Download rapport - Biax Consult

BIAXiaal 254 11. InleidingIn 2004 heeft het BOOR onder leiding van E. Peters een vindplaats opgegraven op deVINEX-locatie Portland in de gemeente Albrandswaard. 1 Er zijn hier een vijftalhuisplaatsen uit de late Middeleeuwen gevonden. Het hout was grotendeels goed bewaardgebleven. Het meeste hout is afkomstig van de huisconstructies. Hout dat verder van dehuisplaatsen af ligt kan niet worden toegewezen aan structuren.Het hout is onderzocht met als doel informatie te verkrijgen over het gebruik, detechnologie, de houtige vegetatie in de omgeving van de huisplaatsen en eventueleimporten van hout. Ook is het hout onderzocht op de mogelijkheid om het te gebruikenvoor dendrochronologisch onderzoek.2. MethodeHet hout is op het BOOR beschreven. 2 Hierbij zijn de maten genomen, er is gekeken naarde oriëntatie van het voorwerp in de oorspronkelijke stam, de bewerkingssporen zijnonderzocht en de geschiktheid voor dendrochronologisch onderzoek is bepaald. 3 Indiennodig zijn monsters van het hout meegenomen om op het laboratorium van BIAX Consultte determineren. Hiervoor worden met een scheermesje zeer dunne coupes gesneden indrie richtingen van het hout (dwars, radiaal en tangentiaal) zodat inzicht wordt verkregenin de driedimensionale structuur van het hout. Determinatie is gebeurd op basis van hetwerk van Schweingruber. 43. ResultatenDe resultaten van het onderzoek staan in bijlage 1. In het totaal zijn 727 stukken bekeken,afkomstig uit circa 590 vondstnummers. Van de door het BOOR getekende stukken zijnminder gegevens genoteerd, aangezien deze informatie al op de tekeningen aanwezig is.Niet alle stukken zijn gedetermineerd, omdat in een aantal gevallen is vergeten eenmonster mee te nemen.De meeste stukken zijn bewerkt. Op een aantal stukken waren geen bewerkingssporenmeer zichtbaar vanwege de slechte conservering of omdat er een stuk zonderbewerkingssporen voor onderzoek was bemonsterd.in enkele gevallen bleek uitaantekeningen dat het om een bewerkt stuk moest gaan. Deze stukken zijn in de bijlageen in de tabellen als “bewerkt” geclassificeerd. Veel voornamelijk liggend hout was sterkgefragmenteerd, waarschijnlijk omdat dit op de grens van het grondwaterniveau heeftgelegen. Hiervan was niet meer na te gaan om wat voor objecten het ging. Deze stukkenzijn geclassificeerd als “fragment”.Els (Alnus) is verreweg de meest gebruikte houtsoort (N=332; 45,7%), gevolgd doores (Fraxinus excelsior, N=122; 16,9%) en eik (Quercus, N=114; 15,8%). 5 De overigehoutsoorten blijven onder de 5%. Er is hout van appelachtigen (Pomoideae), berk(Betula), beuk (Fagus sylvatica), esdoorn (Acer), kers-type (Prunus avium/cerasus type),liguster (Ligustrum vulgare), vogelkers-type (Prunus padus type), wegedoorn (Rhamnus1 De coördinaten van de vindplaats zijn 92.400/430.485.2 Het onderzoek is gedaan door K. Hänninen, C. Vermeeren en Y. Vorst.3 Hiervoor zijn eiken met ten minste zestig jaarringen voor nodig. Indien er nog spint op het hout zitkan een vrij nauwkeurige kapdatum worden gegeven.4 Schweingruber 1982.5 Bij de aantallen en percentages zijn alleen de met zekerheid gedetermineerde stukkenmeegeteld.