitter vande jury.In de tweede ronde krijgen de drie finalistende kans om hun locatie met ijzersterke argumentente verdedigen in een rechtstreekse uitzendingvan Middagpost op Radio 2. Voor hunpresentatie kunnen de vertegenwoordigers vande gemeenten een beroep doen op een coachvan Radio 2. De uitzendingen vinden plaats op5, 6 en 7 maart tussen 12 en 13 uur in het Amerikaanstheater in Laken. Een radiojury zal demotivering van de locatiekeuze beoordelen opcreativiteit, presentatie en muzikale omlijsting.Na de compilatie-uitzending die wordt uitgezondenop 8 maart, kan het grote publiekzijn stem uitbrengen via sms. De winnaarwordt op 9 maart bekendgemaakt tijdens eenrechtstreekse radio-uitzending. De winnendegemeente mag in het voorjaar van 2007een groot inhuldigingsfeest organiserenvoor het kunstwerk. In 2005 warenAsse, Ternat en Landen de finalisten.De Ingeboxte Venus van Milo ging toenuiteindelijk naar Landen.info www.vlaamsbrabant.SneeuwpoppenfestivalFESTIVAL In de bitter koude winter van1511 prijkten in de stad Brussel vijftig sneeuwsculpturen,die net als onze huidige zandsculpturenaan de kust massa’s volk lokten.Het ging om authentieke kunstwerken diedoor verschillende wijkgemeenschappen,geestelijke broederschappen en ambachtelijkegilden werden vervaardigd. Die vertegenwoordigersvan de hoofdzakelijk stedelijkemiddenstand en stadselite lieten, aldus professorJef Janssens van de k.u.Brussel, geenkans onbenut om op het publieke forum aanwezigte zijn en ze probeerden elkaar de loef afte steken. Als literaire verenigingen speeldende rederijkerskamers daarbij een toonaangevenderol en dus zeker ook de stadsdichters.Zo schreef Jan Smeken, de toenmaligestadsdichter van de rederijkerskamer ’t Mariacranske,een gelegenheidsgedicht over hetsneeuwpoppenspektakel. De erfgoedcel vande Vlaamse Gemeenschapscommissie vanBrussel neemt nu de 500ste verjaardag vande rederijkerskamer ’t Mariacranske te baatom begin maart een vernieuwend sneeuwpoppenfestivalte organiseren. Het wordteen combinatie van literatuur, theater enbeeldende kunst.Universele thema’sDe initiatiefnemers van het festival laten negenbeeldengroepen maken. Autochtone enallochtone kunstenaars worden geprikkeldom in het kunstwerk hun visie uit te drukkenover universele thema’s die ook al in 1511aan bod kwamen, zo onder meer de angstvoor het vreemde, de cultus van lichamelijkeschoonheid, de vrees voor vrouwelijke dominantieen de angst voor oorlogsdreiging.De beeldengroepen worden opgesteld langseen wandelparcours dat loopt via bekendelocaties als de kvs, de Sint-Katelijnekerk,de Sint-Gorikshallen, de binnenkoer vanhet Brussels Stadhuis en het binnenpleinachter de Rijke Klaren. De oude tekst vanstadsdichter Smeken wordt hertaald enverklaard. David Van Reybrouck gaat samenmet 10 andere Brusselse dichters aan deslag om die oude tekst een eigen interpretatiegeven. Rond het beeldenparcours zijn ergeanimeerde wandelingen uitgestippeld. Derederijkerskamer ’t Mariacranske zal met haaracteurs theaterstukken brengen bij de beelden.Rond dit project zijn ook verschillenderandactiviteiten gepland, zoals lezingen, historischewandelingen en een concert.Gerard Hautekeurvan 2 tot 18 maartSneeuwpoppenfestivalOp verschillende locaties in BrusselInfo 02-208 02 32 (erfgoedcel vande Vlaamse Gemeenschapscommissie)of 02-468 20 61 (’t Mariacranske)Passieconcert met Scandinavisch tintjeKLASSIEKE MUZIEK De Fin Timo Nuoranneis dit voorjaar gastdirigent bij hetVlaams Radio Koor. In eigen land doceert hijkoormuziek aan de Sibelius Academie. Ookzong hij verschillende malen de altpartij inBachs Johannespassion. Het passieconcert inde abdijkerk van Grimbergen begint met hetnegenstemmige Miserere van de Italiaansecomponist Gregorio Allegri, dat al sinds 1638tijdens de Goede Week in de Sixtijnse kapel inRome wordt uitgevoerd. De Quatre Motets pourun temps de pénitence van Francis Poulenc ontstondenna een mystieke ervaring. De religieusopgevoede Franse toondichter drukt zijn erzowel zijn droefenis als zijn zijn vreugde in uit.Nog dramatischer klinkt het achtstemmigemotet Crucifixus van de Venetiaanse componistAntonio Lotti, die aanleunt bij de polyfonestijl van Palestrina. Met de Missa a cappella vanJoonas Kokkonen en het Latijnse lied O vos omnesvan Joakim Unander introduceert het koorook sacrale koormuziek uit de Scandinavischelanden.Donderdag 29 maart, 20.15Grimbergen, Abdijkerk,info 02-263 03 43NIET TEMISSENLudo Dosogne14

KwartslagEengreep uit het Kwartslagaanbodvoor deze maandZwarte humorin het hiernamaalsDANS Aftakeling en verval lopen als eenrode draad door het oeuvre van Peeping Tom.Dit Brusselse danstheatergezelschap, dat geleidwordt door Gabriela Carrizo en FranckChartier, scoorde de voorbije jaren meer opde buitenlandse podia dan in eigen land. InLe Salon en Le Jardin maakten we al kennis metde bizarre personages van een verarmde, aristocratischefamilie. Ze lijken afkomstig uit eenfilm van David Lynch. Een extravagante oudeman die zijn moeder en zijn huishoudsterniet kan missen, verliest langzamerhand hetcontact met de realiteit. Hij kan nauwelijksoptornen tegen zijn hardleerse dochter enzijn atletisch gebouwde schoonzoon. Maarhij vindt troost bij een engelachtig wezen. Detrilogie wordt nu afgerond met Le sous sol. Nahun dood leven de gefrustreerde familieledenvoort onder de grond, waar ze dingen doendie je niet van hen zou verwachten. Van demachtsverhouding tussen de verschillendegeneraties is nauwelijks wat te merken en hunvroegere afspraken gelden niet meer. Maarhoe moeten ze omgaan met de geesten diehet hiernamaals al veel langer bevolken? Dezwarte humor in deze surrealistische coproductievan de kvs en Charleroi-Danses is ontleendaan de novelle Bobok van de Russischeschrijver Dostojevski.LDChoreografieën uit het leven gegrepenDANS Net als Pina Bausch en ReinhildHoffmann is Susanne Linke één van de boegbeeldenvan de Duitse expressionistische dans.Nadat ze zich bij Mary Wigman en Kurt Joossin de bewegingstechnieken had bekwaamd,kwam ze terecht bij het Folkwang Tanztheaterin Essen. Dat haar choreografieën autobiografischzijn, vindt ze vanzelfsprekend; belevingen uitbeelding vallen samen! In haar legendarischesolo Im Bade wannen, die drie decenniageleden al door het Kaaitheater werd geprogrammeerd,laat ze bijvoorbeeld zien hoe zezich vroeger voelde in de mannenmaatschappij.Onderwerping en bevrijding zijn ook desleutelthema’s van de solo Flut, die door haarleerling Urs Dietrich wordt uitgevoerd. Opde klaaglijke Elegie van Gabriel Fauré worstelthij met een lang stuk stof.De Antwerpse choreograaf Marc Vanrunxtnoemde zijn bijdrage Deutsche Angstomdat hij van de gelijknamige cultplaatvan de Amerikaanse ritmeboxkunstenaarLawrence Weiner houdt. Deze dansminiatuurop zinderende percussieklanken beleefdezijn première op het Festival van Avignonvan vorig jaar.30 en 31 maart, 20.30Brussel, Kaaitheater,info 02-201 59 59© Jörg LandsbergWrange taferelen in een lusthofLDWoensdag 28 maart, 20.30 (première)Van 29 tot 31 maart, 20.30Brussel, kvs Box,info 02-210 11 12DANS Smeulende erotische verlangensliggen aan de basis van Chunking. Needcompany-regisseuseGrace Ellen Barkey opentde deuren van het onderbewuste, waardoorhaar personages zich in een lusttuin wanen.Ze nemen er even ongegeneerde houdingenaan als op het beroemde schilderij De tuin derlusten van Jeroen Bosch. Met hun verstandop nul gaan ze helemaal op in hun fantasietjes.Na een lichtvoetige proloog volgt eenreeks wrange taferelen en krijgt de vrijmoedigeomgang bitsige trekjes. De bewegendekleurige panelen spelen met het geheugenen vertroebelen de blik van de toeschouwer.Het strijkkwartet van Giacinto Scelsi en deklankreeksen van Maarten Seghers hebbeneen bedwelmend effect. Met Kill Your Idolsvan Sonic Youth begeeft het gezelschap zichopzettelijk in de gevarenzone. Maar wie geengooi doet (chunking) naar het geluk zal hetzeker nooit verwerven.LDWoensdag 21 maart, 20.15Grimbergen, cc Strombeek,info 02-263 03 43Met een Kwartslagpas kun je vier voorstellingen kiezen uit het podiumaanbod van cc Strombeek, cc Westrand,kvs en Kaaitheater, waarvan één in elk theater. Je vindt het volledige Kwartslagprogramma op www.kwartslag.be15

