2.3 Mb. - Zuivelhistorie Nederland

Moeilijkheden van deze soort waren in de aanvang van de oorlog groot. Het veevoederprobleembleef gedurende de gehele oorlogsperiode nijpend en wat nog alsveevoeder te koop werd aangeboden ging soms kwalitatief vèr buiten de perken.Waar de zelfkazende boeren in overgrote meerderheid zuivere weide bedrijvenhebben, waarvan de aard van de bodem geen akkerbouwproductie toelaat, was hetveevoederprobleem daar wel uitzonderlijk moeilijk. Echter, spoedig stegen deprijzen tot een zodanige hoogte, dat er aan de financiële zijde geen moeilijkhedenmeer waren. De te verkrijgen kwantiteit bleef het probleem gedurende de geheleduur van de oorlog. Het gaf aanleiding tot inkrimping van vee- en varkensstapel.In een land tussen twee oorlogvoerende groepen liggen vele dingen moeilijk. Hetwordt voor de overheid een laveren tussen de klippen door, om de neutraliteit tekunnen bewaren. Daarbij wierpen de beperkte export en import vele problemen opin de volkshuishouding. 049 Dit alles bracht de Bond al direct midden in het werken deed hem het bestaansrecht verdienen. Medewerking aan de regering en strijdtegen al te vrijmoedige handelingen van de profiteerders van gelegenheden werddagwerk.Eind 1914 en begin 1915 woedde een mond- en klauwzeer-epidemie. Men bestreeddeze ziekte met afmaken van vee. In twee maanden waren reeds 4700 stuksvolwassen vee afgemaakt plus kleinvee en nog bleef men doorgaan. Onder de veehouderswas deze maatregel onsympathiek. Door de wijze waarop deze massaleslachtingen en het vervoer geschiedde en wel moest geschieden, ging de antipathieover in fel verzet. De Bond werd er in betrokken en heeft gewaarschuwd.In een veerijk gebied bij een zodanige uitbreiding is van afmaken met al zijn gevaren,geen heil te verwachten. Latere tijden hebben de erkenning van deskundigenhieromtrent gebracht.Het enige nut wat wellicht in deze affaire heeft gelegen is de groei van de overtuigingdat deze ziekte langs wetenschappelijke wegen diende te worden bestreden.Van meer principiële aard was een nieuwe kwestie met de kaashandel over het 2%kortingstelsel. De Bond kon het nut hiervan niet inzien. Het Hoofdbestuur van deHoll. Mij van Landbouw schreef in haar orgaan van 16 Aug. 1915: „Hoe langmoet het nog duren, o, boeren van Zuid-Holland, voordat gij de kinderschoenenontwassen zijt en U niet meer particuliere belastingen door heren kaaskopers laatopleggen?”De Bond nam niet dit krasse standpunt in. Er ware te praten geweest en voor enkeleargumenten was wel gevoel. Maar samenspreken met de Ned. Ver. van Kaashandelarenbleef moeilijk.Op deze wijze was verder werken met de organisatie van de kaashandel problematischen kwam het bestaan van de Bond op dit terrein niet tot zijn recht. Er zouniet veel meer nodig zijn om dit tot een wending te brengen in een voor de kaashandelniet verwachte richting.▲ Heruitgave zuivelhistorienederland.nl38© Bond van Kaasproducenten