3xGpZh

Kwaliteit van zorg, pagina 305In ons Umfeld - de Europese Unie, deWereldgezondheidsorganisatie en de VerenigdeNaties - zijn de verwachtingen even hooggespannen. Hier hoopt men dat eHealthbijdraagt aan de oplossing van mondialeproblemen in global healthcare: kostenstijging,vergrijzing, multi-morbiditeit, de groei in infectieziektenen het toenemend consumentisme [9].Echt goed doorgebroken is eHealth echter nogsteeds niet. De implementatie is gefragmenteerd,kortademig en kleinschalig en blijft in hetalgemeen achter bij de verwachting. Dat geldtinternationaal, maar ook in ons land. De eHealthMonitor 2013 [10] bevestigde nog eens devier bekende oorzaken van deze stagnatie:onbekendheid bij patiënten en zorgverleners,gebrek aan regie, gebrek aan standaardisatie,onduidelijkheid over financiering. ZorginstituutNederland publiceerde in dat verband de notitie‘Wanneer is e-health verzekerde zorg’ en eenstandpunt over de vraag of online behandelingvan depressie onder de verzekerde zorg valt[www.zorginstituutnederland.nl]. Ook de andereNIA+ partijen werken er aan om, alleen ofgezamenlijk, dergelijke belemmeringen weg tenemen.eHealth en KwaliteitDe relatie tussen eHealth en zorgkwaliteit is veelonderzocht en wordt vaak genoemd als een vande belangrijke redenen om “méér eHealth” tewillen. Zorgt eHealth voor meer zorgkwaliteit?Als we het container-begrip eHealth beperkento zorgverlening (eZorg), dan zien we hetvolgende. In een grote overzichtstudie inopdracht van de Britse National Health Service(NHS) concluderen Sheikh et al. (2011) dateHealth potentieel de veiligheid en kwaliteit vanzorgverlening zou kunnen verbeteren [11].Potentieel. Dat betekent: mogelijkerwijs,eventueel. Zij vervolgen:“De belangrijkste bevinding uit de analysevan de empirische bewijsvoering - die vanwisselende kwaliteit is - (…) is dat er op ditmoment nog beperkt bewijs is dat aantoont datdeze technologieën daadwerkelijk uitkomstenvoor patiënten verbeteren.”Daadwerkelijk. Dat betekent: feitelijk, inwerkelijkheid. Oorzaken genoeg daarvoor. Dekwaliteit van het onderzoek is matig: zwakkeuitkomstmaten, theorie-arm, overschatting vaneffect-groottes, te kort lopende interventies,methodologische beperkingen enzovoort. Maarook de praktijk geeft aanleiding voor de klooftussen mogelijk en feitelijk: eindgebruikersworden nauwelijks betrokken, de aannamedat een eHealth-interventie altijd en overalvoor iedereen werkt, nauwelijks aandacht voorimplementatie en dergelijke.De auteurs blijven nochtans “voorzichtigoptimistisch” over dat een aantal eHealthapplicaties op den duur toch wel zal kunnenleiden tot verbeteringen in doelmatigheid,uitvoering en zorg. Hun verstandige (beleids-)aanbeveling is dat het toch echt nodig is om deaanspraken op allerlei mogelijke voordelen tetemperen, en dat als het gaat om innovaties inde gezondheidszorg, de rol van de gezamenlijketechnologische, menselijke en organisatorischefactoren even belangrijk is voor succes bij deimplementatie.