Tijdschrift voor en over Jenaplanonderwijs - Nederlandse ...

Op woensdag komt er een Zwarte Pietlangs in alle groepen. Natuurlijk wordt hijbestormd met vragen over de geheimzinnigegebeurtenissen. Maar helaas: dePiet zegt van niets te weten. Wel heeft hijpepernoten meegenomen en voor dekleuters een groepscadeau.Vijf december, in de gemeenschapsruimte.Na het gebruikelijke woord vanwelkom voor Sint en zijn Pieten en heelwat Sinterklaasliedjes, brengt de Sinttoch het voorval met de paardevijgen enhet speelgoed ter sprake. Hij heeft hetecht aan alle Pieten gevraagd, maar niemandweet er iets van. Maar dan komtde wijkagent binnen: hij wil graag watvingerafdrukken vergelijken. Na enigaandringen gaan de Pieten mokkendakkoord. En dan blijkt dat ze het welhebben gedaan. De Pieten jammerendat ze altijd cadeautjes moeten weggeven.Zelf hebben ze helemaal geenspeelgoed en daarom hebben ze maarwat speelgoed van de kinderen'geleend'. Ze beloven plechtig, dat zehet weer terug zullen brengen.Sinterklaas vraagt aan de kinderen vande midden- en bovenbouw of die misschienwat zwartepieten-speelgoed kunnenmaken. En of ze dat vanmiddag ineen viering kunnen aanbieden. Dit allesis voor de wijkagent reden genoeg omde pieten 'op proef' vrij te laten.De midden- en bovenbouwgroepengaan aan het werk, terwijl Sint met zijnknechten bij de kleuters feest gaat vieren.Wel komt hij nog even langs om hun'groepscadeau' aan te bieden.'s Middags worden de Pieten verwendmet liedjes, dansjes, een zwartepietenkaartspel,een dambord met als stenen'klaasjes en pietjes', een meerspellendoos,het spel 'Pietenweg' met allerleiopdrachten, een kwartetspel, 100.000pietendominorace, een memoryspel endat allemaal op ludieke wijze aangebodenen gepresenteerd door ProfessorFrederik Spelletjes van de universiteitvan Harderwijk.Met dank aan de volgendeJenaplanscholen:Panta Rhei uit AssendelftSint Paulusschool uit LeeuwardenJenapleinschool uit Zwolle.TOMEen moment van twijfelHet is elke keer weer een kleinheilig wonder. Kijkend in de spiegelwordt een oud geloof binnen in mijwakker uit haar zomerslaap: Sinterklaas.Er groeit herkenning in zijn blik enhij knikt me toe, ik knik terug. Ik ben eenmedium, ik heb mijn lichaam aan hemuitgeleend. We zullen het samen moetenzien te rooien de komende paar uur.En met Piet, natuurlijk, die op de achtergronddruk in de weer is.Al tijdens het schminken, wanneer preciesdaar kom ik nooit achter, veranderter iets in de manier waarop Lies tegenme praat. Bij haar voltrekt zich eenzelfdeverandering. Van praten naar spreken,van 'jij' naar 'U'. De sint knijpt haareven in de wang:- Bedankt, meisje. Goed gedaan. Wezijn uitermate tevreden!En kijk hoe gelukkig ze lacht.- Komaan Piet, erop af!Juf Sippie ontvangt ons elke keer weer ineen ander decor. Ditmaal is er een groteboot nagebouwd in de speelzaal. Overalzijn kleuters druk bezig. Pakpapier tekenen.Pakjes inpakken. Pepernoten bakken.En nog veel meer zaken. Je kent datwel. De kapitein ontvangt Sinterklaas enmeldt dat we via Amerika, Afrika enFrankrijk naar Rottevalle zullen reizen.We inspecteren de boot. Daar is de stal.In een hoek staat een gymkast met eenbezem erin en een kleed erover.- Voilá! 'Kijk sinterklaas, het paard!'- 'Zo', zeg ik, 'zorgen jullie goed voorhaar? Ze moet al gauw een veulentjesmijten. Eens kijken hoe ver het al is.'Ik steek mijn arm tot over de elleboogonder het kleed en mompel:- 'Ja, dat dacht ik al! Het zal zo welkomen'.Er zijn een paar stevige boerenkleutersbij. Zij zullen de klus wel klaren. Daarhoeven wij echt niet over in te zitten.Even later lig ik, op bevel van descheepsarts, in de ziekenboeg: de diagnoseis buikpijn en daar moet je niet telichtzinnig mee omgaan. Ik heb eenspuitje gehad en doezel even weg. Deandere bedden zijn leeg. Er is even geenbelangstelling voor sinterklaas. Piet isinteressanter. Even rust.(De dominee uit het dorp, die op schooleen kopietje komt maken buigt zichplotseling over me heen:- Hoe gaat het Sint Nicolaas? Hebt Ugeestelijke bijstand nodig...?- Nee, dank U, ik ben van een andereclub.Hij grijnst en verdwijnt uit mijn gezichtsveld.)Weer alleen.En dat moet in zo'n geval niet te langduren. Je gaat jezelf dingen afvragenals: waar zijn we in godsnaam meebezig? Je gaat twijfelen. Wie houdt wienu eigenlijk voor de gek?En je merkt ineens dat de snor kriebelt.Plotseling staat Sjirk naast me en trektme aan de mouw.- 'Sinterklaas........'De geest schiet terug in het lichaam. Ikricht me op een elleboog.- 'Ja, Sjirk. Wat is er jongen?'Sjirk heeft het er een beetje moeilijkmee.- 'Zeg het maar', moedig ik hem aan.- 'Het is niet echt hoor.......!'Ik ben verbijsterd: Wat in hemelsnaambedoelt hij daarmee?!! Sjirk ziet mijn verwarring.Maar hij zet door:- 'Van dat paard, bedoel ik. Het is vande gimmestiek en een kleed en eenbezem........'Ik hap een keer flink naar adem en benweer zo goed als de ouwe. Ik springovereind.- 'Is dat zo.....?'Hij knikt en kijkt me verontschuldigendaan. Alsof hij zeggen wil: zo'n goeieouwe sinterklaas mag je toch niet voorde gek houden.....Toch nog iets uit het lood geslagen stelik voor:- 'Maar we kunnen toch spelen dat hetecht is? Dat is voor de anderen ook leuker.....'Sjirk kijkt mij langdurig aan. Tot mijnopluchting gaat hij accoord. Hij zucht,draait zich om en verdwijnt in de drukte.En zodoende werd er die middag nogvier keer een veulen geboren. Daar draaienze bij ons de hand niet voor om.MENSEN-KINDERENNOVEMBER 1996 21