jaarverslag 2007 - Zuyd

Karl Dittrich,voorzitter Nederlands-VlaamseAccreditatie OrganisatiePeter Hilderink,directeur faculteit Gezondheid & Techniek33is onvoldoende. “Professionals moeten de ruimte zelf willen pakken.Daarvoor moet je ook het gevecht met de bestuurder willen aangaan.”TROTS ALS BRANDSTOFHet succes van Fysiotherapie is het resultaat van tien jaar stap voorstap aan een betere kwaliteit werken. Dat is wat Dittrich bedoelt metrealistische doelen. “Roepen dat je excellent wilt zijn in onderzoekis gemakkelijk, maar weinig zeggend. Achter het verhaal van dezeopleiding zit een behapbare visie, een planmatige ambitie.” Dat heeftgeleid tot een professional community waar studenten, docentenen in toenemende mate afgestudeerde fysiotherapeuten bij willenhoren. Iedereen is trots op ‘zijn’ opleiding. Peter Hilderink bestempeltdeze beroepstrots als “brandstof” voor de kwaliteitsverbeteringen,die ook uitstraling hebben naar het werkveld.PERVERSE MANAGEMENTCONTRACTENBetere beroepsbeoefenaren: dat is de ultieme drijfveer achter dekwaliteitsverbeteringen bij Fysiotherapie. Zo’n intrinsieke motivatiewil Karl Dittrich op meer plaatsen zien. “Men ziet de NVAO nu nog alseen kwaliteitswaakhond. We willen echter naar een cultuur waarindocenten vanzelf aan een betere kwaliteit willen werken. Een excellenteopleiding is prachtig, maar de missie is pas echt geslaagd alsfysiotherapeuten beter gaan werken, als dit tot een betere gezondheidszorgleidt.” Hij vindt managementcontracten met clausules overhet aantal positieve scores bij de accreditatie, pervers. “Want dan gaje onderhandelen. Dat is een verkeerde motivatie om aan een beterekwaliteit te werken.”KWALITEIT BEVORDERENHet accreditatiestelsel gaat op de schop. Terecht, vindt de NVAOvoorzitter.Veel opleidingen gaan nu voor slechts de basiskwaliteit.“De bestuurlijke kring heeft niet veel behoefte aan onderscheid. Hetlef om daar voor te gaan, zie ik weinig. Ik merk dat fysiotherapie ditwel oppakt, ook vanuit de beroepsgroep.”Karl Dittrich wil de resultaten ook inzichtelijker maken. Als het aanhem ligt, ziet de student in een oogopslag hoe het met de kwaliteitis gesteld. “Nu kunnen we niet anders, omdat we aan strikte beslisregelsmoeten voldoen. Die moeten we zodanig versoepelen dat weveel beter het onderscheid tussen de opleidingen kunnen laten zien.”Bekostiging kan ook een middel in het kwaliteitsbeleid zijn. Doorhogere kwaliteit te belonen, worden opleidingen en instellingenfinancieel geprikkeld. Karl Dittrich en Peter Hilderink zijn het echtereens dat die prikkel niet té sterk moet zijn. Dat zou tot een tweedelingin het onderwijs kunnen leiden. En als de kwaliteit van een opleidingeen keer wat terugzakt, zou dat gelijk ook nog eens tot zwarefinanciële problemen leiden. Dan wordt de financiële prikkel zelfs eenbedreiging van de kwaliteit.KEUZE DOOR STUDENTENLaten studenten zich daardoor leiden in hun studiekeuze? PeterHilderink twijfelt. “In het HBO is de vraag waar vriendjes gaan studerenvaak belangrijker dan de kwaliteit van de opleiding.”Bovendien kiezen nogal wat studenten voor een opleiding in de regio.Fysiotherapie gebruikt de erkenning in haar marketing. Met zo’nerkenning op zak laat Hilderink zich echter niet verleiden om depoort open te zetten. “Big is niet per se beautiful. De instroom beïnvloedtde druk op stageplaatsen, arbeidsmarkt en medewerkers. Alsplotseling je instroom omhoog gaat, ga je met veel tijdelijk personeelwerken. Dat is funest voor de betrokkenheid van docenten en daar ishet succes van de opleiding nu juist op gebaseerd. De NVAO-erkenningis de slagroom op de taart. Studenten die alleen slagroom willen,hoef ik niet. Ze moeten toch echt voor de taart komen.”