11.07.2015 Views

panneels, een familie van jumpingkampioenen - De Zemstenaar

panneels, een familie van jumpingkampioenen - De Zemstenaar

panneels, een familie van jumpingkampioenen - De Zemstenaar

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Panneels,<strong>een</strong> <strong>familie</strong> <strong>van</strong> <strong>jumpingkampioenen</strong>EPPEGEM – Midden de velden aan de Gerselarendries woont het gezin Panneels. Rudy Panneels en Sonja Voet hebbenmet hun nageslacht Sara, Bert en Elien drie kinderen die door de paardenmicrobe gebeten zijn. Maar pa en ma zijneven enthousiast. <strong>De</strong> kinderen Panneels leveren in diverse jumpingconcours overigens aardige prestaties. In Vlaams-Brabant staan ze aan de top. Tijd voor <strong>een</strong> gesprek.Wie in Eppegem de naam Panneelsnoemt, denkt al sinds oudsher aan de <strong>familie</strong><strong>van</strong> vee- en paardenhandelaars. <strong>De</strong>Panneelsen, vader François en zoon Rudyen sedert kort ook Sara zijn beroepshalve<strong>van</strong> de branche. Het is dan natuurlijkniet echt toeval dat de drie kinderen <strong>van</strong>Rudy en Sonja nu al drie à vier paar jaaralle drie paard- en vooral jumpingrijden.We springen binnen in de Gerselarendriesen we stellen er direct vast dat heelhet huis in het teken <strong>van</strong> het paard staat,om te beginnen met het ponyvel op devloer aan de voordeur. We installeren onsmet heel de <strong>familie</strong> in de keuken en houden,tussen tientallen bekers en foto’s<strong>van</strong> springende paarden met Panneelsenerop, <strong>een</strong> gezellige babbel.Rudy: “We hebben hier nogal wat koeien enpaarden rondlopen, maar in feite hebben wenooit onze kinderen willen pushen om paardte rijden. Het is <strong>van</strong>zelf gekomen met onzejongste Elien (nu 16, toen 12), die <strong>een</strong> initiatiepaardrijden op de manege ging volgenen <strong>van</strong> het één kwam het ander. Nu rijdende drie kinderen al <strong>een</strong> viertal jaar paard. Zenemen ook duchtig deel aan dressuur- maarvooral jumpingwedstrijden. Niet zonder succes.<strong>De</strong> laatste drie jaar hebben onze kinderenal negentig bekers gewonnen. We wetenniet meer waar ze gezet. Bert (18) en Elien rijfdenbijvoorbeeld al de eerste prijs in het crite-rium <strong>van</strong> Vlaams-Brabant binnen; Sara (20)was al kampioen <strong>van</strong> Vlaams-Brabant <strong>van</strong>de H.G.V.B.B. (dat is de landelijke paardenverenigingwaar we met onze club de VerbrandeBrug lid <strong>van</strong> zijn). En met onze club wonnenwe al diverse interclubkampioenschappen.”Sara: “Het is inderdaad zo dat we, toen wekleiner waren, in feite schrik hadden <strong>van</strong> aldie paarden die hier op het erf passeerden.Maar nu is die schrik over hoor. Ik heb welal <strong>een</strong>s <strong>een</strong> hersenschudding opgelopendoor <strong>van</strong> mijn paard te vallen, maar driedagen later was ik al weer paraat voorde volgende wedstrijd (nvdr. waar ze nogkampioen is geworden ook); dat <strong>van</strong> diehersenschudding heb ik zelfs nooit aanmijn ouders verteld, anders mocht diewedstrijd niet doorgaan denk ik.”Daar komt zeker veel bij kijken, bij zo’nhobby?Bert: “Ja, stallen uitmesten, voederen, maardat doen we heel graag. Zo zien we er niettegenop om met de drie kinderen ’s morgensom vijf (sic) uur op te staan om de stallen tedoen, om dan <strong>een</strong> paar uur later met heelde <strong>familie</strong> en <strong>een</strong> vrachtwagen volgeladenmet paarden naar de wedstrijden te kunnenvertrekken. Voor ons is dat normaal;we doen niets liever; veel liever dan op reisgaan bijvoorbeeld, dat komt er nooit <strong>van</strong>.We moeten ook heel veel oefenen, dat doenwe dan veel thuis op de wei, maar ook opzandpistes in de wijde omgeving”.Bert en Sara willen <strong>van</strong> hun hobby ookhun beroep maken en volgden de landbouwschoolin Geel. Bert wil volgendjaar nog verder studeren, vermoedelijkgraduaat landbouw, wat dacht je?Sara is met haar twintig lentes ondertussenal thuis actief op de boerderij. <strong>De</strong> landbouwis in Zemst dus nog niet dood, zoalswe vorige maand in de <strong>Zemstenaar</strong> ook alkonden schrijven. Elien volgt kokschool.Al dat paardrijden, lijden de studiesdaar niet onder?Moeder Sonja: “Al onze kinderen hebben altijdheel goed gestudeerd. Ze beseften dat hunhobby g<strong>een</strong> excuus mocht zijn om g<strong>een</strong> goedepunten te halen op school. En dat is nooit <strong>een</strong>probleem geweest. Ik kan niet klagen.”Lusten de kinderen paardenvlees?Elien, kok in spe, is best geplaatst om teantwoorden maar de drie kinderen beamenhet in koor: “In feite wel. Ons eigenpaard zouden we nu niet opeten, maarvoor de rest is dat best lekker vlees.”de <strong>Zemstenaar</strong> wenst Sara, Elien en Bertnog veel plezier toe met hun prachtigehobby en nog vele kampioenentitels!Bart CoopmanFoto Jean Andriesde <strong>Zemstenaar</strong> | september 200815

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!