In dit nummer oa - NVOS-Orthobanda

Stand van zakenHBO DuaalDoor: Ton Sels, secretaris NVOSTijdens de voorjaarsledenvergadering bent u geïnformeerd over dete ontwikkelen HBO-opleiding voor onze branche. De wens omeen dergelijke opleiding te realiseren komt voort uit het gegevendat er voor de branche nog geen opleiding op HBO-niveauaanwezig is. Zowel de professionalisering van de branche alstoekomstige Europese regelgeving maken dat het toevoegen vaneen opleiding op HBO-niveau aan de huidige kwalificatiestructuurnoodzakelijk en wenselijk is.PartnersDe NVOS werkt in de voorbereiding naar de HBO-opleiding nauwsamen met Fontys Hogescholen en de SVGB. Het is van belang datde bestaande opleidingen van de SVGB op MBO-niveau en denieuwe HBO-opleiding die door Fontys zal worden verzorgd heelgoed op elkaar aansluiten.Naast genoemde onderwijsinstellingen is ook Orthobandabetrokken alsmede de Belgische zusterorganisaties van NVOS enOrthobanda. Namens de NVOS hebben de heren Mulders enHaspels zitting in de voorbereidingsgroep.Duaal: leren en werkenDe HBO-opleiding die wordt ontwikkeld is een duale opleiding.Dit betekent dat de personen die de opleiding volgen dit naast hunhuidige baan doen. De combinatie leren en werken is voor deopleiding onmisbaar omdat veel studie-opdrachten in de praktijkmoeten worden voorbereid. In principe gaat het om een driejarigeopleiding waarbij de invulling zoveel mogelijk als maatwerk wordtafgestemd op de individuele student. Om deze reden start deopleiding met een intensieve assessmentfase waarin met destudent een analyse wordt gemaakt van de reeds verworvencompetenties. Het studieprogramma wordt vervolgens hieropafgestemd.De opleiding vraagt om een forse tijdsinzet van de student.Naast het volgen van colleges dienen wekelijks op de werkplek enthuis de nodige studie-uren te worden gemaakt. Van de studentwordt veel initiatief verwacht bij het zelf bepalen van de inhoudvan opdrachten en werkstukken.VertragingHet ontwikkelen van een nieuwe opleiding is een kostbareaangelegenheid. Het bestuur van de NVOS heeft daaromaanvragen gedaan bij het eigen ontwikkelingsfonds van de NVOS,OFOM, en bij SenterNovem van het Ministerie van EZ.De aanvraag van de NVOS past binnen de regelingScholingsimpuls.Aangezien de behandeling van de aanvragen enige vertragingheeft opgelopen, zal de opleiding op zijn vroegst later dit seizoenstarten.Ik hoop u binnenkort te melden wat de verdere voortgang is.Leden die meer willen weten over de opleidingsmogelijkheden ofinteresse hebben voor deelname aan de opleiding kunnen contactopnemen met het secretariaat van de NVOS (tel: 010 – 205 24 36).Modellen uit deBijenkorf-folderToen ik een jaar of dertien was kwam ik voor heteerst met orthopedische schoenen in aanraking.Ik woonde toen in het noorden van het land envia-via hoorden we van een orthopedischschoentechnicus in Bolsward. Ik kreeg steedsmeer problemen met het kopen van schoenen,omdat mijn voeten verschillend zijn doordat ik alskind een klompvoetje gehad heb.De betreffende orthopedische schoentechnicusheeft toen mijn eerste paar orthopedischeschoenen gemaakt. Later ben ik bij Kooistra inLeeuwarden terecht gekomen. En inmiddelsworden mijn schoenen alweer jaren door KapteinOrthopedie gemaakt. Hoewel ik mijn eerste paarorthopedische schoenen in het begin wel vreemdvond aanvoelen –ik was immers niet gewend omgoed passende schoenen te dragen- heb ik ze nadie eerste keer aantrekken ‘nooit’ meer uitgedaan. Wat eenverademing; geen last meer van mijn voeten en zoveelkeuze uit modellen en kleuren!Ik was jong en uiterlijk was best belangrijk. Ik wilde altijdschoenen die leuk waren, waarvan anderen niet kondenzien dat ze orthopedisch waren. Gelukkig is dat altijdgelukt. Niemand heeft me op school ooit met mijnschoenen gepest en nu nog hoor ik vaak van mensen:‘O, zijn dat orthopedische schoenen? Dat wist ik niet,daar zie je niets van!’Ik besef dat ik geluk heb omdat ik met mijn voetafwijkingnog redelijk ‘normaal ogende’ schoenen kan dragen.Er zijn natuurlijk veel mensen die zwaardere orthopedischeschoenen nodig hebben. Op een gegeven moment ken jeje eigen beperkingen wel, dat maakt de keuze voor eenmodel wat makkelijker. Daarom kijk ik regelmatig inschoenwinkels naar modellen. En als ik weet dat ik weerbijna in aanmerking kom voor nieuwe schoenen, ga ik nogactiever zoeken. Omdat er niet zoveel foldertjes bestaanvan schoenen, pluis ik bijvoorbeeld ook altijd het blad vande Bijenkorf uit. De laatste twee modellen heb ik daaruitgehaald, waaronder een paar hoge laarzen. Erg leuk hoor!Omdat orthopedische schoenen slechts één keer per15 maanden vergoed worden, vind ik dat je wel heel goedmoet bedenken of je een zomerschoen of eenwinterschoen wilt. En je kiest toch sneller wat tijdlozekleuren. Dat is wel eens jammer; mensen die gewoneschoenen kunnen kopen, hoeven daar toch minder over nate denken! Daarom ben ik zuinig op mijn schoenen. Ik hebzelfs mijn eerste paar schoenen nog! Daar loop ik eigenlijkniet meer op. Ik bewaar ze meer uit nostalgie.Omdat ik weet wat de orthopedische schoentechniek mijte bieden heeft, gun ik anderen dat ook. Want op straat zieik wel eens mensen lopen waarvan ik denk: goh, diezouden eigenlijk ook orthopedische schoenen moetenhebben, dan zouden ze een stuk prettiger lopen.Misschien durven ze de stap niet te nemen. Dan zou ik weltegen ze willen zeggen: Aarzel toch niet, er gaat werkelijkeen wereld voor je open als je eraan begint!”Lammie Veeningsoktober 20047