“Ik ga altijd voor goud” - Wapening in Beton

Vrouwen in de branche“Ik ga altijd voor goud”Net als de rest van de bouwsector, is ook debetonstaalbranche overwegend een mannenwereld.In een reeks artikelen portretteertWapening in beton een aantal vrouwen die indeze branche werkzaam zijn. In deze afleveringTruus Remkes, senior beleidsmedewerkervan de Aannemersfederatie Nederland.Vrouw in een mannenwereldToen Truus Remkes na een echtscheiding in 1978 methaar zoon verhuisde van Nijmegen naar Nieuwegein,ging ze direct op zoek naar een baan. “Ik ben niet gewendmijn hand op te houden en wilde daarom gewoondirect aan de slag. Toen zag ik een advertentie van deVereniging van Aannemers voor de Grond- Weg- enWaterbouw, dat zich praktisch aan de overkant van destraat bevond. De reactietermijn was eigenlijk al verstrekenmaar vanwege mijn vasthoudendheid en enthousiasmemocht ik toch langskomen en dat heeft ertoe geleiddat ik de baan toch nog kreeg aangeboden.”Vervolgens viel zij onder de verantwoordelijkheid vandhr. Van der Aa. “Hij was een goede mentor en steldeme in staat me steeds verder te ontwikkelen. Zo bood hijme bijvoorbeeld de gelegenheid o.a. cursussen loonadministratieen boekhouden te volgen. Ik was leergierig,en zodoende heeft dit opleidingstraject zelfs geleid toteen MBA-diploma. Van der Aa zei tegen me: ‘Leer hetCAO maar uit je hoofd’, zodat ik hem kon begeleidennaar de CAO-onderhandelingen. Ook werd ik in de gelegenheidgesteld om het SV1 en SV2 diploma te behalen,en heb ik Arbeidsrecht gestudeerd en met goed resultaatafgerond.”Sinds begin dit jaar is de VWN aangesloten bij de nieuwekoepelvereniging Aannemersfederatie Nederland (zieWapening in beton 1-2008). Als senior beleidsmedewerkerfungeert Truus Remkes als vraagbaak voor de bij deAannemersfederatie aangesloten branches, dus ook voorde wapeningsbranche. Remkes is al sinds 1978 werkzaamin de bouw, die toen, meer nog dan tegenwoordighet geval is, bij uitstek gold als een mannenwereld. Maardoor de kansen te grijpen die haar werden geboden wistze steeds verder op te klimmen in de bouwwereld. Eenportret van een gedreven vrouw die fungeert als steunpilaarvoor de gespecialiseerde aanneming.“Als vrouw in een mannenwereld was het in het beginwel moeilijk om serieus genomen te worden,” verteltRemkes. “Ik heb me bij de eerste bijeenkomsten daarombescheiden opgesteld. Ik zorgde ervoor dat ik niet meteenmet mijn mening op de proppen kwam, maar eerstluisterde naar de meningen van de anderen. Nog steedsgebeurt het wel dat er in mijn bijzijn een grapje wordtgemaakt dat eigenlijk niet voor de oren van een vrouw isbestemd. Ik benadruk dan maar dat ik niet van de zwartekousen ben en ook wel hou van een leuk grapje. Nogsteeds heb ik wel het idee dat je als vrouw in de bouwwereldnet even beter je best moet doen om voor vol teworden aangezien. Maar normaal gesproken wordenvrouwen in de bouwwereld net zo goed als mannenvoornamelijk beoordeeld op hun werk. Ik heb er dan ookweinig hinder van dat ik als vrouw functioneer in debouwwereld - wat nog steeds, hoewel minder dan vroeger,grotendeels een mannenwereld is.”Werken voor de achterbanNa dertien jaar werkzaam te zijn geweest bij de Verenigingvan Aannemers voor de GWW kwam zij bij deOndernemersbond Bestratingsbedrijven Nederland(OBN). Remkes kwam via de OBN in contact met ArnoldBlonk en Ruud van Bergen van de Confederatie

