Liever direct naar de PDF? - Zilt Magazine

nummer51 / 521 juli 2010Ongemakkelijk comfort van de hekstoel - Eerste Solotoer - Door deogen van: Stadtship 54 - Veilig langs Dordt - Thuisblijver zeilt eigenwereldreis - Vliegende Motten - Tour de France - Boordaccu’s

in deze Zilt...4Bureaublad Je zilte scherm voor de komende weken.6Reflectie Een overpeinzing van de Zilt-bemanning.8 Ongemakkelijk comfort van de hekstoelEen instructeur op bijscholingscursus.20Marit wint - Droomstart in de Delta Lloyd Regatta.22 Door de ogen van... - Toerzeiler Rob Heijmerink overde Stadtship 54.323438Ruimte bij de boei - TP52’s op het scherpst van de snede.Veilig langs knooppunt DordrechtTips van een reddingbootschipper.Wind als spelbreker - Rondje Texel gedwarsboomd.Z ilt51/52464858Baas boven baas - De nieuwe Hugo BossThuisblijver zeilt zijn eigen wereldreis -Hoe vergaat het de achterban van wereldzeilers?Toerjakkerbak - Getransformeerde Vendée-racer.

6668Koud Kopenhagen - RC44’s in het noorden.In de Wind - Blik op uit de zeilwereld.In veel artikelenkom je knoppentegen zoals hieronder.Klik eropen Zilt wordtnog leuker...72 Solotoer - Eerste editie trekt veertien deelnemers.80Motten slaan vleugels uit - Balans is alles...88 Agendavideomeer foto's9294102Rondje Wight - Prachtbeeld....Zilte Spullen - Nieuws van de handel.Handtaszeilen - LV-Cup springlevend.interviewmeer infomail108Boordaccu’s - Welke kies je?download118 Zilte Wereld - Zeil mee met een droomreis...Z ilt122 Bemanning 51/52- Zij maken Zilt.Voorpagina: Spinnakergeweld tijdens de Audi Med Cup.

Veel dichter bij het ultieme vakantiegevoel dan met de foto van deankerplaats voor het Caribisch St. Barts kun je niet komen. Of hetzou met een aangenaam glas en goed gezelschap in je eigen kuipop dezelfde plek moeten zijn. Iedereen voor wie dat niet is weggelegdmoet het met een achtergrond voor zijn computerschermdoen. Je nieuwe uitzicht download je door op de knop te klikken...

eflectie...VerantwoordelijkheidZaterdag 19 juni was een zeildag met een zwarte rand. Opde Vinkeveense Plassen kwam een 57-jarige Valkzeiler omtijdens een klassenwedstrijd. Hij viel overboord en lagminutenlang in het koude water. Toen hulpdiensten arriveerdenmocht reanimatie niet meer baten.Tijdens de zeilrace stond er een harde noordnoordwester.De zeiler droeg geen zwemvest. Knagende vraag is: wat zouer zijn gebeurd als hij dit wel had gedragen? Volgens depolitie heeft hartfalen mogelijk een rol gespeeld bij ditdrama. Was de afloop anders geweest met zwemvest?Een andere vraag die opkomt is: moet de organisatie bijzulk weer niet altijd de Y-vlag (zwemvest verplicht) zetten?Ja, zegt de een resoluut, maar een ander is voorzichtiger enwijst erop dat de verantwoordelijkheid te allen tijde bij dezeiler ligt. De kneep zit 'm daarbij in de aansprakelijkheiden het risico van schadeclaims. Vrijwillgers dragen het grosvan de zeilwedstrijden en die willen gevrijwaard blijven vanjuridische gevechten. De discussie over de afbakening vanverantwoordelijkheden zal weer oplaaien.Z ilt51/52Eigen verantwoordelijkheid namen tientallen deelnemersaan het Rondje Noord-Holland. Na een heftige aandewindsetweede etappe van Enkhuizen naar Kornwerdweken zij uit naar veilige IJsselmeerhavens. Deze keuzevoor veiligheid getuigt van gezond verstand en ook moed.Want het afbreken van een race krengt trots en deuktimago's.

De organisatie van het Rondje Texel nam diezelfde zaterdag19 juni ook een moedig besluit en blies de 33ste Rondeop zaterdagochtend af. Te veel wind, maar meer nog: eengevaarlijke zee met brekers. Zo namen de organisatoren degretige zeilers tegen zichzelf in bescherming.Ook een toerzeiler moet wel eens de afweging makentussen 'gaan' of 'niet gaan'. Wind en water zijn immers nietaltijd onze bondgenoten, maar soms een geduchte tegenstanders.De vakantie staat voor de deur en biedt ruimtevoor lekker lange zeiltochten. Maar wat doe je als jeonverhoopt verwaaid komt te liggen en de tijd gaat dringen?Of als je mede-zeilers gewoon vertrekken, terwijl jijtwijfelt? Laat je dan niet gek maken en kies je eigen plan.De komende weken verwisselt de Zilt-bemanning muisen toetsenbord voor helmstok en stuurwiel. Zilt 53verschijnt daardoor op 26 augustus.Wij wensen iedereen mooie vakantie...Z ilt51/52

foto: © Ynke Piersma

HETONGEMAKKELIJKECOMFORTVAN DEHEKSTOELWat als je zeilt vanaf je kindertijd en jarenlang zeilles geeft en je plotselingvindt dat je jezelf niet meer ontwikkelt? Dan ga je naar een zeezeilschoolen ga je scheep voor een training zeezeilinstructeur. MichielScholtes ging naar zeezeilschool ‘Sail It’ en liet zich bijscholen.Dat viel hem niet mee.

Boven gebeurter van allesen de schipperzit op de wc!Waarom wil ik ook alweer zeezeilinstructeur worden?Eh… ik vind dat ik stilsta, dat ik mezelf als instructeurherhaal. Ik wil groeien. Al langer klonk er eeninnerlijk stemmetje dat me hinderlijk uitdaagde: “Ben je bangdat iemand je wijst op je tekortkomingen of dat je door demand valt in een groepsproces?” Dat blijkt waar, ik ben aljarenlang mijn eigen maatstaf, de gedachte aan de kritischebeoordeling door gelijken maakt me nerveus.Goed dan. Met Gypsy, een Dufour 40, van Willemstad naarHarwich. Mooi weer, prachtige zeiltocht. Leuke mensen:Ruud die vanaf zijn 13de jaar met groepen zeilt, Ankie diehaar Yachtmasterpapieren en nog een trits brevetten heeft,Marjolein die Zeezeilen IV wil halen, Ynke en Ton die naar IIeen III streven. En ik wil ook wel IV.Van Harwich naar Heybridge ben ik dagschipper. Ik voel mewat onzeker. Heel anders dan alleen op mijn Eenhoorn.Steeds vraag ik me af of ze vinden dat ik het goed doe. Hetirriteert me en leidt me af. Ik zet Gypsy voor Felixtowe zowatop een modderbank! Gelukkig doe ik het daarna goed meteen manoeuvrerende veerboot voor Harwich.“Nee, nee, achterlangs!”Ik zeg het besluitvaardig. Ik voel me weer stevig.Maar in het Medusa Channel moet ik naar de wc.Ben ik net klaar, loopt het toerental terug en voelik een koersverandering. Even dat ellendige gevoeldat een situatie je door de vingers loopt en jewaardigheid bestaat uit een rode clownneus; bovengebeurt er van alles en de schipper zit op de wc!Drie seconden later sta ik boven, terwijl ik metbeide handen mijn drie broeken ophoud.“Wat gebeurt er!?” “Die koerskruiser was rond gegaan en wijmoesten wijken. Jij bent ook snel boven!”Iedereen lachen en ik lach mee als een boer op zee…Maar het is plagen zonder venijn. Ik voel me steeds beter enontspan.

foto: © Ynke PiersmaDe volgende dag liggen we binnen het sluisje van Heybridge aan de RiverBlackwater met een tweede veertigvoeter: Faro, met cursisten onderervaren zeezeilinstructeur Laan.Na de middagmaaltijd geeft Ruud me een opdracht.“We gaan vannacht naar Sheerness. Michiel, jij schippert Faro, Ankie vaartGypsy. Vanmiddag bereid je met je cursisten de reis voor.”Ah!

Om te lerenhebben wetoch eenplan nodig!Ik loop langs het schutkolkje. De sluisdeuren kieren. Aan derivierkant klatert een straal vijf meter naar beneden envloeit weg door een prieltje tussen vet glimmende slijk. Ikoverzie het leeggelopen riviergezicht. Een leven lang ben ik ditrisico systematisch uit de weg gegaan: met een diepstekendjacht zulke modder trotseren op het scherpst van het getij.Toch liep ik hier gisteren binnen… en de nachtelijke zee is mijnnatuurlijke habitat, dus geen zorgen. Ik neem een diepe haalmodderlucht en loop terug naar de Faro.Even later geef ik een kajuitcollege betonningssystemen enlichtherkenning. Mijn cursisten duiden, tellen en krijgen langzaamvat op wat ze straks gaan zien. Mijn suggestieve vragenhelpen ze van de Blackwater via de kortste route naar Sheerness;daar loopt vannacht de eb niet zo fel als in de hoofdgeul.En de oversteek bij Spitway tussen Blackwater en Thames? Kanruim. En die wrakken? Vrij varen langs de rode kant. Vervolgensmaken ze een boeienlijst met onderlinge afstanden,koersen en veilige sectoren. In mijn hoofd vormt zich alvasteen voorlopige taakverdeling: Ruaard schippert,Drost beheert de lichtenlijst, Cas houdt de kaart bij,Karst en Rolf kijken uit.Later buigen ze zich aan picknicktafels over kaartenen pilots en discussiëren ze over stromen en waterstanden.Als de bemanning van Gypsy wil spieken,klinkt er gejoel en gaan demonstratief de boekendicht. Vrolijke wedijver. Ik heb het naar mijn zin.foto: © Ynke PiersmaPLANOp de Faro gebeurt iets vreemds. Bij afvaart geef ik Ruaard hetstuurwiel en blijf zelf aan de bedieningshendel; ik wil ervarenhoe Faro versnelt en doorzet bij een bepaald toerental. In deschutkolk ligt al een jacht.“Prik hem er maar naast, als we klem lopen, drukken we hemin de stootwillen zachtjes langszij, dan kan Gypsy er nog achter.”Ruwaard blijkt ontevreden.

“Ik mis een plan, om te leren hebben we toch een plan nodig?”Ik sta paf.“Dít is het plan, langszij dit jacht afmeren. We liggen klem, de volgordevan vastmaken doet er niet toe. Wat moet ik daar verder aan voorbereiden?En wat we na de sluis gaan doen, hebben we gezamenlijk uitgewerkt,toch?” Maar Ruwaard houdt vol.“Ho Ruwaard, gun mij even tijd om deze boot te leren kennen, ik hebnooit eerder op Faro gevaren.”Ik laat het rusten.

Als we ons door het slik naar de geul hebben gewerkt en door deschemering motorzeilen, gaat er een theedoek over de plotter. Wedoen het op zicht. Maar het blijft aan boord onrustig. Ruwaard, Drosten Cas ruziën met elkaar over boeien en koersen en proberen elkaar teovertroeven. Ik sus, assisteer, leg uit, sta bij, ben overal tegelijk. Maar deonrust en opwinding nemen niet af. Wat doe ik fout?Als ik even binnen ben, neemt Laan me apart.“Ik sta versteld,” zegt ze, “we hadden het hier met Ankie en

foto: © Ynke PiersmaMarjolein als dagschippers heel gemoedelijk. Nu is het eenen al wedijver. Dat ligt ook aan jou. Trek je terug uit hetgewoel, delegeer, blijf achterop zitten, stuur alleen aan opprocesniveau. Je zult zien, dan keert de rust weer.”Onzeker installeer ik me aan bakboord tegen de hekstoel.Drie keer wil ik opspringen, aanwijzingen geven of het zelfdoen. Maar ik beheers me. Met resultaat! Er ontstaat vanzelfnieuw evenwicht. Ik haal ze niet meer van hun taak als ertwijfels zijn. Laan had gelijk, ik neem nu waar, houd overzicht.Ineens heb ik er plezier in. ‘Solist leert omgaan metgroep’, kop ik in gedachten. Pas als de laatste drie groenelichtboeien voor Spitway over de verkeerde boeg liggen, stelik weer een eerste vraag. “Drost, ik zie geen groene meer aanbakboord, klopt dat?”Onder de buiskap tuurt Drost op zijn lichtenlijst.“Maar we sturen deze koers en dan moet het volgendegroene licht aan jouw kant komen.”Ah, de schijnzekerheid van het plan.“Het plan is maar papier, jongens, in de werkelijkheid hebik aan bakboord geen groene lichten meer. Jullie moetenwat doen, want het gaat niet goed.” Stilte. Alleen hetbrommen van de motor en het sissen van de zee.HEKSTOELRuwaard hakt de knoop door. “Oké, twintig graden naarstuurboord. Cas, speur jij naar de eerste kardinaal van Spitway?Karst, hebben we de volgende groene nu aan bakboord?”Niemand betwist zijn gezag. Karst wijst: “Ja, nu klopt hetweer… en ik zie die eerste kardinaal…”Ik blijf steeds meer op de achtergrond. Comfortabel nestelik me tegen de hekstoel. “Dit is prettig,” zeg ik tegen mezelf,“laat ze het doen, ze leren en groeien. En jij, je groeit doorniets te doen.”Het plan ismaar papier,jongens!

foto: © Ynke Piersma‘Laat ze het doen, ze leren en groeien.En jij, je groeit door niets te doen...’

