Handreiking - NCj

het essentieel is om een goede relatie met de ouders op te bouwen, zodat zij metvragen de weg naar de JGZ weten te vinden. Als ouders zeggen: ‘Doe mij de vaccinatiesmaar en verder is het prima’, dan moet je dat als organisatie ook (mits ergeen zorgen zijn) accepteren. Daarbij kun je ook meer vertrouwen op je signaleringsnetwerk(peuterspeelzaal, voorschool et cetera.). Als een kind verder nergensbekend is, dan kun je dat bespreekbaar maken en ouders motiveren om toch nogeen afspraak te plannen. Op deze manier wordt er meer op maat gewerkt, afhankelijkvan de thuissituatie en behoeften van de ouders.3.5 Motiveren, stimuleren en steunenHet is belangrijk om oog te hebben voor de motivatie van ouders. Motivatie is naast zelfvertrouwenen zelf-bewustzijn een voorwaarde om bepaalde doelen te halen of bepaaldgedrag te veranderen. Immers, ouders die gemotiveerd zijn, hebben meer zelfvertrouwenen zijn meer betrokken bij en tevreden over de ondersteuning of een programma waaraanze deelnemen.Via een ‘gelijkwaardige’ samenwerkingsrelatie tussen professional en ouders kan toegewerktworden naar een optimale situatie. Om zo’n samenwerking tot stand te brengen is het vaaknodig ouders op een positieve manier daartoe uit te nodigen, aan te moedigen, te motiverenen te activeren. Uitgaan van de mening van ouders over de opgroei-, opvoedsituatieen mogelijke interventies en ouders zeggenschap geven over de steun en hulp garandereneen grotere effectiviteit (Tan, 2006). Ook toegang tot informatie en kennis kan de motivatievan ouders verhogen om aan de slag te gaan met positief opvoeden en gezond gedrag.JGZ-professionals moeten ervan doordrongen zijn dat het stellen van een opvoedingsvraagvoor veel ouders moeilijker is dan het stellen van een vraag op medisch gebied.Het is daarom van belang om alle opmerkingen van ouders serieus te nemen. Onderzoekvan JSO 3 (Van den Berg et al. 2005) bevestigt dit beeld. Ouders die een grote druk voelenom als ‘goede ouder’ te worden gezien, treden minder gemakkelijk met hun vragen naarbuiten. Ook bleek dat ouders het als een zwakte van de ouders zien wanneer het niet goedgaat met een kind. Voor sommige ouders kan de angst om af te wijken van de norm alsbelemmering werken om een probleem voor te leggen. De vragen rondom opvoedingsgerelateerdezaken worden dan ook vaak niet direct gesteld, maar verpakt in opmerkingenof non-verbaal voorgelegd. Als deze vragen vervolgens niet worden verhelderd, gaat deouder niet tevreden naar huis (Habekothé, 1997). Er moet dus altijd ingegaan worden opde opmerkingen van ouders om de betekenis ervan te checken. Daarmee maak je effectievergebruik van het signaleringsvermogen van de ouder. Bovendien blijkt dat oudersuit ervaring zelf in een vroeg stadium al vermoedens hebben dat er iets niet helemaal inorde is met hun kind (Vandemeulebroecke et al. 2002).3Expertisecentrum voor jeugd, samenleving en opvoeding.Handreiking Aansluiten bij ouders van vandaag, januari 2012 22