RANDUITZennetoer-winnaarLapaz blikt eerste EP inHoe zou jij de muziek van Lapaz omschrijven?‘We combineren invloeden uit de jaren ’60,zoals de muziek van The Beatles, met modernereelementen. Qua stijl leunen we misschiennog het dichtst aan bij de melodische rockmuziek.Je kunt als muzikant je invloeden moeilijkverbergen. In het geluid van Lapaz ga je zo zekeren vast de meerstemmigheid van de Beach Boysterugvinden en een snuifje Kinks-muziek. Hieren daar valt er zelfs een vleugje John Frusciante,de bevlogen gitarist van de Red Hot Chili Peppers,op te merken.’© Christophe LermyteMUZIEK De Dilbeekse rockgroep Lapazhaalde op de 3de editie van Zennetoer deoppergaai binnen. Een prestatie die allerminsteen toevalstreffer te noemen is. Lapaztimmert al een tijdje aan de muzikale weg,stond recent nog op Suikerrock en heeft metMathieu Vanherpe een gedreven en charismatischfrontman in de rangen. Een eerste epis net ingeblikt. Hoog tijd voor een verhelderendgesprek.De groepsnaam ‘Lapaz’lijkt me een pacifistische keuze.Mathieu Vanherpe: ‘Het woord ‘La paz’ betekentin het Spaans inderdaad ‘de vrede’. Maaronze groepsnaam refereert eigenlijk naar denaam van een Leuvens café. We hadden moeiteom een geschikte groepsnaam te vinden. Opeen avond liepen we in licht beschonken toestandvoorbij het Leuvense café Lapaz en onzezoektocht was eensklaps voorbij. De groepLapaz was geboren!’Het is een ongeschreven wet dat een beginnendemuziekgroep een tijdje moet zoeken alvorens eenvaste bezetting wordt gevonden.‘Dat was bij ons niet anders. Peter Vansant,onze gitarist, en ik kennen mekaar van onzestudiejaren in Leuven. We speelden allebei in decoverband die in de studentenclub Economicahoge ogen wierp. Het idee om met een eigengroep te beginnen, is daar gerijpt. Vanaf 2002kregen we, door optredens en mond-aan-mondreclame, naambekendheid in het Leuvensestudentenmilieu. In 2004 hebben we zo tallozekeren op het podium gestaan. We wonnen indie tijd de hoofdprijs van de vub-ErasmushogeschoolRockrace en we kregen een plaatsje opde affiche van Jospop. De samenstelling van degroep onderging doorheen de jaren heel watveranderingen. Jonathan Badisco, een vrienduit Ternat en een begenadigd bassist, kwamerbij en ook Bart Vermijlen, een uitmuntendkeyboardspeler en drummer Seb Vangrunderbeekmaken momenteel deel uit van Lapaz. Eensamenwerking die vruchten afwerpt!’Deelnemers gezocht voornationale comedywedstrijdHet wordt zo stilaan een cliché: Vlamingendie in Nederland comedyprijzen wegkapen.Om humoristische Vlamingen de kans tegeven zich voor eigen publiek te bewijzen,organiseren GC de oude pastorie Kapelle-Op-Den-Bos, GC de Muze van Meiseen DW&D comedyproductions op vrijdag11 mei om 20.00 uur een nationale wedstrijdvoor beginnende stand-up comedians. Eendeskundige jury beoordeelt de kandidatenen stuurt de winnaar naar huis met 1.500euro en drie betalende optredens in Vlaamsecultuurhuizen in de regio. GeïnteresseerdenWinst in de Zennetoer-rockrally op 6 januarileverde jullie studiotijd en waardebons voor muziekmateriaalop. Komt er gauw een eerste CD uit?‘Midden februari hebben we in ‘Dé studio’ inAsse onze eerste ep (‘Extra Play’, een cd-singlemet meer dan 2 nummers op) opgenomen.We hebben er 4 dagen aan de opname en 2 dagenaan de mix gewerkt. Aangezien we in 2003een eerste demo en in 2005 een tweede demoopnamen, konden we kiezen uit een hele ritsnummers. Tijd in de ‘Motormusic Studio’,een van de prijzen die we in de wacht sleeptendoor de Zennetoer te winnen, is ergens na dezomer voorzien.’En daarna … op de hort met Lapaz?‘Lapaz staat heel erg graag op het podium endicht bij de fans. Verleden jaar stonden we nogop Suikerrock in Tienen. De reacties op onzeep zullen, wat de aanwezigheid van Lapaz opdiverse festivals later dit jaar betreft, zeker meespelen.Ik wil dan ook graag een warme oproeplanceren aan alle festivalorganisatoren om hetgeweldige Lapaz een plaatsje op hun affiche tegeven. Wij geloven rotsvast in Lapaz en we zullener dan ook alles aan doen om het muziekminnendpubliek te overtuigen!’www.lapaz.beTim Vanderweyenvanaf 16 jaar die wonen of verblijven in Vlaanderen,kunnen zich inschrijven tot 15 maartin gc de oude pastorie (Kerkstraat 24,1880 Kapelle-Op-Den-Bos, tel. 015-71 02 53,e-mail: info@gcoudepastorie.be of reservaties@gcoudepastorie.be).De wedstrijd is een onderdeel van het humorfestivalop 11, 12 en 13 mei in en rond gc deoude pastorie in Kapelle-Op-Den-bos. Hetvolledige programma vindt u op www.meise.beonder de Muze van Meise.16

agendaArs Musica in de bresvoor hedendaagse muziekTheaterPODIUM­KUNSTENMUZIEK Hedendaagse componistenkunnen een ruggensteuntje best gebruiken.Daarom organiseert Ars Musica voortaanniet alleen een festival in de lente, maar ookin het najaar.De concerten van de editie die in maart wordtgehouden, zijn gegroepeerd rond drie weekends.‘We hebben een trouw publiek’, steltartistiek directeur Tino Haenen vast. ‘Vooralnieuwsgierige melomanen komen bij ons aanhun trekken, want het aanbod bestaat vooraluit werken die in Vlaanderen of Brussel nooiteerder te horen waren. Voor de wereldpremières– en dat zijn er nogal wat – is er ook veelinternationale belangstelling. Helaas kondenwe slechts een beperkt aantal compositieopdrachtengeven en was er in tegenstelling totvorig jaar geen ruimte voor muziekinstallatiesin de stad. Maar door geconcentreerd te programmeren,hopen we onze aanhang toch tevergroten.’Concerten met een inleidende workshopzijn het meest in trek. ‘Voor een beter begripvan hun werk vertellen de componisten overde ontstaansgeschiedenis en de structuur. Bijeen eerste luisterbeurt is dat geen overbodigeluxe. Zelfs de alom bekende symfonieën vanBeethoven kunnen de meeste muziekfreaksbeter appreciëren naargelang ze er meer meevertrouwd zijn. Hedendaagse muziek zonderherkenningsmomenten schrikt velen af.’Puberteit uitvergrootHet festival opent met een gloednieuwe operavan de Brusselse toondichter Benoit Mernierin de Muntschouwburg. Hij verklankt hettoneelstuk Frühlings Erwachen (Voorjaarsontwaken)van Frank Wedekind. In grimmigetaferelen worden puberteitsproblemen uitvergroot.Op een gemaskerde man na blijvende volwassen zangers onzichtbaar. De scènewordt alleen bevolkt door jongeren. Het