Rapport Patiëntveiligheid, de rol van de bestuurder - Veilige zorg ...

Rapport Patiëntveiligheid, de rol van de bestuurder - Veilige zorg ... Rapport Patiëntveiligheid, de rol van de bestuurder - Veilige zorg ...

11.07.2015 Views

Systeemdenken was nieuw voor de zorg“To Err Is Human” heeft het perspectief van systeemdenken onder deaandacht gebracht van zorgprofessionals en beleidsmakers. Het rapportneemt een helder standpunt in dat de cultuur van “blaming and shaming”niet bijdraagt aan het verbeteren van de patiëntveiligheid. Om het veiliger temaken moet inzicht komen in het systeem om de mensen heen en moet ditsysteem waar mogelijk worden herontworpen om (de gevolgen van) foutenen onveilige situaties te voorkomen. Voor de gezondheidszorg was dezemanier van denken nieuw. Er heerst, zeker in het medische domein, een cultuurwaarbij het maken van fouten als een tekortkoming wordt gezien. Als ereen incident plaatsvindt, is het in de zorg niet ongebruikelijk dat degene dieaan het eind van de keten stond, aan de zogenaamde “sharp end”, de schuldkrijgt van het incident. De verpleegkundige die de verkeerde medicijnentoedient wordt gestraft. De chirurg die het verkeerde been opereert wordtvoor de (tucht)rechter gesleept. Sinds de publicatie van “To Err Is Human” iser een groeiende beweging die stelt dat dit niet alleen onrechtvaardig isjegens de betrokken hulpverleners, maar dat de betrokken organisatieszichzelf hiermee de kans ontnemen om de werkelijke oorzaken te achterhalenen zinvolle maatregelen te nemen om herhaling te voorkomen. In eencultuur waarin fouten automatisch leiden tot het benoemen van schuldigenzou het onmogelijk zijn om als organisatie van fouten te leren. Als hierbinnen een organisatie niet open over kan worden gesproken, wordt eronvoldoende van geleerd en kan dezelfde soort fout herhaaldelijk leiden totmorbiditeit en mortaliteit van patiënten. Met de toenemende zorgvraag tengevolge van vergrijzing en chronische ziekten, het alsmaar complexerworden van de zorgprocessen en de toename van overdrachtsmomentendoor wijzigingen in de werktijden, zal de kans op fouten verder toenemen.“To Err Is Human” pleit ervoor om, waar mogelijk, de systemen opnieuw teontwerpen, zodat de menselijke fout wordt opgevangen of ontdekt voordatdeze tot schade leidt. Het rapport verwijst naar risicodragende industrieënals de petrochemische industrie en de luchtvaart, die al decennialang hetsysteemdenken hebben geïncorporeerd in hun risicomanagement endagelijks handelen. Het melden en systematisch bespreken van fouten en(bijna)ongelukken is hier een wezenlijk element van en behoort tot denormale routine. Mede hierdoor zou het aantal incidenten in deze sectorendrastisch zijn gedaald.Patiëntveiligheid, de rol van de bestuurder 39

De rol van het individu – “gedrag is een keuze”Professionele omgeving beïnvloedt gedragLijnrecht tegenover het systeemdenken, staat het “schulddenken”. Dit is dezienswijze waarin iemand wiens handelen heeft bijgedragen aan eenongewenste uitkomst, verantwoordelijk wordt gehouden voor dat handelenen de uitkomst die het tot gevolg heeft gehad. De gedachte is dat dit zalleiden tot veiliger gedrag. Zelfs als het systeem om de mensen heen perfectop orde is, kan gedrag namelijk nog steeds leiden tot onveiligheid. De meestveilige verkeerssituatie is weerloos tegen een roekeloze bestuurder.242526Er zijn specifieke omstandigheden die binnen een professionele omgevingeen negatieve invloed kunnen hebben op gedrag, en daarmee op de veiligheid.Voorbeelden hiervan zijn hiërarchie, het non-interventie principe eneilandencultuur. Deze factoren kunnen onveilig gedrag in de hand werkenen onderlinge professionele controle op onveilig gedrag hinderen. Met hetnon-interventie principe wordt gedoeld op het fenomeen dat professionalseen onuitgesproken regel hebben dat zij elkaar niet kritisch aanspreken opelkaars gedrag. Professionals zijn immers “often right, rarely wrong, neverin doubt”. In die cultuur past het niet om twijfel over een andere professionaluit te spreken. Alleen de professional die zich zelf laat aanspreken kandeze cultuur doorbreken. Een chirurg kan voorafgaand aan een operatie denegatieve invloed van het non-interventie principe neutraliseren door deleden van het operatieteam als volgt aan te spreken: “als een van jullie openig moment denkt dat er iets gebeurt wat niet veilig is voor de patiënt, danverwacht ik van je dat je mij dat direct en helder vertelt”. Wanneer eenteamlid vervolgens iets ter sprake brengt, gaat de chirurg hier serieus op inen toont hij zijn waardering hiervoor. Elke chirurg weet dat er een drempelis om hem aan te spreken. Vanuit dat perspectief neemt de chirurg die zijnoperatieteam niet aanspoort om hem aan te spreken een bewust risico.Soms is er écht sprake van verwijtbaarheidSoms is er wel degelijk sprake van schuld. Alleen maar focussen op “hetsysteem” is beperkend en kan leiden tot een situatie waarbij niemand zichmeer verantwoordelijk voelt voor het eigen handelen. Het kan een vrijplaatsvoor prutsers creëren. Eind 2009 stellen Wachter en Pronovost in de NewEngland Journal of Medicine dat de industrieën die de zorg geïnspireerdhebben tot het omarmen van het systeemdenken wel degelijk ook ooghebben voor individueel gedrag en zelfs straffend optreden tegen medewerkersdie niet het gewenste gedrag vertonen: “every safe industry has transgressionsthat are firing offences.” Als iemand op het terrein van Pernis een40Hoofdstuk 3 | Achtergrond van het thema patiëntveiligheid

