Zuiderlingen 1 - Wijktijgers

Even voorstellen…
De redactie van De Zuiderlingen
Kledingadviezen
Workshop Hoedje van Papier - Magazine De Zuiderlingen - September-Oktober 2009
Een magazine vanKinderpersbureau Katendrecht
Interview met meester Ivo,
de jongste directeur van Nederland
Bezoekjes aan de Euromast en de Spido
En heel veel foto’s!

Van de kinderredactie
Hoera, De Zuiderlingen!
Voor jullie ligt het allereerste tijdschrift waarin wij, de leerlingen van basisscholen De Schalm en De Globetrotter als ware
journalisten en fotografen laten zien wat we hebben gemaakt tijdens de workshops van Hoedje van Papier in de Wijk.
Weken lang hebben we vanuit ons “redactielokaal” op basisschool De Schalm workshops journalistiek & fotografie
gevolgd, waarin we heel veel mensen hebben geïnterviewd, interessante reportages hebben gemaakt en dit alles ook met
foto’s hebben vastgelegd. We vinden het heel erg leuk en spannend om nu in ons eigen tijdschrift aan jullie te laten zien
wat we allemaal hebben gemaakt. Zo hebben we meester Ivo van De Schalm geïnterviewd, bewoners van Katendrecht
naar de veiligheid in hun wijk gevraagd en hebben we een bezoekje gebracht aan de Euromast. Verder zijn we onze eigen
wijk ingegaan om foto’s te maken en allerlei interessante verhalen te zoeken. Ook hebben we gevaren op de Maas met
de kapitein van de Spido. Nadat we alle informatie hadden verzameld, hebben we het bewerkt met als resultaat ons hele
mooie eigen tijdschrift met de naam De Zuiderlingen. Want we wonen allemaal “op” Zuid.
Veel groetjes van de kinderen van het Kinderpersbureau Katendrecht.
Van de redactie van stichting Hoedje van Papier
Met gepaste trots presenteren we het eerste kindermagazine van de kinderen uit Katendrecht dat door de inzet van
velen, maar vooral door de leerlingen van basisscholen De Schalm en De Globetrotter tot stand is gekomen! We hopen
hiermee dat alle kinderen die aan de workshop hebben meegedaan het leuk en leerzaam hebben gevonden. Stichting
Hoedje van Papier gaat uit van de kennis, talenten, creativiteit en verantwoordelijkheidsgevoel die in kinderen schuilt en
wil dit proberen verder met hen te ontwikkelen. Op deze manier proberen we een steentje bij te dragen aan de ontwikkeling
van kinderen en te werken aan hun zelfbeeld en zelfvertrouwen.
Met de medewerking van vele enthousiaste en goede workshopleiders is het gelukt dit project tot een succes te maken
en hebben we de mogelijkheden gekregen met de kinderen reportages te maken van spannende plekken in en buiten
de wijk en interviews te houden met belangrijke en beroemde mensen uit de buurt en de stad. Kortom, er is voor veel
kinderen een nieuwe wereld opengegaan. Stichting Hoedje van Papier is oorspronkelijk opgezet om een project voor
werkende (straat)kinderen in Cusco, Peru te ondersteunen. Het is daar opgezet door Liesbeth Kerstens. Ook hier geldt
dat dit project zich inzet om kinderen een stem te geven en hen in zichzelf te laten geloven. Net als hier gebeurt dit door
samen te werken met heel veel kinderorganisaties en vakmensen die verstand van zaken hebben en goed met kinderen
kunnen werken. Hiermee wordt onder andere een kinderstraatkrant, een tv-programma en een kindermuseum
ontwikkeld. Sinds 2005 hebben in Peru inmiddels al meer dan 700 kinderen deelgenomen aan de activiteiten daar.
Voor meer informatie: www.pasalavoz.nl.
We gaan ervoor om in vele wijken in de deelgemeente Feijenoord en andere aandachtswijken dit project verder te
ontwikkelen en zoveel mogelijk kinderen zo de kans te geven hun stem te laten horen.
We wensen je heel veel leesplezier!
Het team van Hoedje van Papier.

