Rondje Europa - VNO-NCW

Rondje Europabehouden van biodiversiteit en het mitigeren van klimaatverandering.– Wat betreft de eu moet de doelstelling bestaan uit een langetermijnvisie,aangevuld met op korte termijn op actiegeoriënteerde, meetbare doelen die zijn gebaseerd op wetenschappelijkbewijs.– De eu erkent dat een ambitieuze visie alleen haalbaar iswanneer er een mondiaal betalingssysteem voor biodiversiteitkomt. Nederland vindt het tegengaan van biodiversiteitverliesbelangrijk. Nederland onderschrijft ook hetbelang voor het overeenkomen van een nieuwe langetermijnvisieen duidelijke doelen tijdens CoP 10, om het biodiversiteitverliestegen te gaan.– Daarnaast vindt Nederland het van belang dat het zgn. greendevelopment mechanism, het instrument waarbij landenworden betaald voor het beschermen en duurzaam gebruikenvan biodiversiteit, wordt genoemd als concrete uitwerkingom ecosysteemdiensten mondiaal een prijs te geven.oordeel vno-ncw en mkb-nederlandBiodiversiteitverlies is een belangrijk onderwerp voor hetbedrijfsleven, omdat het verlies ervan de toekomstige mogelijkhedenvoor bepaalde economische sectoren ernstigbeperkt (farmacie, voedingsindustrie, cosmetica). Ook moetworden verwacht dat in het kader van de noodzakelijke verduurzamingvan de mondiale economie een steeds groter accentzal komen te liggen op bio-based productie, hetgeen hetbelang van behoud van biodiversiteit nog vergroot. Om dezereden vinden vno-ncw en mkb-Nederland het van belang dater wereldwijde afspraken komen om het biodiversiteitverliestegen te gaan. Het voorstel van Nederland om tot een mondiaalbetalingssysteem te komen wordt door de beide organisatiesnog nader bekeken. Het Green Development Mechanismis een instrument dat nadere studie vraagt. vno-ncw en mkb-Nederland trachten in goede dialoog met de rijksoverheid enmilieuorganisaties tot een zinvolle en doelmatige aanpak tekomen.10.4 BodemDe Europese Commissie heeft op 25 september 2006 een thematischeBodemstrategie gepresenteerd. De Strategie bestaatuit een serie acties gericht op bodembescherming door preventievemaatregelen en herstel van verontreinigde bodem.Kern van de Strategie vormt het voorstel om dit aan te pakkenvia een richtlijn.Zowel voor als na publicatie van de richtlijn heeft veel discussieplaatsgevonden, omdat een groot aantal leden van hetEuropees Parlement en een aantal lidstaten bezwaar maaktetegen het wettelijk karakter van de Strategie. In het EuropeesParlement heeft dit niet geleid tot verwerping, en is deeerste lezing afgerond. Dankzij de inzet van de NederlandseEuroparlementariërs zijn in ieder geval amendementen ingediendgericht op maximale flexibiliteit voor lidstaten enlokale overheden en een kosteneffectieve aanpak.In de Milieuraad echter is op de valreep van 2007 een blokkerendeminderheid gevormd tegen de Bodemrichtlijn. Nederland,Duitsland, Engeland en Oostenrijk verklaarden zichtegen en uiteindelijk sloot Frankrijk zich hierbij aan.Wat betreft de stand van zaken heeft de Europese Commissiereeds laten weten dat wat hen betreft de plannen niet definitiefvan tafel zijn.oordeel vno-ncw en mkb-nederlandvno-ncw en mkb-Nederland scharen zich achter de kritiekdat wetgeving in de vorm van een richtlijnvoorstel zich nietverhoudt met de principes van subsidiariteit en proportionaliteit.Op basis van deze principiële bezwaren zijn beide organisatiesdus verheugd over het voortzettende verzet van eenblokkerende minderheid tegen deze richtlijn. Bodem blijfteen lokaal probleem waarvoor bindende Europese regelgevingniet het geëigende instrument is. Bovendien ontberende lidstaten die nog geen bodembeleid kennen en de Europeseinterventie zo steunen, de kennis om op waarde te schattenwaartegen ze eventueel ja zouden hebben gezegd.De beperkte grensoverschrijdende effecten en verstoringenpleiten ervoor dat als de discussie weer geopend wordt, hetrichtlijnvoorstel wordt vervangen door een niet-bindendestrategie gericht op het verspreiden en integreren van bodemregelgeving.Een aantal van de voornaamste bezwarentegen het huidige voorstel betreffen:– Europese regelgeving kan nooit recht doen aan de complexiteiten diversiteit van de bodemmaterie. Specifiekeregionale en lokale omstandigheden spelen een cruciale rolen betekenen dat de bodemproblematiek in Europa enormvarieert. Verschijnselen als bosbranden of woestijnvormingtreden hier niet op, maar spelen in mediterrane gebiedeneen grote rol. Ook de Nederlandse bodem heeft eenaantal zeer specifieke kenmerken, zoals de nauwe samenhangmet het grondwater. Een one size fits all-benaderingpast hier niet. De Commissie geeft zelf aan dat er al meerdan 300 hoofdbodemtypen te onderscheiden zijn. Inhoudelijkvalt er bijzonder veel aan te merken op het voorstel.– De Commissie noemt het kaderwetgeving doordat ze algemenedoelstellingen introduceren, maar de maatregelenen ambities overlaten aan de lidstaten. Dat roept vragenop: enerzijds is er overeenstemming dat het niet mogelijkis een Europese meetlat of normatief kader vast te stellen,anderzijds worden wel begrippen geïntroduceerd als ‘aanzienlijkerisico’s’ of ‘bevredigende bodemtoestand voor eenindustrieterrein’. Daarmee ontstaat een situatie waarbij viade rechter duidelijkheid afgedwongen zal moeten wordenover de interpretatie van de richtlijn. Dat kan nooit het doelzijn van een wetgever.– Het leidt tot bureaucratie en extra rapportageverplichtingenvoor lidstaten. De Commissie introduceert bijvoorbeeldrisicogebieden. Naast de waterlichamen, beschermdegebieden, Ecologische hoofdstructuur, Vogel- en habitatvoegt dit weer een begrip aan de lijst toe.Er kan veel beter en intensiever worden ingezet op kennisoverdracht,in het bijzonder naar de lidstaten die nog geenenkel bodembeleid kennen. Er is een reëel risico dat investeringenuit het verleden daarmee alsnog waardeloos zijngeworden. Ook roept het voorstel veel vragen op over eigendomsrechtenen financiële aansprakelijkheid.Gezien deze bezwaren en het feit dat er nu al jarenlang gediscussieerdwordt over dit voorstel in de Raad, zonder vooruitgangte bereiken in een Europees bodembeleid, zouden54