Eindrapport DBFM(O) en verzekeringen - PPS bij het Rijk

6/7228 juli 2007DBFM(O) en verzekeringenDe rijksoverheid kan daarom het toezicht op het afsluiten van verzekeringen dienoodzakelijk zijn voor de continuïteit van het project over laten aan de financier enhoeft zelf daarvoor niets voor te schrijven 1 .Bij een DBFMO-contract zullen er bepaalde risico’s voor rekening van de rijksoverheidblijven. Ook het limiteren van de risico’s voor opdrachtnemer leidt tot het achterblijvenvan residurisico’s bij de rijksoverheid. De reden dat deze risico’s bij de rijksoverheidgelegd worden is doorgaans dat deze risico’s voor een opdrachtnemer niet goed tebeheersen of te verzekeren zijn. De rijksoverheid zal hiervoor, net als voor risico’s vanandere dan PPS-projecten, in beginsel geen verzekeringen afsluiten.Het is niet wenselijk om vanuit de rijksoverheid verzekeringen voor te schrijven bijDBFMO-projecten. Het voorschrijven van verzekeringen kan er immers toe leiden datmeer verzekeringen worden voorgeschreven dan vanuit het oogpunt van definancierbaarheid noodzakelijk is en kan het zelfregulerende vermogen van deopdrachtnemer doorkruisen. Het competitieve aanbestedingsproces zorgt ervoor datconsortia en hun financiers zoeken naar efficiënte vormen om risico’s te beheersen. Hetvoorschrijven van verzekeringen kan aanleiding geven tot onnodige discussies enmogelijk vertraging in de aanbestedingsfase. Het voorschrijven van verzekeringen zalnaar verwachting ook niet leiden tot een verlaging van de transactiekosten.Wel zijn bij DBFMO-contracten situaties mogelijk waarbij de belangen vanopdrachtgever en financiers onvoldoende parallel lopen. Dit leidt tot een aantalaandachtspunten ten aanzien van verzekeringen waarvoor wordt voorgesteld bepalingenop te nemen in DBFMO-contracten. Tevens is het noodzakelijk gebleken om in eenDBFMO-contract ook beschermingsregels op te nemen voor situaties die voortkomenuit de verzekeringsmarkt zoals onverzekerbaarheid en buitengewone premiestijging envoor de SPV en financiers een niet aanvaardbare onzekerheid zouden kunnen opleveren.In de situatie dat er op het gebied van verzekeringen toch enige regeling in de DBFMOovereenkomstwordt opgenomen bestaat de behoefte die regeling vergaand testandaardiseren. De voorgestelde standaardisatie heeft betrekking op:- de verhouding tussen verzekeringsuitkeringen en beëindigingsvergoedingen;- de bestemming van uitkeringen van schadeverzekeringen;- de regeling voor onverzekerbaarheid en buitengewone premiestijging voor hetkernpakket;- Het omgaan met verzekeringen in de aanbestedingsprocedure metconcurrentiegerichte dialoog.1 In de Standardisation Guidelines Hfdstk 24 in de UK wordt ervan uitgegaan dat men daaropniet moet vertrouwen, maar er bestaat geen toelichting op het waarom daarvan.