Boven de ondiepe Spitway verleggenwe de koers naar hetwesten. We kruisen het heklichtvan Gypsy, die blijft zuid-zuidoostvoorliggen. Wat doen dienou? Nemen zij de hoofdgeulverderop? Waarom niet deonze?Weet Ankie iets over onze routewat ik niet weet? Maak ik eenverschrikkelijke fout? Ik verlaathet comfort van mijn hekstoelen duik naar binnen, controleerde datum van uitgifte op dekaartrand, de bijgeleverde wijzigingen,de dieptes op de kaart,de wrakken, de marges. Dan haalik de theedoek van de plotter encontroleer de route. Dat is misschienniet avontuurlijk, maarwie aanvaart dat als verontschuldigingals we straks aan de grondof op een wrak zitten? Evenoverweeg ik Gypsy te volgen,maar verwerp die optie weermeteen. Zo vaar je niet op zee,zo neem je geen besluiten. Omme heen niets dan concentratie,overleg, een voortdurend overelkaar leggen van kaart en werkelijkheid.Ze zijn goed bezig.Het is een heldere sterrennacht,goed vurenzicht, er heerst geenverwarring en je kunt altijd nogterug.

foto: © Ynke PiersmaEven later zit ik weer op mijn plek tegen de hekstoel, geheelverzoend met mijn zelfstandigheid.Er hangtvriendschapin de luchtNa uren in een wereld van knipperende lichtjes, een spannendeontmoeting met een zeekasteel dat net ankerop gaat,drukte in de hoofdgeul en de aanloop van de Medway,vinden we in de kleine uurtjes de meerboeien in de Swale.Iedereen is moe maar opgewekt. Mooie tocht. Veelgeleerd. Pilspijpjes klinken. Ik krijg een knipoog en eenlach van Laan – Laan die het goed zag - en we proostenop elkaar met bodempjes whisky.Anderhalf uur later doemt Gypsy op uit de nacht en komtlangszij. Door een of ander wonder ben ik klaarwakker. Ikstap over op Gypsy en ontdek dat daar dezelfde sfeer vanverbroedering heerst. Het zoemt er van de verhalen over devoorvallen van vannacht. Etmalen samen varen, afwisselendverantwoordelijkheid dragen, elkaar helpen leren: het heeftdie ochtend ineens effect. Er hangt vriendschap in de lucht… Z

ADVERTENTIE

TUSSENDelta Lloyd Regatta, vrijdagmiddag. Start van de Laser Radiaal. Een knoop of 18aan wind. Het vijfminutensignaal veroorzaakt een eruptie van territoriumdrift.Aanzwellend kabaal van klapperend zeildoek. Iedereen lijnt op voor de besteplek op de startlijn. Met veel geschreeuw: “Héé, Héééé!!” Ook Marit Bouwmeesterbijt van zich af; die laat zich de kaas niet van het brood eten...

SPREADMARIT WINTDelta Lloyd RegattaVIDEOBeng! Startschot. Massaal vallen de zeilen vol, waardoor het ineens wonderlijkstiller lijkt. Beng-beng, twee schoten: general recall, algehele terugroep. Op hetstartschip gaat de gevreesde zwarte vlag omhoog. Bij de tweede start is Maritgoed weg: al na enkele meters heeft ze een halve bootlengte voorsprong. Laterschrijft ze deze Delta Lloyd Regatta 2010 op haar naam... Z

MedCupfoto: © Zilt MagazineStadtship 54door de ogen van:

PRODUCTIEGeregeld stellen we op deze plek eennieuwe of bijzondere boot aan jevoor. Een boottest is het niet. Onzeeigen mening doet er niet toe. Wenodigen telkens iemand uit dierecht van spreken heeft. Eenzeiler met ervaring in vergelijkbarescheepstypen enmet affiniteit met de bootdie we uitlichten. 'Doorde ogen van...' noemenwe dat. In deze afleveringstaat RobHeijmerink achterhet roer van dehagelnieuweStadtship 54.Rob Heijmerink

Rob HeijmerinkRob (52) is een echte toerzeiler die geleidelijkzijn grenzen verlegde. Een 2-jarigrondje Atlantic met een houten kotterstroomlijnde zijn ideeën over het idealetoerjacht. Het werd een Bestevaer 53 diehij niet alleen zelf afbouwde, maar waarinhij ook zijn soms eigenzinnige opvattingenverwerkte. (Zilt 26) Dat hij in het dagelijksleven architect is (www.zeerover.eu),speelde daarbij een niet onbelangrijke rol.‘ONE HAPPY OWNER’Vijf jaar geleden werd Rob Heijmerink's Bestevaer bij K&M Yachtbuildersgebouwd. De aluminiumlasser herkent hem direct: "Hé Rob, is je boot nu alte klein?" Maar het orderboek kan in de la blijven, Rob is helemaal tevredenen is hier om eens te zeilen met een boot van vergelijkbare lengte, maarwaarvan de eigenaar duidelijk andere keuzes maakte. En bij K&M draait allesom keuzes maken. Geen boot die de werf verlaat is gelijk. Directeur EeuweKooi over zijn filosofie: "Onze opdrachtgevers zijn ervaren zeilers met eengoed beeld van hun ideale boot. Ik hoef niet te zeggen wat ze moeten willen.Wat ik bij een aflevering nodig heb is 'one happy owner', die al zijn specifiekewensen terugziet in het eindproduct. Er liggen hier nu twee Van de Stadt 56voeters die van buiten identiek lijken, maar als je naar binnen stapt geloof jeniet dat de boten gebaseerd zijn op hetzelfde ontwerp."foto’s: © Zilt MagazineKEUZESDe Stadtship 54 ligt tussen de twee 56 voeters en is behalve korter ook ruimeen halve meter minder breed dan zijn buren. De boot oogt veel minder forsdan het lengteverschil kan verklaren. Dat komt ook omdat de opbouw van hetdekhuis lager en strakker is dan bij de grotere broers. Eeuwe Kooi legt uit: "Devorige boot van de eigenaar is een slank Scandinavisch model met goedeaandewindse kwaliteiten. Dat wilde hij ook in zijn droomboot, en volume isvoor hem niet belangrijk omdat hij meestal alleen met zijn vrouw zeilt.Rob herkent wel iets in deze wens voor een tweepersoons boot: "MijnZeerover heeft ook niet het maximale aantal kooien en maar één natte cel.

Maar het is leuk om te zien hoe dat basisideetotaal anders kan worden uitgewerkt. Alsarchitect kijk ik misschien wat vakmatig naardit interieur. Wat me opvalt is dat ik nauwelijkshet gevoel heb in een boot te zitten. Datkomt omdat de lichte ruimte is ingevuld metlosse elementen, zoals vaak een huiskamerwordt ingericht door er gewoon een paarmeubels in te zetten. Zo vind ik de eiken kastaan stuurboord meer op een dressoir lijken.En bij de keuken is het jammer dat je nergensmeer de bolling van de romp ziet. Door hetweglaten van een kastje had je hier meergekromde vorm gezien die een scheepsinterieurzo uniek maakt. Maar het kan zijn datdeze eigenaar het bootgevoel juist niet zo wilbenadrukken."Rob loopt met een kritisch architectenoogdoor de boot. De waterdichte schuifdeurnaar de voorpiek oogst bewondering."Vakwerk." En de RVS buis bij de langscheepsekeuken is ook een goed idee. Opzee heb je hieraan steun en in de haven haalje de buis eenvoudig weg zodat er een prettigeopen ruimte ontstaat. "Wat me opvalt isdat het timmerwerk er erg goed uitziet. Ikheb het idee dat K&M de lat bij de afbouwelk jaar weer iets hoger legt."DE BESTE PLEKVeel van de bij de Friese werf gebouwdeboten hebben een dekhuis. Dat op de Stadtshipsoogt modern, met een laag profiel enramen die de rondingen naadloos volgen.Volgens Rob is zo'n plek goud waard.

foto’s: © Zilt Magazine foto’s interieur: © Birgit Schnaase

"Nachtwachten zijn nooit meer koud en bij regen kun je nog steedszonder zeilpak. En in de haven heb je rondom zicht, dus zit je er vakerdan beneden. Maar een goed dekhuis ontwerpen is niet eenvoudig. Deruimte is beperkt en als je er stahoogte in wilt, moeten de bankenonhandig hoog zijn om uitzicht te behouden. Dat maakt weer eenaparte voetsteun nodig, die ik hier overigens mis. Jezelf schrap zettenwordt dan lastig. Mijn ideale dekhuis heeft een open verbinding metde lager gelegen kajuit, maar dat heeft vaak weer gevolgen voor deindeling beneden. Hier paste dat blijkbaar niet. Overigens zit je bij dezeboot perfect op de twee verlaagde zitplaatsen in de kuip, net achter deopbouw. Het dak van het dekhuis loopt langer door dan bij mijnZeerover. Op de Stadtship blijf je onder de 'luifel' ook buiten droog.Wat ik verder graag zou kopiëren is de mogelijkheid de ramen tussenkajuit en opbouw open te zetten. Hier zakken die ramen in een garagenaar beneden. Het contact tussen buiten en binnen is zo optimaal."AAN DEKBovendeks is het aluminium in een lichte kleur geschilderd en voorzienvan een antislip-laag. Voor een teakdek kiezen maar weinig eigenarenvan deze stoere reisboten, maar de kuip heeft wel met teak bekledebanken en rugleuningen. Het valt Rob direct op dat de kuip een stukverder naar voren zit dan hij gewend is. "Ik dacht even dat deze bootkleiner was, maar dat komt gewoon omdat ik achter het stuurwiel niethelemaal achterop sta. Dit achterdek is fors en dat heeft veel voordelen.Er kan zelfs een bijboot aan dek worden vastgezet. En het aparteluik waaronder een kleine RIB met lege tubes kan worden opgeborgenis een mooie vondst. Ook dit is weer zo'n punt waar je als koper vaneen op maat gemaakte boot keuzes moet maken. Wat wil je? Een meterlangere kuipbanken of zo'n multifunctioneel achterdek. Moeilijk...Waar een potentiële koper waarschijnlijk minder lang over na hoeft tedenken is de op de kajuitopbouw gemonteerde genuarails. Deze is nietvoor een genualeioog, maar dient voor het aanslaan van je lifeline.Zonder jezelf steeds over te moeten klikken loop je snel en veilig naarhet voordek. De rail doet ook dienst als extra handgreep als jekruipend over dek naar voren moet. Ik zie dit systeem voor het eersten vind het geniaal bedacht."

foto: © Zilt Magazine

ONDER ZEILDe Friese kust is hogerwal. Bij de stevigewind zonder golven gaat de boot als eenmes door het water. Rob stuurt. Hij moeteven wennen aan het andere gevoel op hetroer. "Iets bedeesder," merkt hij op. Hetforse grootzeil aan de lange carbon mastheeft eigenlijk een rif nodig, maar Eeuwetrimt het zeil wat vlakker en dan gaat hetprima. Als de wind daarna toeneemt moetRob bij vlagen flink hangen aan het roer omde boot op koers te houden. Hij vraagtEeuwe naar de werking van het waterbalastsysteem."De tanks zijn nu leeg. Net alsbij jouw boot worden de ballasttanks dooreen pomp met buitenwater gevuld. Datduurt ongeveer een kwartier. Maar hetoverbrengen van de ene tank naar deandere gaat anders. Ons nieuwe systeem isverbluffend simpel. Als je aan dit touwtjetrekt gaat er een klep in de tank aan dehoge kant open en valt het water in ongeveer15 seconden door een brede buis naarde lage kant." Rob kijkt verrast. "Kan dat bijmij nog worden ingebouwd? Ik zou datingewikkelde buizenstelsel met die veleafsluiters en pompen graag kwijt zijn."We gaan een paar keer overstag. Bij hetvaren onder helling loopt Rob naar binnenom te kijken hoe het interieur in de praktijkop het water werkt. "Aan de lage kant zit jeperfect op de bank in het dekhuis. Enbeneden is de lange bank, ook aan stuurboord,dan een prima zeekooi. Over deandere boeg zit je binnen echter nergensecht lekker. Daar zou ik nog wat aan doen."

UNIEKMet tegenzin stuurt Rob terug naar de haven. "Op een bootals dit wil je helemaal niet terug. Ik vind het geweldig dat erin Nederland een werf is die zulke specifieke reisboten bouwt.Er zijn genoeg werven die grote boten kunnen bouwen, maarvoor dit segment, tussen productieboot en superyacht in, kunje bijna nergens anders ter wereld terecht. Het mooie van deBestevaer- en Stadtship-serie is dat deze boten echt bedoeldzijn om mee te varen. Iemand die graag in de haven gezien wilworden met glimmend gelakt teak en een uitbundig designkiest voor iets anders. De stoere uitstraling van ongeverfdaluminium en een robuust ontwerp spreekt een specifiekegroep zeilers aan. Dat de kwaliteit van een K&M product zijnprijs heeft is vanzelfsprekend, maar ze bouwen hier ietsunieks. Het zegt al genoeg dat zo'n werf ook in moeilijketijden een volle orderportefeuille houdt." Zfoto’s: © Zilt MagazineFeiten en cijfers Stadtship 54Lengte over alles: 16,45 mLengte waterlijn: 14,40 mBreedte: 4,50 mDiepgang: 2,50 mWaterverpl.: 18.800 kgBallast: 5.200 kgWaterballast 1800 literGrootzeil: 86 m²Genua: 65 m²Gennaker: 135 m²Prijs: Op aanvraagOntwerper: Van de Stadt DesignInterieurontw.: Birgit SchnaaseBouwer: K&M Yachtbuilders - Website: www.kmy.nl

ADVERTENTIE

foto: © Carlo Borlenghi/Audi Med CupRUIMTE BIJ DE BOEIHet gaat er altijd al fanatiek aan toe bij de wedstrijden om de Audi Med Cup;het circuit waarbij TP52’s met professionele schippers en bemanningen langs demeest aangename zeillocaties van de Middellandse Zee trekken.