stukbegint in de lente en eindigt in de herfst. Maarer zijn niet alleen de seizoenswissels, ook hetdriftleven is aan veranderingen onderhevig.Het genot en de gratie van de lichamen interesserenWedekind meer dan een moreelstandpunt. In de muziek wordt gezinspeeldop de ontluikende seksualiteit bij adolescentenen op de frustraties die het gevolg zijn vande verdringing van de seksualiteit.Ovidius verklankt‘We zijn ook trots dat we de Zwitserse componistBeat Furrer naar hier kunnen halen’,zegt Tino Haenen. ‘Hij maakte al het mooieweer in Parijs en op het Holland Festival. Hetgerenommeerde Klangforum Wien voert vanhem in Flagey een concertante opera uit,die is geïnspireerd op de Metamorfoses vande Latijnse schrijver Ovidius. De luisteraarwordt meegetroond naar een plek waar hijalles op aarde kan horen en zien.’In het Kaaitheater brengt het Ictus Ensembleeen opmerkelijk concert, waarin ritme enpercussievariaties de hoofdingrediënten zijn.Het geluid van veertien instrumenten wordtdoor een computer gemanipuleerd.In een rondetafelgesprek wordt de positievan de hedendaagse toonkunst in de Belgischemuziekwereld onderzocht.van 9 tot en met 24 maartArs MusicaBrussel, Flagey, Kaaitheater,Muntschouwburg, Paleis voor SchoneKunsten, Théâtre Marni en Tour & Taxisinfo 02-219 26 60www.arsmusica.be© Serge AntonLDBenoit MernierMaandag 5 maart, 20.00Theater voor anderstaligenBeestenbende door Fast Forwarden Ensemble Leporellogc de Zandloper,Kaasmarkt 75, Wemmel02-460 73 24Dinsdag 6 maart, 20.00Theater voor anderstaligenBeestenbende door Fast Forwarden Ensemble Leporellogc de Boesdaalhoeve,Hoevestraat 67,Sint-Genesius-Rode02-381 14 51Woensdag 7 maart, 20.30De Vreemdeling doorBraakland/Zhebildingcc Westrand,Kamerijklaan, Dilbeek02-466 20 30Donderdag 8 maart, 20.30Het Goede Lijf doorAn Nelissen, Janine Bischops& Mitta Van der Maatcc Asse,Noorderlaan 20, Asse-Zellik02-466 78 21Donderdag 8 maart,14.00 en 20.30Amaai mijne rug!door Echt Antwaarps TeaterDe Muze van Meise,Brusselsesteenweg 69, Meise02-268 61 749 en 10 maart, 20.00Zondag 11 maart, 14.30 en 19.00Fiddler on the Roofdoor Hand in Handcc Strombeek,Gemeenteplein, Grimbergen02-267 68 61Zaterdag 10 maart, 20.00God en klein Pierken doorEcht Antwaarps TeaterZaal nova,Kerklaan 19, Machelen02-251 24 88 (De vriendenvan Lourdes Machelen-Diegem)17

Woensdag 28 maart, 20.30Inyoni door Thesele Company /Tom Roos (Soweto/Gent)cc Westrand,Kamerijklaan, Dilbeek02-466 20 30SeniorenDinsdag 6 maart, 14.30Amaai mijne rug doorEcht Antwaarps theatercc Het Bolwerk,Bolwerkstraat 17, Vilvoorde02-255 46 90Zaterdag 24 maart, 14.00Operette door De Bietjescc Westrand,Kamerijklaan, Dilbeek02-466 20 30MUZIEKWoensdag 7 maart, 20.30Olla Vogala Kwintet & Guestscc Het Bolwerk,Bolwerkstraat 17, Vilvoorde02-255 46 90Zaterdag 10 maart, 19.30Hakuna Matata doorkinderkoor RedorisDe Merselborre,Schaliestraat 2, Vlezenbeek02-569 75 22Zondag 11 maart, 11.00Trinity of guitars doorDebashish BhattacharyaZie pag. 13Oud gasthuis,Gemeenteplein 26, Asse02-466 78 21Zondag 11 maart, 11.00Aperitiefconcert doorForever Band & Udo MichielsDe Muze van Meise,Brusselsesteenweg 69, Meise02-268 61 74Vrijdag 16 maart, 20.30Axl PelemanDe Muze van Meise,Brusselsesteenweg 69, Meise02-268 61 74Zaterdag 17 maart, 21.00Cubic-elektro madnessFenikshof,Abdijstraat, Grimbergen02-263 03 43Donderdag 29 maart, 20.00In ‘t klein door Jan Leyersgc de Zandloper,Kaasmarkt 75, Wemmel02-460 73 24Vrijdag 30 maart, 20.30In ’t klein door Jan Leyerscc de Meent,Gemeenveldstraat 34, Beersel02-359 16 00Vrijdag 30 maart, 20.30Cry Like A Man III door JeanBlaute, Paul Michiels & Rolandcc Westrand,Kamerijklaan, Dilbeek02-466 20 30© Ronny VerholenVrijdag 30 maart, 20.30Tempel der Liefde door Thé Laucc Het Bolwerk,Bolwerkstraat 17, Vilvoorde02-255 46 90KlassiekVrijdag 9 maart, 20.15De klarinet na 1950 doorBenjamin Dieltjenslezing – concertcc Strombeek,Gemeenteplein, Grimbergen02-263 03 43Donderdag 15 maart, 20.15Mozart versus Beethovendoor Paul De Clerck,Benjamin Dieltjens,François Deppe en Kimiko NishiAbdijkerk Grimbergen,Kerkplein 1, Grimbergen02-263 03 43 (CC Strombeek)Vrijdag 16 maart, 20.30Op verkenning in deklankenwereld doorHet Collectief en Matrixcc de Meent,Gemeenveldstraat 34, Beersel02-359 16 00Zondag 18 maart, 11.00Lakshmi MatthieuZie pag. 13De Muze van Meise,Brusselsesteenweg 69, Meise02-268 61 74Donderdag 8 maart, 20.00SweetHARD door Barbara Dexgc de Zandloper,Kaasmarkt 75, Wemmel02-460 73 24Vrijdag 9 maart, 20.002 x Solo door Gert Bettensen Jan De CampenaereEigen Thuis,Schildpadstraat 30, Grimbergen02-269 60 06Zaterdag 10 maart, 20.30Noche LatinaIn den Bloeyenden Wijngaerdt,Markt 14, Asse0477-57 93 93 (Plan België)Zaterdag 10 maart, 21.00Diabuse en The Nursery RhymeJK Vuilbak,Solleveld 11, Dilbeek02-582 54 42Zaterdag 10 maart, 20.15Ballathum Trio (Ierse folk)The Puller,Rijkenhoekstraat 17, Grimbergen02-263 03 43 (cc Strombeek)Dinsdag 20 maart, 14.00Moederziel alleen doorWillem Vermanderecc Den Blank,Begijnhofplein 11, Overijse02-687 59 59Vrijdag 23 maart, 20.30Van Brussel naar de werelddoor Johan Verminnencc Den Blank,Begijnhofplein 11, Overijse02-687 59 59Vrijdag 23 maart, 20.00Intiem door Jan Leyersgc de Kam, Beekstraat 172,Wezembeek-Oppem02-731 43 31Zaterdag 24 maart, 20.30Araniscc Het Bolwerk,Bolwerkstraat 17, Vilvoorde02-255 46 90Donderdag 29 maart, 20.30Café Weemoed doorRaymond Van Het Groenewoudcc Asse,Noorderlaan 20, Asse-Zellik02-466 78 21Zaterdag 31 maart, 20.15Music, Food & Lovedoor Guo Yue (China)cc Strombeek,Gemeenteplein, Grimbergen02-263 03 43JazzDonderdag 29 maart, 20.30Jacques Pirotton, Kurt Van Hercken Mimi Verderame Triocc de Meent,Gemeenveldstraat 34, Beersel02-359 16 00Zaterdag 31 maart, 20.30Jef Neve triocc Het Bolwerk,Bolwerkstraat 17, Vilvoorde02-255 46 90Zondag 1 april, 15.00Duisternis door Oberon Consortcc de Meent,Gemeenveldstraat 34, Beersel02-359 16 00Donderdag 29 maart, 20.15Passieconcert doorVlaams Radio KoorZie pag. 14Abdijkerk Grimbergen,Kerkplein 1, Grimbergen02-263 03 43 (CC Strombeek)FILMWoensdag 7 maart, 20.30The Holidaycc Den Blank,Begijnhofplein 11, Overijse02-687 59 59Donderdag 8 maart, 20.00Requiemgc de Kam,Beekstraat 172,Wezembeek-Oppem02-731 43 3119

