3xGpZh

E-Health in 2025, pagina 323en wordt ook niet makkelijk geaccepteerddoor medeburgers en ondersteuners. In deoncologie werd anno 2014 “de buurvrouwfactor”gehanteerd: als de buurvrouw aangaf dat hetecht niet meer ging, bleek dat in veel gevallende meest betrouwbare indicatie te zijn. Partners,artsen, verpleging, familieleden bleken in depraktijk vaak te vroeg of te laat te zijn.Door de zeer hoge standaard van correctiefonderhoud, zullen de meeste burgers hun “endof life” halen door gebrek aan uitdaging en eensociale omgeving. Alleen achter blijven, trots enklaar zijn met je leven en je maatschappelijkebijdrage. De behoefte aan een goed,menswaardig en goed uitvoerbare euthanasieoplossingdie ook inzicht en verlichtingkan geven in de opkomende vergrijzing isnoodzakelijk. Anders eindigen we toch nog metde “robots met moisturizing skin”.DiscussieIn hoeverre is deze wereld nu werkelijkheid in2025? Dat weten wij ook niet. Bovenstaandesituatie kan ook in het jaar 2030 zijn, of misschienwel 2070. Wel weten we zeker, dat er een dagkomt waarop dit werkelijkheid is. Wat vindenwe hiervan? En wat kunnen we hier nu mee?Welke rol speelt het perspectief van de HomoEconomicus hier? Het is onze verwachting datwe de komende jaren juist ook de perspectievenvan de Homo Ludens (spelen, ontwikkelen),Homo Faber (werken, bijdragen) en HomoSociologicus (verbinden) nodig gaan hebben.Naast een economie die vooral gericht isop geld: de euronomie, zal behoefte gaanmanifesteren in een emonomie: emotie in dezingevende vorm.Ten aanzien van de ontwikkelingen in hetperspectief van de Homo Economicus, wellichtbelangrijk om ons in de toekomst meer tefocussen op de zingeving van het leven. Demens is de enige diersoort die cognitief metemotie kan omgaan. Moet dat dan niet leidendzijn in ons denken? Ethische dilemma’s waarwe de komende jaren voor zullen staan zijn devolgende:1. Levensbeëindiging aan het einde van het(kwalitatieve) leven (niet alleen bij ouderdom,dus ook bij gebrek aan kwaliteit eerder in hetleven);2. Levensbeëindiging voor het begin van hetleven;3. Wat is maatschappelijk aanvaardbaarmeetmodel voor kwaliteit van leven;4. Zelfbeschikking per individu of per “systeem”(gezin);5. Preventieve ingrepen operaties / gen-mutaties;6. Techniek in het lichaam, in plaats van in hetverlengde;7. Technieken randvoorwaardelijk of ookprestatie verbeterend, zoals het aansturenvan spieren en functies voor het van vergrotenspierkracht en bereik;8. Maatschappelijke basisverantwoordelijkheidvoor gezondheid, hoe dragen we deze?