VIDEOBij de wedstrijden voor Marseille was het niet anders. Ook daar werd weer ophet scherpst van de snede om elke meter gestreden. En als daar dan ook deMistral nog eens bijkomt, levert dat beelden als deze op. Z

VEILIG LANGSKNOOPPUNTDORDRECHTSectorHeerjansdam,Marifoonblokkanaal 4Rond Dordrecht ligt een van de drukst bevaren vaarroutesvan Europa. Beroepsvaart en pleziervaart proberensamen hun weg te vinden. KNRM-schipper enDordtenaar Robert Herks geeft tips hoe dat zo veiligmogelijk kan.Op de stromende wateren rond Dordrecht (Noord, BenedenMerwede, Oude Maas, Dordtsche Kil en Hollandsch Diep) vaartvrachtvaart van west naar oost op weg naar Duitsland en weerterug. Ook gaat veel beroepsvaart richting zuiden: naar Belgiëen Frankrijk en vice versa. Bovendien ligt hier de ‘staandemastroute’voor pleziervaarders van en naar Zeeland. Hier zoekenzeevaart, binnenvaart en recreatievaart in alle maten naastelkaar hun weg. Naast elkaar?Niet altijd. Soms drijft een jacht er stuurloos rond. Bijna elk jaarovervaart er wel een schip een jacht. De recreatievaart iskwetsbaar. Waar gaat het fout en waarom?VERSCHIL IN MASSARobert Herks wijst op de kaart. “Wij hebben hier alles: hoofdtransportadersdoor stedelijk gebied, Nationaal Park de Biesbosch en het HollandschDiep waar het kan spoken bij stormachtige wind. Allemaalstromend getijwater. Op sommige plekken kan de stroom oplopen totruim vier kilometer per uur. Mensen realiseren zich dat vaak niet. De enedag assisteren we twee op elkaar gevaren binnenvaartschepen, de volgendeeen sportvisser met motorpech, een waterrecreant met een hartkwaalof een jacht op een krib. Een paar jaar geleden hadden we eenaanvaring tussen een zee- en een binnenvaartschip. Het binnenvaartschipzonk. Ook hebben we wel eens een gewonde zeehond proberen te vangen

Steek oplettend en haaks overbij de Dordtsche bruggen,wacht bij drukte met overstekentot het even rustig is.Wachtplaatsen in deLeuvehavenSector Dordrecht,marifoonblokkanaal 79Wacht bij hardewind beter weer afachter in vlucht- enovernachtingshaven’s-Gravendeel(Dordtsche Kil,westelijke oever).Legendaaanbevolen vaarroutedeze kaartjes zijn niet geschikt voornavigatie bron: www.varendoejesamen.nlHoge golvenbij stroomtegen hardewind.Blijf op het HollandschDiep tussen hoofd- enjachtbetonning (2 m.)als u oostwaarts vaart.bron: Dienst der HydrografieKaart mag niet voor navigatiedoeleindenworden gebruikt.

en stand-by gelegen toen een verwarde man van de Merwedebrug wildespringen. Maar het gevaarlijkst zijn de aanvaringen tussen recreatievaarten beroepsvaart, want door het verschil in massa is de kans op slachtoffersgroot. De KNRM participeert in het project Varen doe je samen. In deknooppuntenboekjes die worden uitgegeven, staan tips voor zowelberoepsvaart als recreatievaart. Je kunt ze heel eenvoudig downloadenvan de website www.varendoejesamen.nl.”DE ADVIEZEN VAN ROBERT HERKS‣ Onderschat de snelheid vanberoepsvaarders niet; ze lijkenlog, maar gaan hard.‣ Houd strak de stuurboordwal,stuur niet per ongeluk naar hetmidden door onoplettendheid.‣ Kijk heel vaak achterom, laat jeniet verrassen door een oplopendschip.‣ Steek het vaarwater haaks over,vaar daarbij niet voor schepenlangs.‣ Blijf bij harde zuidwestelijkewind weg uit de monding vande Dordtsche Kil in het HollandschDiep (golven van ongeveertwee meter, vooral bij windtegen stroom).‣ Let extra op zeeschepen dieoversteken vanuit de DordtscheKil naar het Zuid-HollandschDiep (zeehaven Moerdijk) envice versa.‣ Luister mee op de marifoonnaar de passeerafspraken dieschippers en loodsen metelkaar maken (VHF10).‣ Vraag bij onzekerheid zelf wateen schip gaat doen (kan.10)‣ Luister in een blokgebied uitop het blokkanaal van de sectoren meld problemen bij deverkeerspost.‣ Bij nood is de Kustwacht (DenHelder Rescue) op kanaal 16slecht bereikbaar, roep lieverde Regionale VerkeerscentraleDordrecht op (VHF 79).Bel desnoods alarmnummer112.‣ Vaar met nieuwe kaarten enraadpleeg voor details www.varendoejesamen.nl – knooppuntenZuid-Holland.‣ Maak gebruik van de recreatiebetonningop het HollandschDiep.Tekst: Michiel Scholtes. Overgenomen uit: De Reddingboot.Met dank aan de KNRM en de Dienst der Hydrografie.

ADVERTENTIE

WIND alsSPELBREKERDe Zwitsersleven Zeilweek op Texelhad weergaloos mooi zeilweer. Hethoogtepunt, het roemruchteRondje Texel, werd om veiligheidsredenenafgelast: te harde wind, tehoge golven. Zilt ervoer de aanloopnaar een anticlimax...Vrijdagmiddag, de pont naar Texel.Groepjes zeilers vinden elkaar enpraten maar over een ding: hetRondje. Gaat het door of niet..?Veel mondhoeken bewegen naarbeneden, de twijfel is groot. Eenwijsneus verkondigt luid zijn eigengelijk: “Mijn boot staat mooi thuis,ik ga geen schade varen. Met dezewind heb je zo golven van3 meter.” Die golfhoogte zal dekomende uren alleen maargroeien in de gesprekken.VIDEO

Afslag 14, Paal 17. De organisatie is geolied als vanouds.Honderden vrijwilligers staan paraat voor 'hun' Rondje. Deeerste post bij het parkeerterrein is een belangrijk waypointvoor een parkeerkaart. Wie een trailer achter de autoheeft, kan hem hier afkoppelen. De trekkerploeg transporteertde cats naar het strand. De shovelrijders hebben alveel werk verzet: het strand is een meter opgehoogd omde vloed bij de boten en het 'tentendorp' weg te houden.Met hetpalmbomengevoelwilhet niet erglukkenRechts van de strandopgang staan gestapelde portacabinsvan de organisatie en de feesttent, terwijl het strand isomgetoverd tot surfarena. Daartussen, heel strategisch, defriettent; erboven hangen onophoudelijk meeuwen. Patatgeneratie.Aan bakboord van de strandopgang begint depitlane, een boardwalk met aan weerszijden boten vanfabrieksteams. Hier is alles in het werk gesteld om de juistesfeer te creëren: tenten, stands, barretjes, palmbomen inplastic potten en heel veel zitzakken en loungebanken.

Aan het eind van de pitlane, 'gewoon' op het strand, ligteen onafzienbare massa cats in alle soorten en maten. Methet palmbomengevoel wil het niet erg lukken deze vrijdagmiddag.Wind buldert, zand stuift, tuigen fluiten, vallentikken ritmisch, vlaggen klapperen oorverdovend. Regenbuienmarkeren genadeloos het eind van een week metfantastisch zeilweer.Toch wordt er gezeild en gesurft. Een paar teams zijn zelfsrond Texel gezeild in een poging het ronderecord scherperte stellen. Hans Bouscholte bijvoorbeeld, die met z'n broerRonald zeilt. De harde wind en de golven deren hen niet.“Het is te doen,” zegt de technisch directeur van hetWatersportverbond. Voor Aron McIntosh en Dorien vanRijsselberghe ligt dat net even anders. Ook zij keren terugvan een rondje en maken zich op om te landen. Maar palvoor het strand gaat het mis: een breker grijpt hungehuurde Nacra en kiepert hem over de kop. Gevolg: een

samengevouwen mast, gescheurde zeilen en andere schade.Op het strand zijn beide zeilers voer voor de pers.Nacra-baas Gunnar Larsen ziet het met lede ogen aan. Zelfbehoort hij de veteranen, wanthij gaat op voor zijn 20steRondje Texel. In 1997 en 1998waren hij en Gerhard van Geest2de en in 1999 wonnen zij. Endat is iets waar elke rechtgeaardecatzeiler van droomt:Rondje Texel winnen. Heeft hijeen recept voor winst? Gunnar:"De start is het allerbelangrijkste. Je moet op de juiste plekzitten en veel risico nemen om je direct vrij te kunnenzeilen. Zodra je de vuurtoren voorbij bent en in de top 5zit, dan is het een kwestie van de race uitvechten richtingde finish. Het moeilijkste stuk ligt dus tussen de start envuurtoren, zeker zoals nu met een NNW wind en ruwe

omstandigheden. De golvenzijn lastiger dan de wind. Jewilt namelijk laag hangen vooreen maximaal momentum,maar die golven slaan je vande boot af."Behoort Larsen tot de veteranen,er is altijd een baasboven baas. Gerard Loos (57)kunnen we gerust 'master' noemen: hij staat voor zijn 30steRondje. En verdorie, in al die tijd nog nooit gewonnen. Ooitwerd hij tweede. “Op 3 seconden,” benadrukt hij. Deteleurstelling is nog voelbaar. Over Rondje zegt hij: “"Destart is niet zo belangrijk bij een langeafstandsrace; al moetje wel in de eerste lijn zitten. Maar je wint vooral opuithoudingsvermogen, conditie, bootsnelheid en -handling.Je moet een getrainde bemanning hebben die de schootgoed kan dichttrekken. Dan ga je als een speer."Wilco Stavenuiter (25) is een Rondje-rookie. Hij gaat zijneerste Rondje Texel tegemoet. Het ontbreekt nog aan zijntoch al rijke staat vandienst; als 470- en 49erzeilerheeft hij namelijkheel wat evenementengezeild. Veel tijd vooreen gesprek heeft hijniet; want hij voert netwat reparaties uit. EenFranse tegenstandergetoucheerd. Dat krijg je met die wind en golven... Wilcobemant bij Christa van Helden, die voor het eerst alsstuurman het Rondje zal zeilen. Ze begon met zeilen op deDat krijg jemet diewind engolven...

Afgelasten is deenig juiste beslissing

otter van haar ouders - een wereld van verschil. Later werdze gescout door het Boskalis-team dat talentvolle zeilerskoppelt aan ervaren stuurlieden. Een steile leercurve voorChrista, die na een paar seizoenen bemannen nu het roer inhanden heeft.Vrijdagmiddag 18.00 uur. De temperatuur daalt, de windneemt toe en jaagt iedereenvan het strand. Op naar hethuurhuisje. Of de bar. Morgenweer een dag.Zaterdag 19 juni. 09.00 uur.Windkracht 6.Vlaggenmasten weerstaanferm de rukkende vlaggen.Zon en wolken vechten omvoorrang. De wind is afgelopennacht iets van richtingveranderd en heeft de zeeopgestuwd. De branding is wit van brekers. Mooigezicht, somber vooruitzicht. Zeilers arriveren,maar niemand tuigt z'n boot op.Om tien uur is de briefing, die tien minuten te laatbegint. De burgemeester spreekt nog mooie woorden overhet schone eiland Texel, maar Ronde-voorzitter Sidny vanZon brengt het hoge woord eruit: “Helaas hebben we moetenbesluiten...” De boodschap is hard maar duidelijk. GeenRonde om Texel in 2010. Hier en daar wat boe-geroep, maarde massa applaudiseert. Enig juiste beslissing. Volgend jaarbeter.ZDe boodschapis hardmaar duidelijk

foto: © Mark LloydBAAS BAASOp deze pagina’s spetteren geregeld bijzondere nieuwe boten voorbij; de eennog spectaculairder dan de andere. Maar het zijn de Open 60’s die onspersoonlijk het meest fascineren. Dat komt omdat ontwerpers er telkens weerin slagen om de grenzen van de toch al baanbrekende techniek verleggen,gecombineerd met de ultieme uitdaging om zo’n machine in je eentje rond deBOVEN

VIDEOwereld te zeilen. Het meest recente voorbeeld is de nieuwe Hugo Boss van AlexThomson met zijn onconventionele manier waarop kuip en opbouw versmolten.Daarvoor is ontwerper Juan Kouyoumdian verantwoordelijk. Thomsonbereidt zich voor op de Barcelona World Race, later dit jaar en staat ook weerop de voorlopige deelnemerslijst aan de Vendée Globe.