RANDUITZondag 11 maart, 20.00Perfume: the story of a murderercc de Meent,Gemeenveldstraat 34, Beersel02-359 16 00Dinsdag 13 maart, 20.30Bobbycc Strombeek,Gemeenteplein, Grimbergen02-263 03 43Woensdag 14 maart, 20.30The Prestigecc Den Blank,Begijnhofplein 11, Overijse02-687 59 59Zaterdag 17 maart, 20.00Kortfilm-avondCultuurhoeve Mariadal,Kouterweg 2, Zaventem02-759 57 99 (Albin Baeyens)Zondag 18 maart, 20.00Koning van de wereldcc de Meent,Gemeenveldstraat 34, Beersel02-359 16 00Vrijdag 23 maart, 20.00Perfume: the story of a murderergc de Zandloper,Kaasmarkt 75, Wemmel02-460 73 24Zondag 25 maart, 20.00The prestigecc de Meent,Gemeenveldstraat 34, Beersel02-359 16 00Maandag 26 maart, 20.30The Magic Flutecc Strombeek,Gemeenteplein, Grimbergen02-263 03 43Dinsdag 27 maart, 14.00Koning van de wereldcc de Meent,Gemeenveldstraat 34, Beersel02-359 16 00Dinsdag 27 maart, 20.30Salvadorcc Strombeek,Gemeenteplein, Grimbergen02-263 03 43Woensdag 28 maart, 20.30The Departedcc Den Blank,Begijnhofplein 11, Overijse02-687 59 59Donderdag 29 maart, 20.30The Departedcc Strombeek,Gemeenteplein, Grimbergen02-263 03 43Zondag 1 april, 20.00Je vais bien ne t’ en fait pascc de Meent,Gemeenveldstraat 34, Beersel02-359 16 00Woensdag 4 april, 15.00Lotte van uitvindersdorpcc de Meent,Gemeenveldstraat 34, Beersel02-359 16 00TENTOON­STELLINGVan 1 tot 31 maart, doorlopendStefanie Ackermans (Aquarel)Cafetaria gc de Kam,Beekstraat 172,Wezembeek-Oppem02-731 43 31Donderdag 8 maart, 20.30(vernissage)Van 10 tot 25 maart, 14.00-18.00(tentoonstelling)Madammen bekennen kleur’t Moment van Meise,Brusselsesteenweg 40, Meise0476-87 70 03Vrijdag 9 maart, 20.00(vernissage)10 en 11 maart, 14.00-18.00Patchworktentoonstellingdoor Quilateliergc de Moelie,Sint-Sebastiaanstraat 14,Linkebeek02-380 77 51Donderdag 29 maart,18.00-22.00Nocturne druivenmuseumMet gratis gidsbeurten enwijndegustatieDruivenmuseum,Waversesteenweg 2, Overijse02-785 33 75VoordrachtenVrijdag 9 maart, 20.00Tuinvoordrachtgcc Kasteel Coloma,J. Depauwstraat 25,Sint-Pieters-LeeuwVOOR-DRACHTEN &CURSUSSENDinsdag 13 maart, 14.00De nieuwe rol van Ruslanddoor journalist Jan Balliauwcc Westrand,Kamerijklaan, Dilbeek02-466 20 30Woensdag 14 maart, 20.00Het Kadaster, een mindergekende bron voor genealogencc Westrand,Kamerijklaan, Dilbeek02 466 44 05Woensdag 14 maart, 20.00Tsjechië en PraagCultuurhoeve Mariadal,Kouterweg 2, Zaventem02-720 23 92 (vtb-vab)Donderdag 15 maart, 20.00Debat over de toekomstvan de randMet Herman Van Rompuy,Bart De Wever, Luc Van Biesen,Hans Bonte, Geert Lambert enLuc Deconinck.Moderator: Siegfried Brackegc de Boesdaalhoeve,Hoevestraat 67,Sint-Genesius-Rode02-381 14 51Dinsdag 20 maart, 20.00Gespreksavond met LieveBlancquaertgc de Bosuil,Witherendreef 1, Jezus-Eik02-657 31 79Woensdag 21 maart, 20.00De nieuwe genetica, een weldaadof bedreiging voor de mens?Parochiecentrum Sint-Maarten,Veldeke 1, Zaventem02-720 23 92 (vtb-vab)Dinsdag 27 maart, 20.00De Romeinen in AsseEmmaüs,Kerkstraat 5, 1730 Asse02-452 79 77(Roger Van den Cruÿce)Dinsdag 27 maart, 14.00Toxiciteit in de voedingcc Westrand,Kamerijklaan, Dilbeek02-466 20 30Dinsdag 27 maart, 20.00Striptease in de MiddeleeuwenSaviozaal,Stationsstraat 275, Dilbeek02-569 10 44 (Guido Andries)Dinsdag 27 maart, 20.00800 jaar ‘Hoeilaart’,een leuke geschiedenisFelix Sohiecentrum,Gemeenteplein, Hoeilaart02-657 07 68 (Mia Soret)Dinsdag 27 maart, 20.00Geus of Spaans? Filips II ende Opstand in de NederlandenLodewijk en Karel Boisot.Twee watergeuzen uit Huizingenin dienst van Willem de ZwijgerProvinciedomein Huizingen,Torleylaan 100, Huizingen0476-46 53 03 (Jan De Cock)Dinsdag 27 maart, 20.00Geschiedenis vande Brusselse restaurants’t Moment,Brusselsesteenweg 40, Meise0477-66 60 00(Roger Moerenhout)Dinsdag 27 maart, 19.30Van lijnzaadpap tot Sint-CorneliusSolleveld, Solleveld 11,Sint-Martens-Bodegem02-569 63 11(Christiane Mostinckx)Dinsdag 27 maart, 20.00Sint-Stevens-Woluwe,witloofstreekOns Huis,Burgmeeester Servranckxplein,Sint-Stevens-Woluwe02-305 05 58 (Irène Scherpereel)20

CohousingTerug naar de warme leefgemeenschap van vroegerNet over de taalgrens, op 6 km van Halle aan de rand van het Waalsedorpje Clabecq (Klabbeek), ligt de magnifieke oude hoeve La GrandeCense. Als alles volgens plan verloopt, zullen daar in de zomer van 2009twintig gezinnen/alleenstaanden gaan wonen in het eerste Belgischecohousingproject. Volgens initiatiefnemer Luk Jonckheere uit Beerselis cohousing de ideale formule voor mensen die op zoek zijn naar meersamenhorigheid, warmte en gezelligheid in hun woonomgeving.TEKST Marleen Teugels | FOTO Patrick De Spiegelaereaan met jonge kinderen, naast alleenstaandenen een ouder echtpaar. De een verdientzijn brood als leraar of als zelfstandige, deander is opvoedster, havenarbeider of gepensioneerd.Het concept van cohousing is ontstaanin Denemarken. Vandaar waaide het overnaar de Verenigde Staten, waar momenteelongeveer tweehonderd initiatieven op stapelstaan. Als de verbouwing van La GrandeCense in Clabecq rond is, biedt de hoevewoongelegenheid aan 20 gezinnen en/of alleenstaanden.Cohousing is een nieuwe maniervan wonen en levenen vertoont absoluut geengelijkenis met het leven incommune, een manier vansamenleven waarmee nogal wat jongerenexperimenteerden in de jaren zestig enzeventig van de vorige eeuw en waarbij iedersprivacy beperkt was – of zelfs niet eens – totde eigen slaapkamer. Eigen aan cohousing is,dat er naast privé woningen, een uitgebreidaanbod is aan gemeenschappelijke voorzieningen.Een cohousing gemeenschap bestaatuit meerdere families (en alleenstaanden) dieelk hun eigen huis of appartement bewonen,maar daarnaast gemeenschappelijke delengebruiken en beheren. Deze gemeenschappelijkedelen bevatten gewoonlijk een tuin,een grote leefruimte met eetzaal en keuken,wasfaciliteiten, hobby- en ontspanningsruimteen een plek voor de kinderen.Kenmerkend voor cohousing is ook datgestreefd wordt naar diversiteit in de bewonersgroep,zowel naar leeftijd als beroep. Inde pilootgroep van toekomstige bewonersvan La Grande Cense tref je dan ook gezinnenSolidariteit groeit spontaan‘Als je ’s avonds moe thuiskomt van je werk,kun je in de eetzaal lekker je benen ondertafel schuiven, want er werd voor je gekookt’,zegt initiatiefnemer Luk Jonckheere. ‘Je kinderenzijn intussen in de kinderspeelzaalaan het spelen, want één van de bewonershaalde hen voordien van school af. Solidariteitwordt niet opgelegd. Die dingen groeienspontaan, zoals het ook vaak bij buren gebeurt.De enige verplichting die de bewonersvan La Grande Cense opgelegd krijgen, is datze eens om de twee à drie weken samen meteen paar andere mensen een maaltijd moetenbereiden. Samen eten is overigens niet22

Vanhuizen&tuinenKabinetskaart, J. de Ferraris,1770-1778 • 1:11520 herleid naar 1:25000© Koninklijke Bibliotheek van BelgiëSatellietbeelden van de randElders in dit nummer verschijnt de tweede aflevering van de reeksover Rand in Zicht, het boek met een aantal luchtfoto’s van de rand.Misschien interesseert het u ook om uw eigen huis of tuin, of uw eigenstraat en wijk eens vanuit de lucht te bekijken. Dat kan tegenwoordig,onder meer via de website van het Agentschap Geografische InformatieVlaanderen (agiv) www.agiv.be.TEKST Paul Geerts | FOTO Koninklijke Bibliotheek van BelgiëOp die website vindt u een aantal zogenaamdegeoloketten waar u nietalleen de wegenkaarten van heelVlaanderen kan raadplegen en straten kanopzoeken. U vindt er ook tal van kaarten metzeer gedetailleerde informatie over de ruimtelijkeplanning (o.a. algemene en bijzondereplannen van aanleg, gewestplannen, ruimtelijkeuitvoeringsplannen), het milieu (biologischewaarderingskaarten, bodemkaarten,waterkwaliteit, kwetsbaarheidskaarten, boskarteringen speelzones in bossen, overstromingsgebieden,de vogelatlas, waardevollenatuurgebieden uit onder meer de ven- enivon-gebieden, enz.) en het cultureel erfgoed(landschapsatlas, beschermde sites, archeologischesites, …). U kunt er zelfs nagaan ofde Vlaamse overheid op uw grond een rechtvan voorkoop betreffende natuur, ruilverkavelingenen Vlaamse Wooncode heeft.Bijzonder interessant zijn de middenschaligeorthofoto’s en de ikonos-satellietbeeldenafkomstig van de gelijknamigeAmerikaanse