Praten over voetbal - Twentevisie

Hennie Ardesch was druk met de HSLPraten over voetbal66Hennie Ardesch,een inmiddelskoninklijkonderscheidensportman diehet - mede doorzijn sport - ookzakelijk erg goeddoet.Hennie Ardesch hield onlangs een lezing voor eengroep IKT-ers over de wijze waarop de vaderlandsebetonindustrie in een gezamenlijk project (bijna) allebetonmortel leverde voor de HSL.Deze, inmiddels internationaal befaamde betonorganisator(“Ik heb zelfs een lezing in Colombia gegeven.”)is zich er terdege van bewust dat zijn voetbalcarrièreeen belangrijke bijdrage heeft geleverd aanzijn maatschappelijke succes. Hij maakte toen albewust de keuze om zijn maatschappelijke carrièrete laten prevaleren boven het voetbal en heeftdaardoor steeds boeiend werk kunnen doen en zichtegelijkertijd kunnen inzetten voor de sport.(door Niko Wind)Hij vergelijkt zich graag met zijn schoonzoon en ook voetbalkeeper,Sander Westerveld, die over enkele jaren zijn voetbalcarrièrezal moeten afsluiten. “In het aantal Europacupwedstrijdensta ik nog op hem voor maar Sander zal financieelgezien nooit problemen meer hebben. Hij zal het echter wélmoeilijk hebben om in het ‘normale’ maatschappelijke procesterug te keren. Toch vertrouw ik erop dat hij - gezien zijn anderecapaciteiten - erin zal slagen iets passends te vinden.”Keepen én verkopenZelf was hij binnen het betaald voetbal een uitzondering. “Zelfsin de gouden periode van FC Twente was ik de enige speler dieniet met de groep meetrainde, maar ‘s avonds bezig ging. Toenal wist ik dat ik naast het voetbal - hoe graag ik dat ook deed -een maatschappelijke carrière wilde opbouwen.” Na zijn overstap- na één jaar FC Twente - naar ADO zat hij even zonder‘normaal’ werk “Ik zou het voetballen combineren met eenbaan, maar het textielbedrijf waar ik als verkoper in dienst zoutreden, stopte nog voor ik kon beginnen met de eigen buitendienst.ADO, die de baan voor mij had geregeld, was wel zofideel om mij ook mijn ‘burger’salaris te betalen. Financieel zatdat dus wel goed, maar elke dag alleen maar twee keer per dagtrainen en elk weekend een wedstrijd gaf mij een erg leeggevoel.” Die keuze voor een maatschappelijke carrière naast hetvoetbal heeft hem er vrijwel zeker van weerhouden om doorte dringen tot de echte top van het (inter-)nationale voetbal.“Maar het was een zeer bewuste keuze en ik heb er geenmoment spijt van gehad!”KantoormeubelenNa vier maanden werkloosheid bij ADO kreeg hij een baan alscommercieel medewerker bij kantoormeubelenleverancier Aspain Delft. “Daar heb ik gemerkt wat mijn naam betekende en hoeik als ‘de Hennie Ardesch van ADO’ deuren kon openen dievoor anderen gesloten bleven.” Zijn faam groeide toen ADO DenHaag in 1967 twee maanden onder de naam Golden Gates Galesin San Francisco het verschijnsel voetbal ging promoten.“Ik kon gelukkig onbetaald verlof opnemen en had daar eengeweldige tijd, met onder meer een privé-optreden van sterrenDynamisch netwerk van Twentse ondernemingen

en betonals Frank Sinatra, Dean Martin en Sammy Davis jr! En we stondenbijna elke dag in de Haagsche Courant. Daarna kwam ik bij elkeklant binnen om over voetbal en - in het verlengde daarvan - kantoormeubelste praten. Het leverde mij - als jong broekje binnen debranche - veel orders op, zelfs één van 2,5 miljoen gulden.”Zelfs bij zijn werk voor de HSL, meer dan 25 jaar later, bleekHennie nog voordeel te hebben van zijn voetbalverleden. “Ikheb van een aannemer alle ingrediënten voor ons kwaliteitshandboekgekregen omdat hij een felle supporter was van RKCWaalwijk.”Toen Aspa in 1973 een vestiging in Enschede opende werdHennie daar verkoopleider en keerde hij terug bij FC Twente.“Het was onze gouden periode. Met ADO had ik al twee bekerfinalesgespeeld. Gewonnen van Ajax en verloren van PSV.In 1975 verloren we de finale van FC Den Haag en in datzelfdejaar dringen we door tot de finale van de UEFA-cup. Dat warentoen nog twee wedstrijden. Uit bij Borussia München Gladbacheen keurige 0-0, maar thuis gingen we smadelijk met 5-1 tenonder.”BetoncentraleZijn overstap naar de beton kwam nadat Hennie het nieuwekantoor van de betoncentrale van Tonny en Rudy Reef had ingericht.