Colloquium Vervoersplanologisch Speurwerk 7997

9Voor deze analyse veel interessanter is echter de vermoedelijke toename van de subjectievebehoefte aan een tweede auto. Anders dan de objectieve behoefte is de subjectieve behoeftenauwelijks aan statistieken te relateren, zodat we ons alleen kunnen baseren op de interviews.De interviews doen het vermoeden rijzen dat de behoefte aan een tweede auto samenhangt metde individuahsering van de samenleving en de vrouwenemancipatie. Afgezien van de vraag ofzij willen blijven werken wanneer er kinderen komen lijkt er sprake van een tendens dat vrouwenhet kunnen beschikken over een eigen auto steeds meer zijn gaan zien als een mogelijkheidtot een minder afhankelijk levenspatroon.Bovendien blijkt - zo werd in de interviews duidelijk - het gebruik van beide auto’s in een huishoudenmet twee auto’s sterk persoonsgebonden te zijn: het meest voorkomende patroon is datbeide partners hun eigen auto gebruiken en slechts in uitzonderingsgevallen van auto ruilen. Ditduidt erop dat de auto’s in veel huishoudens als individueel bezit gezien worden en niet alsgemeenschappelijk bezit. In jongere huishoudens lijkt deze tendens bovendien sterker aanwezigdan in huishoudens waarin de partners van middelbare leeftijd zijn.5 Tweede-autobezit en leefstijlOp basis van de interviews die we gehouden hebben lijkt het derhalve aannemelijk dat de groeivan het tweede-autobezit - behalve door een groei van de objectieve behoeften en een groei vande financiele mogelijkheden van huishoudens - ook in belangrijke mate te verklaren is uit detoegenomen subjectieve behoefte aan een eigen auto. We komen nu tetug op de vraag hoe dezeontwikkeling te rijmen valt met de elders geconstateerde opmars van de deelauto. Blijkbaarkomen er in Nederland ook meer huishoudens die zelfs geen behoefte hebben aan &en auto endie bereid zijn een auto te delen met niet-huisgenoten.Om meer zicht op deze op het eerste gezicht tegenstrijdige tendensen te krijgen hebben we onzeinterviews opnieuw geanalyseerd met behulp van een leefstijlentheorie die in Nederland gei’ntroduceerdis door Ganzeboom (1988). We beperken ons hier tot een sterk vereenvoudigde weergavevan deze theorie die ontleend is aan de Franse socioloog Bourdieu. Volgens Ganzeboom is808