n HET

460 H E T L E V E Nde Pythagoristcn aanmerkten als de verblyf*plaats van het vuur , 't welk zy VESTA enEENHEID (MONAS) noemden. Want wat daaarde betreft, deze geloofden zy niet on«beweeglyk, noch in het middenpunt derdraajing geplaatst te zyn (c), maar fielden,dat dezelve rondom het vuur draaide , engeenszins als een der voornaamfte hoofdlloffen, waar uit de wereld beftaat, wasaan te merken. Men wil ook, dat PLATO ,in 't laatfte van zyn leven , dit gevoelenomhelsd, en aan de aarde eene andereplaats toegekend hebbe , laatende het middenaan eene voortreffelyker ftof over.Verder behoorde tot het ambt der PONTI-FICES de Lykplegtigheden te regelen, daarzy van NUMA geleerd hadden niets hier invoor befmettendc te houden , maar in tegendeelook plegtige eer te bewyzcn aande onderaardfche Goden, als die onze voornaamftedeelen ontvangen; byzonder aan daGodin LIBITINA , als het opzigt hebbendeover alles , wat tot de laatfte eer, aan deovcr.-gende dat „ NUMA eenen ronden Tempel voor Vesta„ gefiigt heeft, om dat hy haar voor de aarde hield,„• welke eene ronde gedaante heeft."(c) DIOGENES LAëiTiüs zegt in tegendeel , dat PY­THAGORAS de aarde als het middenpunt van het heelalaai) merkt.