Dossier Alternatieve Geneeswijzen - De Standaard

Doch nu al is er ruzie in de kamer voor acupunturisten (tss. de dokters en niet-dokters).De osteopaten houden geen rekening met de universiteiten en zien zichzelf echt wel in de eerste lijnmet voorschrift en mogelijk tot stellen diagnose en dat terwijl een aanvraag tot onderzoek bij hetkenniscentrum, door de kinesitherapeuten, om de vrije toegang tot de kinesitherapie toe te laten,werdgeweigerd.De homeopaten nemen zelfs de opmerkingen van de universiteiten niet mee in verslag.Ook kost heel de wet Colla die dus nog steeds niet in uitvoering is nog altijd geld aan de overheid (dedwangsom): het zou gaan om 120.000 euro nu al volgens prof. Wim Betz.Standpunt: Aanpassen van de wet Colla4. Verdere wetgevende initiatieven noodzakelijk.Hierbij redeneren we dat veel patiënten effectief gebruik maken van alternatieve geneeskunde.Aangezien we deze maatschappelijke tendens niet willen negeren, wensen we de zaken strikter,duidelijker en met het oog op kwaliteit, informatie en veiligheid te reguleren, teneinde patiëntenmeer garanties te bieden voor een meer kwalitatieve behandeling. Een striktere regulatie vooralternatieve geneeskunde kan ook bekomen worden via of in combinatie met een aanpassing vanandere wetten.Dit is geen pur sang EBM benadering, maar een pragmatische. Dit beseffen wij. Doch dit standpunt isingegeven hoe vertrekkende van de EBM, we een bestaande maatschappelijke trend kunnenkanaliseren tot een aanvaardbaar geheel.Concreet zijn wij van mening dat de volgende wetgevende initiatieven nodig zijn:De geneeskunde kan enkel beoefend worden door erkende zorgverstrekkers (KB 78). Het zijn dezorgvertrekkers die geacht zijn geneeskundige zorgen toe te dienen conform de laatste stand vande wetenschap (evidence based medicine). De samenstelling van de paritaire commissies zal danook enkel bestaan uit erkende zorgvertrekkers (artsen, kinesitherapeuten, fysiotherapeuten…). Devier kamers worden samen gevoegd en de leden bestaan voor helft uit academici en de anderehelft uit erkende zorgverstrekkers (volgens KB78) die bezitten over een expertise in het domein. Deadviezen zullen getoetst worden door het federaal kenniscentrum op hun gehalte EBM.Standpunt: N-VA houdt vast aan het principe dat enkel erkende zorgverstrekkers de geneeskundemogen beoefenen, waarbij wel overgangsmaatregelen voorzien kunnen worden voor bestaandebeoefenaars van alternatieve therapieën.De beste garantie is dat de zorgvertrekkers daar zelf over waken, individueel, viaberoepsorganisaties, deontologische ordes (mits hervorming en/of oprichting)… De overheidcreëert hiervoor de context en draagt vanzelfsprekend ook een verantwoordelijkheid. In die zin iselke zorgverstrekker verantwoordelijk voor de diagnose en therapie die hij of zij instelt. Indien dezeerkende zorgverstrekker meent alternatieve geneeswijzen te moeten toe passen, dient hij de patiëntcorrect te informeren (cf. supra) en draagt hij op zijn minst een gedeelde verantwoordelijkheid(voor mocht iets misgaan). Dit is geen paternalistische houding, maar het bevestigt nogmaals dat dezorgverstrekker die hiervoor een opleiding genoot de volle verantwoordelijkheid heeft voor zijn ofhaar medisch handelen. In de eerste lijn zullen (nieuw op te richten) deontologische ordes hieroverwaken. Concreet zullen in de praktijk voornamelijk erkende kinesitherapeuten de ‘orthopedische’ (endus niet de holistische) osteopathie beoefenen. In die zin wordt in eerste instantie de algemeen52