Hoi, ik ben Gaia. Ik ben 9 jaar oud en zit in groep 6. Ik ben
nogal klein voor mijn leeftijd. Ik heb een broer, een hond en
een kat. Ik woon in Rotterdam aan de Katendrechtsestraat.
Ik hou van computeren, muziek maken en televisie kijken.
En buiten spelen natuurlijk.
Hallo, ik heet Qiao-li. Ik ben op 14-6-1997 geboren in
Lelystad. Nu ben ik dus 12 jaar oud. Mijn hobby’s zijn
zwemmen, volleybal en nog veel meer. Ik eet veel rijst.
Mijn favoriete tv-programma’s zijn Seattle Club en Het
Huis Anubis. Mijn lievelingskleur is blauw/paars. Lady Gaga
is mijn favoriete zangeres. Ik weet nog niet wat ik later
wil worden. Ik heb een zusje Lili die in groep 6 zit en een
broertje in groep 2. Paarden en dolfijnen vind ik de leukste
dieren. Spelling is mijn favoriete vak.
En dan nog onze gewaardeerde collega Shaznay en meesters Frans en Ilja…
Even voorstellen…
De redactie van De Zuiderlingen
Kinderpersbureau Katendrecht
Mijn naam is Lili Hu.Ik ben 9 jaar oud. Mijn hobby’s
zijn spelen, computeren, zwemmen en tv-kijken. Mijn
lievelingskleur is blauw, paars en rood. Ik ben dol op
Highschool Musical-liedjes. Ik heb één broertje, een
oudere zus en twee ouders. Ik eet graag pizza en patat.
Mijn meester is meester Edwin; mijn juf heet Saskia. Wat
ik later wil worden, weet ik nog niet. Ook ik woon op de
Katendrechtsestraat.
Ik ben 10 jaar en ik heet Zainab. Mijn lievelingskleuren
zijn blauw, groen en zwart. Ik zit in groep 6. Ik heb een
broertje, een zus en een pa en ma. Mijn meester heet
Edwin en mijn juf Saskia. Ik wil later dokter worden.
Of journalist! Rekenen is mijn beste vak tot nu toe. Als
hobby doe ik aan karate. Onze meester (sensei) heeft de
zwarte band. Dat is de hoogste kleur die je kunt halen.
Ik heb al bijna de gele band. Nou, dat was het dan. De
groeten.

Interview met directeur Ivo
van basisschool De Schalm
‘Vroeger op school was ik een beetje lui’
Iedereen die op De Schalm zit, kent hem. Tenminste, iedereen weet dat meester Ivo als directeur de baas is. Maar wat hij
echt denkt en vindt, dát weten de meeste leerlingen niet. Daarom stapten wij op een dag zijn kantoortje binnen om hem
eens flink te ondervragen.
‘Mijn naam is Ivo Bravenboer. Ik ben 32 jaar. Ik ben de jongste directeur van een openbare basisschool in Rotterdam.
Vroeger op school was ik een beetje lui, omdat ik eerst op het gymnasium zat, maar daarna naar de havo ging. Als ik
daaraan terugdenk, denk ik: “Had ik maar beter mijn best gedaan”. Ik werd niet zomaar directeur. Een paar jaar stond ik in
een klas les te geven. Maar toen ik 25 jaar was, was ik al directeur.’
‘Katendrecht is leuk om in te wonen, maar mijn vrouw wil dat niet. Zij woont liever in een dorp. Het dorp waar wij wonen,
Nieuwlekkerland, is zo klein dat er niet eens stoplichten zijn. Met 10.000 inwoners is dat wel rustig. Zelf hou ik wel van
een grote stad. Ik ben geboren in Vlaardingen. Daar woonde ik op een bovenwoning zonder tuin. Maar als je in
Katendrecht rondloopt, lijkt het niet op een grote stad.’
‘Mijn lievelingsplek is bij het beeld van Ketelbinkie; de lelijkste plek ligt bij de loods. Er zijn veel geschikte plekken in deze
wijk voor kinderen. Ik geef de wijk een 8,5. Een 10 vind ik het nog niet waard. Misschien omdat de wijk nog niet af is. Ik
zie niet zo vaak kinderen op een gevaarlijke plek spelen. Er zijn wel een paar plekken die gevaarlijk zijn in deze wijk.’