Verwegzeilers maken de reis van hun dromen.Daarover lees je genoeg. Maar hoe vergaathet de achterban? Marc Thiry beschrijfthoe het is om je kinderen enkleinkinderen bij IJmuidenlinksaf te zien gaan...

Na een lange tocht met hun Marieholm langs deEngelse kust in 2003 meldden mijn dochter enschoonzoon: ”Wij gaan op wereldreis.”Mijn vrouw en ik, zelf enthousiaste zeilers, moedigen zeaan: “Moet je doen, het lijkt ons geweldig.” Dromen van jekinderen zijn om mee te dromen, vooral als je ze herkent.Ben ik als ouderdoof voor hunverhalen geweest?KLEINKINDERENIn 2005 wordt ons eerste kleinkind geboren. ”Moet zo'nhummel ook mee? Dat kun je zo’n kind toch niet aandoen?”De verhalen over de wereldreis verdwijnen voor mijnaar de achtergrond.Als de Marieholm te koop wordt gezet, voel ik mijn eersteweerstand. Laat eerst ons kleinkind wat groter worden. Ikheb immers stiekem de bouwtekening van een Flits tevoorschijn gehaald...De Marieholm is snel verkocht. Het zoeken naar eengeschikte boot voor de wereldreis begint. Het moet eenstalen Koopmans worden. Daaruit blijkt dat de droom nogvolop leeft. Ben ik als ouder doof voor hun verhalengeweest? Of alleen maar met mijn kleinkind bezig?Dan horen we dat ze een Koopmans 39hebben gevonden.We worden er fysiek bij betrokken enzeilen in april 2006 met zijn vieren deaankoop over naar Amsterdam. Onderwegspreken we onze zorgen uit over al het werk dataan de boot moet gebeuren en dat in combinatiemet hun drukke bestaan. Ze hebben allebei eenhectische baan, een kind en dan ook nog de voorbereidingvan een wereldreis. Mijn schoonzoonis dag en nacht bezig om de vertrekdatum vanjuni 2008 te halen. In september 2007 wordtons tweede kleinkind geboren. Alles volgensplan, nietwaar?

REISSCHEMAWij krijgen het reisschema gepresenteerd. Einddoel: Nieuw-Zeeland. ”Maar de reis kan ook heel anders verlopen,”waarschuwt mijn dochter. De bemanning en vooral de kleintjesbepalen wat het uiteindelijk gaat worden.Ze geeft ook de mogelijkheid aan dat wij de boot in 2010vanaf Nieuw-Zeeland kunnen terug zeilen. Het valt tochmooi samen met de ingang van mijn pensioen?

De dromen en daarmee de onrust slaan nu ook bij mij toe.Uiteindelijk kom ik weer met beide benen op de grond. Zijmoeten eerst maar eens vertrekken en daarna zien we welweer. Inmiddels staan al onze familiecontacten in het tekenvan vertrek. Als ik met mijn schoonzoon op pad ga,komen we steevast in een bouwmarkt of watersportzaakterecht. De dag van vertrek wordt bepaald op 4 juli 2008.Ineens veel zichtbaar geregel.‘Moet zo'n hummel ook mee?Dat kun je zo’n kind tochniet aandoen?’

MILITAIRE OPERATIEElke keer als ik ze zie werp ik nieuwe zorgen op. “Hebbenjullie wel gedacht aan...” Ze beantwoorden met veel geduldmijn vragen. Ondanks hun uitleg, kunnen ze mij niet helemaalgerust stellen. De voorbereiding verloopt als een militaireoperatie. Ik kijk met verwondering hoe ze niet alleen deboot in topconditie brengen, maar ook nieuwe vaardighedenopdoen. Ze leren wonden hechten op een kipfilet. Dat hunhuisarts tijd vrij maakt om ze te leren hoe je met gapendewonden omgaat, is een anekdote die het goed doet bij onzevrienden. Maar gapende wonden stonden nog niet in mijn lijstjevan rampen en doen mijn hart dus weer sneller kloppen.Logisch dat ze drie maanden voor hun vertrek geen ruimtehebben voor onze dagelijkse verhalen. Integendeel, van onswordt verwacht volop mee te denken, soms te bemoedigenals de twijfel toeslaat en op de kleinkinderen te passen alsdeze echt niet meer in hun voorbereidingsschema passen.Als thuisblijver blijf je echter buitenstaander, hoe je ookbetrokken bent of wordt.TROUWFEEST...Als ze doodleuk melden datze op de dag van vertrekook nog een trouwfeestgeven, hebben mijn vrouwen ik het niet meer. Feest?Wat denken ze wel! Afscheid nemen van onze kinderenen vooral de kleinkinderen is treurnis. De dag vanafscheid wordt bijzonder. De trouwerij op Pont 13aan het IJ vindt plaats onder een stralende hemel.Hun boot ligt ernaast, klaar voor vertrek. Af entoe verdwijnt iemand naar de wc om te huilen.Er wordt wat meer geknuffeld en vastgehoudendan anders, maar het is het waard.Ondanks hun uitleg,kunnen ze mij niethelemaal gerust stellen

Goed beschouwd isachterblijven ookhard werken...’s Middags stapt het kersverse bruidspaar met hun kinderenaan boord en vertrekken ze richting IJmuiden. Een waas vantranen blokkeert mijn zicht. Wij gaan naar huis. Leeg. Alleen.De volgende dag gaan wij zelf op vakantie met onze boot.Verder dan buiten de haven komen we niet. Het gemis enverdriet is zo sterk dat we terugkeren. Hals over kop boekenwe een reis richting Kreta. Daar komen we tot rust. Eenwereldreis voorbereiden is geen romantische aangelegenheid,maar keihard werken. En grotendeels buiten het zichtvan de achterblijvers. Goed beschouwd is achterblijven ookhard werken.ONGEVRAAGD WALSTATIONNa hun vertrek sta ik als achterblijver volop in de belangstelling.Iedereen vraagt hoe de reis verloopt, waar ze zijn, hoede kleinkinderen zich houden. Ik hou iedereen, ook zij die erniet om vragen, minutieus op de hoogte. Elke dag raadpleegik de website en houd de weersituatie bij.Ik werp me op als een ongevraagd walstation. Mijn telefoonstaat dag en nacht standby om direct te kunnen ingrijpen.Ook al weet ik dat het zinloos is bij een storm op de oceaan112 te bellen. Mijn iPod staat vol metfoto’s, die anderen weinig zeggen. Erwordt beleefd naar mij geluisterd. Mijnvrouw sluit zich af van mijn verslag vande weerberichten. Van gribfiles wil zeniets horen of zien.EEN MANNETJE MEER...In augustus steken ze de Golf van Biskaje over. Eenmannetje meer zou fijn zijn. Ik vertrek gelijk. Mijnvrouw vindt mijn betrokkenheid sterk overdreven.“Ze redden zich wel zonder jou. Gedraag jeen pas je aan,” krijg ik mee als ik vertrek.Tenslotte ben ik slechts opstapper.

De oversteek van Camaret-sur-Mer naar Gijon is een belevenis.We vertrekken na een week wachten op aanvaardbaarweer. Tussen twee depressies in wagen we de oversteek. Bijde eerste dolfijnen en de eerste nacht onder de sterren hebik weer het ultieme zeilersgevoel. We bereiken heelhuidsSpanje, het land van Sinterklaas, volgens mijn kleinzoon.

RUSTNa thuiskomst ben ik een stuk rustiger, nu ik weet hoe heter aan boord aan toe gaat, heb gezien dat mijn kindereneen goed team vormen, dat mijn kleinkinderen zich geweldigaanpassen en de boot oceaanwaardig is. Ik heb nietmeer de neiging anderen lastig te vallen met de geweldigeprestatie die mijn kinderen verrichten. Integendeel, ik volgze nu met meer genoegen en beleef op een gezonde wijzehun avonturen. We bellen elkaar eenmaal per week, medeomdat wij postadres zijn. Ze blijven administratief verbondenmet Nederland. Hoe verder de tijd verstrijkt, hoeminder spectaculaire verhalen ik hoef te vertellen. Hetwordt gewoon.DROOMWe volgen ze nu anderhalf jaar, zijn ze achterna gevlogennaar de Canarische Eilanden en hebben drie weken meegezeild langs de Britse Maagdeneilanden.Dat is een absoluut voordeelvan een achterblijver.Ik wil nog steeds stiekemom een hoekje kijken...Je zeilt in gebieden waar jenog nooit aan gedacht hebtte zullen zeilen. Als achterblijverwil ik nog steedsstiekem om een hoekje blijven kijken.Ik zal het maar bekennen, het liefst wil ik hetachterblijverschap inruilen om bemanning temogen zijn. Zij maken tenslotte mijn droom totwerkelijkheid. Z

ADVERTENTIE

foto: © Ivor Wilkins/JP54TOER

JAKKERBAKJP54: getransformeerde Vendée-racerSoms kom je boten tegen die je direct iets 'doen'. Alleen dat feital rechtvaardigt het om er langer bij stil te staan.De JP54 is er zo een. Een toerjakkerbak van jewelste.Bloedmooi. Van binnen en van buiten. Op en top Frans...

foto: © Ivor Wilkins/JP54‘Ik vroeg me af wat voor mijhet beste toerjacht zou zijn...’We begrijpen de Franse Vendée-veteraan Jean Pierre Dick wel. Als jeeenmaal de adrenalineboost van de Open 60's hebt ervaren en rond dewereld hebt geracet, dan lukt rustig toerzeilen niet meer zo erg. Tegelijkverlang je op die super-Spartaanse nonstopracers wel naar meer gerieflijkheid.Met die wonderlijke combinatie van hang naar gang en de zucht naarcomfort droeg hij het concept aan voor de JP54.

VAN RACER NAAR TOERSCHIPTijdens zijn Vendée-avonturen dacht Dick wel eens na over zijn idealetoerboot. “Ik vroeg mijzelf af wat voor mij het beste toerjacht zou zijn.Uiteraard moest het een schip worden waarmee ik soepel over de zevenzeeën kan zeilen, maar waarmee ik ook leuke reisbestemmingen kanaandoen. Zo begon ik te bedenken hoe ik een racer het beste kon

foto: © Ivor Wilkins/JP54Kantelkiel en ‘kantelinterieur’veranderen in een toerschip. Het behoud van een lichte, stijve romp wasbuiten kijf. Met een licht schip is de lol van over golven surfen gegarandeerden heb je een grote actieradius. Wat ik kon missen als kiespijn warende extremiteiten die het zeilen met racers fysiek zo zwaar maken. 'Lichten stijf' was het uitgangspunt bij het ontwerp van de JP54 en logischerwijsis het schip geheel gebouwd in koolstofvezel: romp, dek, tuig. Over elkekilo aan boord is nagedacht.

De JP54 is uitgevoerd met een kantelkiel, voorzien van een 3 tons bulb; endat bij een waterverplaatsing van 9 ton.Echt bijzonder is het kantelinterieur: kaartentafel en keukenblok zijn naarloef te schuiven! Dat gebeurt hydraulisch, met een druk op de knop. Eenballastsysteem dat uit de Vendée-racerij voortkomt. Het interieur ziet ertrouwens schitterend uit; futuristisch en functioneel. 'Gemakkelijk tezeilen' was een ander uitgangspunt van de ontwerpers.

Als solozeiler weet Jean Pierre Dick als geen ander hoe hijeen boot in z'n eentje veilig vanuit de kuip moet mennen.Die ervaring is overgebracht op de JP54. Alle trim is vanuitde kuip te doen, zonder veel krachtinspanning, want delieren werken hydraulisch.Eerder hebben we al toerversies van oceaanracers gezien,zoals de Whitbread 60, maar deze JP54 is van een totaalandere generatie en een klasse apart. Niet voor nietsnoemt de werf zich: ‘Absolute Dreamer’. Zfoto: © Ivor Wilkins/JP54Feiten en cijfers:Lengte over alles : 18,23 mRomplengte : 16,45 mBreedte: 5,30 mDiepgang : 3,50 m (gekanteld 2,50 m)Kruiphoogte : 25,10 mWaterverplaatsing : 9 tonBulbballast: 3 tonZeilopp. aan de wind : 216 m2Zeilopp. voor de wind : 434 m2Ontwerper: Guillaume VerdierInterieurontwerp : Stéphanie MarinConcept: Jean-Pierre DickWerf: Absolute DreamerWebsite: www.jp54.frVIDEO

ZILTE KLIKSWAYPOINT AMSTERDAMKlik hiervoor een uitdagendezeilopleidingvan bemanningslidtot Yachtmaster ®Marine Communication SpecialistsRondje Azoren?Met uw eigen jacht in de zomer van 2011 drie maanden naar de AzorenVanuit Vlissingen naar Zuid-Engeland. Biskaje oversteken naar La Coruna.De Spaanse Ria’s, Lissabon, Horta (Faial, Azoren) en terug via de Ierse zuidkust.Meer info en de volledige route vindt u op www.oceanpeople.nlRegel uw sabbatical en ga mee op de zeiltocht van uw leven.Ontdek dé manier van avontuurlijk maar ook relaxed reizen met je eigen jacht.Wie met OceanPeople meegaat heeft wat te vertellen.Azores Adventure Cruise 2011CommanderPro 7x50KLIK VOOR MEER INFORMATIENAZHARLINGENVaar op zekerbouwers van deNoordkaper 22-31KLIK EN VERGROOT JE VAARGEBIEDVerzekeringen en financieringenK L I K V O O R M E E R I N F O R M A T I E

TUSSENfoto: © Per Heergaard/RC44 ClassKOUD KOPENHAGENRC44’s voor het eerst in het noordenVoor het eerst streek de RC44-vloot neer in Noord-Europa. Kopenhagen washet decor van de spectaculaire boten met de handtekening van Russell Coutts.De zo traag op gang komende zomer was even wennen voor de bemanningendie meestal op aangenaam tropisch water acteren.