“Tonny was een harde en wilde altijd korting. Ik heb hemtoen gezegd dat we al zoveel tijd in zijn project hadden gestoptdat ik er geen cent af wilde doen. Hij heeft die opstelling kennelijkgewaardeerd, want een paar maanden later kwam ik daarals hoofd verkoop in dienst. Dat was in 1978.” Later werd hijadjunct-directeur en uiteindelijk directeur commerciële zakenvan wat inmiddels de AGAR-holding was gaan heten. In dieperiode groeide de beton-tak en met name de activiteiten van deNijwa-betonpompen sterk en werd het Hengelose bedrijf sneleen grote speler op de Nederlandse markt.De markt was ook toen erg gesloten en orders binnenhalenwas alleen mogelijk als je op een zo vroeg mogelijk tijdstip opde hoogte was van bouwplannen. “Ik heb vaak eindeloos geprobeerdom bij bepaalde aannemers aan tafel te komen en moestdaarna vaak uitleggen dat we als Hengelo’s bedrijf onze pompenverspreid over Nederland hadden opgesteld. Door onze kwaliteiten service kwamen we binnen. En doordat we ons aan deafspraken hielden, bleven we ook binnen.”In die periode heeft de AGAR-holding onder meer veel geldverdiend aan de Zeeburgertunnel en vooral aan de NATO-complexenin Vriezenveen. Coevorden en Ter Apel. “Achterafgezien is een groot deel van ons succes veroorzaakt doordat weeerlijk waren en geen spelletjes speelden. In de begintijd werdhet werk gedaan door individuele aannemers.Toen de bouwcombinatiesontstonden en ze dus prijzen konden gaan vergelijken,bleek dat we iedereen exact evenveel hadden laten betalen.Het feit dat we geen spelletjes bleken te willen spelen, heeftons toen tot een uiterst betrouwbare partner gemaakt.”Kort na de komst van de nieuwe generatie Reef’s hieldHennie het wel voor gezien, zeker toen een headhunter hembelde met de vraag of deze 57-jarige zin had om in dienstte treden bij de Maatschappij Exploitatie Betonmortel inNederland (Mebin) om zich bezig te houden met een bijzondereklus: de coördinatie van de levering van beton voor de HSL.Twee miljoen kuub betonVier jaar later, in juni 2004, mocht Hennie een lezinghouden tijdens het Europese betonmortel-congres in Helsinki(www.ermco2004.com) over de wijze waarop het HSL-projectwas verlopen en hoe de Nederlandse betonindustrie er wél ingeslaagd is om samen (bijna) alle betonmortel te mogen leveren.Daar kende niemand de oud-voetballer Ardesch, maar hij kreegtoch de zaal vol omdat hij op elke stoel een speciale uitnodigingvoor zijn lezing had neergelegd. Het directe gevolg was een uitnodigingom dezelfde lezing ook in België, Duitsland, Engelanden zelfs Colombia (voor de Zuid-Amerikaanse bond) te geven.De hoofdlijnen van dat verhaal vertelde Hennie aan deaanwezige IKT-ers. “In Duitsland en Frankrijk stond de industriebuitenspel en hadden de aannemers zelf mobiele betoncentralesaangeschaft die ze over het hele traject meenamen. Wij hebbendaarom als branche in een vroegtijdig stadium een brochuregemaakt met daarin een opsomming van de mogelijkhedendie de betonmortelindustrie had en die toegestuurd aan alleaannemers die mogelijk mee zouden kunnen gaan werken aande HSL. Doordat dertig bedrijven langs de lijn samen wildenwerken konden we bijna voor de hele lijn leveren.” Alleende tunnel door het groene hart ging aan hun neus voorbij.De Stichting Kenniscentrum Betonmortel HSL, waarvan Henniedirecteur is, had verwacht dat Koop Tjuchem de hoofdaannemerzou worden, maar het werd de Franse ondernemingBouygues die volgens de Franse manier ging werken.Al vóór het binnenhalen van deze mammoetorder verdeeldeHennie de HSL in zes blokken, die zelf afspraken gingen makenmet de aannemers. Voor de uitvoering plaatste hij bij elk blokéén betontechneut die verantwoordelijk was voor zijn deelvan de lijn. Deze had contact met één man van de aannemerscombinatie.“Ik had in elk blok ook maar één centrale die ordersmocht ontvangen en alleen maar via de fax.”Het grote voordeel van deze constructie: zes combinaties vanleveranciers van betonmortel onder één paraplu (de stichting)was dat er overal op dezelfde manier werd gerapporteerd en datvoor de totale lijn dezelfde codes voor de soorten beton golden.“Dit strakke vasthouden aan codenummers en alleen bestellenper fax heeft ons goudgeld bespaard. Direct in het begin van deoperatie ontstonden er scheuren in een bepaald segment. Wijkonden eenvoudig bewijzen dat de fout bij de aannemer lag omdatzij koelberekeningen hadden gemaakt op basis van gegevens uiteen folder. We hebben daarop onmiddellijk alle betontechnologenvan de aannemers bijeen geroepen en hen in één middag tijd allesverteld over warmteontwikkeling en welke gegevens zij moestengebruiken. Daarna zijn er nooit meer problemen geweest!”Hennie, die binnenkort met prépensioen gaat (en zich daarnanog sterker kan richten op zijn werk bij de KNVB en de KNLTB)geniet als hij terugkijkt op deze laatste periode: “Twee miljoenkuub beton, een rij betonauto’s van Den Helder tot Gibraltar!” ■67www.ikt.nl