Vrouwen in de brancheGespecialiseerde Aannemers (CONGA). In 2001 trad zijin dienst van het NVOB. Na de fusie en oprichting vanBouwend Nederland in 2005 is zij op 1 januari 2006gaan werken voor de CONGA. Toen de CONGA onlangsopging in de Aannemersfederatie Nederland, kreeg zehaar huidige positie als senior beleidsmedewerker van dekoepelvereniging.Remkes is in haar functie verantwoordelijk voor dedienstverlening, in de breedste zin van het woord, aan delidbedrijven die zijn aangesloten bij de respectievelijkebrancheverenigingen in de Aannemersfederatie Nederland.Dat betekent dat zij ondersteuning geeft op hetgebied van met name personeelsbeleid. Hieronder vallenonderwerpen als sociale voorwaarden, fiscale vraagstukken,CAO-onderhandelingen, etc. etc. Ook wil deAannemersfederatie Nederland fungeren als vraagbaakop het gebied van vaktechnische vraagstukken en voorde leden bemiddelen indien er in het bouwproces eenconflict is ontstaan. Voor verdere informatievoorzieningworden bijvoorbeeld branchespecifieke ledenbulletinsvervaardigd. Ook worden websites verzorgd waarbij ophet bedrijf toegespitste informatie toegankelijk is.“Bij belangenbehartiging is het voornaamste uitgangspuntdat het belang van de leden op de eerste plaatsdient te komen,” vertelt Remkes. “Dit lijkt voor de handte liggen, maar het gevaar dat een bestuur autonoomgaat functioneren – of erger nog, de bestuursleden voorzichzelf - ligt altijd op de loer. Maar zodra dit gebeurt,wordt het fundament onder de vereniging weggeslagen,want de leden zijn het fundament, zij zijn degenen waaralle activiteiten op gericht dienen te zijn. Zeker eenbranchevereniging mag dit nooit uit het oog verliezen.De afstand tussen de vereniging en de leden dientdaarom altijd kort te zijn, daar moet de vereniging zichvoortdurend voor inspannen. De vereniging moet luisterennaar de achterban en daar het beleid op baseren. Hetbestuur dient dan ook een goede representatie te zijnvan de achterban. Binnen de Federatie zijn deze zakenuitstekend geregeld.”Sinds dit jaar geldt de afspraak dat bestuursleden van deAannemersfederatie Nederland minimaal twee maal perjaar een gesprek hebben met vertegenwoordigers van delandelijke politiek in Den Haag. Remkes is hier ook bijbetrokken. “Dit overleg dient er voornamelijk toe dewensen van de (gespecialiseerde) mkb- aannemers inDen Haag kenbaar te maken,” vertelt Remkes. “Onzeervaring is dat dit zeer op prijs wordt gesteld.”Het onderste uit de kan“Ik denk dat ik niet de meest strategische persoon ben,”zegt Remkes op de vraag hoe ze zichzelf in haar werkzou typeren. “Ik zeg wel eens dingen die niet erg tactischzijn, omdat ik integriteit belangrijker vind. Op een vraagkrijgt men een eerlijk antwoord. Het is mijn werk om opte komen voor de belangen van de leden en daar hoortbij dat je af en toe wat harder uit de hoek moet komenen standvastig moet zijn.”Dit is met name het geval wanneer ze de leden juridischadviseert. Soms blijft het bij advisering, soms ook ondersteuntzij bedrijven en hun advocaten ook in een gerechtelijkeprocedure. “Ga nooit voor je principes naar derechtbank,” adviseert Remkes de leden. “Het gaat in juridischezaken om de letter van de wet, niet om wie zichhet meest fatsoenlijk heeft gedragen. Ik heb wel eenseen rechter in een conflict over de verantwoordelijkheidvoor de arbeidsomstandigheden attent gemaakt op demoeilijke situatie van de gespecialiseerde aannemer - endaar bleek die rechter wel gevoelig voor. Maar het komtvaker voor dat de wet strikt wordt toegepast, en dangaat het niet om een principieel gelijk.”Maar in alle gevallen zal Remkes proberen het ondersteuit de kan te halen. “Ik ga altijd voor goud,” zegt ze.“Het kan dan wel eens zilver of brons worden, maar danweet ik in ieder geval dat ik er alles aan heb gedaan omhet beste resultaat te bereiken. Met minder kan ik geengenoegen nemen.”Wie het brede palet aan activiteiten ziet, en de inzetwaarmee deze worden uitgevoerd, begrijpt dat dit vooréén persoon nauwelijks vol te houden is. Dit voorjaartreedt er dan ook een nieuwe medewerker in dienst bijde Aannemersfederatie Nederland, die na een inwerkperiodeeen deel van de taken van Truus Remkes zal overnemen.“Mijn nieuwe collega zal een man zijn,” lachtRemkes. “Daar is natuurlijk niets op tegen.”■