Colloquium Vervoersplanologisch Speurwerk 7997

11In het onderzoeksrapport (Webster en Jaarsma, 1997) is uitgewerkt hoe deze kenmerkenkunnen worden geoperationaliseerd.4. STAPSGEWIJZE UITWERKING GEDETAILLEERDE METHODEDe methode bestaat uit zeven stappen (zie Figuur 2).In stap 1 worden omvang en begrenzing van het onderzoekgebied bepaald. Daarbijmoet rekening worden gehouden met aanwezige natuurlijke grenzen, zoals vaanvegen,bestaande autosnelwegen en spoorlijnen. Ook de karakteristieken van het verbindingennetwerkzijn van belang. Bij een gebied met weinig verbindingen moet een groter onderzoekgebiedin beschouwing te worden genomen dan bij een gebied met veel verbindingen. Dithangt samen met de mogelijkheden om alternatieve routes te kunnen kiezen.Bij stap 2 wordt het verbindingennetwerk op kaart aangegeven. Tevens moet de exactelokatie van het voorkeursalternatief van de aan te leggen hoofdinfrastructuur (hetzogenaamde GLE, grootschalig lijnvormig element) worden aangegeven.Bij stap 3 wordt de functionaliteit van het verbindingennetwerk bepaald.De doorsnijdingen behorend bij de belangrijke doorgaande wegen (rijks-, provinciale en debelangrijkste gemeentelijke wegen) en de vaarwegen die gerekend kunnen worden tot hethoofdvaarwegennet of het basistoervaartnet, zijn in vrijwel alle gevallen noodzakelijk voorhet afwikkelen van het verkeer. Er wordt er daarom van uitgegaan dat deze doorsnijdingengehandhaafd zullen blijven.Dit geldt echter niet voor de doorsnijdingen behorend bij de overige wegen, paden enwaterlopen (de zogenaamde handhavingskandidaten). Voor deze lokale verbindingen wordthiema onderzocht wat de gevolgen zijn als zij gehandhaafd blijven of worden opgeheven.In stap 4 worden de handhavingsvarianten vastgesteld waarvan de doorsnijdingsgevolgennader onderzocht worden. Hierbij kan onder andere aandacht worden besteed aan devolgende vragen:711