Dossier Alternatieve Geneeswijzen - De Standaard

9. EvaluatieDe algemene trend die zich aftekent bij alternatieve geneeskunde is dat een groot deel van debevolking er in een periode van zijn leven gebruik van maakt. Ook al bestaat er soms zeer weinigwetenschappelijke evidentie er is een maatschappelijke realiteit en het is maar de vraag hoe jedaar als beleidsmaker mee om moet gaan. Mannen zowel als vrouwen grijpen naar de alternatievegeneeskunde voor rugklachten, pijn aan de nek, vermoeidheid, hoofdpijn en noem maar op. Er is duswel degelijk een maatschappelijke realiteit.Of die alternatieve therapeuten hun patiënten echt kunnen helpen is het voorwerp van discussie.Grote studies wijzen alleszins uit dat de positieve resultaten hiervoor eerder beperkt zijn.Wat zeker is, is dat bepaalde handelingen alleen zouden mogen worden uitgevoerd door mensendie daartoe bekwaam zijn en op een correcte manier risico’s van alternatieve geneeswijzen kunneninschatten, zoals erkende zorgverstrekkers.Er is bij de patiënten ook een gebrek aan informatie die op een objectieve manier informeert overde kosten en de baten van deze of gene therapie. In sommige gevallen worden de patiënten misleiddoor onwaarschijnlijke claims over medische genezing door een therapie, in andere gevallen voelenpatiënten zich aangetrokken tot alternatieve geneeswijzen omdat ze geloven dat wat “natuurlijk” is,ook goed is.Men zou kunnen veronderstellen dat er nog meer onderzoek nodig is, maar er is al voldoendeafdoend onderzoek gevoerd bij de verschillende alternatieve therapieën om vandaag tot een besluitte komen. Veel alternatieve behandelingen bieden een placebo-effect, wat de alternatievetherapeuten vervolgens aangrijpen om de terugbetaling van hun therapie te motiveren. Dezeredenering klopt niet want ook reguliere geneesmiddelen hebben een placebo-effect endaarbovenop hebben ze nog eens een farmacologische werking. Dit veegt de “placebo”-argumentenvan de alternatieve therapeuten van tafel. Aan de andere kant is de EBM niet statisch. Onderzoekmag en moet volgens de geijkte procedures blijven bestaan.Over het algemeen zijn alternatieve behandelingen ook duurder dan de reguliere geneeskunde.De alternatieve therapieën opereren in ons land nog steeds in het schemerduister, doch er isbeweging in de uitvoering van de wet Colla sedert eind 2011. Door registratie en erkenning vanspecifieke alternatieve behandelingen en individuele therapeuten is het de bedoeling de bevolkingeen bescherming te bieden t.a.v. de totaliteit van het alternatieve aanbod, waar ook veelkwakzalverij zou aanwezig zijn. Tezelfdertijd zou het zgn. monopolie van de reguliere geneeskundedoorbroken worden.Het gevaar bestaat echter dat naast het gezondheidsorganisatorisch model dat beoogd wordt,namelijk een waar de huisarts centraal staat, er een parallel systeem zou ontstaan dat een compleeteigen leven gaat leiden los van het geëchelonneerde aanbod. Tevens dreigt in dit circuit deverantwoordingsplicht t.a.v. de waarde en het effect van de therapieën te vervallen. Het kanevenmin de bedoeling zijn dat de alternatieve geneeskunde een trend in gang zet tot een nieuwesoort van medicalisering en tot overconsumptie van alternatieve behandelingen. Het is dan ook47