SPREADVIDEOVIDEOWind, kou en uitstelvlaggen kenmerkten de wedstrijden. Opnieuw presteerdeonze landgenoot Pieter Heerema uitstekend, maar op de laatste wedstrijddagmoest zijn team dat van BMW Oracle voor laten gaan. Z

Witboek menselijk oogRijkswaterstaat bouwt een Zeeverkeerscentrumop Terschelling, vanwaaruit met behulp van camera's enradar in het Wadden- en Noordzeegebiedhet scheepvaartverkeerwordt begeleid. De vuurtorenwachtersop Terschelling en Schiermonnikooggaan van de torens af. DeWadvaarders maken zich zorgenover de veiligheid als het menselijk oog verdwijnt. De vereniging gaatmeldingen verzamelen van incidenten op de Wadden en de Noordzee,waarbij de waarneming door vuurtorenwachters van belang is geweest.Ze worden gebundeld in een 'Witboek menselijk oog' dat wordt gebruiktvoor een evaluatie. www.wadvaarders.nlOudedeuren SurfcupWie 'm vorig jaar heeft gemist,krijgt een herkansing: op 19 septemberis de 2de editie van deOudedeuren Surfcup op deWesteinder. Bestemd voor deoudere jongere van 40+ met eenoude oerplank van minstens 3.65meter. Nu nog soepel in dat wetsuitzien te komen...www.oudedeurensurfcup.nl

INdeWINDDelta Lloyd IFDS Worlds 2010En weer heeft Delta Lloyd een zeilevenementgeadopteerd. De verzekeraar isnaamgevend sponsor van het IFDS Worlds2010 ofwel het WereldkampioenschapZeilen voor Gehandicapten. Van 6 tot 14juli is Medemblik de uitvalsbasis. Het WKgeldt als kwalificatie voor de Paralympicsvan 2012. De zeilers komen uit in drieklassen: 2.4mR (eenmansboot), de Skud 18 (tweemansboot) en de Sonar(driemansboot). Sterke Nederlands troeven zijn Thierry Schmitter en hetteam Hessels. De organisatie is in handen van de Koninklijke. www.knzrv.nlVeilig het water op!Meer veiligheid op devaarweg, meer onderlingbegrip tussen schippers.Dat is het doel van hetproject 'Varen doe jesamen'. In het kaderdaarvan zijn Knooppuntenboekjesverschenen,met aanbevolen routesop drukke vaarwegen.Sinds dit voorjaar is erook een folder met vaartips voor beroepsschippers en watersporters.Aan te vragen op 0800-8002 en te downloaden opwww.varendoejesamen.nl. Op die site kun je ook de Knooppuntenboekjesdownloaden. Foto SRN/Frank de Bruin

Ruig rondjeVeel uitvallers in 14de YSY Ronde Noord-Hollandfoto:© YSYVIDEO

INdeWIND“Gewoon doorzetten en hard varen.” Zo vat Alex Brouwervan de Ponzani zijn eerste Rondje Noord-Holland samen.Het was een ruig Rondje, met een krachtige noordnoordwester.Brouwer, regerend Nederlands kampioen Pion,zeilde duohanded, samen met Gert Meinardi. En datdeden meer Pion-zeilers, zodat een groep van zeven eeneigen klasse vormde. “Met z'n tweeën varen houdt jescherp, want je bent constant bezig,” aldus de Ponzanischipper.”Vooral de tweede etappe van Enkhuizen naarKornwerd was zwaar. Dat was aan de wind hakken op diekorte, steile IJsselmeergolven. We hadden 30 knopenwind over dek. Op dat stuk zijn tientallen deelnemersafgehaakt, want niet iedereen zag het zitten om vervolgensin het donker het Wad op te gaan.”De doorzetters die dat wel deden kregen wind en stroomtegen in het donker. “Lastig,” volgens Brouwer, “maarook mooi, met die lichtjes om je heen en voorbij surfendegrote jachten.” Daarna volgde de beloning voor hetdoorbijten in de vorm van een lang ruimwinds rak richtingIJmuiden, al moesten er voor de havenmond venijnigebrekers worden overwonnen. De Yeti van schipperVan der Pol pakte de line honours, hij werd om 4.56geklokt. De Ponzani-mannen finishten rond half negen inochtend en eindigden als 3de in hun klasse.Als pluspunt noemt Alex Brouwer de rustmomenten bijde sluizen van Enkhuizen en Den Oever. Waar vroegeriedereen zo snel mogelijk wilde schutten, heeft de organisatienu een ruime passagetijd ingebouwd. De deelnemershebben per sluis twee uur de tijd voordat ze na desluis weer over de startlijn moeten.

foto: © Zilt MagazineEerste Solotoer 2010 trekt veertien deelnemers

Zeezeilers Olav Cox en Mathijs Dijkma bedachten afgelopen winterde Solotoer. Een uitwaaitocht voor solozeilers. Alleen het doelstond vast: op zaterdag 29 mei om 16.00 uur een pint vatten inhet wereldberoemde zeilerscafé Butt & Oyster.Verder niks: geen organisatie, geen website. Elkedeelnemer moest zijn eigen plan trekken. Veertienzeilers noteerden hun namen in het Solotoerschriftjeen dronken een door Zilt aangeboden biertje.Enkelen stuurden impressies van hun tocht.

Olav Cox'Spelen met tijd enmogelijkheden'De weerberichten worden ongunstiger, naweken van mooie noordenwind. Door eenavond eerder te vertrekken, bereik ik metde Ritme, een Koopmans 33, de Engelsekust net voordat de wind zich in het zuidwestennestelt en aantrekt. Je moet alssolozeiler spelen met de tijd en mogelijkheden.Ondanks de mooie wind tijdens deeerste helft van de oversteek en een ontspannenstuk motoren in windstilte op heteind, voel ik me toch gesloopt. De 27 uurdurende trip op de drukke Noordzee gaatme niet in de koude kleren zitten. Bijvertrek is er een knoop in de maag: je weetdat je het komende etmaal vrijwel niet aanslapen toekomt, terwijl je tot op hetlaatste moment alert moet blijven. Zaakdus om je reserves goed te bewaken enwaar mogelijk rust te nemen. Voor Pin Millpik ik een tonnetje op en val in slaap. Devolgende ochtend blijkt dat meer solozeilersde uitdaging zijn aangegaan. Eén vooréén komen ze binnen en er vormt zich eenvreemdsoortig gezelschap van veertienmensen die elkaar niet kennen maar toch veel te vertellenhebben. Over solozeilen (van eerste keer tot zeer ervaren),over hun boten die in lengte variëren van 27 tot 44 voet,over de navigatie (van iPhone tot papieren kaart), over devoorbereidingen (van al maanden bezig tot eergisteren hetidee pas opgepikt) en vooral ook over de tocht zelf. Eenbijzonder samenzijn...

Ids WitteveenKleinste boot van de vlootOp woensdagochtend vertrek ik om 08.00 uur vanuit IJmuidenmet mijn Rocinant, een Granada 27. De kleinste boot in deSolotoer, naar later blijkt. De eerste helft van de tocht kan de autohelmhet op de ruimwindse rakken niet altijd bolwerken, met de uitgeboomde

fok aan loef. Dus stuur ikveel zelf. In de tweede helftvan de nacht valt de windweg en moet ik motoren. Ikvaar de rivier op met deNoorse Jol Cornelia van Bertvan de Broek. Hij pikt eenmooring bij Pin Mill, ikbesluit door te varen naarWoolverstone, waar ik na 27uur en met 127 mijl op hetlog afmeer. Moe!Joost Posthuma'Mooi alibi...'Tientallen kerenschiet het op deheenreis naarPin Mill doormijn kop: ik ben een idioot!Ik heb me laten verleiden desolo-oversteek te maken enkrijg door de keus vanuitVlissingen te vertrekken alledikke schepen, vissersbotenen windfarms van de zuidelijkeNoordzee voor m’n kiezen.Lekker! Maar er is maaréén manier om te reagerenop de uitdaging van Mathijsen Olav en dat is: gáán!Geweldig, zo’n ‘plan zonderplan’, organisatie zonder

organisatie, uitdaging via internet. Zeilen met de watersportvereniging,stoere solotoertochten of wedstrijden,vrijwel allemaal voorzien van inschrijfprocedure, reglement,informatiebijeenkomst, barbecue, lijst van verplichteveiligheidsmiddelen, captain’s dinner, stempelposten envaantje toe kunnen bij mij de vaarhonger niet stillen. Dusligt er een zeewaardig uitgeruste schuit in de haven, dieoveral heen kan en is er nog één ding nodig om dat eenssolo te gaan doen: een alibi…Geweldig gevoel op de heenreis: ga ik er wel komen? Allewachten draaien en helder genoeg blijven om al die groterotboten op tijd te zien? Komt er een hele horde anderezeilers of zit ik daar alleen in de kroeg? Da’s wel erg solo,maar zou een geweldige grap zijn…Maar er zitten veertien tevreden solozeilers in The Butt andOyster aan een rondje Adnam’s bitter namens Zilt. Enverdikkeme, er is tóch een vaantje bedacht… Ik heb het debedenker vergeven. We zijn tevreden idioten...René BrammerVertrek op devalreep...Dinsdagavondna Pinksteren,tijdens hetavondeten,vertel ik mijn vriendinGerrie over de Solotoer.Juist het vrije karakterspreekt mij aan. Ik benzeker geen clubzeiler ofliefhebber van georganiseerdetrips. “Waarom ga

je dan niet?” vraagt zij. Bord aan de kant, weersites opgezochten een blik op de zw-winden vanaf donderdag.Hmm. Een stukkie zeilen is leuk. Vanaf Lemmer naar PinnMill met een behoorlijke zuidwester vind ik niet leuk.Woensdag ziet er prima uit met NO 4, later afnemend.Maar dat is morgen al...Gevolg: ik pak 's avonds een tas in en handel woensdagochtendvroeg wat zaken af voor mijn werk. Om 11 uurgooi ik de Sparkling Too, een Bavaria 38 cruiser, los inLemmer. Met prachtig weer en een lekkere wind zeil ik viaDen Oever en Den Helder het zeegat uit. Een zwoele nachtvolgt. Het is erg druk op de Noordzee waardoor het zelfsniet tot 10-minuten slaapjes komt. Genietend vlinder ikover de Noordzee. Eind van de ochtend passeer ik decentrale shippingline waarna de wind geheel wegvalt. Descheepvaart is rustig, ik kan een paar dutjes doen, waarnaik over mijn slaap heen ben. Op de motor vaar ik over eenrustige zee richting Engeland. De laatste 25 mijl komt dewind terug uit ZZW en dat maakt de aanloop van de OrwellRiver net bezeild. Donderdagavond om 23 uur pik ik eenmooring op voor Pinn Mill, maak schoon schip en slaap eenboerennacht...

ADVERTENTIEMOREL

foto: © Zilt Magazine

MOTTENSLAAN HUNVLEUGELSUITDe International Moth klasse dateert aluit de jaren twintig van de vorige eeuw.Waarom de boot toen een mot werdgenoemd hebben we niet kunnen achterhalen.Maar sinds die naamgenoot vaneen vliegend insect ook daadwerkelijkvleugels kreeg, is het een toepasselijkerbenaming dan ooit.Zilt nam een kijkje bij een evenement meteen intrigende boot.VIDEO

Als hij op het strand van Muiderzandligt, kan zelfs eenbuitenstaander zien dat deMoth geen gewone boot is. Hetgebruikelijke zwaard of de kiel zijnvervangen door twee ragdunneprofielen met onder elk een vleugel.Die draagvleugels of hydrofoilszorgen ervoor dat de boot nietdoor, maar óver het water scheert.In zo’n concept is gewicht, of lieverhet ontbreken daarvan, cruciaal. Niet zo verwonderlijk dus dat alleonderdelen, inclusief romp en mast van carbon zijn gemaakt. Eencompleet getuigd exemplaar weegt maar weinig meer dan 30 kilo.foto’s: © Zilt MagazineVERNUFTIGKoos Winnups is voorzitter van de Nederlands/Belgische Mothklasse en legt graag uit hoe de Moth uit het water komt. Vanzelfsprekendproduceren de vleugels alleen voldoende lift als de bootgenoeg snelheid maakt. Een knoop of zes is een voorwaarde. Bij datproces speelt de stand van de beide tabs, achter de vleugels eenbelangrijke rol. De voorste wordt hoofdzakelijk automatisch ingestelddoor een even vernuftig als simpel mechanisch systeem. Eenverticale spriet wijst vanaf de boeg naar beneden en registreert hoever de romp uit het water is gekomenen vertaalt die informatie naar de vleugeltab.Ook de achterste vleugel,tevens het roer, heeft een tab maar diewordt bediend door de joystick tedraaien alsof het een gashendel is. Hetis een delicaat samenspel van krachten,want: “je kunt ook te ver doorstijgen,”vertelt Koos. “Dan komt de voorstevleugel uit het water en verliest hijonmiddellijk al zijn lift…”

...geen enkeleandere tegendruk danhet lichaamsgewichtvan de ‘piloot’foto: © Zilt Magazine

foto’s: © Zilt Magazine

“Een delicaat samenspelvan krachten...”