Kiekjes van De Kaap
Op het Kinderpersbureau leer je ook fotograferen. Onder begeleiding van meesters Frans en Ilja hebben we onze eigen
buurt en wijkbewoners gefotografeerd. Speciaal voor onze lezers hebben we een selectie gemaakt van alle goede en
slechte dingen in de buurt.

Kletsen met Katendrecht
Nieuwsgierig als wij zijn, wilden we wel eens weten hoe de bewoners van Katendrecht over hun wijk denken. Wonen ze
er prettig, hebben ze veel contact met hun buren en durven ze ’s nachts nog wel over straat? Samen met meester Ilja
en meester Frans, die ons heeft leren filmen, hielden we enkele straatinterviews in de buurt. In het begin ging het best
moeizaam, maar al gauw hadden we de smaak te pakken. Uiteindelijk hebben we veel interviews gehouden. Met z’n allen
kozen we een paar van de beste..
‘Hoi, ik heet Loulou. Ik ben 12 jaar
oud en ik vind deze wijk leuk om in te
wonen. Ik vind alles in deze wijk mooi.
De wijk heeft niets lelijks. Ik vind dat
het goed gaat in deze wijk. De beste
plek voor kinderen is de speeltuin.
Ik geef de wijk als cijfer een 9-. Een
10 geef ik niet, omdat geen enkele
wijk helemaal perfect is. Soms zie ik
kinderen wel op een gevaarlijke plek
spelen. Maar toch is het hier leuk,
want er zijn veel leuke plekken om te
spelen en je kunt hier leuke dingen
doen. Het verkeer is hier niet zo
gevaarlijk.’
‘Hallo, ik ben Shylisia en ik ben 10 jaar. Ik heb het naar
mijn zin in Katendrecht en vind het er best veilig. Zelf heb
ik in ieder geval nooit vervelende verhalen gehoord. En ik
woon hier al mijn hele leven.’
‘Mijn naam is Lili en ik ben 31 jaar oud. Katendrecht vind
ik als wijk wel meevallen. De mooiste plek is de speeltuin,
want daar kunnen de kinderen leuk spelen. De lelijkste
plek vind ik de oude huizen, maar die gaan gelukkig weg.
In deze wijk gaat het steeds beter. De beste plek voor de
kinderen vind ik de speeltuin, want daar kunnen ze veilig
spelen. Als ik de wijk een cijfer moet geven, geef ik een 7,5.
Geen 10, omdat het nog niet helemaal goed is. Al gaat het
steeds beter. Een gevaarlijke plek voor de kinderen is de
waterkant, want er kan zo iemand invallen. Met het verkeer
gaat het steeds beter. Het is best veilig tegenwoordig.’
‘Ik ben juf Ilene; 32 jaar oud. Ik ben nog niet
zo bekend in Katendrecht, omdat ik hier
niet woon en nog maar een paar weken
les geef op de Globetrotter. Ik ga met de
auto naar school toe, maar zo te zien, is
het hier wel veilig. Van problemen heb ik
niet gehoord. Ik vind het heel leuk om hier
juf te zijn. Zo te zien, is er genoeg te doen
voor kinderen. Er zijn bijvoorbeeld genoeg
kinderdagverblijven. Wat ik van het verkeer
vind? Tja, ik zie veel mensen die met de
auto gaan. Sommigen daarvan rijden te
hard.’
‘Ik heet Tineke en ben 48 jaar. Ik ken deze wijk al 15 jaar. Mijn lievelingsplekken zijn het strandje en het Kaappark. Naast
het water vind ik het niet zo mooi. Maar basisschool de Globetrotter, waar ik werk bij BSO Bootje, is dat wel. Ook voor
kinderen is dat een goede plek. Ik geef Katendrecht een 8. Soms wordt hier wel gestolen, maar dat gebeurt ook ergens
anders.’