satelliet. De ikonos-satellietobserveert in natuurlijke kleuren, maar ookin infrarood, een ‘kleur’ die niet zichtbaar isvoor het menselijke oog, maar die wel uitstekendgeschikt is om vegetatie te bestuderen.De middenschalige orthofoto’s zijn zo gedetailleerddat u zonder problemen uw eigenhuis en tuin kan opzoeken.De eerste fotobedekking voor de provincieVlaams-Brabant (inclusief het BrusselsHoofdstedelijk Gewest) werd uitgevoerd in2002. Normaal moest er in 2006 een tweedereeks gebiedsdekkende foto’s worden gemaaktvoor Vlaams-Brabant, maar omwillevan de weersomstandigheden en de aanwezigheidvan de luchthaven van Zaventem,kon dat niet gebeuren. Die luchtopnamenzullen nu tijdens het voorjaar 2007 wordengemaakt.U kunt de meeste kaarten en beelden ookper provincie en zelfs per gemeente en perstraat raadplegen. De kaarten en satellietfoto’szullen binnenkort ook kunnen wordengeraadpleegd op de website van de provincieVlaams-Brabant. Een aantal gemeentebesturenuit de rand bieden nu reeds op hun gemeentelijkewebsite die service aan.België in kaartTot en met 15 april loopt in het KoninklijkMuseum van het Leger en de Krijgsgeschiedenisde tentoonstelling België in Kaart. Devoorbije drie eeuwen veranderden de landschappenin België ingrijpend: bewoningveroverde steeds meer areaal, wegen werdenaangelegd, rivieren gekanaliseerd, het grondgebruikwijzigde. Aan de hand van oudekaarten (Ferraris, Vander Maelen, Dépôt dela Guerre, Institut Cartographique Militaire,Nationaal Geografisch Instituut) en luchtfoto’skunt u volgen hoe een aantal rurale,stedelijke, industriële en toeristische landschappenin België in de loop der eeuwenveranderd zijn. Bij de tentoonstelling hoortook een boek ‘België in kaart’ (UitgeverijLannoo/Racine).Workshop DetectieStedelijk Groen aan de handvan satellietbeeldenOp dinsdag 20 maart organiseert het Agentschapvoor Natuur en Bos in samenwerkingmet het Agentschap Geografische InformatieVlaanderen een workshop over een digitaledataset Stedelijk Groen in Vlaanderen diemoet toelaten om het stedelijk groen snel tedetecteren aan de hand van hoge resolutiesatellietbeelden (Ikonos-beelden).InfoTentoonstelling België in KaartKoninklijk Museum van het Legeren de Krijgsgeschiedenis,Jubelpark 3, 1000 Brussel,02-737 78 33www.klm-mra.beWorkshop Stedelijk Groen in VlaanderenConsciencegebouw,K. Albert II laan 15, 1000 Brussel,eva.troch@lne.vlaanderen.be02-553 75 8725

3VIER SEIZOENEN NATUUR IN DE RANDTjiftjaf voorbode van de lenteDe rand behoort tot de dichtst bebouwde gebieden van Vlaanderen,wat niet wegneemt dat hier nog aardig wat dier- en plantensoortenvoorkomen. In deze elfdelige natuurreeks laten we per afleveringenkele soorten de revue passeren, waarbij de soortkeuze is afgestemdop het seizoen. Er wordt ook vermeld waar de besproken dieren enplanten mits een dosis geluk nog te zien zijn, want de natuur is immersgeen etalage.TEKST Herman Dierickx | FOTO’S VildaphotoGewoontegetrouw is de tjiftjaféén van de eerste vogelsoortendie terugkeert uit deplaatsen waar hij overwintert.Dit onopvallend grijsbruinevogeltje reageerde echter heel snel op de klimaatverandering,en wel in verschillendeetappes. Een honderdtal jaar geleden vlooghij op het einde van de zomer nog tot inAfrika om aan onze barre winters te ontsnappen.Vanaf de jaren zeventig en tachtig warener steeds meer die de Middellandse Zee nietmeer overstaken omdat de levensomstandighedenin Zuid-Frankrijk en -Spanje comfortabelgenoeg waren om daar te overwinteren.Nu blijken zelfs meer en meer tjiftjaffen nietmeer naar Zuid-Europa te vliegen. Waaromzouden ze ook? Dankzij onze warmere wintersvinden ze hier voldoende voedsel omte overleven en kunnen ze energie besparendoor de grote trek niet meer te ondernemen.De tjiftjafOmdat dit vogeltje al vroeg in het land is,want de overgrote meerderheid van de tjiftjaffenblijft voorlopig natuurlijk nog weltrekken, kun je het nu goed observeren. Jevindt de tjiftjaf zowat overal waar wat bomenbijeen staan. Echte bossen, parken, tuinen,houtkanten, … horen tot zijn geliefkoosdebiotopen. Gelukkig hebben we er hiervannog heel wat in de rand, dus op een gewonewandeling kom je hem zeker tegen. De helemaand maart tot een stuk in april kun je zijneentonige zang horen, een metaalachtigetweelettergrepige klank, waarin fantasierijkewaarnemers de naam ‘tjiftjaf’ horen. Aan zijnerg fijne bekje kun je zien dat dit vogeltje eenrasechte insecteneter is.Zijn neef, de fitis, gelijkt erop als tweedruppels water. Alleen als je ze allebei in dehand hebt, bijvoorbeeld om de vogeltjes teringen, kun je goed het verschil zien. Gewoonop het zicht is het onderscheid erg moeilijk te© Yves Adamsmaken. Gelukkig zijn er twee middeltjes omze makkelijker uit elkaar te houden. De fitisis een stuk kieskeuriger in de keuze van deplaatsen waar hij zich vestigt en heeft een uitgesprokenvoorkeur voor jong, opschietendloofhout zoals jonge boompjes en struikgewas.Maar het grootste verschil tussen detjiftjaf en de fitis is hun manier van zingen.Het gezang van de fitis is vrij melodieus; hetbegint heel krachtig, maar vermindert dan involume alsof het beestje aan astma lijdt en inademnood geraakt. Dit is zo kenmerkend datverwarring met andere soorten zo goed alsuitgesloten is.Parende kikkersAls het weer zacht en vochtig genoeg is, verlatende bruine kikkers hun winterkwartierenom naar de voortplantingswateren te trekken.Tijdens de koude periode houden deze dierenzich op onder het strooisel in bossen, liefstniet te ver verwijderd van de kweekplaatsen.Daar verblijven ze tussen oktober-novembertot nu, waarna ze er op uittrekken om te parenals de weersomstandigheden optimaal zijn;temperaturen boven tien graden en vochtigelucht is wat ze nodig hebben. Als het de enenacht ideale trekomstandigheden zijn maarhet de nacht nadien begint te vriezen, valt detrek stil. In principe zal hij pas opnieuw beginnenals de temperatuur en vochtigheid stijgen,zelfs al is dat pas enkele weken later.In sommige gemeenten ligt tussen de winter-en lentekwartieren een (drukke) straatwaardoor veel trekkende kikkers overredenworden. Via tijdelijke overzetplaatsen wordtgeprobeerd om het aantal verkeersslachtofferste beperken. Dat deze aanpak werkt,bewijzen de resultaten van overzetacties dieelk jaar opnieuw worden georganiseerd doorjeugd- of natuurverenigingen. Via een begeleidendraster worden de trekkende dierennaar een emmer of een bak gestuurd waarze invallen en niet meer uit kunnen. Enkelekeren per dag brengen vrijwilligers de kikkersdan veilig de straat over om ze opnieuwlos te laten in de buurt van de kweekvijverof poel. Alles samen duurt het ongeveer eenmaand om zoveel mogelijk dieren een veiligeoversteek te bezorgen.In tegenstelling tot de groene kikker, diepas in mei wakker wordt, houden bruinekikkers geen kwaakconcerten die je van opgrote afstand kunt horen.Hun voedsel bestaat vooral uit ongewerveldenzoals slakken, wormen en insecten26

