Richtlijn voor diagnostiek en behandeling van ... - Kwaliteitskoepel

intramusculaire injecties met koemelk. De introductie van glucocorticoïden was zo succesvol, datgecontroleerde studies nauwelijks werden uitgevoerd.Bij een ernstige ontsteking wordt geadviseerd een glucocorticoïddruppel met een groter anti-inflammatoireffect te geven. De biologische beschikbaarheid hangt af van de penetratiegraad in de cornea. Daarnaastzou een verschil in binding aan base of zout invloed hebben op de mate van het anti-inflammatoire effect.Deze hypothese is vooralnog onvoldoende onderzocht om conclusies aan te verbinden. In de praktijkneemt men aan, dat de volgorde met een toenemend effect als volgt is:• fluormetholon• rimexolon• dexamethason• prednisolonWetenschappelijke onderbouwingEr werden vijf gerandomiseerde studies gevonden waarin verschillende lokaal toegediendeglucocorticoïddruppels met elkaar werden vergeleken. In elke studie kregen alle patiënten eveneenscycloplegie met atropine 1%, maar variërend in frequentie. Follow up duur varieerde van twee tot vijfweken.In de eerder geciteerde gerandomiseerde dubbelblinde studie van Dunne en Travers (1979) werdenbetamethason en clobetason ook onderling vergeleken. Alle patiënten kregen tweemaal daags cycloplegie.Analyses betroffen het percentage verandering wat betreft een samengestelde maat van 10 klachten en 5symptomen, na drie weken gemeten aan de hand van een observatieschaal lopend van 0 tot 3 à 4. Opwelke wijze de meetschalen zijn toegepast staat niet vermeld maar waarschijnlijk heeft de behandelendoogarts een score toegekend op basis van klinische observatie. Er werden geen statistisch significanteverschillen gevonden tussen betamethason (16 patiënten) en clobetason (18 patiënten).Dunne et al (1985) vergeleken prednisolon met betamethason (en een NSAID) in een dubbelblinde trial bij(na exclusie) 3x20 patiënten met acute endogene non-granulomateuse uveitis anterior. Alle patiëntenkregen een keer daags cycloplegie. Op basis van klinische beoordeling waren er na 3 weken geensignificante verschillen in percentages behandelsucces. De auteurs meldden dat betamethason de minstebijwerkingen had en de beste overall scores. Deze studie betreft echter weinig patiënten per groep en eenpowerberekening ontbreekt.In de studie van Foster et al. (1996) zijn twee identieke trials beschreven waarbij prednisolon oogdruppelswerden vergeleken met rimexolon druppels. Op basis van een powerberekening werden in beide groepenrespectievelijk 183 en 93 patiënten geïncludeerd met de klinische diagnose acute uveitis anterior,recidiverende iridocyclitis of chronische uveitis. De primaire uitkomst was de gemiddelde score op de matevan Tyndall en de hoeveelheid cellen in de VOK (score van 0 tot 4 resp. 5) op dag 28. Er werd in éénstudie een klein statistisch significant verschil gevonden in gemiddelde score op ‘flare’ maar dit werd doorde auteurs niet klinisch relevant geacht. De overige vergelijkingen waren alle niet statistisch significantverschillend van elkaar. De auteurs concluderen dat beide therapieën even effectief zijn. Zij maken echterde kanttekening dat prednisolon vaker tot verhoogde oogdruk (> 10 mm Hg) leidt dan rimexolon. Hoewelhet artikel hier en daar niet altijd even duidelijk is geschreven, betreft dit een goed uitgevoerde trial vanvoldoende omvang.Richtlijn diagnostiek en behandeling van uveitis 15 mei 200717