Praten over voetbal - Twentevisie

en betonals Frank Sinatra, Dean Martin en Sammy Davis jr! En we stondenbijna elke dag in de Haagsche Courant. Daarna kwam ik bij elkeklant binnen om over voetbal en - in het verlengde daarvan - kantoormeubelste praten. Het leverde mij - als jong broekje binnen debranche - veel orders op, zelfs één van 2,5 miljoen gulden.”Zelfs bij zijn werk voor de HSL, meer dan 25 jaar later, bleekHennie nog voordeel te hebben van zijn voetbalverleden. “Ikheb van een aannemer alle ingrediënten voor ons kwaliteitshandboekgekregen omdat hij een felle supporter was van RKCWaalwijk.”Toen Aspa in 1973 een vestiging in Enschede opende werdHennie daar verkoopleider en keerde hij terug bij FC Twente.“Het was onze gouden periode. Met ADO had ik al twee bekerfinalesgespeeld. Gewonnen van Ajax en verloren van PSV.In 1975 verloren we de finale van FC Den Haag en in datzelfdejaar dringen we door tot de finale van de UEFA-cup. Dat warentoen nog twee wedstrijden. Uit bij Borussia München Gladbacheen keurige 0-0, maar thuis gingen we smadelijk met 5-1 tenonder.”BetoncentraleZijn overstap naar de beton kwam nadat Hennie het nieuwekantoor van de betoncentrale van Tonny en Rudy Reef had ingericht.“Tonny was een harde en wilde altijd korting. Ik heb hemtoen gezegd dat we al zoveel tijd in zijn project hadden gestoptdat ik er geen cent af wilde doen. Hij heeft die opstelling kennelijkgewaardeerd, want een paar maanden later kwam ik daarals hoofd verkoop in dienst. Dat was in 1978.” Later werd hijadjunct-directeur en uiteindelijk directeur commerciële zakenvan wat inmiddels de AGAR-holding was gaan heten. In dieperiode groeide de beton-tak en met name de activiteiten van deNijwa-betonpompen sterk en werd het Hengelose bedrijf sneleen grote speler op de Nederlandse markt.De markt was ook toen erg gesloten en orders binnenhalenwas alleen mogelijk als je op een zo vroeg mogelijk tijdstip opde hoogte was van bouwplannen. “Ik heb vaak eindeloos geprobeerdom bij bepaalde aannemers aan tafel te komen en moestdaarna vaak uitleggen dat we als Hengelo’s bedrijf onze pompenverspreid over Nederland hadden opgesteld. Door onze kwaliteiten service kwamen we binnen. En doordat we ons aan deafspraken hielden, bleven we ook binnen.”In die periode heeft de AGAR-holding onder meer veel geldverdiend aan de Zeeburgertunnel en vooral aan de NATO-complexenin Vriezenveen. Coevorden en Ter Apel. “Achterafgezien is een groot deel van ons succes veroorzaakt doordat weeerlijk waren en geen spelletjes speelden. In de begintijd werdhet werk gedaan door individuele aannemers.Toen de bouwcombinatiesontstonden en ze dus prijzen konden gaan vergelijken,bleek dat we iedereen exact evenveel hadden laten betalen.Het feit dat we geen spelletjes bleken te willen spelen, heeftons toen tot een uiterst betrouwbare partner gemaakt.”Kort na de komst van de nieuwe generatie Reef’s hieldHennie het wel voor gezien, zeker toen een headhunter hembelde met de vraag of deze 57-jarige zin had om in dienstte treden bij de Maatschappij Exploitatie Betonmortel inNederland (Mebin) om zich bezig te houden met een bijzondereklus: de coördinatie van de levering van beton voor de HSL.Twee miljoen kuub betonVier jaar later, in juni 2004, mocht Hennie een lezinghouden tijdens het Europese betonmortel-congres in Helsinki(www.ermco2004.com) over de wijze waarop het HSL-projectwas verlopen en hoe de Nederlandse betonindustrie er wél ingeslaagd is om samen (bijna) alle betonmortel te mogen leveren.Daar kende niemand de oud-voetballer Ardesch, maar hij kreegtoch de zaal vol omdat hij op elke stoel een speciale uitnodigingvoor zijn lezing had neergelegd. Het directe gevolg was een uitnodigingom dezelfde lezing ook in België, Duitsland, Engelanden zelfs Colombia (voor de Zuid-Amerikaanse bond) te geven.De hoofdlijnen van dat verhaal vertelde Hennie aan deaanwezige IKT-ers. “In Duitsland en Frankrijk stond de industriebuitenspel en hadden de aannemers zelf mobiele betoncentralesaangeschaft die ze over het hele traject meenamen. Wij hebbendaarom als branche in een vroegtijdig stadium een brochuregemaakt met daarin een opsomming van de mogelijkhedendie de betonmortelindustrie had en die toegestuurd aan alleaannemers die mogelijk mee zouden kunnen gaan werken aande HSL. Doordat dertig bedrijven langs de lijn samen wildenwerken konden we bijna voor de hele lijn leveren.” Alleende tunnel door het groene hart ging aan hun neus voorbij.De Stichting Kenniscentrum Betonmortel HSL, waarvan Henniedirecteur is, had verwacht dat Koop Tjuchem de hoofdaannemerzou worden, maar het werd de Franse ondernemingBouygues die volgens de Franse manier ging werken.Al vóór het binnenhalen van deze mammoetorder verdeeldeHennie de HSL in zes blokken, die zelf afspraken gingen makenmet de aannemers. Voor de uitvoering plaatste hij bij elk blokéén betontechneut die verantwoordelijk was voor zijn deelvan de lijn. Deze had contact met één man van de aannemerscombinatie.“Ik had in elk blok ook maar één centrale die ordersmocht ontvangen en alleen maar via de fax.”Het grote voordeel van deze constructie: zes combinaties vanleveranciers van betonmortel onder één paraplu (de stichting)was dat er overal op dezelfde manier werd gerapporteerd en datvoor de totale lijn dezelfde codes voor de soorten beton golden.“Dit strakke vasthouden aan codenummers en alleen bestellenper fax heeft ons goudgeld bespaard. Direct in het begin van deoperatie ontstonden er scheuren in een bepaald segment. Wijkonden eenvoudig bewijzen dat de fout bij de aannemer lag omdatzij koelberekeningen hadden gemaakt op basis van gegevens uiteen folder. We hebben daarop onmiddellijk alle betontechnologenvan de aannemers bijeen geroepen en hen in één middag tijd allesverteld over warmteontwikkeling en welke gegevens zij moestengebruiken. Daarna zijn er nooit meer problemen geweest!”Hennie, die binnenkort met prépensioen gaat (en zich daarnanog sterker kan richten op zijn werk bij de KNVB en de KNLTB)geniet als hij terugkijkt op deze laatste periode: “Twee miljoenkuub beton, een rij betonauto’s van Den Helder tot Gibraltar!” ■67www.ikt.nl