2 mensenkinderen 103

duidelijkste term, omdat er na een instructie toch altijdeen verwerking volgde, dat op die dag afgemaakt moestworden.• Er kwamen aparte vakjes voor weektaken. Een mag-taakkan geen weektaak zijn.• De smileys werden teruggebracht tot één smiley per vakgebied.Kinderen wilden deze zelf tekenen.• Het vakje ‘Was het oké?’ verviel, omdat de kinderen enik er tot nu toe geen gebruik van maakten.• De datum werd veranderd in het weeknummer. ‘Het gaattoch om de hele week?’Na veel oefenen en een aantal groepsvergaderingen is ernog een aantal zaken veranderd op de contractbrief en inde blokperiode. Zo probeerden we samen achter het doelen het nut van de smileys te komen:“Dan kun jij zien waar wij moeite mee hebben.”“Ja, maar Karin heeft het toch allang gezien als ik ergensmoeite mee heb.”“Ik vond de instructie maandag erg lastig, dan vul ik dattoch niet pas vrijdag in!.”“Je kunt het toch altijd zeggen als je iets lastig vindt of alsje het nog een keer uitgelegd wil hebben.”“Eigenlijk Karin, hebben we die smileys niet nodig.”“Maar ze zijn wel leuk!”Uiteindelijk zijn de smileys toch verdwenen.KeuzebordIn de onderbouwgroepen wordt al een tijd gewerkt meteen ‘arbeid naar keuzebord’. Hierop staan keuzetakengenoteerd, waaronder kinderen met behulp van een magneetjemet hun symbool/naam erop kunnen kiezen vooreen bepaald werkje. De vijfde jaars in mijn groep hebbenallemaal met dit keuzebord gewerkt. Toen we dit keuzebordin een stamgroepsvergadering bespraken, legden zijhet gebruik ervan uit en stelden de andere kinderen en ikvragen. Het was genieten van al de gewichtige snoetjes ende manier, waarop ze het uitlegden en voordeden. Doorhun enthousiasme waren we allemaal binnen de kortstetijd superenthousiast. Het keuzebord moest nu een definitievevorm krijgen. We gingen twee weken proefdraaienen daarna bespraken we het bord opnieuw. Organisatorischmoesten we ook nog enkele afspraken maken over deblokperiode en de contractbrief. Er was nu een duidelijkestructuur, waarin het keuzebord nog een plaats moest krijgen.Ook verdwenen de mag-taken van de contractbrief. Erkwam een apart formuliertje om de arbeid naar keuze opaan te kruisen. Dit formulier werd met andere pictogrammenook al in de onderbouw gebruikt. Zo kwam er op decontractbrief meer ruimte voor weektaken en alleen-voormij-taken.Tijdens het opstarten van de blokperiode kondende kinderen hun naam plaatsen bij een keuzeactiviteiten.Het werken met het keuzebord beviel direct goed. Mijnrol veranderde door deze manier van werken. Eerst wasik degene die alles bepaalde, de keuze van kinderen grotendeelsaangaf, organisatorisch alles moest regelen, terplekke soms moest bepalen hoeveel kinderen er samenaan iets mochten werken en alles dacht te moeten controleren.Ik had constant tijdgebrek en kwam niet toe aan dedingen die ik eigenlijk wilde doen. Nu ben ik degene diestimuleert, ondersteunt, onderlinge hulp bevordert, observeerten tijd over heeft voor remediërende begeleiding vankinderen en ontzettend geniet van alles wat er gebeurt.Na twee weken was het woord weer aan de kinderen inde groepsvergadering. Hierin hebben we afgesproken datkinderen zelf pictogrammen mochten tekenen voor activiteitendie niet op het formulier stonden, zoals het voorbereidenvan een kring, voordracht of verhaal. Als eenbepaalde activiteit vaker zou terugkeren, zou hij als vastekeuze op het formulier komen. Samen bedachten wepictogrammen voor een aantal vaste keuzes op het keuzebord.De kinderen vonden dat er ook praktische toepassingenvan een cursus op het keuzebord moesten komen.Ook werden er opmerkingen gemaakt over de plek waarhet werk uitgevoerd kon worden. Geweldig, ze barsttenvan de ideeën!StilwerkuurHoewel er nu voldoende keuzewerkjes in de blokperiode tedoen waren, viel het me op en stoorde het me dat niet allekinderen tegelijk aan hun keuzewerk konden beginnen.Vooral de kinderen, die meer tijd nodig hadden voor huntaken op de contractbrief, begonnen veel later of helemaalniet.Zo zijn we gekomen tot het invoeren van een stilwerkuur,waarin iedereen werkt aan de taken van de contractbrief.De duur van het stilwerkuur wordt in eerste instantie doormij bepaald, waarna we allemaal tegelijk starten met deblokperiode, waarin het keuzebord en wereldoriëntatiecentraal staan.Het is en blijft een lang, maar geweldig proces! Er zal nogheel wat bijgeschaafd worden, voordat het gehele stilwerkuuren de blokperiode naar ieders tevredenheid functioneert.Maar het is ontzettend leuk en interessant omop deze manier te werken, constant met de kinderen ingesprek te gaan en aan te sluiten bij hun gevoelens, ervaringenen ideeën. Voor mij is en blijft de interactie met kinderendaarin het belangrijkste.Fotografie: Miriam SchreursMENSENKINDEREN 103september 200615