rapport 'Vertrouwen in burgers' - Wetenschappelijke Raad voor het ...

drempels121steeds geen concreet plan’.” Ook wooncorporatie Ymere leerde dat er een anderetijdsbeleving bestaat bij de burgers en de eigen organisatie. Burgers hadden meegedacht,hun ideeën gegeven en verwachtten snel resultaat. “Wij merken dat hetlastig uit te leggen is. Waar zijn jullie dan al die tijd mee bezig? Wij hebben tochgezegd wat er nu moet komen, en waarom hebben jullie zolang nodig om daar eenplan voor te maken?”Huurder Achmed werd door zijn wooncorporatie bij een herstructurering aangetrokken als verbinderin de richting van zijn medebewoners: “In het begin waren ze blij. Maar na anderhalf jaar zie jedat wel veranderen: ‘ze zitten alleen maar verhalen te verkopen.’ Vandaar dat ik tegen de corporatiegezegd heb: ik ga ermee stoppen, want als ik naar een bewoner ga en die zegt: ik weet al genoeg endie doet niet open voor jou, dan heb ik daar geen zin in.”Neem je tijd, weet dat een lange adem vereist is, en bewaak de spanningsboog. Datis een vak apart, leerden andere begeleiders in de harde praktijk rond de megastallen:“We hebben ons die jaren suf gecommuniceerd.” De wethouder van Heeze-Leende bijvoorbeeld wilde het goed doen en liet een folder bezorgen in elke brievenbus,organiseerde wijkavonden, enz. Toen het protest oplaaide, werd er tochgezegd: “We hebben nooit wat gezien.” Niemand maakte bezwaar tegen een plan,maar op het moment dat er sprake was van bouw werd er gesproken over een overval:“Er worden andere krachten wakker.” En volgens onze lijsten hadden ze bij deoriginele inspraak gezeten, zeiden de ambtenaren wat beteuterd.Burgers hebben sowieso weinig begrip voor de perikelen waarmee beleidsmakerssoms te maken hebben, zeker in tijden van bezuinigingen. “De tijden zijn veranderd,”merkte de Helmondse wethouder Stienen, “dus er liepen heel veel projectontwikkelaarsbij mij binnen van: goh, Frans, het kan niet meer, kunnen we nogeens praten over het contract, kunnen we eens praten over de opzet, kunnen weniet faseren? Kan de gemeente niet wat met grondprijzen doen?” Het is dan lastigom de vaart erin te houden, maar de ‘bewoners’ van de herstructureringsbuurtenhadden haast: “Want dat was vooral waar de burgers en de winkeliers ons bij allebijeenkomsten steeds naar vroegen: wanneer dit, wanneer dat, wanneer dit?”4.4 onzekere sleutelhoudersEen van de hoogste drempels voor verandering wordt gevormd door de onzekerheidonder sleutelhouders. Elk veranderingsproces is geheel afhankelijk van deinzet van een klein aantal mensen die fungeren als trekker of verbinder voor anderen.Hun positie staat of valt echter weer bij het houvast dat zij kunnen ontlenenaan anderen. Voor burgers zijn het meestal hun mede-initiatiefnemers, voor frontlijnwerkershun superieuren. Schetsen die niet een visie van een toekomst die zijwenselijk achten, dan weten de sleutelhouders niet waar hun grenzen liggen.