Rondje Europa - VNO-NCW

namelijk bescherming van de veiligheid en gezondheid vanwerknemers, dient te worden gehandhaafd en niet te wordenuitgebreid met bijvoorbeeld ‘combinatie van arbeid en zorg’.12.11 Transnationale collectieve onderhandelingenIn de Sociale Agenda 2005-2010 heeft de Europese Commissieaangegeven een optioneel kader te willen ontwikkelenvoor grensoverschrijdende collectieve onderhandelingen opondernemings- of sectoraal niveau. Hiermee kunnen de aarden de resultaten van dit overleg in juridische zin worden geformaliseerd,aldus de Commissie.Het Europese bedrijfsleven heeft aangegeven hieraan geenbehoefte te hebben. Gezien het gebrek aan draagvlak heeftde Commissie hierover (nog) geen wetgevend voorstel ingediend.Wel is in juli 2008 een Mededeling gepubliceerdwaarin gegevens zijn gepubliceerd die voor dit dossier vanbelang zijn. Ook heeft de Commissie in 2009 een Expert Groupon transnational company agreements ingesteld om de ontwikkelingenop dit terrein te volgen en informatie uit te wisselen.Deze groep is ingesteld voor twee jaar en komt twee maalper jaar bijeen. Leden van de groep zijn vertegenwoordigersvan overheden, wetenschappers en sociale partners (waarondervno-ncw).oordeel vno-ncw en mkb-nederlandHet is een goede zaak dat de Europese Commissie op dit terreinniet met wetgevende voorstellen is gekomen. Het signaalzou volstrekt verkeerd zijn: collectieve onderhandelingenworden in de praktijk steeds verder gedecentraliseerd ommeer maatwerk mogelijk te maken. Voor zover overleg eengrensoverschrijdend Europees karakter heeft, wordt in depraktijk gewoonlijk niet beoogd een juridisch afdwingbaarkader te creëren. Uitvoering van afspraken moeten immersaltijd passen binnen de arbeidsverhoudingen en binnen dewetgeving van een lidstaat.12.12 Coördinatie sociale zekerheidVia een Verordening wordt bepaald waar een eu-onderdaansociaal verzekerd is wanneer hij grensoverschrijdend werkt.Medio 2009 is een langdurig proces van onderhandeling afgerondover vervanging van Verordening 1408/71 die de coördinatievan nationale sociale zekerheidsregelingen in deeu regelt. Per 1 mei 2010 is deze regelgeving vervangen doorVerordening 883/04 en de toepassingsverordening 987/09.Verordening 1408/71 blijft nog gelden voor werknemers uitandere lidstaten dan de eu zolang de onderhandelingen daarovernog niet zijn afgerond. Verwacht wordt dat op korte termijnovereenstemming wordt bereikt.In de nieuwe situatie blijft de hoofdregel dat een werknemerverzekerd is in het werkland, ook al woont hij in een anderelidstaat. Werkt de werknemer echter ook 25% of meer in zijnwoonland dan moet hij verzekerd worden in het woonland.Onder de ‘oude’ verordening hoefde een werknemer slechtséén dag in de maand in zijn woonland te werken om daar verzekerdte zijn. Er is een overgangsrecht van 10 jaar afgesprokenwaardoor een werknemer er voor kan kiezen nog onderde oude regeling te blijven.Een tweede belangrijke wijziging heeft betrekking op de situatievan detachering. Een werknemer die door zijn werkgever(tijdelijk) wordt uitgezonden naar een andere lidstaat kandan maximaal 24 maanden in zijn oorspronkelijke lidstaatverzekerd blijven. Deze termijn was 12 maanden met een mogelijkheidtot verlenging naar 24 maanden.Tenslotte heeft de nieuwe verordening wezenlijke consequentiesvoor de transportsector, waarvoor onder de oudeverordening aparte regels golden. Deze komen per 1 mei a.s.te vervallen. Gevolg kan zijn dat een werknemer, afhankelijkvan de routes die hij rijdt, vaart of vliegt, in een andere eulidstaatverzekerd is. Het gaat dan wel om werknemers die ineen ander land wonen dan waar hun werkgever gevestigd is.Om praktische problemen, waaronder extra administratievelasten, voor bedrijven te voorkomen vindt er mede dankzij deinzet van het Nederlandse Ministerie van Sociale Zaken enWerkgelegenheid overleg plaats met de Europese Commissieover de toepassing van de nieuwe regels in de praktijk.oordeel vno-ncw en mkb-nederlandWij zijn in beginsel voorstander van modernisering en vereenvoudigingvan procedures. De vraag is echter of de nieuweverordeningen voldoende rekening houden met de toenemendedynamiek in het grensoverschrijdend werken en metde situatie in de vervoerssector in het bijzonder. De ervaringzal leren of de toepassing van de nieuwe regels in de praktijkwerkbaar zijn. Zou dat niet het geval zijn, dan zullen we aandringenop wijziging van de Verordening(en).12.13 Combinatie van arbeid en zorgNaar aanleiding van een consultatie door de Europese Commissiehebben de Europese sociale partners in 2009 eenovereenkomst gesloten tot wijziging van de richtlijn Ouderschapsverlof.Deze overeenkomst is inmiddels omgezetin een herziene richtlijn Ouderschapsverlof die uiterlijk inmaart 2012 moet zijn geïmplementeerd in nationale wetgeving.Belangrijkste wijziging is een uitbreiding van hetouderschapsverlof van drie naar vier maanden. Deze maandextra verlof mag niet aan de partner worden overgedragen,waardoor vooral ook vaders worden gestimuleerd verlof op tenemen. Overigens is dit laatste voor Nederland niet van belangomdat wij geen overdraagbaar recht kennen.Ondanks dit initiatief van de Europese sociale partners heeftde Europese Commissie in oktober 2008 toch een voorstel ingediendtot wijziging van de richtlijn inzake de beschermingvan zwangere werkneemsters. De belangrijkste elementenuit dit voorstel zijn:– een uitbreiding van het minimale zwangerschaps- en bevallingsverlofvan 14 naar 18 weken (thans in Nederland: 16weken);– een verhoging van de betaling van dit verlof tot in beginsel100% van het loon;– een uitbreiding van de ontslagbescherming om redenenvan zwangerschap of moederschap.Het overleg in de Raad over dit voorstel verloopt langzaam.Veel lidstaten hebben (terecht) bezwaren tegen onderdelenvan het voorstel. Het voltallige Europees Parlement heeft nogniet over het voorstel gestemd, maar de Vrouwencommissie65