Vitamine D en calcium - vzw farmaka asbl

11diepe sedatie. Deze laatste groep wasslechts een kleine minderheid. In degeïncludeerde onderzoeken werd depalliatieve sedatie het meest voor korteperiodes aangewend.Voor zover vergelijkingen tussenbeide groepen op basis van dit literatuuronderzoekmogelijk zijn, blijkt deoverleving bij gesedeerde en niet-gesedeerdepatiënten niet te verschillen.De auteurs stellen dat wanneer palliatievesedatie zuiver en alleen voorsymptoomverlichting (lees: intermittent)wordt toegepast, deze praktijkgeen invloed heeft op de overlevingsduurbij de laatste levensfase.Commentaar van de redactieDe zeer uiteenlopende handelswijzein het toepassen van palliatieve sedatiein de studies in dit literatuuronderzoekdoet twijfel ontstaan overwat onder palliatieve sedatie preciesverstaan moet worden. In het WZC-Formularium gaan we ervan uit dateens de palliatieve sedatie wordtingesteld, deze tot aan het momentvan overlijden wordt aangehouden.De auteurs van besproken literatuuroverzichthebben hier klaarblijkelijkeen andere mening over: palliatievesedatie wordt hier als een symptomatischeaanpak van anders onbehandelbareklachten aanzien en nietals een beslissende keuze voor hetlevenseinde. Het antwoord op devraag of palliatieve sedatie al danniet de levensduur beïnvloedt lijktdus eerder af te hangen van wat onderpalliatieve sedatie precies wordtbegrepen.Referenties1 Billings JA, Block SD. Slow euthanasia.J Palliat Care 1996;12:21-30.Extrapiramidale ongewensteeffecten van eerste en tweedegeneratie neurolepticaBespreking van:aaPeluso MJ, Lewis SW, Barnes TRand Jones PB. Extrapyramidal motorside-effects of first- and secondgenerationantipsychotic drugs. BrJ Psychiatry 2012;200:387-92.Lange tijd werd gedacht dat behandelingmet atypische antipsychoticagepaard ging met minder extrapiramidaleongewenste effecten. Recentestudiegevens lijken dit echter tegen tespreken.In de CUtLass 1-studie werden 227schizofreniepatiënten, waarvan detherapie met neuroleptica gewijzigddiende te worden omwille van onvoldoendewerkzaamheid of ongewensteeffecten, gerandomiseerd overgeschakeldnaar ofwel een neurolepticumvan de eerste generatie (typisch neurolepticum)ofwel een neurolepticumvan de tweede generatie (atypischneurolepticum, clozapine uitgezonderd).Binnen deze klassen was de behandelendearts vrij om een specifiekproduct te kiezen. Enkel de beoordelaarvan het effect van de behandelingen de ongewenste effecten was blindover de keuze van medicatie. Primaireindpunt was levenskwaliteit. Een secundaireanalyse werd uitgevoerd omna te gaan of er een verschil was in hetvoorkomen van extrapiramidale ongewensteeffecten zoals acute dystonie,acathisie, parkinsonisme en tardievedyskinesie. Als klinisch belangrijk effectwerd een odds ratio van 2 ofwel0,5 vooropgesteld, dit wil zeggen: eenverdubbeling ofwel een halvering vanhet risico op extrapiramidale ongewensteeffecten van tweede generatieneuroleptica ten opzichte van eerstegeneratie neuroleptica. Een beoordelingvond plaats op 12 weken en 52weken.Na 12 weken vond men volgens devooropgestelde criteria klinisch relevantminder ontstaan van parkinsonismeen acathasie, maar het verschilwas niet statistisch significant na 52weken. Omgekeerd kwam tardievedyskinesie na 12 weken klinisch relevantmeer frequent voor bij de behandelingmet tweede generatie neuroleptica,al was dit verschil ook hier nietstatistisch significant na 52 weken. Erwas geen statistisch significant verschilin het verbeteren van bestaande extrapiramidaleverschijnselen tussen beideklassen neuroleptica zowel op 12 als 52weken.Wijzigen van klasse was toegelaten tijdenshet verloop van de studie. Doorde intention-to-treat analyse blijvenpatiënten die wisselden van klasse welgerekend bij de klasse van neurolepticabij randomisatie, wat volgens deauteurs een mogelijke verklaring isvoor het verdwijnen van het verschilop 52 weken.Commentaar van de redactieDeze kleine studie besluit dat ergeen verschil bestaat in het voorkomenvan extrapiramidale verschijnselentussen eerste en tweede generatieneuroleptica. De verkeerdeopvatting dat er een verhoogd risicozou zijn met de eerste generatie tenopzichte van de tweede is mogelijkontstaan doordat in de eerdere studiesde tweede generatie neurolepticavaak werden vergeleken methaloperidol in hoge dosis.