Vos aan een kippenhok(larven). De kikkers zelf zijn een geliefdeprooi van vooral de blauwe reiger, maar ookroofdieren als bunzing of marter, en roofvogelslusten hem wel. In Vlaanderen zijn alonze amfibieën (en reptielen) beschermd enze moeten dus ongemoeid worden gelaten.Oog in oog met ReintjeIn deze periode van het jaar is de kans grootdat je hier of daar een vos ziet opduiken. Omdater nu nog geen hoge gewassen op de akkersstaan en er geen bladeren aan de bomenzitten, kun je ver zien in het landschap op deboerenbuiten. In de vroege uurtjes heb je hetmeeste kans om hem te zien, al blijft een dosisgeluk noodzakelijk voor een echt tête-à-tête.De laatste decennia is de vos uitgezwermdover ongeveer heel Vlaanderen, tevoren washet een relatief zeldzaam dier ten noordenvan de Samber- en Maasvalleien. Er zijn verschillenderedenen voor deze relatief snelleuitbreiding, die inmiddels overigens duidelijkaan het afnemen is.Ten eerste vormden Samber en Maas gedurendelange tijd een natuurlijke barrièrewaar de dieren uiteindelijk zijn overgeraakt.Ten tweede is in Wallonië, waar de soort sindsmensenheugenis aanwezig is, een jarenlangbeleid van bejaging om het risico op hondsdolheidin te dijken, vervangen door het leggenvan gevaccineerd lokaas om de dierenimmuun te maken voor deze voor de mensgevaarlijke ziekte. Vandaag is België officieelvrij van hondsdolheid maar heeft de vossenlintwormwel zijn intrede gedaan. Zelfs dodedieren niet aanraken, is de beste remedie omgeen besmetting op te lopen. Ten derde heeftde opkomst van de maïsteelt de verspreidingvan de vos (en de ree) in de hand gewerktdoordat de dieren zich hierdoor nagenoegongezien konden verplaatsen doorheen hetlandschap. Zo kon de vos zelfs doordringen totin de boomloze delen van West-Vlaanderen.Overtrokken hetzeDe vos heeft een enorm aanpassingsvermogenwaardoor hij in elke leefomgevingkan gedijen. Er zijn er zelfs die in delen vanBrussel leven van afval en die zich geregeldoverdag laten zien. De meeste vossen levenuiteraard op het platteland en daar vertoevenze graag in kleinschalige landschappen waarze gemakkelijk voedsel vinden zoals vogels,vruchten, ongewervelden, en ratten, heelveel ratten. Zijn reputatie van kippendiefspeelt hem echter parten, evenals de concurrentiedie hij de jagende mens aandoet. Hijeet inderdaad jonge vogels zoals fazanten enpatrijzen en dat zien jagers uiteraard niet zograag gebeuren.Toch is de hetze tegen Reintje op de meesteplaatsen wat overtrokken, want we mogenniet vergeten dat de vos aan de top staat vande voedselpyramide en dus een regulerendefunctie heeft om het aantal prooidierenbinnen de perken te houden. De soort doet© Rollin Verlindetrouwens zelf aan familieplanning, die bijnauitsluitend gebeurt in functie van het voedselaanbodin het leefgebied. Als er weinigvoedsel voorhanden is, krijgt moeder vosweinig jongen, bij een groot voedselaanbodzijn er veel nakomelingen. In de dichtbevolkterand is de vossenconcentratie sowiesonergens dramatisch hoog. Het gebeurt al eensdat deze schrandere dieren een oog laten vallenop onze kippen en hun eieren. Hiertegenbestaat maar één doeltreffende remedie: hetkippenhok goed afsluiten. Een omheiningvan een tweetal meter hoog, of gaas spannenover de ren houdt zowat elke vos buiten. Alsje de omheining dan nog minstens een halvemeter ingraaft onder de grond ben je zo goedals zeker dat de kippen helemaal veilig zijn. InWallonië, waar ze al eeuwen met de vos leven,begrijpen ze niet goed waarom wij het daarmeein Vlaanderen zo moeilijk hebben.Het is inderdaad veel beter met deze dierente leren leven dan ze mordicus te willenbestrijden, want wie gaat uiteindelijk bepalenhoeveel er in een bepaalde regio mogenleven? En nu ze er eenmaal zijn, is iedereenhet er over eens dat het onmogelijk is ze allemaalte verwijderen. Door hun zelfregulerendvermogen zorgen ze er trouwens zelfvoor dat hun aantal ‘onder controle’ blijft.Wie dat kan aanvaarden, blijft alvast gespaardvan heel wat slapeloze nachten.De drie vermelde diersoorten kun je inelke randgemeente tegenkomen.27

RESTAURANDTSallamangee staat vooreen eerlijke keukenSallamangee in Vilvoorde heeft nog maar enkele maanden geleden zijndeuren geopend. Tom Van Mulder en Natalie Janssens zijn zowel in hetrestaurant als in het dagelijks leven partners. Hij staat in de keuken,zij in de zaal.TEKST Veronique Verlinden | FOTO’S Filip ClaessensSallamangee is niet onze eerste stap in dehoreca’, vertelt Natalie. ‘Vijf jaar langhielden we in Humbeek Eldorado open,een combinatie van een eetcafé en feestzaal.Maar toen kregen we kinderen en moesten wenoodgedwongen stoppen met de zaak. Sallamangeeis maar drie avonden per week open.Dat is veel makkelijker te combineren.’ Natalieen Tom zorgden ook zelf voor het interieurvan het restaurant. ‘Vroeger was hier eencafé. Het leek ons de perfecte plaats voor eenrestaurant: in het hartje van Vilvoorde, maartoch een beetje afgelegen. Op vier maandentijd hebben we alles zelf verbouwd.’ Het is fijntafelen in Sallamangee: modern en gezellig.Bovendien kun je er ’s avonds luisteren naareen perfecte muziekmix, en dat is lang nietoveral zo.Belgische kaartSallamangee trekt voornamelijk de Belgischekaart. ‘We kiezen voor typische gerechten diede mensen niet zo snel thuis maken en datblijkt te werken. Zo is vooral de ‘Ossentongin Madeirasaus’ (€ 14) een grote hit.’ Anderetoppers zijn ‘Balletjes in Tomatensaus’ (€ 9)en ‘Stoemp met Spek en/of Worst’ (€ 10,50).‘Maar je vindt bij ons ook de typische slaatjesen pasta’s. We willen een zo breed mogelijkpubliek aantrekken. Tijdens de middag krijgenwe voornamelijk shoppers en het personeelvan lokale bedrijven over de vloer.’s Avonds is het publiek heel gevarieerd: zoweljong als oud komt hier binnen. Dat was netonze opzet.’Natuurlijk paardEen menukaart is er niet. Alles staat op tweeborden geschreven. ‘Het aantal gerechten isbeperkt, omdat we met verse producten werken.Naast een aantal vaste waarden die we per‘We kiezen voor typischeBelgische gerechten diede mensen niet zo snelthuis maken’seizoen aanpassen, hebben we ook enkele suggestiesdie we wat sneller veranderen. We willenin de eerste plaats een eerlijke keuken aanbiedenen dat wordt geapprecieerd.’ Eén vande suggesties zijn de huisbereide garnaalkroketten,die we als voorgerecht nemen: niet tezwaar en met veel garnaaltjes. Zo hebben weze graag. Aan de overkant maakt mijn tafelgenootvervolgens een moedige keuze. Hij kiestvoor ‘Schep’ (€ 9,50) oftewel paardenstoverijop basis van Maredsous. ‘In Vilvoorde kun jegeen restaurant openen zonder paard op hetmenu te zetten’, verduidelijkt Natalie. ‘De Vilvoordenaarshebben als bijnaam Pjeirefrettersen zowel het stoofvlees als de paardensteak(€ 15) worden veel gevraagd.’ Geen wonder,want paardenvlees is gezond. Het is magervlees, rijk aan ijzer en het bevat bovendienamper chemische of hormonale producten.Toch is paardenvlees voor veel mensen eenstap te ver. Maar mijn tafelgenoot laat zichniet door zijn emoties leiden en tast toe. Eenlekkere keuze al is het vlees wat taaier dan verwacht.We bedenken dat een oude knol meteen rijk gevuld leven op z’n bord is beland envoelen ons al iets minder schuldig. De frietjesdie je bij dit gerecht krijgt, zijn vers gesneden.Ik kies voor een ouderwetse Belgischewintertopper: Hutsepot (€ 14). Voor mij verschijnteen dampende bouillon met wintergroentenen vlees. Tussen de spruitjes, raap,aardappelen en stukjes wortel drijft zowaarook een stuk mergpijp. De portie is genereusen het gerecht smaakt uitstekend. Afsluitendoen we met een Tiramisu (€ 5). Dat is hetenige minpunt. De mascarpone overtuigtons niet en het is zoeken naar de in koffie gedrenktekoekjes. Misschien hadden we hierook beter voor een Belgische topper gekozen?Volgende keer proberen we zeker de chocomousse.InfoSallamangee,Riddersstraat 31, 1800 Vilvoorde,02-253 19 10Open: van maandag tot vrijdag van11.45 tot 14.30 u., donderdag en vrijdagook van 17.30 tot 23.00 u., zaterdag van17.30 tot 23.00 u.www.sallamangee.be28

