Stedelijk Museum-directeur Gijs van Tuyl - Flore de Vries

More documents

Recommendations

Info

South Beach, Miami Sinds de jaren twintig, nadat de mangroves waren gekapt, de muggen verjaagd en de stranden aangelegd, werd South Beach een geliefd oord voor rijke Amerikanen. Een soort Franse Rivièra. In de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw nam de glamour drastisch af; de bezoekers uit de jaren twintig waren inmiddels bejaard en hadden zich permanent gevestigd. Niet alleen de bewoners takelden langzaam af, maar ook de befaamde art deco-gebouwen. Eind jaren zeventig greep een groep kunstenaars en gefortuneerden in: de gebouwen werden gerenoveerd en opnieuw voorzien van een pastelkleur. Hiermee was de eerste revival van South Beach een feit. Maar in de jaren tachtig, met de komst van ruim 125.000 Cubaanse vluchtelingen, kwam deze revival abrupt ten einde en ging het sneller dan ooit bergafwaarts. South Beach werd een gevaarlijke criminele buurt met veel leegstand. Het keerpunt kwam met de opnames van Miami Vice, in 1984: de uitstraling van gevaar gemixt met glamour werkte als een magneet op fotografen, modeontwerpers en modellen. In 2002 werd met de komst van Art Basel Miami – een dependance van Art Basel, al tientallen jaren ’s werelds meest prestigieuze kunstbeurs – een welhaast nog interessantere doelgroep aangetrokken. Door de jaarlijkse kunstbeurs kreeg South Beach nu ineens internationale kunstliefhebbers en jetsetters over de vloer. Galeries schoten als paddelstoelen uit de grond om maar dicht genoeg bij de nieuwe clientèle te zitten. Rijke New Yorkers waren de eersten die voor een zacht prijsje in South Beach een pied à terre kochten. Het bleek al snel een lucratieve investering; South Beach herleefde in zijn weelde en is vandaag de dag nog steeds een plek waar de rijken graag gezien willen worden. En, projectontwikkelaars en beleggers opgelet: Miami staat niet op zichzelf. Kunst is vaak een katalysator voor economische groei. Soortgelijke ontwikkelingen hebben zich bijvoorbeeld ook voorgedaan in Bilbao (met de komst van het Guggenheim), Wiliamsburg in Brooklyn en SoHo in New York (beide met de komst van vele galerieën). De vastgoedprijzen schoten er omhoog. DOOR DE JAARLIJKSE KUNST- BEURS KREEG SOUTH BEACH NU INEENS INTERNATIONALE KUNSTLIEFHEBBERS EN JETSETTERS OVER DE VLOER / 51
MORI ZAG EN ZIET HET ALS EEN PERSOONLIJKE MISSIE OM DE KWALITEIT VAN HET LEVEN IN TOKIO TE VER- BETEREN Roppongi Hills, Tokio De herontwikkeling van een wijk kan ook volledig worden ingezet vanuit de publieke sector. Tegenwoordig gebeurt dit bijna altijd in samenwerking met verschillende private investeerders. Een enkele keer bouwt een vermogende projectontwikkelaar zelfstandig een hele wijk. Roppongi Hills in het centrum van Tokio is zo’n wijk. De Japanse, gefortuneerde projectontwikkelaar Minori Mori kocht over een tijdsbestek van 14 jaar 27 hectare aangrenzende grond midden in Roppongi District, een wijk waarin de vastgoedprijzen sterk aan het dalen waren. Een groot deel van het centrum van Tokio was in de na-oorlogse jaren slechts in gebruik als commercieel en zakelijk centrum – in gang gezet door de politiek, die waarschuwde voor aardbevingen en juist het wonen in de buitenwijken promootte. De bewoners van de almaar groeiende voorsteden waren genoodzaakt dagelijks enkele uren in overvolle treinen door te brengen om naar en van hun werkplek in het centrum te reizen. Gecombineerd met de lange werkdagen hielden zij dus weinig tijd over voor zaken als familiebezoek, winkelen en uitgaan. Mori zag en ziet het als een persoonlijke missie om de kwaliteit van het leven in Tokio te verbeteren. Met investeringen van 4 miljard dollar transformeerde hij Roppongi Hills tot een megacomplex dat wonen, werken, shoppen, cultuur en entertainment integreerd. Met een team van internationale architecten en designers werden horecavoorzieningen, appartementen, kantoorflats, een tv-studio en een amfitheater ontworpen. Ongeveer de helft van de ruimte werd gebruikt voor de aanleg van parken, tuinen en andere open ruimtes. Pronkstuk is de Mori Tower, een gigantische wolkenkrabber van 54 verdiepingen met op de zesde verdieping het Mori Art Museum. Door het creëren van smalle straten met veel bochten voelt de wijk niet zo gepland als die uiteraard wel is – waarmee een van de doelen van Mori’s project is bereikt. In 2003 werd Roppongi Hills voor het publiek geopend. Vooralsnog lijkt het project een succes. Gunstige bijkomstigheid: mensen blijken zich sinds die tijd ook meer en meer in de aangrenzende stadswijken te willen vestigen. / 53
Page 1 and 2: Stedelijk Museum-directeur Gijs van
Page 3: ‘OM DIT GEBIED NIEUW LEVEN IN TE

Stedelijk Museum-directeur Gijs van Tuyl - Flore de Vries

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?