MENSEN IN WORDING Theologische, ethische en pastorale ...

WOORD VOORAF"Heer, die mij ziet zoals ik ben,dieper dan ik mijzelf ooit ken,kent Gij mij ..."Psalm 139 vers 1 (berijmd)Het gaat in dit rapport over ethische en pastorale vragen die worden opgeroepen door deontwikkelingen op het gebied van de bio-medische wetenschap en techniek. In het bijzonderwordt aandacht geschonken aan kunstmatige bevruchting, prenatale diagnostiek en onderzoekaan menselijke embryo's. De reden waarom dat gebeurt behoeft nauwelijks betoog. Door dezeontwikkelingen zijn wij tegenwoordig in staat om invloed uit te oefenen op het ontstaan vande mens, in elk geval gerichter en op grotere schaal dan vroeger. Het gaat om zo te zeggen omkwesties van leven of dood bij mensen in wording. Dat vervult velen met hoop en vrees.Hoop bijvoorbeeld op een kind na jaren van ongewilde kinderloosheid, vrees bijvoorbeeldvoor een vermindering van respect voor beginnend menselijk leven. En onzekerheid over watnu wel of niet geoorloofd is ...Aan het begin van dit rapport willen we als commissie duidelijk stellen dat we de vragen diehier rijzen benaderen vanuit het geloof in Jezus Christus. Onder christenen leeft het geloof datde werkelijkheid niet uit en op zichzelf bestaat maar 'bij de gratie van God', die zich in JezusChristus laat kennen. Het evangelie biedt niet een hoger soort kennis waardoor de problemenin een handomdraai worden opgelost, maar het geeft wel een bepaald zicht op dewerkelijkheid.Wij hopen dat dit oplicht in het rapport, waarin het ten diepste gaat om de vraag: Wat maakteen mens eigenlijk tot mens? Of, minder abstract, wat maakt je tot wie je bent? Eenverscheidenheid aan antwoorden is dan mogelijk: erfelijke aanleg, ras en geslacht, afkomst enopvoeding, gedrag en wat dies meer zij. Wie een en ander tot zich laat doordringen realiseertzich dat daarbij nogal wat relatie-woorden zitten: wie je bent wordt in belangrijke matebepaald door je relatie tot anderen. Dat wordt in het geloof onderstreept en tegelijk van ietseigens voorzien. Het wordt onderstreept doordat de mens diepgaand bepaald wordt door derelatie tot "de naaste"; het krijgt iets eigens doordat beleden wordt dat de mens schepsel vanGod is te midden van andere schepselen.Wat maakt je tot wie je bent? Of moet je zeggen: wie maakt je tot wie je bent? Wat geeft ookaan een ontluikend mensenleven waarde en zin? Dat is de grondovertuiging dat wij onsbestaan te danken hebben aan God, die ons schiep, en die creatief en heilzaam naar onsomziet. Wat dit praktisch betekent, daarover zijn we nooit uitgedacht. Het sluit in elk gevalniet uit dat zaken als erfelijke aanleg en milieuinvloeden van belang zijn voor wie we worden,al worden deze dingen door ons belijden wel gerelativeerd. Dat is overigens niet bedoeld alseen vooruitlopen op wat volgt, maar veeleer als een "toonzetting" van dit rapport: wijproberen te schrijven vanuit de overtuiging dat de mens ten diepste gekend wordt in zijnrelatie tot God, de Heer van het leven.