69-jarige Grimbergenaar zoekt reisgenotenMet de mountainbike door het Himalaya-gebergteIn september trekt de 69-jarige Grimbergenaar Roger De Groen voorde vierde keer met de mountainbike door het Himalaya-gebergte. Detocht van meer dan 1000 kilometer belooft opnieuw een onvergetelijkavontuur te worden. En voor wie er flink wat geld voor over heeft, is ergoed nieuws: Roger is nog op zoek naar reisgenoten die met hem willenmeefietsen.TEKST Tina Deneyer | FOTO Filip ClaessensIn 1978 ging ik voor de eerste keer naarNepal op vakantie. Ik heb mezelf toengezworen er nooit meer heen te gaan.Het eten was barslecht, het was berekoud,ik had problemen met mijn klimuitrusting,kortom, alles viel tegen. En toch stond ik ereen jaar later opnieuw. Nepal is net als Tibeteen prachtig land met een heel warme bevolking.Ik ben er in de loop der jaren erg aanverknocht geraakt’, vertelt Roger De Groen.De 69-jarige Grimbergenaar begeleidt enorganiseert al jaren trektochten door hetHimalaya-gebergte en zette z’n schoudersonder een aantal ontwikkelingsprojecten in‘De tocht metde mountainbike isniet te onderschatten,maar je hoeft er geensuperatleet voor te zijn’houden dat op die hoogte maar half zoveelzuurstof in de lucht zit dan we hier gewendzijn. Dat maakt het toch een behoorlijk zwareonderneming’, aldus Roger De Groen. ‘Weworden begeleid door een vrachtwagen eneen jeep en er gaan ook drie sherpa’s met onsmee.’Roger De Groen heeft de microbe vanhet trekken flink te pakken. De Grimbergenaarstond al vier keer op de top van de Kilimanjaro.Ook op z’n 69ste is de drang naaravontuur nog groot. ‘Met een strandvakantiedoe je me echt geen plezier; ik word gek alsik te lang stil moet zitten en niksdoen. Dezemountainbiketocht door het Himalayagebergtewordt voor mij ongetwijfeld hethoogtepunt van het jaar. Maar ik moet ernatuurlijk wel flink voor trainen. Mijn reisgenotenzijn bij tochten als deze vaak twintigjaar jonger dan ik en als begeleider moet iknatuurlijk wel meekunnen met de rest, dusvind je me dezer dagen vaak in het fitnesscentrum!’,bekent Roger De Groen.Wilskracht onontbeerlijk‘Reizen als deze gebeuren bijna altijd in groepen dat is ook nu het geval. Ik ben nog op zoeknaar reisgezellen. Ik wil graag een groep vantien mensen bij mekaar krijgen. De tocht diewe met de mountainbike maken, is niet te onderschatten,maar je hoeft er geen superatleetvoor te zijn. Wat wel heel belangrijk is, is datje over een stevige dosis wilskracht beschikt.Daar geraak je al heel ver mee’, vindt RogerDe Groen. ‘We maken de reis in septemberomdat de moessonregens dan ongeveer zijnafgelopen en het tegelijk nog niet te koud is inhet Himalaya-gebergte. De reis duurt 23 dagen.’Wie zich geroepen voelt, moet wel rekeninghouden met een prijskaartje van zowat4000 euro. ‘Dat is natuurlijk niet goedkoop,maar er zijn heel wat logistieke kosten aan deHimalaya-tocht verbonden. De fietsen moetenbijvoorbeeld van hier naar Tibet wordengetransporteerd en ook de begeleiding, dieonontbeerlijk is, kost flink wat geld. Maaréén ding is zeker: het wordt een onvergetelijkavontuur…’InfoWie interesse heeft om Roger De Groente vergezellen, kan terecht op 02-251 44 77of op www.green-lotus-trekking.com.de regio. ‘Ik vind het belangrijk om niet alleente genieten van het land dat ik bezoek,maar in de mate van het mogelijke wil ik ookde plaatselijke bevolking helpen. Daaromzamel ik geld in voor projecten die de mensendaar vooruithelpen. De bewoners van debergdorpen zijn straatarm en kunnen metdie centen een school, een waterbron of eenziekenhuis bouwen.’Half zoveel zuurstofIn september wil Roger De Groen voor devierde keer een mountainbiketocht makendoorheen het Himalaya-gebergte. ‘We trekkenvan Lhasa in Tibet naar Kathmandu inNepal. De tocht is zowat 1000 kilometer langmet drie beklimmingen op meer dan 5000meter hoogte. We rijden zeventien dagenlang met de mountainbike over grindpadenen zitten ongeveer zes uur per dag op de fiets.Die 1000 kilometer lijken misschien niet zoheel veel, maar je moet er wel rekening meeRoger De Groen29

TUSSEN HEMEL EN AARDEKlaverbladesthetiekTer gelegenheid van de tiende verjaardag van vzw ‘de Rand’ maakteluchtfotograaf Karel Tomeï zo’n 1500 luchtfoto’s van de rand. Daaruitwerd een selectie gemaakt voor het fotoboek Rand in Zicht. We kiezenvoortaan elke maand een foto uit dat boek en onze medewerker PaulGeerts geeft daar details bij die de camera niet kan vertellen.TEKST Paul Geerts | FOTO Karel TomeïRand in Zicht bevat een aantalfascinerende of, afhankelijkvan het standpunt, verbijsterendefoto’s van de alomtegenwoordigewegeninfrastructuurin de rand rond Brussel. Spoorlijnen, hetkanaal Rupel-Charleroi en vooral veel autowegen.Ook de zogenaamde ‘kunstwerken’,zoals het viaduct van Vilvoorde en de elegantewitte bruggen over het zeekanaal Rupel-Charleroiin Vilvoorde en Grimbergen,leveren fascinerende beelden op.Heel bijzonder vanuit de lucht zijn hetberuchte Leonardkruispunt in Tervurenen het klaverblad van Groot-Bijgaarden.Klaverbladesthetiek wordt dat wel eens genoemd.Dat is de ‘schoonheid van autosnelwegen,zoals die zichtbaar wordt op knooppuntenwaar de e’s en de a’s, de hoofdkabels30

achtergrond als bergketen en de flatgebouwenals pieken, en het Atomium als ‘follie’,een nutteloos bouwwerk dat alleen de zinnenmoet strelen.Toegegeven, ik beschrijf het nu wel zeeridyllisch. En zo’n beeld heb je natuurlijk alleenvanuit de lucht. Op de grond zie je enkelhoge bermen. Die ecologisch worden beheerd,zo leren ons de grote doorkijkborden.Gelukkig zijn die ecologisch geïnspireerdeingrepen nauwelijks zichtbaar en interfererenze niet echt met de ‘leegte’ van dit ‘landschap’.Want het is precies die leegte, dieonbestemdheid, die zorgt voor dit intrigerendebeeld. Ik wil zeker niet zover gaan alsdiegenen die beweren dat ‘deze vermeendeschoonheid een nieuwe meerwaarde toevoegten zelfs een uitkomst biedt voor hetVlaamse landschap’. Maar omgekeerd moetenwe ook niet de weg opgaan die momenteelin onder meer Nederland wordt bewandeld.Daar bestaat bij stedenbouwkundigen,architecten en andere ontwerpers de laatstetijd grote belangstelling voor deze zogenaamderestruimtes, ‘ongeplande’ schervennaast en tussen grote infrastructuurwerken.Zo werd drie jaar geleden bijvoorbeeld eenontwerpwedstrijd uitgeschreven voor vijfvan die restruimtes die ontstonden door deaanleg van de tgv naar Amsterdam. Tientallenarchitecten, landschapsarchitecten enkunstenaars dienden projecten in. Uiteraardalle mogelijke parkjes, maar ook drijvendeboomgaarden en hangende volkstuinen, nephooimijten, galopperende paarden… Eénvan de bekroonde projecten voorziet zelfsde bouw van een nepstation waar de bewonerskunnen genieten van de voorbijrazendetrein. Een ander bekroond project wil eenon-Nederlandse monumentale berg oprichten,een grote blauwe vulkaan die als habitatkan dienen voor berggeiten en klimgeiten uitde dierentuin van Rotterdam…Ik kan alleen maar instemmen met landschapsarchitectEric Luiten in zijn inleidingbij het boek A design for places left over afterplanning waarin al die projecten wordenvoorgesteld: ‘Juist in de landschappelijkemarges van een superproject als de hsl zouhet belang van niet-geplande topografiekunnen worden weergegeven, een laatstestukje toeval, een ultiem lapje verrassing. Webewijzen onszelf, de hsl en de overhoekende grootste dienst als we er in slagen de restruimtegewoon de restruimte te laten, er geeninrichtingsplan voor te maken.’Win een boek!Stuur ons vóór 10 maart een e-mail (randkrant@derand.be)of kaartje (RandKrant,Witherendreef 1, 3090 Jezus-Eik) en maakkans op een exemplaar van het boek Randin Zicht. We geven er opnieuw vijf weg!