Richtlijn voor diagnostiek en behandeling van ... - Kwaliteitskoepel

De derde frequent voorkomende vorm van uveitis anterior is de herpes-uveitis anterior welke veelalunilateraal is en zich meestal manifesteert als een uveitis anterior met hoge intraoculaire druk 27,28 . Veelalbetreft het het Herpes Simplex Virus (HSV), soms het varicella zoster virus (VZV) en in zeldzame gevalleneen Cytomegalovirus (CMV)-geassocieerde uveitis anterior. Bij een aanval worden veelal weinig cellen inde voorste oogkamer waargenomen en bestaat er weinig roodheid. Wel worden er vaak middelgrotemutton-fat KP’s gezien. Na een aantal recidieven ontstaat een scherp gemarkeerde sectoratrofie van deiris waardoor een irregulaire, soms vergrote, pupil ontstaat 27,29 . In ongeveer de helft van de gevallen komensynechiën voor. Zeer waarschijnlijk wordt de hoge oogdruk door een trabeculitis veroorzaakt.Bij een unilaterale uveitis anterior met een hoge intraoculaire druk moet het eerst gedacht worden aan eenuveitis door HSV. De diagnose kan behalve door de typische sectoratrofie van de iris bevestigd wordendoor een voorste oogkamer (VOK) punctie. Het ligt voor de hand, dat wanneer de irisatrofie nog nietzichtbaar is, een dergelijke uveitis anterior in het beginstadium nogal eens als het syndroom van Posner-Schlossman gediagnosticeerd wordt 30 . Echter, wanneer tevens een keratitis bestaat, is de diagnoseherpetische kerato-uveitis snel duidelijk 28 .De behandeling van deze vorm wijkt enigszins af van de standaardtherapie 27,31 bij uveitis anterior enbestaat uit hoge dosering glucocorticoïden topicaal in combinatie met anti-glaucoommedicatie.Indien er meer dan twee recidieven per jaar gezien worden, kan anti-virale medicatie in de vorm van(val)aciclovir p.o. overwogen (zie Bijlage 4). 32 Dit bij voorkeur nadat d.m.v. een VOK-punctie is vastgestelddat het een herpes geassocieerde uveitis anterior gaat.Richtlijn diagnostiek en behandeling van uveitis 15 mei 200712