3xGpZh

Context, organisatie & implementatie, pagina 223Gebruik voorgaande mislukkingenErvaren bestuurders en bestuursadviseursweten dat als het gaat om samenwerking “dewet van twee” vaak opgaat. Daarmee doeltmen op het feit dat iets de eerste keer vaakniet lukt, maar pas de tweede keer goed gaat.Bij veel geslaagde samenwerkingsprocessenzien we dat het al een keer eerder geprobeerdwas. Het echte verschil wordt gemaakt wanneeruit die eerdere mislukkingen ook de lessenworden getrokken. In de cases was het ook voorbetrokkenen duidelijk dat het de eerste keerniet goed is gegaan en dat het een tweede keeranders moest.Dat brengt een duidelijkere focus met zichmee. Daarnaast heeft iedereen de tweede keerde wil om het wel te laten slagen (of men kanhet gezichtsverlies van de tweede mislukkingbestuurlijk niet accepteren). Het kan toch nietzo zijn dat het dit keer weer mislukt. Het is dezeinstelling die maakt dat het de tweede keervaak wel lukt. Het gaat hier echt om een situatiewaarin alle betrokkenen de wil en de wenshebben om de samenwerking de tweede keerwel tot een succes te brengen. De voorgaandemislukking is geen voorwaarde voor succes,maar het niet gebruiken van een eerderemislukking is wel een gemiste kans.Voortrekkers die denken en doen vanuithet gemeenschappelijk belangIn succesvolle cases heeft een deel van degroep elkaar gevonden en is samen aan deslag gegaan. Vaak heeft men van een eerderemislukking geleerd dat het niet constructiefis om met alle partijen of ‘de hele sector’ aantafel te zitten. De partijen kiezen bewust datzij niet iedereen op sleeptouw nemen, maar inkleiner verband verder gaan. Deze strategieheeft een aantal effecten die positief uitwerkenin de samenwerking. Allereerst kiezen dezepartijen bewust voor elkaar. Ze hebben elkaargevonden omdat ze vertrouwen in elkaar hebbenof bijvoorbeeld omdat ze geloven in dezelfdeoplossing. Ten tweede kent deze kleinere groepaan partijen meer daadkracht. Er is minderbestuurlijk gedoe nodig om een besluit te nemen.Het feit dat een kleiner aantal partijen besluitsamen te werken, hoeft niet te betekenen dathet groter belang van de hele sector uit het oogverloren wordt. Men wil in die situaties tot eenoplossing komen waar de hele sector bij gediendis. De keuze om het met een kleinere groep terealiseren, is juist het startpunt niet het eindpunt.Het is vaak een noodzakelijke tussenstap.Voorkom dat je vastloopt in de detailsDe problemen die in de cases opgelost wordenzijn complex en taai. De verleiding is dan grootom jezelf te verliezen in deze ‘details’. Het gevaaris dat veel tijd en aandacht wordt gestoken in hetidentificeren van alle verschillen en deze bij destart van de samenwerking te willen adresseren.In onze cases heeft men door in te grijpenin het proces voorkomen dat te veel tijd enenergie is gestoken in de details. Bij eensamenwerkingsverband is de methodiek van‘use cases’ toegepast. Men heeft ervoor gekozenom op generiek niveau de wensen van de klantin de verschillende stappen van het proces tespecificeren.Op een dergelijk hoog abstractieniveauhebben partijen veelal dezelfde wensen en