HULPMIDDELENBOEK VOOR HUISARTSEN - vzw farmaka asbl

De therapeutische relatie neemt de vorm aan van eenpartnerschap door een relatie van medeaanwezigheidte creëren. De relationele aanpak zal gericht zijn op eenontmoeting en niet op een confrontatie. De voordelenworden benadrukt zonder enige argumentatie. Zokan het persoonlijke van de behandeling benadruktworden.4- De patiënt benaderen(motivatiestrategieën)Eerste gesprek : In het beste geval zal de patiëntspontaan de problematiek ter sprake brengen ofwellijkt hij er zich niet bewust van te zijn. In dit geval :a. Zet de feiten uiteen zonder te oordelen envraag wat hij ervan denkt.VOORBEELD : EEN PATIËNT DIE KALMEERMIDDELEN NEEMT“Ik zie dat ik al verschillende jaren eenslaapmiddel voor u voorschrijf. Ik heb datin het begin voorgeschreven omdat u opprofessioneel gebied een moeilijke periodehad, maar wat tijdelijk moest zijn, is definitiefgeworden. Wat vindt u daarvan ?”OF EEN NIEUWE PATIËNT :“U bent naar mij gekomen omdat u zich opprofessioneel vlak uitgeblust voelt en u vraagtenkele dagen arbeidsongeschiktheid en eenslaapmiddel. Ik wil dat wel voorschrijven voorenkele dagen om te kunnen herstellen. Maarwat is er dan veranderd als u volgende weekopnieuw moet gaan werken ?”b. Ga na in welke motivatiefase hij zich bevindt.> De patiënt zit in de eerste fase, dit wil zeggen dat hijzich van niets bewust is of dat hij zich niet betrokkenvoelt : in dit geval is de strategie informatiegerichten empathisch.VOORBEELD : EEN PATIËNT DIE GENEESMIDDELEN NEEMT- De arts : “Wel, ik stel vast dat ik al 20 jaar XYZvoorschrijf om te kunnen slapen, hebt u dat nogaltijd nodig ?”- De patiënt : “Oh, weet u dokter, sinds ik XYZneem, slaap ik als een baby, dus…”- De arts : “Natuurlijk, maar als u het aanhoudendinneemt, kunt u er verslaafd aan geworden zijn.”- De patiënt : “Dat is mogelijk, maar XYZ bevaltme en ik heb de dosis nooit verhoogd.”- De arts : “Ja, maar u neemt het al twintig jaar inen u bent er nu 50. Weet u dat slaapmiddelen’s nachts heel vaak leiden tot heupbreuken bijoudere mensen ?”- De patiënt : “Ah ja ? Maar ik ben nog niet oud.”- De arts : "Natuurlijk bent u nog heel actief,maar elk jaar wordt u wat ouder en wanneeru zeventig bent, reageert u niet meer zoalseen vijftigjarige. Hier, ik zal u dit documentjegeven, het is een korte vragenlijst, namelijk deBendep. Vul die thuis rustig in en dan zullenwe er nog op terug komen.” (zie Bendep inbijlage)> De patiënt zit in de tweede fase, dit wil zeggendat hij weet dat dit hem aangaat, maar dat hij nietbereid is om zijn levensstijl te veranderen : in dit gevalblijft de strategie enerzijds informatiegericht enconcentreert deze zich anderzijds op het luisterennaar zichzelf.VOORBEELD :- De patiënt : “Dokter, zoals gewoonlijk kom ikvoor de verlenging van mijn XYZ. Ik weet wat ume gaat zeggen en ik heb het foldertje van dewachtzaal gelezen, maar mijn vrouw blijft wie zeis en op het werk is alles nog hetzelfde. Ik heb dusniet veel keus.”- De arts : “Goed, maar hoe langer u het neemt, deste moeilijker het voor u zal zijn om te stoppen.”- De patiënt : “Ik weet het, maar dit is niet hetjuiste moment. Ik ben Croesus niet en ik moetblijven werken.”- De arts : “Ok. U moet zich dan de volgendevraag stellen : wanneer is het beste moment omiets te ondernemen ?”- De patiënt : “Misschien tijdens de vakantie.”- De arts : “Waarom niet. Wanneer hebt uvakantie ?”- De patiënt : “Wel, in juli.”- De arts : “In juli ? Dat is dus binnen vier maanden.Misschien kunt u intussen nagaan wanneer u erecht behoefte aan hebt, de moeilijke momenten,maar ook de momenten waarop u er niet aandenkt, die u echt ontspannen.”- 47 -