2.3 Mb. - Zuivelhistorie Nederland

echter de aanmaak van kaas uit afgeroomde melk in Goudse vorm, maar zocht alsuitweg uit de moeilijkheden het gaan merken der kaas naar de diverse vetgehalteklassen,waarbij zij als klasse noemde: vette kaas met minstens 40% vet in de drogestof, halfvette kaas met een minimum van 25% en magere kaas met een minimumvan 15% vet. Men ziet, men was al wel ver afgedwaald van het aloude volvetteproduct! Men was bovendien te laat blijkbaar om radicaal te zijn en aanmaakvan kaas in Goudse vorm uit afgeroomde melk te willen verbieden. Het zou 1949worden, aleer de Nederlandse zuivel inzag dat de Goudse vorm alleen en uitsluitendvoor volvette kaas behoorde te worden gebruikt.Ook ten opzichte van het merken der diverse klassen deed men grote scheuten waterin de wijn. Na veel gepraat welke soorten een merk moesten dragen, kwammen niet verder dan alleen de volvette soorten daarvoor aan te wijzen. Dienaangaandewas men zo actief, dat een wetsontwerp en Memorie van Toelichting werdsamengesteld en dat het advies aan belanghebbenden zou worden gegeven spoedigmet het oprichten van een kaascontrolestation te beginnen voor de volvetteboerenkaas. In 1906 kwam dit station tot stand in Zuid-Holland en in 1912 inUtrecht.Het is een geschiedenis op zich zelf die dit eerste station „Het Kaascontrolestationvoor volvette boerenkaas in Zuid-Holland” heeft meegemaakt. Het vinden vaneen bruikbaar merk en de individuele boer tot het toepassen te bewegen, heeft veelzorgen gegeven. Hoe groot deze waren kan men afleiden uit het feit, dat de weerstandenvan de kaashandel zo ver gingen, dat de pioniers,- die er mee begonnen,hun kaas op de markten vaak niet kwijt konden. Wie hiervan meer wil weten slaer het boekje van Dr van Gulik „Tien jaar kaascontrole 1906-1916” maar eens opna. Tot goed begrip dient vermeld, dat enkele personen uit de topleiding van deorganisatie van de kaashandel deze boycot afkeurden, maar hun organisatie wasniet hecht genoeg om de leden tot voldoende medewerking te bewegen.039 Zo groeiden er spanningen en spanningen leiden tot de verweershouding.Doordat het zelfvertrouwen bij de boeren aanzienlijk aan het rijpen was, was reactiete verwachten. En de door ontwikkeling anders ingestelde boer zou het niet bij„praten” alleen laten, maar groeide naar „doen”.Toch zou er nog één aanleiding nodig blijken om tot de daad te komen.Deze aanleiding ontstond, toen de Vereniging van Kaashandelaren met een inkoopreglementop de markt verscheen en het gebruik daarvan aan de leden bindendvoorschreef. Op het koopbriefje, hetwelk de boer na verkoop op de markt ofthuis steeds kreeg, ingevuld met stuks en prijs, had men een clausule laten bijdrukken,dat deze kaas gekocht was op de condities van dit inkoopreglement.Dit alles was tot stand gekomen zonder enig overleg met de boeren of met de organisaties,in Zuid-Holland de Holl. Mij van Landbouw en in Utrecht het Utr.Landb. Genootschap. Zelfs werd het blijkbaar niet eens steeds bij de onderhandelingenvan koop en verkoop gezegd. Vele boeren zagen pas later dat ze hun kaasonder deze condities hadden verkocht.▲ Heruitgave zuivelhistorienederland.nl30© Bond van Kaasproducenten