Vl lil - Vijfeeuwenmigratie.nl

Toen Sonnylall Bisoendial(uiterst links) in 1969naar Den Haag kwam,nam hij zijn twatwa mee.In 1980 richtte hij deSurinaamse zangvogelverenigingBeef Free op;de eerste competitievond een jaar later plaatsop het Malieveld.[Rinus de Hilster, HC]131van een vereniging te rechtvaardigen en, net alsin Suriname, wedstrijden te organiseren.BeefFree, de eerste Surinaamse zangvogelverenigingin Nederland, zag in 1980 in Den Haaghet licht. De eerste competitie, met deelnemersuit heel Nederland, vond een jaar later plaats ophet Malieveld. 48 De wedstrijden misten hetverbale geweld en uiterlijk vertoon van die inSuriname, waar de rivaliserende partijen elkaarallang van tevoren uitdaagden en schrik aanjoegen.Bisoendial introduceerde een andercompetitiesysteem: de leden van de verenigingkomen na een loting tegen elkaar uit, dat kunnendus ook familieleden of vrienden zijn. Tijdensde wedstrijden worden twee vogels (mannetjes)op een halve meter afstand van elkaargeplaatst; in een kwartier moeten ze zoveelmogelijk fluiten, terwijl een scheidsrechter descore bijhoudt. De prijs komt toe aan de vogeldie de meeste slagen maakt. In Nederland komende vogels tot zo'n 160 à 162 slagen per minuut,iets meer dan in Suriname. Hoewel er inmiddelsduizenden twatwa's in Den Haagworden gehouden - Bisoendial heeft er zelfveertien - heeft het enige tijd geduurd voordatHagenaars aan het fenomeen gewend waren.Bisoendial herinnert zich de eerste jaren op hetMalieveld nog levendig.In het begin hadden we veel problemen metde politie. Soms kwamen ze wel met tienauto's naar het Malieveld omdat ze niet begrepenwat wij deden. Ze zagen ons daar welstaan met die kooitjes op stokken in degrond, waarin zwarte vogels zaten. Maar zetrokken de conclusie dat we kraaien aan het