2 mensenkinderen 103

lang onafgebroken werken. Kinderen gaan trager wanneerze iets moeilijk vinden; die ruimte wordt hun gegund. Aande andere kant gaan ze vaak razendsnel op momentendat ze iets doorhebben. Ze worden niet geremd door hettempo van anderen.Allerlei activiteiten worden spontaan geregeld. Een excursievan vier uur met achttien kinderen om bodemprofielenop de Veluwe te onderzoeken is niet in een rooster en vakkenstructuurte vangen, wel is duidelijk hoe zo’n activiteitbijdraagt aan het bereiken van een groot aantal kerndoelen.Veel meer dan een meetbare opbrengst duidelijk zoumaken.De school kent twee begeleiders met een onderwijsbevoegdheid.Er zijn steeds vrijwilligers gedurende de heledag beschikbaar. Er zijn ongeveer vijf bevoegde vakdocentenvoor het voortgezet onderwijs met een hoofdbetrekkingelders, het zijn ‘vaste vrijwillige begeleiders’. Dan zijner experts op een specifiek terrein die op aanvraag komen.Als de inspectie vraagt of alle begeleiders bevoegd zijn steltde school de tegenvraag of dat in het reguliere onderwijsook het geval is. En iedereen weet dat dat niet zo is.Zes jaar WonderwijsIvD voegt aan het bovenstaande nog het volgende toe: ‘Ikben nu zes jaar op Wonderwijs. De school bestond toen iker kwam al twee jaar. Ik weet wat ik nodig heb om na dezeschool verder te kunnen, bij wat ik doe houd ik daarmeeook rekening. Het komt wel eens voor dat ik het gevoelheb vast te zitten, veel komt immers neer op wat ik wilgaan doen. Ik krijg dan de hulp die nodig is, ook van mijngroepsgenoten.Er zijn allerlei plekken beschikbaar waar ik kan werken.Lessen worden op vaste plaatsen gegeven. Ik heb ook eenfavoriete plaats. Mijn spullen heb ik in een lade die ik kanmeenemen.Omdat ik een diploma wil halen om verder te kunnen studerenzal de druk om prestaties te leveren in de loop vande jaren best toenemen. Daar zie ik niet tegenop, dat hoorterbij.Deze school betekent veel voor mij, ook omdat ik er volwassenenen kinderen ontmoet die een andere achtergrondhebben. Ik heb heel nare ervaringen opgedaan ineen basisschool in Apeldoorn, waar ze niet zagen dat ikproblemen had. Ik zal nog heel wat tijd nodig hebben omdaar helemaal overheen te komen. ‘Wonderwijs’ heeft, ookom daarmee om te gaan, tot nu toe veel mij betekend’.En uw praktijk?De omstandigheden waaronder in Wonderwijs wordtgewerkt wijken sterk af van wat in veel vormen van onderwijsgebruikelijk is. De condities lijken hier aanzienlijk gunstiger.Kennisnemen van ander onderwijs kan heel zinvol zijn enons confronteren met voor de hand liggende vragen overde eigen praktijk, zoals:• krijgen kinderen voldoende vrijheid voor het ontplooienvan eigen initiatieven of worden ze daarin beperkt, meerdan strikt nodig is? (turf van één week: wat is verplichten wat is vrij gekozen?)• zijn er onderdelen in het onderwijsprogramma die voor(een deel van) de kinderen eigenlijk onnodig zijn?• zijn er kinderen die worden opgehouden in hun werkdoor voor hen overbodige uitleg en instructie?• worden mogelijkheden voor samenwerken en coöperatiefleren ten volle benut? (scoor de A/S kolom uit hetschema)?• kunnen de kinderen ook ergens anders dan in de groepsruimtewerken en worden de mogelijkheden die deruimte in het schoolgebouw biedt optimaal benut?• zijn er andere personen dan de stamgroepleider voorkinderen beschikbaar?• zijn er onder de ouders onderwijsbevoegden en anderendie bereid zijn een beperkt aantal uren als vrijwilligermee te doen? (Het viel me in Engeland altijd weer op datmensen uit de naaste omgeving van de school, ook alsze daar geen eigen kinderen hadden, hun diensten alsvrijwilliger aanboden alsof dat de gewoonste zaak vande wereld was)• beschikt de school over een lijst van personen die alsexperts op een bepaald gebied naar behoefte kunnenworden uitgenodigd?Met dank aan Eric Reith en IvD van Wonderwijs in LoenenFotografie: Miriam Schreurs12MENSENKINDEREN 103september 2006