Download rapport - Biax Consult

BIAXiaal 185 23waarschijnlijk op de traditionele manier gemaakt waarbij de stam eerst is gekloofd entoen is uitgehold totdat er een schil van 7 tot 15 cm overbleef. Aan de binnenzijde zijnkapsporen gevonden, loodrecht op de lengterichting van het hout. Waarschijnlijk is voorhet uithollen een dissel met een snede van 10,5 cm gebruikt. Twee van de drie segmentenwaren op de lengte na compleet. Het derde segment was in drie stukken gebroken. Desegmenten hadden, op ca. 43 cm van de basis en ca. 8 cm van de zijkant, aan elke zijdeeen vierhoekig gat van ongeveer 7 bij 7 cm.De verschillende segmenten van de boomstamput waren met twijgen en klampen aanelkaar verbonden. Door de verbinding met twijgen waren spieën geslagen. De spieënwaren van eikenhout en de gebruikte twijgen van wilg. Per verbinding is één twijgdriemaal door de gaten van klamp en segment gestoken of zijn drie verschillende twijgengebruikt. De twijgen waren getordeerd.Van de bekisting zijn drie of vier planken geborgen. Drie planken hadden min of meerdezelfde vorm. Ze waren uit de stam van een eik gekloofd en hadden daardoor een bredeen een smalle zijde. Twee van deze planken waren van het “messing-en-groef” type (ziefiguur 8c). Door de matige conservering kon alleen van plank M30 de groef wordenopgemeten. De groef bevond zich aan de brede zijde van de plank en was ongeveer 1,5cm breed en diep. De vierde plank was slechts 1 tot 2 cm dik. Beide uiteinden van deplank ontbraken, waardoor de lengte niet is vastgesteld. In de plank was, op 8 cm van éénvan de zijden, een rond gat gemaakt met een diameter van 2 cm.In de vulling van de waterput is nog wat los hout aangetroffen. Daarbij was deaanwezigheid van een brok dennenhout (Pinus) opmerkelijk. Het is het enige stuk houtvan deze soort dat in Breda-West is aangetroffen.3.8.4 Steenakker 2001 waterput (contextnr. 23-95)Van deze waterput is geen aardewerkdatering, maar dankzij dendrochronologischonderzoek is de put gedateerd op 451 na Chr. met een veldatum na 471 6 na Chr. Debeschoeiing bestond uit horizontale planken die in een rechthoek geplaatst waren.Het hout van de waterput verkeerde in slechte staat en alleen twee eikenhouten plankenvan de beschoeiing zijn beschreven en gedetermineerd. De planken waren gemaakt uiteen in segmenten gekloofde stam. Bewerkings- en gebruikssporen waren door de slechteconservering niet meer waar te nemen.3.8.5 Steenakker 2000 waterput (contextnr. 4-1)De waterput is met behulp van dendrochronologisch onderzoek gedateerd op 471 na Chr.met een veldatum die ligt na 491 6 na Chr. Ook deze waterput was beschoeid methorizontale planken en palen.Er zijn in totaal vijf palen geborgen. Vier daarvan dienden als hoekpalen van debeschoeiing. Hoewel het hout verweerd was, waren de in de lengterichting van de palenaangebrachte groeven en uitsparingen, waarin de planken geborgd konden worden, nog tezien (figuur 6c en d). De planken waren afkomstig uit in tenminste acht segmentengekloofde stammen. Eenmaal waren op één van de zijden van een plank (nr. 7) kapsporenzichtbaar. Op de andere zijde waren alleen de sporen van het kloven te zien.3.8.6 Steenakker 2000 waterput (contextnr. 24-1)De waterput is met behulp van dendrochronologisch onderzoek gedateerd op 476 na Chr.De veldatum ligt na 496 6 na Chr. Het gaat hier om een waterput, die een eikenhoutenbekisting met horizontale planken als beschoeiing had.Het hout verkeerde in slechte staat, zodat slechts twee planken beschreven kondenworden. Het gaat hier om planken die uit een in acht of meer segmenten gekloofde stamgemaakt waren. Eén plank was na het klieven bewerkt zodat een plank van gelijke dikteover bleef. Bij de andere plank verliep de dikte van 2,5 aan de schorszijde van de planktot 0,5 cm aan de hartzijde.