outlawbikers-in-nederland

criminele reputatie bij de club te betrekken om zo het clubimagoverder te versterken.De aantrekkingskracht die outlaw motorclubs hebben optoetreders is voor deze rapportage niet specifiek onderzocht. Eenaantal factoren kan niettemin beredeneerd worden op grond vanwat bekend is over outlaw motorcycle gangs, in combinatie metenkele uitspraken van hun leden. Ten eerste hebben de clubszowel een zeer uitgesproken, stoer, gewelddadig, lak-aan-demaatschappij-imagoals een sterke ‘in- versus outgroup’-oriëntatiemet daarbij behorende sociale cohesie. Dit imago wordt doorhet gedrag van de bikers, de media en de verscherpte aandachtvan politie en justitie gevoed. Lidmaatschap kan aantrekkelijkzijn voor personen die dit imago en deze structuur aansprekendvinden, die zich niet identificeren met de maatschappij en eentegenreactie willen geven of respect willen afdwingen, of voorpersonen die deel willen uitmaken van een groter geheel (incasu: het broederschap). Een lid van een outlaw motorclub‘hoort duidelijk ergens bij’ en het collectief dragen van coloursin de openbare ruimte boezemt in het algemeen ontzag in (ofjaagt angst aan). Eén fullcolour-member zei in een afgeluisterdtelefoongesprek het “waanzinnig” te vinden om lid te zijn: als hijzijn jasje aanhad, keek iedereen hem na (Onderzoek L). Ook zijner duidelijke regels waaraan men zich moet houden en wordengezamenlijke activiteiten gepland. Tevens wordt er op eenzekere manier voor elkaar gezorgd. Daarnaast kan lidmaatschapinteressant zijn voor mensen die van spanning houden: er zijnvaak incidenten met politieaandacht. Een ex-kickbokser ennieuw No Surrender-lid vertelt: “Ik miste de adrenaline na m’nvechtsportcarrière. Die krijg ik hier een beetje terug” (De laHaye, 2013b). Volgens Watson (1980) trekt de hypermasculienebikercultuur inderdaad personen aan met een voorkeur voorgeweld en non-conformisme. Zelf verwoordde een (toenmalig)kaderlid van Satudarah het als volgt:132