BALANSHet zeilen met een hydrofoil Moth vereist veel gevoel voor balans,zo blijkt tijdens het evenement. Terwijl de meer ervaren zeilers optopsnelheid voorbij flitsen, moeten andere Mottenbestuurders deene na de andere duikvlucht voor lief nemen. Dat is niet zo vreemd;de windkracht in het Moth-zeil ondervindt immers geen enkeleandere tegendruk dan het lichaamsgewicht van zijn roerganger (InMoth-kringen circuleert ook de term ‘piloot’). “Goede open botenzeilerszijn dan ook beslist in het voordeel,” weet Koos Winnups. Alsgeen ander spreekt hij uit ervaring; zijn vorige boot was een zeeschouw…GEEN NIEUWE KLASSEOpmerkelijk is dat de draagvleugel-Moth helemaal geen nieuweklasse is. De ‘foils’ zijn een optionele aanpassing die nog steedsbinnen de klassevoorschriften valt van de International Moth. DeMoth’s met een conventioneelzwaard – de low riders – zeilen dusgewoon in hetzelfde veld als de‘foilers’. “Bij weinig wind zijn diezwaard-Moth’s zelfs in het voordeel,”legt Koos uit: “Dan zit al dat spul watwij onder water hebben, alleen maarin de weg…” Feit is echter dat er sinds2004 geen niet-vliegende wereldkampioenenmeer waren.foto’s: © Zilt MagazineENERVEREND GENOEGDe geplande wedstrijden voor Muiderzand komen niet verder daneen aantal proefstarts. Nadat het startschip een aantal malenankerop moet om omgeslagen deelnemers te assisteren, hebben devijftien knopen wind het veld zozeer uitgedund dat er te weinigboten overblijven voor een echte race. Toeschouwers, noch deelnemersmalen erom. Vliegen met de Moth is ook zonder onderlingekrachtmeting al enerverend genoeg… Z

JULI 2010t/m 3 juliWK J/22. Scheveningen. www.j22.nl2-4 juli Zomerevenement Marieholm. Medemblik.www.marieholmvereniging.nl2-11 juli 40ste Deltaweek. Kajuitjachten en platbodems.www.deltaweek.nl.3-4 juli Vrijbuiterweekend. Loosdrecht. Eenheidsklassen.www.vrijbuiterweekend.nl.6-14 juli WK Gehandicaten. Medemblik. www.knrzv.nl.7 juli HvH-Scheveningen vv. Cats. Hoekse WS. www.hwsv.nl8-11 juli Rondje om de Noord. Almere-Texel vv.www.wsvalmerehaven.nl9-11 juli Hargen Sail. Open cats, www.cat72.com.9-18 juli WK 470. Scheveningen. www.ned470ko.nl.10 juli Hurleydag. Huizen. www.hurley800.nl.10-11 juli Jan Haringrace. Monnickendam. Platbodems.www. janharingrace.nl.10-14 juli 90ste Kaagweek. Eenheidsklassen. www.kwvdekaag.nl.15-17 juli EK Jeugd Yngling. Lelystad.www.championshipssailing.org18-23 juli WK Yngling. Lelystad. www.championshipssailing.org

19-23 juli EK Splash.Lelystad. www.championshipssailing.org19-23 juli Eurocup Flash. Lelystad. www.championshipssailing.org17 juli Van Loon Hardzeildag. Veerse Meer. Hoogaarzen,hengsten. www.hoogaars.nl.17-18 juli Loosdrechtweek. www.loosdrechtweek.nl.17-21 juli Zuidlaardermeerweek. Kropswolde.www.zvzuidlaardermeer.nl.17 juli Start Colin Archer Memorial Race. Lauwersoog-Larvik.www.camr.nl.17-18 juli Katwijk-Noordwijk. Catamarans. www.skuytevaert.nl.23-29 juli 65e Schildmeerweek. www.zvoss.nl.24-25 juli Westlandcup. Cats. KZV 's Gravenzande. www.kzvg.nl.23 juli-1 aug. Travemünder Woche. www.travemuender-woche.net24 juli-6 aug. Skûtsjesilen. Friesland. www. skûtsjesilen.nl.25 juli EK Flying Junior. Muiden. www.fjeuropeans2010.nl.EVENEMENTEN8-11 juli Delta Marina Boatshow. Kortgene.15-16 juli Visserijdagen Bruinisse, Grevelingenmeer.agenda@ziltmagazine.nl

AUGUSTUS 20106 aug. Reunie SSRP en VSRP. Koudum. Rond en Plat.www.vsrp.nl.7-14 aug. IFKS kampioenschappen. Friesland. www.ifks.nl.14 aug. Mosselrace. Platbodem en SW. O'schelde.www. mosselrace.nl.14-15 aug. Benelux kampioenschappen. Grevelingen.open eenheidsklassen. www. kwvdekaag.nl.14-15 aug. NK Hobie Cat. Noordwijk. www.hobieclass.nl.20-22 aug. Alkmaar Open. Open eenheidsklassen.www.alkmaardermeer.nl.20-22 aug. Flevo Race IJsselmeer. Enkhuizen. www.knzrv.nl.20-28 aug. WK Tempest. IJsselmeer. Hoorn.www.tempestworlds2010.nl.

21-22 aug. NAM-REM Race. Zandvoort. Cats. www. wvzandvoort.nl.27 aug. 46ste Delta Lloyd 24 Uurs. www.kustzeilers.nl.27-29 aug. Breskens Sailing. IRC jachten. www.breskenssailing.nl.EVENEMENTEN7-8 aug. Havendag Breskens. www.visserijfeesten.nl.19 aug. Sailparade. IJmuiden-Amsterdam.19-23 aug. Sail Amsterdam.27-29 aug. Vlissingen Maritiem. www.vlissingenmaritiem.nl31 aug.-5 sep. Hiswa te Water. IJmuiden. www.hiswatewater.nlagenda@ziltmagazine.nl

foto: © Thierry Martinez/J.P. Morgan Asset Management Round the Island RaceRondje WhightHet Britse Rondje Texel gaat rondt het eiland Wight en is geen meerromperonderonsje,maar staat open voor elk type boot. En dat waren er op 19 juni nietminder dan 1754. Ze zorgden ervoor dat - op hetzelfde moment dat ‘Texel’werd afgelast - de deelnemers aan de J.P. Morgan Asset Management Round

VIDEOthe Island Race, de Solent veranderden in een kaleidoscoop van spinnakers.Francis Joyon’s tri Idec was als eerste na 4 uur en 24 minuten weer terug inCowes. Een andere winnaar was de Franse topfotograaf Thierry Martinez diemet deze plaat thuiskwam.

Zien en gezien wordenIn een paar jaar tijd is de aanwezigheid van en AIS ontvanger op zeegaandezeilboten bijna gemeengoed geworden. Als de doorbraak van AIS transpondersnet zo hard gaat, dan ligt er voor BlueAIS een grote markt open. Hetvernieuwende aan deze transponder is dat de techniek en de antennes(VHF en GPS) zijn samengebracht in één behuizing. Dat maakt het installerenvan de BlueAIS bijzonder eenvoudig. In plaats van drie kabels, naarmarifoonantenne, GPS en de stroomtoevoer, sluit je dit 'standalone' apparaataan met een enkele kabel voor de stroom- en kaartplotterverbinding.Een antennesplitter of eentweede kabel met antenne is dusniet meer nodig. Fabrikant EMAlevert verschillende montagesteunenom de transponder opde hekstoel, mast of radarpaal tebevestigen. Importeur AMSSAdenkt dat de prijs van de BlueAISinclusief montagesteun en 15meter kabel op ongeveer 1100euro komt te liggen. Optioneel isde ConBox, met een drukknopwaarbij transponder wordt uitgezetmaar de receiver actief blijft.Die zal ongeveer 180 euro gaankosten. www.amssa.nl

ZILTESPULLENNooit meer naar de pompAfrican Cats presenteert met de 45 voets Green eMotion een volledigautonome catamaran zonder verbrandingsmotor. Volgens bedenker enbouwer Gideon Goudsmidt is de boot uniek vanwege de 'fossiel-vrije'voortstuwing en energievoorziening. De grote accubank wordt gevoeddoor intrekbare elektrische motoren die zeilend elektriciteit kunnengeneren, de Motogens. Wanneer de motoren met draaiende schroef alsgenerator werken lever je twee knopen snelheid in, maar dat zal minderpijn doen als je de beloofde snelheden van tegen de 18 knopen haalt.De snelheid op de motoren is maximaal 9 knopen. Voor anker liggendzorgen de grote zonnepanelen op de vaste bimini en een windgeneratorbovenin de mast voor de nodige ampères.De ontwikkeling van de in Zuid-Afrika gebouwde Green eMotion heeftzeven jaar geduurd. Na de proefvaarten van drie maanden en 11.000mijl is het systeem nu klaar om in een acht tal catamarans van AfricanCats te worden ingebouwd. Vervolgens zal het Green-Motion systeemook voor andere schepen beschikbaar zijn.www.africancats.com

Onbreekbaar en zonder ankerHet kan dus toch, een kunststofservies zonder anker, kompasroosof ander nautischmotief. De Lange Scheepsservies(DLS) introduceert eenkunststof servies dat eruit zieten voelt als porselein maardat toch onbreekbaar is. HetDLS servies is strak en wit engemaakt van melanime. Er iseen ronde en een vierkanteversie verkrijgbaar. Zeilers die er aan de kajuittafel niet nog eens opgewezen willen worden dat ze aan boord van een boot zijn, kunnen voordit design-servies terecht op www.scheepsservies.nlHoekig is het nieuwe rondStyling wordt steeds belangrijkerin de botenbouw. Een onvermijdelijkgevolg is dat jachtontwerpersmeegaan in modetrends. Enbij trends is hoekig het nieuwerond. Lewmar speelt hierop inmet een serie rechthoekige bootramen.Dat patrijspoorten al eeuwenrond zijn of op z'n minstronde hoeken hebben doet erblijkbaar niet toe. Misschien ishet een kwestie van wennen. Lewmar levert de rechthoekige patrijspoortenin de standaardmaten 0, 1 en 4. Als je een oud luik wilt vervangen zulje nog wel even met de figuurzaag aan de slag moeten om het gat passendte maken. www.lewmar.com

ZILTESPULLENZeilend vakmanschapAl dertig jaar werkt ZeemanJachtbouw aan boten vananderen. Het bedrijf specialiseertzich in scheepstimmerwerken restauraties. Tweejaar geleden vond Arne Zeemanhet tijd worden om zijnvakmanschap te presenterenin een zelfgebouwd jacht. Hetbouwen duurde iets langerdan gepland, maar onlangsging de eerste Zeeman 41 tewater. Het is een ontwerp vanjachtarchitect Arjen Keer meteen aluminium romp en eenhouten opbouw. De bouweruit Enkhuizen wilde een bootdie klassieke lijnen combineertmet moderne zeileigenschappen. Nu de eerste proefvaart achter derug is, meldt Arne Zeeman dat de 41 voeter zo zeilt als hij had verwacht:als een snel en comfortabel toerjacht. Wij gaan dat graag voor je checken;de vaart met de Zilt-redactie staat al gepland.Gegevens Zeeman 41Lengte over alles: 13,47 mLengte waterlijn: 11,15 mBreedte:3,80 mDiepgang: 2,00 mWaterverplaatsing: 13,5 tonGrootzeil: 45,5 m2Stagzeil: 22,5 m2Fok: 45,0 m2Ontwerper: Arjen KeerBouwer: Zeeman Jachtbouwwww.zeemanjachtbouw.nl

Evolutie op 30 voetBénéteau neemt vernieuwing serieus. Voor de ontwikkeling van de First30 is de Franse mega-werf een samenwerking aangegaan met ontwerperJuan Kouyoumdjian (Juan K.) en topzeiler Michel Desjoyeaux. Juan K. isbaanbrekend geweest in de laatste winnende ontwerpen van VolvoOcean racers en America's Cupper BMW Oracle. Topteams uit de helewereld weten de wegnaar zijn kantoor.Desjoyeaux, winnaarvan talloze solo races,deed de technischefine-tuning van het30 voets ontwerp,waarmee de werf eenstap zegt te zetten inde evolutie van hunsportieve Fisrt serie.De eerste boot gaat binnenkort te water. Juan K. en Desjoyeaux gaan dandirect meedoen met Franse wedstrijdserie. Tijdens die wedstrijden zullenze de lay-out optimaliseren en deze aanpassingen worden dan nog dezezomer doorgevoerd op de boten die al zijn besteld. In deze fase wordenook andere topzeilers en First fans uitgenodigd mee te denken. Debevindingen worden bijgehouden op www.teamfirst30.com. Bénéteaudenkt met deze aanpak tot een topproduct te komen en daarmee eengrote groep zeilers aan te spreken. De prijs voor deze geëvolueerde 30voeter zal rond de € 79.000 liggen. www.nautischkwartier.nlTechnische gegevensLengte over alles: 9,81 mLengte waterlijn: 9,52 mBreedte: 3,20 mDiepgang: 1,90 mWaterverplaatsing: 3750 kgBallast:1090 kgGrootzeil: 32,9 m²Genua: 26,6 m²

ZILTESPULLENSmakelijke verhalen uit de kuipGeert van der Kolk is een zeilende Nederlandse schrijver die in deVerenigde Staten woont. In De drang van de zee maakt hij met zijnbenedenmodale Dufour Arpège tochtenlangs de Amerikaanse oostkust, zeilt hij inde Caraiben en gaat hij naar Groenland.Maar veel meer dan de bestemmingen zijnhet mensen die centraal staan in de 31 opzichzelf staande, korte hoofdstukken.De auteur vertelt over ontmoetingen metandere zeilers, de lokale bevolking of zijnopstappers. Het is het type verhalen datelke vertrekker wel kent en dat het goeddoet bij een glas in de kuip. Die associatie isallerminst een diskwalificatie, en zeker nietals Geert van der Kolk die verhalen vertelt.Hij blijkt niet alleen een begenadigd schrijver,maar staat overduidelijk ook midden inde wereld van de langeafstandszeilers. Eens te meer toont hij aan dat eenverhaal niet per definitie ‘smakelijk’ is door het onderwerp, maar vooraldoor de manier waarop het verteld wordt. In sommige hoofdstukkendoet zijn stijl zelfs denken aan mijn favoriete zeilschrijver Jonathan Raban.Een echte vakantieaanrader dus. Want met De drang van de zee onder deklep van de kaartentafel, zou je bijna gaan verlangen naar een verwaaidag.RKDe drang van de Zee wordt uitgegeven door uitgeverij Nieuw Amsterdamen kost € 16,50.