En dit vinden we zelf van De Kaap…
‘Lekker spelen bij de Duimdrop’
door Lili
‘Ik vind het leuk dat je in de Duimdrop veel kunt spelen. Je kunt er activiteiten doen, zoals bingo, maar je kunt er ook
gewoon leuk spelen met je vrienden en vriendinnen. Maar dan moet je wel lid zijn. Soms staat er, als het feest is, een
springkussen. Als je wilt voetballen, kan dat op het voetbalveld. Ik ben er een keer gevallen. Ik wilde met mijn skateboard
van een baan glijden, maar ben toen gevallen. Er was ook iemand anders gevallen. Zij wilde met skeelers van dezelfde
baan afglijden, maar viel ook op de harde grond. Ze moest toen huilen. Soms komen er wel vervelende kinderen naar de
Duimdrop, maar nu doen ze een beetje normaal.’
‘Wonderwijk Katendrecht’
door Zainab
‘Ik vind Katendrecht een wonderwijk, want je hebt er leuke speelplekken en het is er lekker fijn. Er zijn veel kinderen
van je eigen leeftijd. Ik voel me hier ook meer vrij. Dat is het leuke aan Katendrecht. Op het Afrikaanderplein voel ik me
bijvoorbeeld veel minder vrij, omdat daar een politiebureau zit. Als ik daar langs loop, krijg ik kriebels in mijn buik. Toch
zijn er ook een paar lelijke plekken op Katendrecht. De lelijkste is de fabriek achter de school. Daar komen allerlei vieze
luchtjes vrij. En dat is niet goed voor de mens. Maar dat is het enige wat niet leuk is aan de wijk. Voor de rest is alles leuk
aan Katendrecht.’

Naar de top van de Euromast
‘We voelden ons net reuzen!’
door Zainab
We gingen samen met het kinderpersbureau naar de Euromast. We gingen
met twee auto’s en ik mocht voorin zitten. Toen we er bijna waren, gingen
we een wedstrijd doen. Wie als eerste bij de Euromast was, had gewonnen.
Dat waren meester Ilja, Lili en ik. We zijn helemaal naar de top gegaan. Het
was een mooi uitzicht. We zijn zelfs meerdere keren naar de top gegaan.
Als je met de lift naar boven ging, voelde het alsof je zweefde. Met de lift
had je pijn aan je oren. Boven was het best wel koud. We gingen ook door
de verrekijker kijken. Ik zag Katendrecht liggen. We zochten naar onze
school, De Schalm. Met de camera hebben we foto’s gemaakt en gefilmd.
Het was heel leuk en ook best lekker weer. Op het eindje kregen we een
ijsje, maar omdat ze geen lepel hadden, kregen we een zilveren lepel die
eigenlijk geld kost. Ik ben er vaker heengegaan, maar dit was de eerste keer
dat we een gratis lepel kregen. Maar het leukste van de Euromast was het
mooie uitzicht. Het leuke is dat je je eigen wijk kunt zoeken en dan ziet hoe
klein het is. Dan voel je jezelf een reus. Het was heel erg leuk, gezellig en
grappig. Ik hoop dat het nog leuker en spannender wordt. En dat we nog
meer gaan beleven als groep. Nu maar kijken waar we de volgende keer
naartoe gaan. “De Zuiderlingen” zijn er altijd klaar voor!

