Hypertensieve aandoeningen in de zwangerschap - NVOG

11RichtlijngebruikersDeze richtlijn is geschreven voor alle leden van de beroepsgroepen die aan de ontwikkeling van derichtlijn hebben bijgedragen. Deze staan vermeld bij de samenstelling van de werkgroep. Tot deberoepsgroepen die geen zitting hadden in de werkgroep, maar wel beoogd gebruikers zijn van dezerichtlijn behoren o.a. klinisch verloskundigen.Werkwijze werkgroepDe werkgroep werkte gedurende 1 jaar aan de totstandkoming van de conceptrichtlijn. Derichtlijnondersteuner en werkgroepleden zochten systematisch literatuur en beoordeelden de kwaliteit eninhoud ervan. Zij gingen hierbij uit van de NICE guideline. Vervolgens schreven de richtlijnondersteuneren werkgroepleden een paragraaf of hoofdstuk voor de conceptrichtlijn, waarin de beoordeelde literatuurwerd verwerkt. Tijdens vergaderingen lichtten zij hun teksten toe, dachten mee en discussieerden overandere hoofdstukken. De conceptteksten werden aan de betrokken verenigingen aangeboden voorcommentaar. De uiteindelijke aangepaste teksten vormen samen de hier voorliggende richtlijn.PatiëntenparticipatieVoor de ontwikkeling van een kwalitatief goede richtlijn is de input van patiënten nodig. Een behandelingmoet immers voldoen aan de wensen en eisen van patiënten en zorgverleners. Patiënten kunnenzorgverleners die een richtlijn ontwikkelen helpen om te begrijpen hoe het is om met een ziekte ofaandoening te leven of om er mee geconfronteerd te worden. Op deze manier kan bij het ontwikkelen vaneen richtlijn beter rekening gehouden worden met de betekenis van verschillende vormen van diagnostiek,behandeling en zorg voor patiënten. Het in kaart brengen van de behoeften, wensen en ervaringen vanpatiënten met de behandeling biedt tevens de gelegenheid om de knelpunten in kaart te brengen. Wat zouer volgens patiënten beter kunnen? Een patiënt doorloopt het hele zorgtraject, een behandelaar ziet vaakslechts het stukje behandeling waarin hij of zij zich heeft gespecialiseerd. Het is dus heel zinvol om voorverbetering van de kwaliteit van de behandeling ook knelpunten vanuit patiëntenperspectief in kaart tebrengen. Bij deze richtlijn is er in de beginfase van de richtlijnontwikkeling een knelpuntenanalyse doormiddel van een groepsinterview met twee verschillende patiëntengroepen (focusgroepen) gedaan. In deeerste focusgroep waren vrouwen vertegenwoordigd met een hypertensieve aandoening zondervroeggeboorte. In de tweede focusgroep waren vrouwen aanwezig met een hypertensieve aandoening enbovendien een vroeggeboorte. Een verslag van de focusgroepbijeenkomsten is besproken in de werkgroepen de belangrijkste knelpunten zijn geadresseerd in de richtlijn. Niet alle genoemde knelpunten warendirect van toepassing op deze richtlijn, derhalve wordt verwezen naar de focusgroepverslagen voor het