© vzw ‘de Rand’van het Europese wegentransportnetwerk,sierlijk, want klaverbladvormig, uitwaaierendineendraaien, vaak met verschillendelagen van bruggen over elkaar, geometrischegazonhellingen en soms zelfs vijvers of monumentale,meestal abstracte kunstwerken’,zoals cultuurfilosoof Lieven De Cauter inHet kleine Vlaamse lexicon van het Vlaamse(architectuur-)landschap schrijft.Dat citaat past perfect bij deze foto van hetklaverblad in Strombeek-Bever/Grimbergen,waar de a12 vanuit Antwerpen de Ringrond Brussel kruist en zich de stad inboort.Met zijn golvende gazons en bermen, de Ringdie als een rivier door het landschap stroomt,de schijnbaar toevallig uitgestrooide boomgroepjesen de grote vijver, roept dit klaverbladongewild de esthetiek van een klassiekEngels landschapspark op. Met de stad op deVOORDEELBON € 10Het unieke beeldverhaal van de Vlaamse rand rond Brussel. Ongeveer400 onbevangen, inspirerende en verrassende luchtfoto’s van de19 Vlaamse randgemeenten door bekend luchtfotograaf Karel Tomeï. Zo zagu uw gemeente nog nooit. Elke gemeente wordt voorgesteld op 8 pagina’sen minstens 20 foto’s. In samenwerking met vzw ‘de Rand’ met steun van deVlaamse Overheid. Formaat: 29 x 21 cm – 192 blz.HAAL MET DEZE VOORDEELBON RAND IN ZICHTVOOR SLECHTS € 10 BIJ STANDAARD BOEKHANDELwww.knack.beWinkelwaarde € 19,95. Uw voordeel € 9,95. Actie zonderaankoopverplichting. Actie geldig zolang de voorraadstrekt, t.e.m. 31/03/2007. Niet cumuleerbaar met anderekortingen en/of promotionele aanbiedingen.Extra voordeelbonnen kan u downloaden viawww.knack.be/actie/derandwww.derand.be31

gemengde gevoelensDansen voor de toekomstChoreograaf Dirk De Weghe uit Asse is gebeten door Afrika. ‘Ik zou zomijn koffers kunnen pakken en er gaan wonen’, zegt hij. Dirk is sindsvorig najaar betrokken bij het vrijwilligersproject hope, dat zich inzetvoor de talrijke aidswezen in de provincie Mpumalanga in Zuid-Afrika.Hij leerde er 12 kinderen een choreografie, waarmee ze vorig jaardecember door België hebben getoerd. ‘Het was een levenservaring om‘u’ tegen te zeggen.’TEKST Ines Minten | FOTO Filip ClaessensDirk De Weghe had nog nooit vanhope gehoord tot de oprichtstervan het project, Anne-Marie VanAcker, bij hem aanklopte. Ze had eerder aleen voetbalclub en de Belgische Bouwordewarm kunnen maken voor hope. ‘Ze legdeme uit dat in de streek waar ze werkt één opde drie mensen tussen 15 en 45 jaar besmetis met het hiv-virus. Hele families hebbengeen oudere generaties waardoor de kinderenachterblijven zonder inkomen, opleidingof vooruitzichten.’ Toen Dirk naar ginderging, kwam hij in een totaal andere wereldterecht. ‘Er zijn toeristen die in Witrivierlogeren’, legt hij uit, ‘maar het Witrivier datzij leren kennen is helemaal anders dan detownships waarin die weeskinderen leven.De gemeente zelf heeft zo goed als alles wat jein een westers stadje aantreft, tot shoppingcentratoe. Enkele kilometers verderop is hetandere koek. Daar hebben de mensen niks. Jevindt er amper elektriciteit en water, gezinnenwonen in piepkleine constructies vangolfplaten, boomschors en plastic zakken,die je nauwelijks huizen kunt noemen. Ik heber bedden gezien, gemaakt van bierbakken.’De toekomstverwachtingen zijn hier zo goedals nihil. ‘Prostitutie viert hoogtij, want dat isvoor veel moeders de enige manier om aaneen beetje voedsel voor hun kinderen te geraken.’Kinderen van wie de ouders sterven,zijn er nog erger aan toe en zakken nog dieperweg in de armoede. Als het zo doorgaat,zal de helft van de jongeren die nu 15 zijn, hun25ste verjaardag niet halen. Het hope-projectbouwt scholen in de regio, vangt de wezen open doet aan aidspreventie.Bis! Bis!Dirk De Weghe ging aan de slag met meerdan 30 kinderen. Hij selecteerde de 12 bestedansertjes – 6 jongens en 6 meisjes tussen 10en 16 – voor de tournee in België. ‘Met de optredenswilden we de aandacht van potentiëlesponsors op het project vestigen. Tegelijk washet voor de kinderen zelf een enorme belevenis.’Ze gingen aan de slag met de traditioneledansen die de kinderen al kenden. Twee wekenlang trainden ze elke dag minstens 3 uur. Hetheeft liters zweet gekost voor Dirk hen hadbijgebracht wat je nodig hebt om een publiekte entertainen. ‘Als je ze hun gang liet gaan,dansten ze allemaal op een kluitje.’ Toen dechoreograaf naar huis terugkeerde, drukte hijde deelnemertjes op het hart dat ze elke daggoed moesten oefenen. ‘Tot mijn grote verrassinghebben ze zich allemaal aan hun beloftegehouden. Ze kwamen hier in december aanen na enkele dagen opfrissen, waren ze klaarom op te treden.’ Vanaf het derde optreden warende kinderen hun plankenkoorts compleetkwijt. ‘Ze wisten van geen ophouden en stondente springen om bisnummers te doen.’Project met een staartjeVoor Dirk De Weghe zit zijn bijdrage aanhope er voorlopig op. Maar als het van hemafhangt, krijgt het dansproject zeker nog eenstaartje. ‘Ik ben van plan om geregeld naarde township te trekken en er een echte dansgroepop te richten. Ik zou hun niveau zoverwillen krijgen, dat ze ginds de kost kunnenverdienen met optredens, bijvoorbeeld voorde toeristen die naar de regio komen. Als jezoiets aan die kinderen vertelt, zetten ze groteDirk De Wegheogen op. Geld verdienen met iets leuks alsdansen? Kan dat? Ik wil ze bewijzen dát hetkan en dat ze hun talenten kunnen inzettenvoor een betere toekomst.’Meer infowww.hopesouthafrica.beDancing for the futureThe Asse-based choreographer DirkDe Weghe has committed himself tohope, a voluntary scheme involved inbuilding schools, looking after orphansand aids prevention in Mpumalanga,South Africa. Dirk has been busy teaching12 township children to dance in aproduction they have taken on tour inBelgium. ‘The aim of the performancesis to persuade potential sponsors totake a closer look at the project. Plus itwas a tremendous experience for thechildren themselves. Their enthusiasmjust radiated from the stage.’ Dirk isplanning to create a dance group withthe children so they can earn somemoney from the performances. ‘Whenyou suggest something like that to thechildren, they look at you wide-eyed.They can’t believe you can earn moneywith something that is such good fun.I am anxious to prove that it is possibleand they can use their talent to helpbuild a better future.’32