Colloquium Vervoersplanologisch Speurwerk 7997

Het verschil tussen inpassings- en basiskwaliteit neemt toe, omdat met name de eisen uitde omgeving steeds groter worden (hoewel ook de oplopende basiseisen niet moetenworden veronachtzaamd, denk maar aan alle elektronica die momenteel in de weg wordtgestopt). In het besluitvormingsproces is de discussie met name gefocust op hetverkleinen van het verschil tussen basiskwaliteit en inpassingskwaliteit. Een project zouzoveel mogelijk moeten zijn aangepast aan zijn omgeving.Het verloop van de ruimte voor de inpassingskwaliteit zouden we in overeenstemmingmet implicatie (a) kunnen laten samenlopen met het relatieve belang van de verbinding.Als de welvaart stijgt, stijgt het te behalen niveau van inpassingskwaliteit navenant.Uit deze denkwijze blijkt dat de ruimte voor extra inpassingsmaatregelen bijvoorbeeldkan worden gerelateerd aan de te verwachten groei van de regionale welvaart.Praktisch bezien houdt deze handelwijze in dat:- als uitgangspunt om extra investeringen vast te stellen, gelden de acceptabel geachteinvesteringskosten (voor verkeerskundige en omgevingsmaatregelen) naar de huidigenormen. Dit bedrag is volgens vergelijking (1) (kleiner dan) de baten minus de nogresterende milieu-overlasten- een additioneel bedrag voor extra investeringen afbangt van de verwachte welvaartsgroeien de te verwachten (economische) levensduur van de te nemen maatregel. Delevensduur kan afhangen van de duurzaamheid van de mitigerende maatregel (is dezeblijvend afdoende voor de overlast, bijvoorbeeld een tunnel in het geval van geluid) envan de verkeerskundige kwaliteit (is de tunnel van voldoende capaciteit). Hoe duurzamerde maatregel, hoe langer de levensduur, hoe meer we kunnen investeren. Op dezemanier kunnen er in principe grote bedragen voor ondergronds bouwen beschikbaarkomen.598