Dans-bewegingstherapie in de Justitiële ... - KenVaK - Zuyd

(2000) rapporteren dat een verscheidenheid aan kortdurende niet –specifieke behandelprogramma’szoals woedemanagement en de ontwikkeling van sociale en opleidingsvaardigheden, ongunstigeuitkomsten hadden op de niveaus van recidive. Het zou psychopaten juist helpen om betere manieren teontwikkelen voor manipulatie en het gebruik van andere mensen (Wong & Hare, 2005). Er zijn echterook studies die aangeven dat psychopaten wel van behandeling kunnen profiteren. Skeem, Monahan enMulvey (2002) concludeerden dat patiënten met psychopathische neigingen net zo veel van behandelingprofiteerden als patiënten zonder psychopathische neigingen waar het gaat om afname van gewelddadiggedrag. Van groot belang hierbij is een goede afstemming tussen de frequentie en dosering van debehandeling voor patiënten met psychopathie. Mulloy (1998) voerde een follow-up studie onderpsychopathische en niet-psychopathische justitiabelen uit. De justitiabelen werden behandeld met eencognitief-gedragstherapeutisch programma. Beide groepen justitiabelen maakten vrijwel even vaak hetprogramma af. Na vijf jaar indiceren preliminaire onderzoeksresultaten dat er nauwelijks sprake is vaneen verschil in recidiveniveau tussen beide groepen. Wong en Hare (2005) ontwikkelden richtlijnen vooreffectieve behandeling van gewelddadige criminele psychopaten. Hoewel er weinig verschil is tussen debehandeling beschreven in de richtlijn en behandelvormen voor niet-psychopaten besteden zij veelaandacht aan wat behandelaars absoluut níet moeten doen, opdat rekening gehouden kan worden metde aard van de persoonlijkheidskenmerken van de psychopaten. Hoewel geconcludeerd wordt dat deoorsprong van psychopathie ligt in een samenspel tussen neurobiologische, psychologische, sociale enomgevingsfactoren (Hare, 2003), is er nog altijd weinig overeenstemming over het preciezeontwikkelingsmodel (Sloan, 1997).Zolang dit het geval is, blijft er ook weinig consensus over geschikte behandelprogramma’s (Vien &Beech, 2006) en is het vooralsnog belangrijk aan te sluiten bij de suggestie van De Ruiter en Veen (2004)en de onderzoeksresultaten van Hare, Clark, Grann en Thornton (2000), waaruit blijkt dat het mogelijkverstandig is om psychopaten en mogelijk ook personen met voornamelijk proactieve agressie uitgroepsbehandelingen te excluderen.1.3 De doelgroep van vaktherapieDe doelgroep voor de interventie vaktherapie in de gesloten setting bestaat uit jongeren in de JustitiëleJeugdinrichting of de Gesloten Jeugdzorg. De interventie richt zich op jongeren met reactief agressievegedragsproblemen en reactief agressief gedrag. Uit onderzoek blijkt dat deze jongeren vaak met forse,meervoudige, problematiek en stoornissen te kampen hebben.Een verdere aanscherping van de doelgroep vindt plaats aan de hand van de ‘What Works’- beginselen(zie subparagraaf 1.4.2).16 Dans-bewegingstherapie in de Justitiële Jeugdinrichtingen en Gesloten Jeugdzorg