Tienerseks; vormen van instrumentele seks onder tieners - WODC

33te hangen met seksueel gewelddadig gedrag bij mannen die hier al toe neigen. Ook is desamenhang tussen het zien van seksueel getinte beelden en meer seksueel gedrag enpermissievere attitudes sterker bij jongeren die aangeven dat ze de beelden in de mediapositief evalueren of realistisch vinden. Daarnaast is de mediërende rol van oudersverschillende keren aangetoond. Jongeren die aangeven dat de ouders zich meer met hunmediagebruik bemoeien, denken bijvoorbeeld minder permissief over een aantalinstrumentele vormen van seks. Jongeren die zeggen dat ze vaker met de ouders praten overwat ze op Internet doen, hebben minder negatieve ervaringen op Internet.Empirische bewijzen dat de toenemende seksualisering in de media samenhangt met meerinstrumenteel seksueel gedrag onder tieners, met veranderende seksuele attitudes of met hetvóórkomen van seksuele dwang onder jongeren, ontbreken echter. De meeste samenhangendie worden gevonden tussen mediagebruik en instrumentele vormen van seksueel gedrag zijncorrelationeel. Er bestaat slechts een enkele Amerikaanse studie die uitsluitend kijkt naar hetverband tussen mediagebruik en seksuele ervaring. In Nederland is vooralsnog geen enkelelongitudinale studie op dit terrein verricht. Dat maakt het moeilijk om de hier beschrevenverbanden te interpreteren in termen van causaliteit. Bovendien zijn sommige ontwikkelingenin de media zo recent dat er simpelweg nog geen tijd is geweest om gevolgen ervan teonderzoeken. Dat geldt vooral voor gevolgen op lange termijn.5.6 Preventie en interventieAllereerst is, zoals eerder gezegd, niet duidelijk in hoeverre instrumentele seks schadelijk ofonvrijwillig is en daarmee ook niet in hoeverre preventie noodzakelijk is. Wanneer preventiewenselijk zou zijn, kunnen ouders hierbij een rol spelen. Zij kunnen dit doen door te proberenop de hoogte te zijn van het doen en laten van hun kinderen, door affectie te tonen en er tezijn wanneer dit nodig is. Ook kunnen ze aan media-opvoeding doen: samen met de kinderennaar televisie kijken, beelden van televisie in gesprekken in een meer realistisch kaderplaatsen en eventueel beperkingen opleggen met betrekking tot programma’s die in hun ogenongeschikt zijn. Ook zouden ouders met hun kinderen kunnen praten over wat hun kind doeten meemaakt op Internet.Veldexperts geven daarnaast aan dat seksuele voorlichting, waarin meer aandacht is voorrelatievorming, de beleving van seksualiteit en de bewustwording van eigen wensen engrenzen, preventief zou kunnen werken, vooral met betrekking tot ervaringen met seksueelgeweld. Dit komt in de huidige voorlichting op scholen, uitzonderingen daargelaten, echternog maar in beperkte mate aan bod. Er kan dan ook niets worden gezegd over de effectiviteitvan dergelijke voorlichtingsactiviteiten.Hulpverlening en politie kunnen pas iets doen wanneer er een hulpvraag is, of wanneer eraangifte wordt gedaan. Bij de vormen van tienerseks die de focus zijn van deze studie is ditvaak niet het geval. Wanneer er duidelijk sprake is van seksueel geweld of prostitutie somswel. In dat geval wordt de opvang door hulpverlening en politie vaak als onvoldoendeervaren. Beide sluiten onvoldoende aan bij de belevingswereld van jongeren. Het aanbod is