Loft styleDe vergelijking vaneen kajuit met een keldergaat bij HanseYachts niet op. Bij deaankondiging van deHanse 445 gaan zezelfs zo ver om hetinterieur te vergelijkenmet een loft. Datbelooft wat. De ontwerpersJudel-Vrolijk& Co kregen de opdracht een 44 voeter te tekenen met een lange waterlijn,verbeterde zeilprestaties en 15% meer volume. Daarnaast zegt de werf eenvolgende stap te zetten in het toepassen van modern design in hetinterieur. Licht en ruimte, daar draait het om bij de Duitse bouwers. Deboot dicht het gat tussen de 40 en de 47 voeter in Hanse serie.Prijzen volgen binnenkort. www.hansewest.nlVictron zonnestroomEnergiespecialist Victron voegt deze maand de BlueSolar zonnepanelen toeaan het programma stroomopwekkers.Victron meldt dat deBlueSolar panelen zijn voorzien vanverbeterd glas, waardoor ze stijveren sterker zijn. Belangrijker is dat deopbrengst bij weinig zonlicht, zoalsdat meestal in Nederland het gevalis, verbeterd is. Door gebruik te maken van een 'bypass diode'is er tevens minder terugval in de stroomopbrengst als er schaduw over eendeel van het paneel valt.www.victronenergy.com

ZILTESPULLENBlogboekEcht ervaren zijn Rob enNienke Peters niet als zemet hun Nika vertrekkenvoor een vijf maandendurende reis naar de Lofoten.Aan het begin van detrip moeten ze erg wennenaan hun net aangeschafteHutting 40. Doorweinig wind tijdens de 315mijl lange oversteek vanHarlingen naar Mandalvalt die grote stap de zeilersuiteindelijk toch mee. Eenmaal in Noorwegen volgt de Nika de ruigekust naar einddoel de Lofoten. Onderweg houdt Rob Peters een weblogbij. Noorderzon is een bundeling van deze blogberichten. De verzamelinglosse teksten leidt niet tot een verhaal met een goed doordachte opbouwmaar storend is dit niet. Het boek krijgt er juist een persoonlijk karakterdoor. Dat Peters zijn zeilbelevenissen met een gezonde dosis zelfspotbeschrijft helpt hier zeker bij. De 224 pagina's van deze paperpack staanbol van de foto's. Voor €19,95 stop je Noorderzon in je vakantiebagage.www.hollandia-boeken.nl

foto: © Sander van der Borch/ArtemisHANDTASZEILENMotten willen vliegenLV Cup springlevendZonder dat nog bekend is hoe het verder gaat met de America’s Cup, strijden devoormalige deelnemers in een spectaculaire wedstrijdreeks om de Louis VuittonCup. De voormalige AC-boten reizen de hele wereld over. Dit keer streken devolgelingen van de tasjesfabrikant neer in het Italiaanse la Maddalena.

VIDEODat de boten van een generatie zijn met misschien wel wat gedateerdeklasseregels deert niemand. De wedstrijden zijn spannender dan ooit enbovendien leveren ze ouderwets lekkere beelden op. En net als vroegerwonnen de Nieuw-Zeelanders. Z

Elke zomer is er een nautische variant van de Tour de France. Eengrootscheepse zeilwedstrijd in etappes langs de Atlantische en deMediterrane kust van Frankrijk. De leider van het klassement krijgtgeen gele trui, maar een rode (profs) of blauwe (amateurteams)spinnaker. De drie deelnemende Nederlandse teams zijn: Brunel,Mummaduck en TU-Delft. Met hun Farr 30's hebben ze dit voorjaarvoor Scheveningen gezamenlijk getraind en elkaar sterker gemaakt. Inde volgende editie van Zilt krijg je een uitgebreide reportage van onze‘embeded’ verslaggever. Nu tellen we de ploegen aan je voor.

TU DelftHet team van de univeriteitvan Delft is een oudgediendein de Ronde. Ookdeze keer is een hoge klasseringin studentenklassementde inzet. Schipper isBert Schandevyl.www.delftchallenge.nlBrunelVeel oud Delftenaren verenigdenzich in een nieuwteam. De schippersrolwordt gedeeld tussenolympiër Pieter Jan Postmaen Bart Verwerft. Brunelvaart in de amateurklasse.www.brunelsailing.nlMumma DuckOok Mumma Duck heeftambities, met schippers LaurentPages en Bouwe Bekkingzou een hoge klassering bij deamateurs zeker mogelijkmoeten zijn. De North SeaRegatta was een goede generalemet een eersteplaats.www.mummaduck.com

Bergetappesen tijdritten4Pléneuf-Val-André213Dieppe 1CalaisDuinkerkenTOUR DE FRANCEÀ LA VOILE26 juni - 25 juli2010Net als de 5 Lorientwielrenners dieFrankrijk ronden, 6 Talmont-Saint-Hilairemoeten ook de zeilersvan alle markten thuis7 Royanzijn. Het klassementwordt niet alleenbepaald door het trajectMarseille La Seynetussende etappeplaatsen,Port Camarque 8 Sur-Mermaar ook door series9 10wedstrijden vlak voor of inde haven. Wat de Tour voor zeilers extrazwaar maakt, is dat er nauwelijks rustdagen zijn. Na een lange tocht overzee wordt de boot onmiddellijk geprepareerd voor wedstrijden rond deboeien. In de tussentijd moet de bemanning weer op krachten zien tekomen door voldoende te eten en te rusten. Ook voor de walteams is deTour de France à la Voile dus echte topsport.De route verschilt elk jaar, maar begint steevast aan de Atlantische kust. Dezeeditie start op 26 juni in het Noord-Franse Duinkerken waarna de vloot inrelatief korte etappes naar Calais en Dieppe zeilt. Het inslingeren duurt echtermaar kort; in de daarop volgende drie etappes wordt in totaal zo’n 500 mijlafgelegd. Dat traject met z’n lastige navigatie en sterke getijdenstromen iswaarschijnlijk het meest veeleisende stuk van de hele race.Twee etappes later bereiken de boten het Zuid-Franse Royan en gaan ze overland naar de Middellandse Zee. De wedstrijd wordt voortgezet met 3 etappesen opnieuw dagelijkse series havenraces aan de Côte d’Azur. Precies eenmaand na de start, wordt de beker uitgereikt in la Seyne-sur-Mer.

Stroom opwekkenis makkelijkerdan opslaanKeuzes bij de aanschaf van boordaccu's

In de afgelopen maanden besteeddeZilt veel aandacht het opwekken vanstroom. Een onderdeel kwam daarbijechter nog niet echt aan bod; hetopslaan van energie is misschien welhet duurste en zeker het meest veronachtzaamdedeel van het verhaal. Detoverdoos 'accu' die we nu aan boordgebruiken is loodzwaar, duur en vereisteen goede behandeling. Zijnopvolger, de Lithium ion accu, staatechter al klaar. Lichter, kleiner en eenlangere levensduur zijn precies deeigenschappen waar we op zitten tewachten. Maar helaas zijn diemoderne accu's ook nog schreeuwendduur. Gelukkig dalen de prijzen snel.'Geen gezeur een accu is een accu en hetverschil zit alleen maar in de prijs'. Het iseen veel gehoorde opvatting op de steiger.En inderdaad, als je in de afvalbakvan een jachthaven kijkt, zie je geregeldkostbare merkaccu's van maar twee, drie,of vier jaar oud liggen. En dat terwijl bijnormale slijtage een loodaccu toch echtvijf tot zes jaar mee kan gaan. Iets gaat erdus niet goed, want niemand gooit zomaar 500 euro aan waarde weg. De oorzaak?Slechte behandeling en verkeerdgebruik.

EEN BAK MET ZUURAlle lood-zuur accu’s bestaan nog steeds uit loden platenin een bak met zuur. Een plaat bestaat uit een lodenrooster dat wordt opgevuld met een pasta van zuiver loodof loodoxide. De plaat wordt gescheiden van de andereplaten door een isolator. Door de bovenkanten van deafzonderlijke platen met elkaar te verbinden wordt er eengroep gevormd. Een groep negatieve en een groep positieveplaten wordt met separatoren in elkaar geschoven enin een afgesloten cel van de accubak geplaatst. Deze cel iseen 2 volts accu. Door de cellen in serie te schakelen,ontstaat afhankelijk van het aantal cellen een 12 V of 24 Vaccu. Hoewel het natuurkundige principe gelijk blijft,komen er ook constructieve varianten voor. Zo gebruiktOptima geen vlakke maar gewikkelde platen, die eenhogere stroomafgifte bij vergelijkbaar volume hebben, zoclaimt de fabrikant.De kwaliteit van een accu wordt bepaald door de zuiverheidvan het gebruikte lood, de hoeveelheid pasta en deconstructie van de roosters. Ook de lassen en isolatorenspelen een rol, net als de hoeveelheid gel. Voor een grootdeel worden de soms aanzienlijke prijsverschillen door diecomponenten verklaard. Hoewel je geluk kunt hebben metgoedkope accu’s.START, SEMI-TRACTIE EN TRACTIEAan boord gebruiken we de accu’s voor verschillendedoeleinden. Voor het starten van de motor, het latendraaien van de boegschroef of een elektrische lier is inkorte tijd een hoge stroom nodig. Zo’n 100 Ampère is nietongewoon. Koelkast, verlichting en navigatieapparatuurverlangen echter een heel andere belasting. Zij vragenrelatief weinig stroom maar doen dat wel continue engedurende lange tijd. Bij dat verschil in gebruik horenverschillende type accu’s.

LADENBij het berekenen van de laadcapaciteit wordt uitgegaan vaneen tijdsduur van ongeveer acht uur. Als een 100 Ah accu indie tijd geladen moet worden is daar dus een laadstroomvoor nodig van 100Ah / 8 uur = 13 A. Wordt de accutegelijkertijd belast, met bijvoorbeeld 8 ampère, dan is debenodigde laadstroom dus minimaal 13 + 8 = 21 A.Tijdens het laadproces neemt de inwendige weerstand van deaccu toe, waardoor de lader minder gaat leveren. In depraktijk zal die 21 A dus niet eens voldoende zijn en kom jeuit op een lader van misschien 25 A. Een overcapaciteit van20% tot 25% is een goede vuistregel.Prijzen van acculaders varieren van een paar tientjes totduizenden euro's. Dat heeft alles te maken met het vermogenvan de lader en het type lading. Accu’s raken pas echt vol bijeen laadspanning van 14,2V tot 14,4 V afhankelijk van detemperatuur en tijd.

Startaccu’s zijn bedoeld voor het leveren van een kortdurendehoge stroom, bijvoorbeeld voor het starten vaneen motor. Ze zijn relatief goedkoop en de levensduurbedraagt 50 tot 80 cycli. Een cyclus is een genormeerdemanier van ontladen en laden. Daarover later meer.Semi-tractieaccu’s, service- of verlichtingsbatterijen zijngemaakt voor langdurige ontladingen zoals bij normaalboordgebruik voorkomt. Ze zijn bij uitstek geschikt voorverlichting, koeling, en instrumenten. De levensduur vandeze batterij is beduidend langer dan die van de startaccuen ligt op 200 tot 300 cycli. Met deze accu’s kun je ook eenmotor starten en de lieren laten draaien, maar daarvoorzijn ze niet echt bedoeld.Tractieaccu’s zijn speciaal ontwikkeld voor langdurigzwaar gebruik voor bijvoorbeeld elektrische boten enauto’s. Ze zijn veel duurder dan andere types, maar onderscheidenzich door een levensduur van 900 tot 1000 cycli.Aan boord zie je ze zelden vanwege hun hoge gewicht ende onhandig hoge laadspanning van 18 V.NAT, GESLOTEN, AGM, GELLood-zuur accu’s zijn te koop in drie varianten:De normale ‘natte’ batterijen met vuldoppen. Dezemoet je geregeld bijvullen met gedestilleerd water. Ze zijnzowel in start- als in verlichtingsuitvoering leverbaar onderduizend en één merknamen. De kwaliteits- en prijsverschillenzijn groot. Voor gebruik aan boord zijn deze accu’s heelgeschikt, maar bij extreme helling is lekkage van accuzuurdoor de doppen niet helemaal uit te sluiten.

