Colloquium Vervoersplanologisch Speurwerk 7997

53. Een de&node1Aan hand van een eenvoudige kosten/baten-formule willen wij bovenstaandegedachtengang nog eens langslopen en daarmee nagaan hoe het vraagstuk van hetbepalen van de extra investeringen van op zich moeilijk in geld uit te drukkenomgevingsmaatregelen tech systematisch kan worden afgegrensd.De grondvorm van het kosten/baten-model zegt dat er tot het aanleggen van additionelemaatregelen kan worden overgegaan als:(1) B, - E, > I, + I,De baten van het verkeersproject (B,), verminderd met de overlast van resterende extemeeffecten (E,), moet groter zijn dan de investeringskosten voor het “kale” verkeersproject(IV), plus de investeringskosten voor mitigerende/compenserende maatregelen die wordengenomen (I&.Deze formule heeft twee interessante implicaties:a. Ten eerste zien we dat de baten B, altijd groter moeten zijn dan beide investeringskosten(IV en I,) tezamen. Op deze manier wordt een bovengrens gesteld aan de extra investeringskostenI,. Daarvoor moeten we de baten van de betreffende verbinding nu enin de toekomst weten. Of anders gezegd, een verbinding waarvan het relatieve belangin de toekomst afneemt (bijvoorbeeld als de bijdrage aan het bruto regionale productafneemt) heeft weinig ruimte om extra milieu investeringen te rechtvaardigen.b. Ten tweede moeten wij ons realiseren dat met toenemend milieubewustzijn de overlast-waardevan de overblijvende hinder weer stijgt. Waar nu bijvoorbeeld 65 dB nogacceptabel is, zal dat in de toekomst niet meer zo zijn. Een project verouderd en zalmoeten worden aangepast als de stijging van de baten dat rechtvaardigt.595