Hypertensieve aandoeningen in de zwangerschap - NVOG

230,89-1,16), 14 studies, n = 1992), abruptio placentae (RR 1,83 (95%-BI 0,77-4,37), 10 studies, n = 1284)of sectio Caesarea (RR 0,94 (95%-BI 0,85-1,05), 19 studies, n = 2475).Een subgroepanalyse naar de verschillende typen hypertensieve aandoeningen (hypertensie, hypertensieen proteïnurie, chronische hypertensie en niet geclassificeerde hypertensie) werd verricht voor deuitkomstmaten foetale/neonatale sterfte (inclusief spontane abortus), vroeggeboorte < 37 weken en voorgroeivertraging. Ook met deze subgroepanalyse werden geen significante resultaten waargenomen tussenwel of niet toedienen van antihypertensiva (Abalos 2007).3.4 Wat zijn de bijwerkingen van behandeling van hypertensie in de zwangerschap op het kind?(Uitkomstmaten: mortaliteit, langetermijn morbiditeit, teratogeen effect, groei, conditie bij geboorte)Er is discussie over het mogelijke nadelige effect van bloeddrukverlagende therapie op de incidentie vanfoetale groeivertraging. Twee meta-analyses uit 2002 en 2007 hebben verschillende uitkomsten laten zien.In een meta-analyse van Abalos werd in een subgroepanalyse geen verschil gezien in de incidentie vanfoetale groeivertraging tussen de behandelde en de controle groep (RR 1,04 (95%-BI 0,84-1,27), 19studies, n = 2437). Voor de 9 studies die beta-blockers vergeleken met placebo of geen behandeling werdwel een trend gevonden naar een hoger risico op groeivertraging in de interventiegroep (904 vrouwen, RR1.38; 95% BI 0.99 tot 1.92) (Abalos 2007).De meta-analyse van von Dadelszen onderzocht primair de relatie tussen een daling in ‘mean arterialpressure’ (gemiddelde arteriële bloeddruk, afgekort MAP) en foetale groei vertraging en vond overall weleen significant lager geboortegewicht in de groep kinderen van wie de moeder met bloeddrukverlagendemedicatie werd behandeld bij matige hypertensie (45 trials, n = 3773; elke 10 mmHg daling in ‘meanarterial pressure’ was gerelateerd aan een afname in geboortegewicht van 145 g) (von Dadelszen 2002).Deze relatie kon niet worden verklaard door het type hypertensie, type antihypertensivum of duur van detherapie. Bij de interpretatie van deze resultaten moet men zich realiseren dat de range van debloeddrukverschillen slechts ± 5 mmHg bedroeg in de geïncludeerde studies. De beide reviews haddeneen verschillende selectie van studies aangezien alleen studies gebruikt konden worden die de gewensteeindpunt parameter vermeldden. Bovenstaande kan mogelijk de discrepantie in uitkomst verklaren. Er zijngeen betrouwbare gegevens over de lange termijn uitkomsten. Bij acute bloeddrukdalingen bij de moederzijn circulatoire effecten op het kind beschreven, waardoor het onwenselijk lijkt om de nagestreefdenormalisatie van de bloeddruk te snel plaats te laten vinden.Specifiek over het effect van bloeddrukverlaging in de zwangerschap op het kind, bij vrouwen metchronische hypertensie werd in de literatuur beperkte informatie gevonden. Beperkt bewijs uit een