SLIJTAGE IS CAPACITEITSVERLIESAccu’s slijten en verliezen daardoor capaciteit. Na een jaarbeschikt onze goedkope voorbeeldaccu niet meer over zijnoorspronkelijke 100 Ah maar nog maar over 80 Ah. Eenkwaliteitsaccu heeft dan zo’n 5 Ah ingeleverd. Dat proces zetzich voort en versnelt zich met het ouder worden van deaccu.Accu’s slijten door:Corrosie van de platen als gevolg van de inwerking van hetzuur. Dat proces wordt versneld door hoge inwendige temperatuur,bijvoorbeeld door een verkeerde afstelling van dedynamo of acculader.Actieve loodmassa-uitval door regelmatig laden en ontladen.Hierdoor verandert het volume van de massa in deaccuplaten voortdurend. Door gasontwikkeling kan de massalosraken en uit de platen vallen. Vooral als dunne platen vanstartaccu’s langdurig worden gebruikt voor verlichting zijn zegevoelig door massa-uitval. Dat is de voornaamste reden,waarom een startaccu niet geschikt is als servicebatterij.Sulfateren. Tijdens het ontladen vormt zich loodsulfaat inde accu. Dat hoort bij het proces en is op zich niet schadelijk.Wordt de accu echter heel diep ontladen, regelmatig slechtof onvoldoende geladen of wordt hij heel lang niet geladen,dan gaat het loodsulfaat uitkristalliseren en raken de platenverstopt. De combinatie van corrosie, massa-uitval en sulfaterenkan ervoor zorgen dat ook heel erg goede accu’sversneld overlijden.

Onderhoudsvrije ‘natte’ accu’s zijn helemaal geslotenmet uitzondering van een opening waardoor alleen wat gaskan ontsnappen. Dat is nodig omdat ze anders zoudenkunnen barsten bij verkeerd laden of ontladen. Deze accu’szijn gevuld met een overmaat aan zuur en water. Hoeweldit type accu primair is gemaakt als startaccu, is het ookgeschikt als universele batterij. De voordelen zijn eenlagere zelfontlading, minder gewicht en geringere afmetingen.Worden deze accu’s tot onder 10,5 V ontladen, danraken ze ernstig beschadigd.AGM accu’s met Absorbent Glass Material technologieworden snel populairder. En terecht. In deze accu’s staande platen heel dicht bij elkaar, geïsoleerd door glaswol.Daardoor zijn ze compacter en kunnen ze desnoods liggendworden gemonteerd. Door hun bouw kunnen ze degrote stromen voor boegschroef, lieren en startmotormakkelijk aan. Nadeel is dat ze niet snel kunnen wordengeladen omdat ze hun warmte slecht kwijtraken. Om diereden is aangepaste laadapparatuur nodig.In de geheel gesloten onderhoudsvrije gelaccu is hetzuur opgesloten in een pasta. Zelfs als de accu lek raakt,loopt er niets uit. Het noodzakelijke transport van waterstofen zuurstof gebeurt door de vele duizenden barstjesin de gel. De gelaccu is uitstekend geschikt is voor gebruikaan boord. Hij is bruikbaar als start- en serviceaccu, ontwikkeltgeen gas en kan niet lekken. Ook bestand kan hijgoed tegen langere grote ontladingen zoals nodig voorbijvoorbeeld elektrische lieren. Een nadeel is de wathogere prijs.

LITHIUM ION ACCU’SDe nieuwe generatie accu’s heb je waarschijnlijk al lang inhuis; ze zitten nu al in je camera, notebookcomputer en iPod.Dat ze daar de traditionele batterij al hebben vervangen isniet zo vreemd. Ze zijn lichter, kleiner en snel te laden enhebben een lange levensduur. Precies de eigenschappen diewe ook graag voor onze boordaccu’s willen zien.De eerste exemplaren worden inmiddels al aangeboden.Helaas hebben ze meer gemeen dan alle opgesomde goedeeigenschappen, ze zijn nog schreeuwend duur. Maar deontwikkeling lijkt niet meer te stuiten.Mastervolt verkoopt een 12 volt 320 Ah accu voor dewatersport en breidt het programma uit. En binnenkort gaatGybe Engineering zelfs cellen in Nederland fabriceren.De Mastervolt accu’s is opgebouwd uit acht cellen van 40Ah en daardoor leverbaar in 160 Ah bij 24 volt of 320 Ah bij12 volt, 13,25 V nominale voltage. De laad- en ontlaadstroomis nominaal 100 A, en kan maximaal 320 A bedragen. Het iseen krachtpatser van 48 kg en 62x20x35 cm groot. Imposantegetallen maar realiseer je wel dat drie gelaccu’s metdezelfde capaciteit samen 115 kg zouden wegen.Gybe Engineering gaat losse cellen van 2,5 tot 32 Ah voorstarten en verlichting bouwen en zal die met elektronica ookkoppelen tot grotere units. Speciale laders zijn in ontwikkeling.Met een Li ion accu van 32 Ah kun je makkelijk een dieselmotortot 50 pk of groter starten door de hoge koudstartstroom.Zo’n accuutje is ongeveer 12x8x31 cm groot enweegt ongeveer 5 kg.

Wie zich verdiept in boordaccu’s, ontkomt helaas niet aantechneutenjargon. Weten wat die begrippen inhouden isechter onvermijdelijk bij het maken van de juiste keuze.Capaciteit: wordt altijd aangegeven in ampère-uren(Ah). Hoe hoger dat getal, hoe meer energie er in de accukan worden opgeslagen. Tussen 80 en 150 Ah zijn gebruikelijkewaarden voor een boordaccu. Daarachter staatnog een nadere aanduiding, bijvoorbeeld: C 20. In datgeval kan de accu 20 uur worden ontladen met eenstroom van 5 A. De capaciteit is dan 5 A x 20 h = 100 Ah.Helemaal lineair is die berekening overigens niet. Is deafgenomen stroom slechts 1 A, dan levert de accu geen100 uur stroom maar bijvoorbeeld 130 uur, voordat deeindspanning van 10,5 volt is bereikt. En omgekeerd; gaathet om een stroom van 10 A, dan is de accu niet na 10uur leeg, maar bijvoorbeeld al na 8 uur.Koudstartstroom: voor het starten van een dieselvan ongeveer 40 kW (55 pk) is volgens de motorfabrikanteen capaciteit nodig van ongeveer 60 Ah. Het presterenvan een accu is echter temperatuurgevoelig. Bij lagetemperaturen neemt het vermogen af. Om te bepalenhoeveel, wordt bij –18C gemeten hoe groot de maximale

stroom is die een volledig geladen accu levert zonder datde spanning na 30 seconden beneden de 9 V daalt. Laatje overigens nooit misleiden door de afmetingen vanstartaccu’s; hun grootte zegt niets over hun capaciteit. Erbestaan kleine accu's die een grote startstroom kunnenleveren.Cyclus: is de eenheid die wordt gebruikt om delevensduur van een accu aan te duiden. Een cyclusbestaat uit het volledig ontladen (20%) en weer volladen(100%) van een accu. Lastig is dat zoiets in de praktijknauwelijks voorkomt. Daarom staan bijvoorbeeld tweecycli tot 50% of vijf cycli tot 80% staat gelijk aan eenvolledige cyclus. Goede accu’s kunnen zo 300 cycli aanmet een ontlading tot 20% van de capaciteit, 600 tot 50%en 1200 tot 75%.Zelfontlading: door de inwendige weerstand loopter een kleine interne stroom in de accu, die ervoor zorgtdat de accu lading kwijt raakt. Zelfontlading is het grootstbij normale ‘natte’ batterijen. Gesloten onderhoudsvrijeenAGM batterijen hebben er minder last van. Bij gel- enlithium ion accu’s is zelfontlading uiterst gering.

foto: © Bemanning Brandaan

ZILTEWERELDIndianenrivieren bij Chesapeake BayMaar liefst 50 rivieren komen uit in de enorme baaiaan de oostkust van Amerika, Chesapeake Bay. Voorde twee kinderen aan boord van de Brandaan is heteen ideaal zeilgebied. Plat water, weinig wind enbijna elke dag een nieuwe ankerplaats tussen hetgroen op rivieren met oude Indianennamen alsChoptank, Susquehanna, Potomac, Patuxant, Poquoson,Piankatank en Great Wicomico River.

TWEE JAAR IN 13 MAANDENHet standaard Rondje Atlantic lijkt uit de gratie. Steeds meer vertrekkersplannen een uitgebreider Rondje. De reis naar de Carieb gaat niet meervanzelfsprekend van de Canarische Eilanden rechtstreeks naar Barbadosof St. Lucia. Vaker wordt er eerst een stop gemaakt in Brazilië of Suriname.En de terugweg gaat niet meer altijd van Sint Maarten naar de Azoren. Eenstuk Amerikaanse oostkust past bij hedendaagse plannenmakers prima inde route huiswaarst. Zo'n groot rondje kost natuurlijk meer tijd en eenjaar is meestal niet voldoende.EXTENDED RONDJEToine en Mira Straathof lukt het wel om de gebruikelijke route fors uit tebreiden en toch binnen 13 maanden weer thuis te zijn. Op weg naar hetCaribisch gebied doen ze met hun Hallberg Rassy 40 Brandaan eerstGambia en Suriname aan. Toine: “Wij kunnen zonder stress zo'n 'extended'rondje doen, omdat we ervoor hebben gekozen minder tijd in de Carieb tebesteden. We vinden het hier erg druk en hebben er bovendien al een paarkeer gecharterd. Onze planning loopt soepel, omdat we het ook geenprobleem vinden om langere stukken te zeilen met nachten erbij. Daarnaasthoudt onze Hallberg Rassy 40 het echt prima; een voorwaarde voor zoveelstukken varen is een boot die geen mankementen vertoont.”foto’s: © Bemanning Job

ZILTEWERELDENORME TEGENSTELLINGENDe Brandaan vliegt door de Carieb, maar doet wel de DomicaanseRepubliek en Cuba aan, landen die veel zeilers overslaan. Mira bevalt hetreizen op deze manier goed: “In elk gebied blijven we zo'n twee weken,wat eigenlijk prima is om een streek te verkennen. Deze reis is eenfantastische ervaring, zowel voor ons als voor onze twee dochters Eline enMarinthe van 10 en 8 jaar. Het varen langs de oostkust van de VS maaktonze trip extra afwisselend. We zeilen hier twee maanden. In Florida zienwe de lancering van spaceshuttle Discovery vanaf onze ankerplaats. Ingrote stappen varen we daarna over zee naar het noorden. Om CapeHatteras te vermijden pakken we een stuk Intra Coastal Waterway en wescharrelen drie weken rond in de Chesapeake Bay. En dan volgt New York.Een week ligt de Brandaan aan een mooring in de Hudson rivier, opsteenworp afstand van Central Park en Broadway. Deze kust biedt enormetegenstellingen tussen prachtige natuur, traditionele dorpen en groteAmerikaanse steden. Het maakt onze reis helemaal af. We blijven nu nogtwee weken in de Long Island Sound en maken ons daarna op voor delange trip naar de Azoren. Ondanks het forse aantal mijlen van ons rondjezijn we dan weer op tijd terug voor het nieuwe schooljaar van Eline enMarinthe.” Z

De bemanning van Zilt Magazine bestaat uit:RuudKattenbergSjorsvan der WoerdLaurensvan ZijpMichielScholtesbemanningHenkHuizingaHansMartensJimmyLengkeekLaurensMorelPieterNijdekenSaskiavan der SluisRobertvan der Weerdten veleopstappersAan de kajuittafelOnze manier van werken is even onconventioneel als Zilt zelf.Verwacht ons daarom niet in een spectaculair kantoor. We zijnhet liefst aan boord, op het water of onderweg naar een goedverhaal.De redactievergadering houden we aan wisselende kajuit- enkeukentafels en verder zijn we uitgerust met e-mail, chat enSkype.De beste manier om ons te bereiken, is een e-mail te sturen aan:redactie@ziltmagazine.nlZ ilt51/52De inhoud van Zilt Magazine mag op geen enkele wijze worden overgenomenzonder schriftelijke toestemming van de makers. Bij overtreding geldt het tarief datdaarvoor door de Nederlandse Vereniging van Journalisten is vastgesteld.De uitgever kan niet aansprakelijk worden gesteld voor fouten in deze publicatie.

Zilt Zoekt ZeilersAbonneer je nu en ontvang gratis:- elke week het zeilersweerbericht- elke maand Zilt Magazinefoto: © Zilt MagazineGa naar www.ziltmagazine.nlen vul je e-mailadres in