De <strong>rol</strong> <strong>van</strong> het individu – “gedrag is een keuze”Professionele omgeving beïnvloedt gedragLijnrecht tegenover het systeem<strong>de</strong>nken, staat het “schuld<strong>de</strong>nken”. Dit is <strong>de</strong>zienswijze waarin iemand wiens han<strong>de</strong>len heeft bijgedragen aan eenongewenste uitkomst, verantwoor<strong>de</strong>lijk wordt gehou<strong>de</strong>n voor dat han<strong>de</strong>lenen <strong>de</strong> uitkomst die het tot gevolg heeft gehad. De gedachte is dat dit zallei<strong>de</strong>n tot veiliger gedrag. Zelfs als het systeem om <strong>de</strong> mensen heen perfectop or<strong>de</strong> is, kan gedrag namelijk nog steeds lei<strong>de</strong>n tot onveiligheid. De meestveilige verkeerssituatie is weerloos tegen een roekeloze bestuur<strong>de</strong>r.242526Er zijn specifieke omstandighe<strong>de</strong>n die binnen een professionele omgevingeen negatieve invloed kunnen hebben op gedrag, en daarmee op <strong>de</strong> veiligheid.Voorbeel<strong>de</strong>n hier<strong>van</strong> zijn hiërarchie, het non-interventie principe eneilan<strong>de</strong>ncultuur. Deze factoren kunnen onveilig gedrag in <strong>de</strong> hand werkenen on<strong>de</strong>rlinge professionele cont<strong>rol</strong>e op onveilig gedrag hin<strong>de</strong>ren. Met hetnon-interventie principe wordt gedoeld op het fenomeen dat professionalseen onuitgesproken regel hebben dat zij elkaar niet kritisch aanspreken opelkaars gedrag. Professionals zijn immers “often right, rarely wrong, neverin doubt”. In die cultuur past het niet om twijfel over een an<strong>de</strong>re professionaluit te spreken. Alleen <strong>de</strong> professional die zich zelf laat aanspreken kan<strong>de</strong>ze cultuur doorbreken. Een chirurg kan voorafgaand aan een operatie <strong>de</strong>negatieve invloed <strong>van</strong> het non-interventie principe neutraliseren door <strong>de</strong>le<strong>de</strong>n <strong>van</strong> het operatieteam als volgt aan te spreken: “als een <strong>van</strong> jullie openig moment <strong>de</strong>nkt dat er iets gebeurt wat niet veilig is voor <strong>de</strong> patiënt, danverwacht ik <strong>van</strong> je dat je mij dat direct en hel<strong>de</strong>r vertelt”. Wanneer eenteamlid vervolgens iets ter sprake brengt, gaat <strong>de</strong> chirurg hier serieus op inen toont hij zijn waar<strong>de</strong>ring hiervoor. Elke chirurg weet dat er een drempelis om hem aan te spreken. Vanuit dat perspectief neemt <strong>de</strong> chirurg die zijnoperatieteam niet aanspoort om hem aan te spreken een bewust risico.Soms is er écht sprake <strong>van</strong> verwijtbaarheidSoms is er wel <strong>de</strong>gelijk sprake <strong>van</strong> schuld. Alleen maar focussen op “hetsysteem” is beperkend en kan lei<strong>de</strong>n tot een situatie waarbij niemand zichmeer verantwoor<strong>de</strong>lijk voelt voor het eigen han<strong>de</strong>len. Het kan een vrijplaatsvoor prutsers creëren. Eind 2009 stellen Wachter en Pronovost in <strong>de</strong> NewEngland Journal of Medicine dat <strong>de</strong> industrieën die <strong>de</strong> <strong>zorg</strong> geïnspireerdhebben tot het omarmen <strong>van</strong> het systeem<strong>de</strong>nken wel <strong>de</strong>gelijk ook ooghebben voor individueel gedrag en zelfs straffend optre<strong>de</strong>n tegen me<strong>de</strong>werkersdie niet het gewenste gedrag vertonen: “every safe industry has transgressionsthat are firing offences.” Als iemand op het terrein <strong>van</strong> Pernis een40Hoofdstuk 3 | Achtergrond <strong>van</strong> het thema patiëntveiligheid

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!