Kledingadviezen
van onze beautyredacteur Zainab Dahly
Ben jij ‘hot’ of ‘not’?
Ga je wel eens naar de stad? Zie jij dan wel eens een leuke broek die je van je
ouders dan niet mag kopen, zodat je blijft zitten met die lelijke broek of kleren?
Volg dan deze tips en adviezen! Dan weet je zeker dat je ‘hot’ bent.
Tip 1: Ga zelf met je vriend(in) naar een winkel.
Tip 2: Neem de volgende keer zelf geld mee.
Tip 3: Zeg gewoon tegen je ouders: ‘Ik wil die broek niet. Punt uit!’
Tip 4: Kies een kale trui of T-shirt uit en versier ‘m met allerlei leuke en mooie dingen.
Tip 5: Scheur of maak je T-shirt vies als je ‘m niet meer wilt.
Advies: Zeg tegen je ouders nogmaals dat je die lelijke broek echt niet wilt.
Zijn jouw schoenen wel in?
Soms heb je schoenen waarvan je denkt: “Jakkes, wat lelijk!” Maar soms heb je ook schoenen dat je denkt: “Wauw, wat
mooi!” Ken je dat gevoel dat je met je oma of ouders – die nooit echt mooie schoenen dragen - naar de schoenenwinkel
gaat, waar zij dan jouw schoenen uitkiezen? En dat je dan op school wordt uitgelachen? Dat is geen fijn gevoel. Maar hier
heb je wat advies om dat gevoel te voorkomen. Let dus goed op!
Tip 1: Draag andere schoenen.
Tip 2: Ga terug om ze te ruilen.
Tip 3: Pimp je schoenen gewoon!
Tip 4: Zeg tegen je ouders dat je de schoenen die ze hebben uitgekozen echt niet wilt.
Tip 5: Maak je schoenen expres helemaal vies of lelijk, zodat je ze weg moet gooien.

Varen met de Spido
Shaznay: ‘We gingen naar de Spido! Het was heel erg gezellig. We gingen weer een wedstrijdje doen. Meester Ilja, Lili en
ik waren er als eerst. Meester Frans lag voor, maar wij namen een zijstraat. Toen waren wij als eerste. Op het schip was ik
uitgegleden op de trap, waardoor ik viel. Ook al had ik pijn; het was nog steeds leuk.
Het leukste vond ik toen we met de kapitein naar de stuurhut gingen kijken. Er was ook een Playstation aan boord. We
kregen een zakje chips en cola. Met de Spido liepen op het terras. Het was heel erg nat van de regen. En we hebben de
kapitein ondervraagd. We werden rondgeleid door hem. Meester Ilja had zijn haar geknipt, maar niet te veel. Ik mocht
filmen met de camera. Ik maakte er leuke filmpjes mee. Toen we er met de auto heen gingen, kregen we gratis kaartjes
aan de kassa.’

Lili: ‘Zainab, Shaznay, Gaia en ik zijn naar de Spido geweest. Gaia en Zainab hadden wel een beetje ruzie. We zijn ook bij
de kapitein geweest en hebben hem geïnterviewd. Zainab was van de trap gevallen. We kregen ook een tekening en
potloden en de meesters hadden chips en cola voor ons gekocht. We deden een wedstrijd wie er als eerste terug op
school was. Toen gingen we een zijstraat in en hadden Zainab, meester Ilja en ik gewonnen. We mochten op een
Playstation spelen, maar die deed het niet dus moesten we wisselen. Het was een voetbalspel.
We maakten een groot rondje met de Spido, waarbij we werden rondgeleid door de kapitein. Het was heel er leuk en
gezellig op de Spido. We gingen ook filmen en foto’s maken. Tijdens het varen gingen we langs de ss Rotterdam, de
Globetrotter en langs mijn school, De Schalm. Het rondje duurde wel leuk, maar het was leuk. Toen we naar de Euromast
gingen, keken we door een verrekijker. Dat kostte 50 cent; de superzoom kostte een euro. We mochten gratis mee met de
Spido. En het was heel mooi vond ik. Het eerste uitstapje was de Euromast; het tweede de Spido.’
Shaznay: ‘Hallo, vandaag zijn we naar de Spido gegaan. We vaarden mee op de kleinste boot, die Marco Polo heet.
Het was fantastisch, want je hebt daar Playstation en een speelhal en nog veel meer. We hebben ook de kapitein
geïnterviewd. De kapitein komt uit Dordrecht en is opgegroeid op zee. Hij ging gewoon naar school toe.
Van een normale jongen is hij uitgegroeid tot een kapitein van de boot van de Spido. Wat een man is hij geworden zeg!’