outlawbikers-in-nederland

De vraag is waarom de situatie niet is geëscaleerd. Hierbij speleneen aantal mogelijke factoren. Om te beginnen hanteerdende outlaw motorclubs tot voor kort ‘het poldermodel’ in deRaad van Acht. In dit kader hadden de bestuursleden van deverschillende clubs persoonlijk contact, werd overlegd en werdgebied verdeeld. De contacten die toen zijn gelegd wordenwaarschijnlijk nu nog gebruikt om conflicten te de-escaleren ofzaken af te stemmen. Mogelijk speelt ook dat Nederland een kleinland is en de Nederlandse motorwereld nog kleiner. Als er ietsgebeurt, zijn de politie en de media meestal meteen op de hoogte(Respondent 6). Waarschijnlijk kennen daarnaast veel (bestuurs)leden van verschillende clubs elkaar persoonlijk. Desgevraagdgeven bestuurders van de grotere clubs in Nederland doorgaansaan elkaar te kennen en niet uit te zijn op of gebaat te zijn bijconflict (Respondent 10; De la Haye, 2013; televisie-interviewEén-op-Eén 83 ). Een voorbeeld hiervan is een ruzie tussen eenNo Surrender-lid en een Satudarah-lid om een vrouw. Eenconfrontatie werd voorkomen toen een aantal bestuursleden vanSatudarah het conflict deëscaleerden (Respondent 11).Een groot aantal buitenlandse conflicten was het gevolg vanruzie of concurrentie over criminele afzetmarkten. Mogelijk is erin Nederland nauwelijks sprake van concurrerende (criminele)activiteiten tussen de outlaw motorclubs. Daarnaast zou hetkunnen dat de komst van nieuwe motorclubs geen verschuivingenteweeg heeft gebracht in de verdeling van criminele markten.De (oude en) nieuwe clubs patchten veel clubs over, hetgeenbetekent dat er symbolisch wel nieuwe spelers op de markt zijnqua naam, logo en patches, maar dat de onderliggende ledendezelfden zijn. Wellicht zijn de bestaande criminele netwerkenof samenwerkingsverbanden in tact gebleven. Daarnaast is hetmogelijk dat zij een andere variant van het poldermodel83 Jinek E. (verslaggever) (2014, 4 februari). Eén-op-Eén: Interview Xanterra Manuhutu,Hilversum: KRO-NCRV.151